Dopasuj podane opisy do odpowiadających im hormonów. Insulina Możliwe odpowiedzi: 1. Główny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki beta trzustki., 2. Hormony wydzielane przez tarczycę, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 3. Główny hormon podwyższający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki alfa trzustki., 4. Hormony wydzielane przez nadnercza, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 5. Hormon wydzielany przez przysadkę, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 6. Hormon wydzielany przez korę nadnerczy, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Glukagon Możliwe odpowiedzi: 1. Główny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki beta trzustki., 2. Hormony wydzielane przez tarczycę, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 3. Główny hormon podwyższający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki alfa trzustki., 4. Hormony wydzielane przez nadnercza, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 5. Hormon wydzielany przez przysadkę, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 6. Hormon wydzielany przez korę nadnerczy, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Kortyzol Możliwe odpowiedzi: 1. Główny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki beta trzustki., 2. Hormony wydzielane przez tarczycę, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 3. Główny hormon podwyższający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki alfa trzustki., 4. Hormony wydzielane przez nadnercza, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 5. Hormon wydzielany przez przysadkę, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 6. Hormon wydzielany przez korę nadnerczy, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Hormon adrenokortykotropowy Możliwe odpowiedzi: 1. Główny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki beta trzustki., 2. Hormony wydzielane przez tarczycę, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 3. Główny hormon podwyższający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki alfa trzustki., 4. Hormony wydzielane przez nadnercza, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 5. Hormon wydzielany przez przysadkę, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 6. Hormon wydzielany przez korę nadnerczy, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Tyroksyna i trójjodotyronina Możliwe odpowiedzi: 1. Główny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki beta trzustki., 2. Hormony wydzielane przez tarczycę, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 3. Główny hormon podwyższający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki alfa trzustki., 4. Hormony wydzielane przez nadnercza, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 5. Hormon wydzielany przez przysadkę, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 6. Hormon wydzielany przez korę nadnerczy, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Adrenalina i noradrenalina Możliwe odpowiedzi: 1. Główny hormon obniżający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki beta trzustki., 2. Hormony wydzielane przez tarczycę, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 3. Główny hormon podwyższający stężenie glukozy we krwi, wydzielany przez komórki alfa trzustki., 4. Hormony wydzielane przez nadnercza, prowadzą do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 5. Hormon wydzielany przez przysadkę, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi., 6. Hormon wydzielany przez korę nadnerczy, prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi.

Przyporządkuj podane stwierdzenia do odpowiednich typów cukrzycy. Cukrzyca typu I Możliwe odpowiedzi: 1. Jest związana ze zmniejszoną wrażliwością tkanek na insulinę lub nieprawidłowościami receptorów insulinowych w tkankach., 2. Występuje głównie u dorosłych., 3. Wymaga ciągłego leczenia insuliną przez całe życie., 4. Jej przyczyną jest proces autoimmunologiczny., 5. Częściej występuje u dzieci i młodzieży., 6. Jest najczęstszą postacią cukrzycy., 7. Jest związana z uszkodzeniem komórek B trzustki., 8. Jej najczęstszą przyczyną są czynniki zewnętrzne – otyłość, brak aktywności fizycznej. Cukrzyca typu II Możliwe odpowiedzi: 1. Jest związana ze zmniejszoną wrażliwością tkanek na insulinę lub nieprawidłowościami receptorów insulinowych w tkankach., 2. Występuje głównie u dorosłych., 3. Wymaga ciągłego leczenia insuliną przez całe życie., 4. Jej przyczyną jest proces autoimmunologiczny., 5. Częściej występuje u dzieci i młodzieży., 6. Jest najczęstszą postacią cukrzycy., 7. Jest związana z uszkodzeniem komórek B trzustki., 8. Jej najczęstszą przyczyną są czynniki zewnętrzne – otyłość, brak aktywności fizycznej.

Uporządkuj w odpowiedniej kolejności sekwencję wydarzeń, które występują w organizmie człowieka po zjedzeniu cukierka. Elementy do uszeregowania: 1. Obniżenie poziomu cukru we krwi; 2. Odkładanie zapasów glikogenu w mięśniach i wątrobie (glikogenogeneza); 3. Wpływ insuliny na błonowe receptory komórkowe; 4. Uwolnienie insuliny do krwiobiegu; 5. Wzrost stężenia glukozy we krwi; 6. Stymulacja komórek beta wysp trzustkowych.

Łączenie par. Oceń i zaznacz, czy podane stwierdzenia są prawdziwe, czy fałszywe. Prawidłowe stężenie glukozy we krwi zdrowego człowieka wynosi 4,4–6,6 mmol/l (80–120 mg/100 ml). Możliwe odpowiedzi: prawda, fałsz. Hormony regulujące stężenie glukozy we krwi wytwarzane są, oprócz trzustki, także przez komórki wydzielnicze żołądka. Możliwe odpowiedzi: prawda, fałsz. Utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi jest kluczowe dla organizmu, gdyż jej znaczący spadek może prowadzić do utraty przytomności, uszkodzenia układu nerwowego, a nawet do śmierci. Możliwe odpowiedzi: prawda, fałsz.

Uzupełnij tekst, zaznaczając prawidłowe sformułowania spośród podanych poniżej. Początkowymi objawami cukrzycy są najczęściej osłabieniebezsenność, wzmożoneosłabione pragnienie oraz zmniejszone zwiększone wydalanie moczu i pokarmu. Kluczowym badaniem w diagnostyce cukrzycy jest pomiar stężenia glukozyinsulinyglikogenu we krwi. Nieprawidłowe wartości tego parametru wynoszą 80-120mg/100ml180-220mg/100ml, co powinno być niezwłocznie skonsultowane z lekarzem. Cukrzyca charakteryzuje się występowaniem niższychwyższych stężeń niż akceptowalna norma. Nieleczona cukrzyca jest chorobą stanowiącąnie stanowiącą bezpośredniego zagrożenia dla życia pacjenta. W jej przebiegu może dochodzić do uszkodzenia narządu wzrokuwęchusłuchu zwanego retinopatią cukrzycową oraz dysfunkcji nerek, serca czy płuc. Bardzo często występują również infekcje, owrzodzenia i martwica, rozwijające się w obrębie kończyn dolnych, czyli tzw. objawy stopy cukrzycowejnogi hiperglikemicznejkostki cukrzyka.