Skorzystaj z tabeli gęstości metali.

Korzystając z cylindra miarowego, wypełnionego wodą do znanej objętości, można zanurzyć w nim próbkę metali i odczytać, jak zmienił się poziom wody w cylindrze. Jeżeli masa metali była taka sama, to poziom wody podniesie się bardziej dla metalu o mniejszej gęstości, ponieważ będzie on miał większą objętość.

Skorzystaj z układu okresowego w celu odnalezienia przedstawionych pierwiastków – odpowiedz również, co je łączy.

Przedstawione w tabeli metale należą do $12.$ grupy układu okresowego. Konfigurację ich elektronów walencyjnych można zapisać ${\mathrm{ns}}^2\left(\mathrm{n}-1\right){\mathrm{d}}^{10}$. Wynika z niej, że wszystkie elektrony walencyjne są sparowane, dlatego powstanie wiązania metalicznego jest trudniejsze (ponieważ nie ma zdelokalizowanych elektronów), a co za tym idzie – potrzeba mniej energii, aby zostało zerwane. To z kolei skutkuje obniżeniem temperatury topnienia.

Rozwiąż zadanie na podstawie ich konfiguracji elektronowej:

• ${}_{25}\text{Mn}\left[\text{Ar}\right]4s^{2}3d^5$

• ${}_{78}\text{Pt}\left[\text{Xe}\right]6s^{1}4f^{14}5d^9$

W wymienionych pierwiastkach podpowłoki elektronowe $d$ nie są całkowicie zapełnione przez elektrony.

Elektrony opisujemy magnetyczną liczbą kwantową ${\mathrm{m}}_{\mathrm{s}}$, która przyjmuje wartości $+\frac{1}{2}$ lub $-\frac{1}{2}$. W przypadku maganu na podpowłoce $d$ mamy pięć niesparowanych elektronów obdarzonych ładunkiem, dzięki któremu może powstać pole magnetyczne.

W przypadku platyny mamy osiem sparowanych elektronów i jeden niesparowany.

Umieszczenie tych metali w polu magnetycznym spowoduje uporządkowanie się niesparowanych elektronów względem pola magnetycznego.