Sprawdź się

połączenie koenzymu A (organicznego związku chemicznego pełniącego funkcję przenośnika grup acylowych) z grupą acetylową (grupą funkcyjną pochodzącą z kwasu octowego)
1. kwasy tłuszczowe, 2. homeostaza, 3. beta oksydacja, 4. acetylo CoA, 5. ATP, 6. katabolizm, 7. heterotrofizm, 8. acylo CoA
połączenie koenzymu A (organicznego związku chemicznego pełniącego funkcję przenośnika grup acylowych) z grupą acylową (grupą funkcyjną utworzoną przez oderwanie przynajmniej jednej grupy hydroksylowej od cząsteczki kwasu karboksylowego o wzorze ogolnym -C(=O)R)
1. kwasy tłuszczowe, 2. homeostaza, 3. beta oksydacja, 4. acetylo CoA, 5. ATP, 6. katabolizm, 7. heterotrofizm, 8. acylo CoA
adenozyno 5'-trifosforan, organiczny związek chemiczny, będący nośnikiem energii użytecznej biologicznie. Między trzema resztami fosforanowymi (V) znajdują się dwa wysokoenergetyczne wiązania bezwodnikowe. Energia uwolniona w wyniku zerwania jednego lub obu wiązań jest wykorzystywana do przeprowadzania funkcji życiowych
1. kwasy tłuszczowe, 2. homeostaza, 3. beta oksydacja, 4. acetylo CoA, 5. ATP, 6. katabolizm, 7. heterotrofizm, 8. acylo CoA
wieloetapowy rozkład enzymatyczny kwasów tłuszczowych do acetylo CoA
1. kwasy tłuszczowe, 2. homeostaza, 3. beta oksydacja, 4. acetylo CoA, 5. ATP, 6. katabolizm, 7. heterotrofizm, 8. acylo CoA
gr. héteros – różny, trophikós – odżywczy, sposób odżywiania się, polegający na przyjmowaniu związków organicznych wytworzonych przez inne organizmy. Organizmy heterotroficzne to inaczej organizmy cudzożywne
1. kwasy tłuszczowe, 2. homeostaza, 3. beta oksydacja, 4. acetylo CoA, 5. ATP, 6. katabolizm, 7. heterotrofizm, 8. acylo CoA
reakcje rozkładu związków złożonych na związki prostsze (np. polisacharydów na monosacharydy, białek na aminokwasy), podczas których dochodzi do zerwania wiązań chemicznych i uwolnienia energii
1. kwasy tłuszczowe, 2. homeostaza, 3. beta oksydacja, 4. acetylo CoA, 5. ATP, 6. katabolizm, 7. heterotrofizm, 8. acylo CoA
kwasy monokarboksylowe o alifatycznym łańcuchu węglowodorowym nasyconym lub nienasyconym. Kwasy tłuszczowe występujące naturalnie w tłuszczach mają parzystą liczbę atomów węgla w cząsteczce
Zysk energetyczny z utleniania kwasów tłuszczowych zależy przede wszystkim od liczby atomów węgla danego kwasu tłuszczowego. Aktywacja kwasu tłuszczowego pociąga za sobą utratę dwóch cząsteczek ATP. Podczas każdej beta‑oksydacji zachodzą dwie reakcje utleniania (z udziałem FADHIndeks dolny 22 oraz NADH+HIndeks górny ++). Dostarczają one czterech cząsteczek ATP. W przypadku 16‑węglowego kwasu palmitynowego beta‑oksydacja, w wyniku której odłączany jest fragment dwuwęglowy jako acetylo‑CoA, zachodzi 7 razy. Oznacza to, że powstanie 28 cząsteczek ATP. Nie można zapomnieć, że z 16‑węglowego kwasu palmitynowego powstanie również 8 cząsteczek acetylo‑CoA. Są one źródłem 80 cząsteczek ATP – każdy acetylo‑CoA pozwala uzyskać 10 cząsteczek ATP. Łączny rachunek: 80 + 28 - 2, co daje zysk 106. cząsteczek ATP.
Indeks górny Na podstawie: Edward Bańkowski, Biochemia, wydanie II, Wydawnictwo MedPharm, Wrocław 2014. Indeks górny koniecNa podstawie: Edward Bańkowski, Biochemia, wydanie II, Wydawnictwo MedPharm, Wrocław 2014.