Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
1
Ćwiczenie 1

Student otrzymał do analizy mieszaninę zawierającą trzy różne substancje organiczne, o wzorach przedstawionych poniżej.

Student otrzymał do analizy mieszaninę zawierającą trzy różne substancje organiczne. Zapoznaj się z opisem wzorów.

RbHR1MT23uhsG
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RhOlwyq3zqvi7
Podczas jednej z prób rozdziału przy pomocy chromatografii HPLC w odwróconym układzie faz (RP) student zastosował bardzo polarny rozpuszczalnik. Wskaż, który ze składników opuści kolumnę jako pierwszy. Możliwe odpowiedzi: 1. 1-butanol, 2. chlorek etylu, 3. pentan
R1J8KOcKlvCAU1
Ćwiczenie 2
Łączenie par. . Próbka musi być lotna lub derywatyzowana przed analizą.. Możliwe odpowiedzi: GC, HPLC. Nie ma górnej granicy masy cząsteczkowej, o ile próbka może być rozpuszczona w odpowiedniej fazie ruchomej. Możliwe odpowiedzi: GC, HPLC. Większość analitów ma masę cząsteczkową (MW) poniżej 500 Da (z powodu problemów z lotnością). Możliwe odpowiedzi: GC, HPLC. Lotność nie jest ważna, jednak rozpuszczalność w fazie ruchomej staje się krytyczna dla analizy.. Możliwe odpowiedzi: GC, HPLC
21
Ćwiczenie 3

() Znane są różne procedury przeznaczone do oznaczania leków. Można wykorzystać wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC)() lub chromatografię gazową z detektorem mas (GC/MS). Celem badań było opracowanie metodyki równoczesnego oznaczania trzech wybranych leków: trimetoprimu, sulfametoksazolu i diklofenaku w moczu z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej. W celu określenia wpływu odczynu roztworu na analizę wybranych leków, przeprowadzono analizę procesu chromatograficznego rozdzielenia leków, z zastosowaniem w fazie ruchomej acetonitrylu (A) i buforu zasadowego (Bz) o pH 10 lub buforu kwaśnego (Bk) o pH 3.

W pierwszym etapie badań, dla każdego z leków i każdego buforu wykonano po trzy analizy, za każdym razem stosując inny skład fazy ruchomej: acetonitryl i bufor w stosunku 60:40, 40:60 lub 20:80. Stężenie leków w badanych roztworach wodnych wynosiło 10 mgl.

() W drugim etapie badań skorzystano z programu elucji złożonego z pięciu korków stosując acetoniryl (A) oraz bufor kwaśny (Bk):

● krok I – A:Bk 20:80, czas trwania 1 minuta (elucja izokratyczna),

● krok II – liniowe przejście z 20 do 40% udziału acetonitrylu, czas trwania 1 minuta (elucja gradientowa)

● krok IIIA:Bk 40:60, czas trwania 1 minuta (elucja izokratyczna),

● krok IV – liniowe przejście z 40 do 70% udziału acetonitrylu, czas trwania 1 minuta (elucja gradientowa)

● krok V – A:Bk 70:30, czas trwania 9 minut (elucja izokratyczna) ().

Na podstawie:

A. Gnida, D. Marciocha, J. Turek‑Szytow, Inżynieria i Ochrona Środowiska 2017, nr 20(4), s. 429‑445. licencja CC BY‑NC

Oceń, czy w pierwszym etapie badań zastosowano elucję gradientową, czy izokratyczną. Odpowiedź uzasadnij.

Rr4CpTIUCJA7w
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
21
Ćwiczenie 4

() Znane są różne procedury przeznaczone do oznaczania leków. Można wykorzystać wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC)() lub chromatografię gazową z detektorem mas (GC/MS). Celem badań było opracowanie metodyki równoczesnego oznaczania trzech wybranych leków: trimetoprimu, sulfametoksazolu i diklofenaku w moczu, z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej. W celu określenia wpływu odczynu roztworu na analizę wybranych leków, przeprowadzono analizę procesu chromatograficznego rozdzielenia leków, z zastosowaniem w fazie ruchomej acetonitrylu (A) i buforu zasadowego (Bz) o ph 10 lub buforu kwaśnego (Bk) o ph 3.

W pierwszym etapie badań, dla każdego z leków i każdego buforu wykonano po trzy analizy, za każdym razem stosując inny skład fazy ruchomej: acetonitryl i bufor w stosunku 60:40, 40:60 lub 20:80. Stężenie leków w badanych roztworach wodnych wynosiło 10 mgl.

() W drugim etapie badań skorzystano z programu elucji złożonego z pięciu korków, stosując acetoniryl (A) oraz bufor kwaśny (Bk):

● krok I – A:Bk 20:80, czas trwania: 1 minuta (elucja izokratyczna);

● krok II – liniowe przejście z 20 do 40% udziału acetonitrylu, czas trwania: 1 minuta (elucja gradientowa);

● krok IIIA:Bk 40:60, czas trwania: 1 min. (elucja izokratyczna);

● krok IV – liniowe przejście z 40 do 70% udziału acetonitrylu, czas trwania: 1 minuta (elucja gradientowa);

● krok V – A:Bk 70:30, czas trwania: 9 minut (elucja izokratyczna) ().

Na podstawie:

A. Gnida, D. Marciocha, J. Turek‑Szytow, Inżynieria i Ochrona Środowiska 2017, nr 20(4), s. 429‑445. licencja CC BY‑NC

R1YOFjIvcFcPP
.
RfyKOozMndHJy
(Uzupełnij).
2
Ćwiczenie 5

Student wykonał analizę GC oleju roślinnego. Wyniki eksperymentu przedstawia poniższy rysunek. Na podstawie informacji uzupełnij zdania, wstawiając odpowiednie wyrażenie w puste pole.

