Sprawdź się
Świadomość, w myśl której szczęścia nie należy poszukiwać w świecie zewnętrznym, lecz w sobie, nazywa Hegel...
- świadomością nikczemną.
- świadomością nieszczęśliwą.
- świadomością stoicką.
- świadomością pobożną.
Przyporządkuj poszczególnym rodzajom świadomości adekwatne do nich przykłady.
A co ja będę z tego miał?, Szczęścia należy szukać w „życiu po życiu”., Wiem, że nigdy nie osiągnę trwałego szczęścia, a moje wysiłki obrócą się w niwecz., W wyniku niemożliwości osiągnięcia szczęścia zrezygnujmy z dążenia do niego.
| Świadomość nikczemna | |
| Świadomość nieszczęśliwa | |
| Świadomość pobożna | |
| Świadomość sceptycka |
Wskaż zdania, które poprawnie odnoszą się do filozofii polityki.
- Bywa zamiennie nazywana filozofią państwa.
- Rozważa kwestię moralnego postępowania jednostki.
- Rozważa legalność, pochodzenie, sprawowanie, zastosowanie i przejmowanie władzy.
- Często łączy się z filozofią prawa.
- Określa główne procesy dziejowe, szuka mechanizmu dziejów, wskazuje podmiot dziejów.
Śmierć jest dla mnie nieistotna. Co mnie obchodzi jakiś staruszek, noszący moje imię i nazwisko, który umrze za kilka dekad?. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Postawa niewolnika i postawa pana to dwie postawy każdego ducha subiektywnego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Postawa niewolnika wyraża się świadomością nieszczęśliwą. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Postawa pana i postawa niewolnika wynikają ze świadomości stoickiej. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Poniższa tabela zawiera twierdzenia, które odnoszą się do zagadnienia postawy pana i postawy niewolnika. Oceń ich prawdziwość.
| Twierdzenie | Prawda | Fałsz |
Postawa niewolnika wychodzi z założenia: Śmierć jest dla mnie nieistotna. Co mnie obchodzi jakiś staruszek, noszący moje imię i nazwisko, który umrze za kilka dekad? |
□ | □ |
| Postawa niewolnika i postawa pana to dwie postawy każdego ducha subiektywnego. | □ | □ |
| Postawa niewolnika wyraża się świadomością nieszczęśliwą. | □ | □ |
| Postawa pana i postawa niewolnika wynikają ze świadomości stoickiej. | □ | □ |
Poniżej znajduje się wypowiedź badacza myśli Heglowskiej. Zapoznaj się z jej treścią, a następnie wskaż zdania, które poprawnie ją oddają.
Hegel i jego filozofia dziejówHegel był także, i to niemal od zarania swej aktywności, apologetą silnego państwa, w którym widział realizację prawdziwej wolności. […] Hegel, skrajny racjonalista, wierzył, iż jego nowa ojczyzna będzie teraz siedzibą rozumu. […] Hegel, broniąc świętej dla siebie sprawy rozumu przeciw irracjonalizmowi nacjonalistycznych romantyków, połączył tę obronę z hiperlojalnością wobec monarchii pruskiej i ten fakt wzmocnił argumentację jego przeciwników. […] Rząd pruski starał się stworzyć mu najlepsze warunki pracy – berlińskie lata, tzn. lata pracy na Uniwersytecie Berlińskim, były na pewno najszczęśliwszym okresem jego życia. Okoliczności te zdawały się stanowczo przemawiać za słusznością tezy, wedle której Hegel był zaprzysięgłym rządowi berlińskiemu konformistą. […] Należałoby tu raczej mówić o przypadkowej zbieżności interesów rządu pruskiego z ogólnofilozoficznym stanowiskiem Hegla.
Źródło: T. Kroński, Hegel i jego filozofia dziejów, [w:] G. W. F. Hegel, Wykłady z filozofii dziejów, t. 1, tłum. A. Landman, Warszawa 1958.
- Hegel od zawsze był zwolennikiem silnego, racjonalnego państwa.
- Powyższy tekst obala mit „Hegla-Prusaka”.
- Hegel okazał się konformistą uległym wobec polityki pruskiego rządu.
- Na potrzeby pracy w Berlinie Hegel zmienił swoje poglądy.
Wykłady z filozofii dziejówDopiero u Greków pojawia się świadomość wolności i dlatego byli oni wolni. Ale oni, podobnie jak Rzymianie, wiedzieli tylko, że niektórzy ludzie są wolni, a nie człowiek jako taki. O tym, że człowiek jest wolny jako taki, nie wiedział nawet Platon i Arystoteles. Dlatego Grecy nie tylko mieli niewolników, z czym związane było ich życie, istnienie pięknej wolności, ale nawet sama ich wolność była po części tylko przypadkowym, przemijającym i ograniczonym kwiatem, po części zaś twardym ujarzmianiem pierwiastka ludzkiego, humanistycznego.
Źródło: [w:] W. F. Hegel, Wykłady z filozofii dziejów, t. 1, tłum. A. Landman, Warszawa 1958, s. 28.
- Grecy nie byliby w stanie dojść do współczesnego Heglowi sposobu rozumienia wolności, gdyż mieli w sobie za dużo pierwiastka humanistycznego.
- Wolność rozumiana w taki sposób, w jaki pojmowali ją Grecy i Rzymianie, musiała przeminąć, gdyż nie była wolnością zupełną.
- Grecy w ogóle nie rozumieli pojęcia wolności, gdyż istniało u nich niewolnictwo.
- Platon i Arystoteles przysłużyli się krzewieniu idei wolności bardziej niż jacykolwiek inni Grecy i Rzymianie.
Własnymi słowami opisz, na czym polega heroizm pochlebstwa.