Sprawdź się
„Platynowce to: iryd, platyna, pallad, rod, ruten i osm. Ich zawartość w skorupie ziemskiej i górnym płaszczu Ziemi wynosząca ok. 0,01 ppb (liczba części na miliard) jest niewielka w stosunku do ich natężenia w strukturze meteorytów żelaznych – ok. 4120±60 ppb.
Na Ziemi głównymi źródłami platynowców są impakty oraz wulkanizm. W przestrzeni kosmicznej są to głównie asteroidy, meteoroidy, komety i kosmiczny pył. Małe meteory, które ulegają całkowitemu wyparowaniu podczas przechodzenia przez ziemską atmosferę, także są źródłem tych pierwiastków, które z czasem opadają na powierzchnię Ziemi. (...) Drugim źródłem anomalii geochemicznej jest wulkanizm. Kluczem do zrozumienia przyczyn i przebiegu masowego wymierania późnokredowego jest pozycja platynowców w profilach litologicznych”.
Indeks górny Źródło: Anna Wieczorek, Tomasz Brachaniec, Anomalie platynowców w historii Ziemi, „Acta Societatis Metheoriticae Polonorum”, Rocznik Polskiego Towarzystwa Meteorytowego 2016, t. 7. Indeks górny koniecŹródło: Anna Wieczorek, Tomasz Brachaniec, Anomalie platynowców w historii Ziemi, „Acta Societatis Metheoriticae Polonorum”, Rocznik Polskiego Towarzystwa Meteorytowego 2016, t. 7.
Poniżej przedstawiono wykresy dotyczące masowego wymierania zwierząt w historii Ziemi.
Indeks górny Źródło: Grzegorz Racki, Wielkie Wymierania i ich Przyczyny, „KOSMOS” 2009, t. 59, nr 3–4, s. 529‑545. Indeks górny koniecŹródło: Grzegorz Racki, Wielkie Wymierania i ich Przyczyny, „KOSMOS” 2009, t. 59, nr 3–4, s. 529‑545.
„Crutzen Paul i Eugene Stoermer w 2000 r. określili w ten sposób obecny, geologiczny przedział czasowy, w którym wiele warunków i procesów na Ziemi jest gwałtownie i głęboko zmienianych przez wpływ działalności człowieka. (…) Obecnie termin „antropocen” jest używany w kontekstach naukowych, by wykazać rosnący wpływ człowieka na użytkowanie gruntów, ekosystemy, bioróżnorodność i wymieranie gatunków”.
„Obserwowane zmiany biotyczne z jednej strony dotyczą stałego wymierania gatunków, z drugiej, niespotykanego dotąd, gwałtownego rozpowszechnienia gatunków inwazyjnych na Ziemi. (…) Te straty w bioróżnorodności określane są jako szóste masowe wymieranie gatunków, porównywalne w swoim zasięgu z pięcioma poprzednimi (…). W tej chwili nie możemy podać jednej przyczyny, która jest odpowiedzialna za tak szybką utratę bioróżnorodności. Istnieje raczej wiele czynników, które zmieniają środowisko w sposób tak gwałtowny, że gatunki nie są w stanie do tych zmian się przystosować”.
Indeks górny Źródło: Aneta A. Ptaszyńska, Antropocen, wielkie przyspieszenie i insektagedon, „Kosmos” 2019, t. 68, nr 4, s. 553–560. Indeks górny koniecŹródło: Aneta A. Ptaszyńska, Antropocen, wielkie przyspieszenie i insektagedon, „Kosmos” 2019, t. 68, nr 4, s. 553–560.