Wiele spośród stosowanych dziś w nauce i medycynie antybiotyków wpływa na proces translacji. Streptomycyna zmienia konformację małej podjednostki (30S) rybosomu w taki sposób, że możliwe jest przyłączenie się do mRNA cząsteczki tRNA niosącej nieodpowiedni aminokwas. Z kolei chloramfenikol wiąże się z dużą (50S) podjednostką rybosomów, imitując strukturalnie tRNA i blokując przyłączenie się właściwego substratu do miejsca A rybosomu. Jeszcze inny mechanizm działania prezentują makrolidy. Antybiotyki te łączą się rRNA w miejscu, w którym gotowy polipeptyd opuszcza rybosom. Blokuje to uwalnianie polipeptydu i w konsekwencji dalszą jego elongację. Selektywność działania erytromycyny (należącej do makrolidów) wynika z faktu, że w bakteriach 2058 nukleotydem jest nukleotyd adeninowy, a eukarionty posiadają w tym miejscu nukleotyd guaninowy.

Indeks dolny Na podstawie: http://laboratoria.net/artykul/_item,20622,print,1.html Indeks dolny koniec_{Na podstawie: http://laboratoria.net/artykul/_item,20622,print,1.html}