Zwróć uwagę, że translacja może zajść tylko wtedy, gdy istnieje odpowiedni mRNA. Później staje się niemożliwa, zatem wszystko zależy od trwałości mRNA.

Regulacja czasu ekspresji genu jest mechanizmem zapewniającym, że będzie on ulegał ekspresji tylko wtedy, kiedy jego produkt jest potrzebny organizmowi. Odbywa się ona poprzez regulację trwałości mRNA, ponieważ komórka może modyfikować czas półtrwania mRNA w zakresie od kilku minut do nawet kilku dni.

Zastanów się, w jaki sposób można chemicznie uniemożliwić polimerazie RNA przyłączenie się do nici DNA lub przesuwanie po niej.

Sposobem na zablokowanie niepożądanej transkrypcji DNA na luźnej chromatynie jest m.in. metylacja DNA w rejonie promotora genu. W takim wypadku przyłączone do DNA grupy metylowe fizycznie uniemożliwiają przesuwanie się polimerazy RNA po nici DNA.

Zwróć uwagę na koszty energetyczne związane z ekspresją genów.

Ekspresja genów jest najczęściej regulowana na pierwszym etapie – transkrypcji, dzięki czemu komórka nie ponosi kosztów energetycznych ekspresji genów zbędnych dla danej komórki w określonym czasie. 

Zwróć uwagę, że komórki różnych tkanek danego organizmu funkcjonują w odmienny sposób, pomimo że zawierają ten sam zestaw genów.

Stwierdzenie to jest prawdziwe, ponieważ każda komórka organizmu zawiera ten sam zestaw genów, a różne rodzaje komórek potrzebują do funkcjonowania różnego zestawu białek. Potrzeby te zmieniają się również w czasie. Ciągła ekspresja wszystkich genów byłaby bardzo niekorzystna energetycznie, jak również utrudniałaby reagowanie komórki na zmienne warunki środowiska.