Student wykonał analizę GC oleju roślinnego. Zapoznaj się z opisem rysunku. Na podstawie informacji uzupełnij zdania, wstawiając odpowiednie wyrażenie w puste pole.

RIa3pJdB8Sjdd
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RHFSQmDDLvCyI
Za pomocą 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy GC rozdzielona została mieszanina zawierająca 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy składniki, co sugeruje 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy. Najmniejszą intensywność sygnału detektora obserwuje się dla 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy, który pojawia się w 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy pomiaru. Zakładając, że szerokości pików przy podstawie są jednakowe, można stwierdzić, że zawartość składnika, który pojawia się w 7,5 minucie, jest w badanym oleju 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy. Jako 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy pojawia się na 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy składnik którego sygnał jest położony najbliżej prawej strony. Jako 1. największa, 2. analitu, 3. ostatni, 4. 5,1, 5. 6,2, 6. 3, 7. najmniejsza, 8. wielkość sygnałów, 9. ilość pików, 10. chromatogramie, 11. chromatografii, 12. ostatni, 13. 4, 14. chromatogramu, 15. 7,5, 16. 1, 17. fazie stacjonarnej, 18. 0,25, 19. pierwszy, 20. eluentu, 21. pierwszy opuszcza kolumnę składnik, którego intensywność na powyższej ilustracji jest najmniejsza.
21
Ćwiczenie 6

Na podstawie poniższych informacji oceń, w której mieszaninie zawartość składnika A jest większa, a także określ składnik, którego zawartość jest największa w danej mieszaninie. Odpowiedź uzasadnij.

Mieszanina 1:

R8GXam1wszIDa
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Mieszanina 2:

R1drA7JMYjclN
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Pole powierzchni pod pikiem

3000

2000

1600

2900

Mieszanina 2

A

B

C

D

Pole powierzchni pod pikiem

1500

2000

1000

3200

RZv2llYUXjEzW
Odpowiedź (Uzupełnij).
3
Ćwiczenie 7

Poniżej przedstawiono parametry warunkujące rozdział chromatograficzny.

Parametr

Symbol

Wzór

Definicja

Czas retencji

tR

-

Czas, jaki potrzebny jest na wymycie analitu do momentu pojawienia się w detektorze.

Czas martwy

t0

-

Czas, jaki upływa do momentu pojawienia się w detektorze substancji nie oddziałującej z wypełnieniem kolumny.

Zredukowany czas retencji

tR-t0

-

Różnica między czasem retencji a czasem martwym.

Współczynnik pojemności

k

k=tR-t0t0

Stosunek zredukowanego czasu retencji do czasu martwego.

Selektywność

α

α=kBkA

Stosunek współczynników pojemnościowych rozdzielanych substancji.

Rozdzielczość

R

R=2·tB-tAwB-wA

Charakteryzuje rozdzielenie dwóch pików.

Liczba półek teoretycznych

N

-

Liczba niewielkich pasm, rozmieszczonych wzdłuż kolumny, w których dochodzi do równowagowego podziału substancji między fazę stacjonarną a ruchomą.

Zaawansowana chemia analityczna w naukach biomedyczno‑farmaceutycznch, pod red. Domingues'a P., Garcii A., Skrzydlewskiej E. (dostęp online: 12.02.2021 r.) ISBN 978‑83‑951534‑9-5, licencja: CC BY‑NC 3.0.

Na rysunku przedstawiono fragment chromatogramu mieszaniny węglowodorów, który został wykonany przy pomocy chromatografu GC. Podpisz rysunek, wstawiając odpowiednie symbole w oznaczone miejsca.

RsDYp4oHjfgOu
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RdT0GfGkfCkV9
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
31
Ćwiczenie 8

Poniżej przedstawiono parametry warunkujące rozdział chromatograficzny.

Parametr

Symbol

Wzór

Definicja

Czas retencji

tR

-

Czas, jaki potrzebny jest na wymycie analitu do momentu pojawienia się w detektorze.

Czas martwy

t0

-

Czas, jaki upływa do momentu pojawienia się w detektorze substancji nie oddziałującej z wypełnieniem kolumny.

Zredukowany czas retencji

tR-t0

-

Różnica między czasem retencji a czasem martwym.

Współczynnik pojemności

k

k=tR-t0t0

Stosunek zredukowanego czasu retencji do czasu martwego.

Selektywność

α

α=kBkA

Stosunek współczynników pojemnościowych rozdzielanych substancji.

Rozdzielczość

R

R=2·tB-tAwB-wA

Charakteryzuje rozdzielenie dwóch pików.

Liczba półek teoretycznych

N

-

Liczba niewielkich pasm, rozmieszczonych wzdłuż kolumny, w których dochodzi do równowagowego podziału substancji między fazę stacjonarną a ruchomą.

Zaawansowana chemia analityczna w naukach biomedyczno‑farmaceutycznch, pod red. Domingues'a P., Garcii A., Skrzydlewskiej E. (dostęp online: 12.02.2021 r.) ISBN 978‑83‑951534‑9-5, licencja: CC BY‑NC 3.0.

Oblicz parametr R w sytuacji przedstawionej na rysunku a) oraz b), a następnie sformułuj wniosek dotyczący zależności pomiędzy wartością R a jakością rozdziału pików. Uwzględnij jednakową szerokość pików przy podstawie  WA=WB=30.

a)

RLdFQELthvdU4
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

b)

R15yy1FU5bsNP
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
ROZePlkQURr0n
Obliczenia: . Odpowiedź: (Uzupełnij).
R1MOhPxw6Ab6S
(Uzupełnij).