Zaznacz mapę przedstawiającą granice monarchii Habsburgów pod koniec panowania Józefa II.
RCMmxUfqGtypN
Indeks górny Źródło map: autor Alphathon, Wikimedia Commons, CC BY‑SA 3.0. Indeks górny koniecŹródło map: autor Alphathon, Wikimedia Commons, CC BY‑SA 3.0.
R1XW200HiTUDD1
21
Ćwiczenie 4
Zapoznaj się z opisami ilustracji, a następnie wykonaj polecenie.
Zapoznaj się z opisami ilustracji, a następnie wykonaj polecenie.
Zapoznaj się z opisami ilustracji, a następnie wykonaj polecenie.
Zapoznaj się z ilustracjami, a następnie wykonaj polecenie.
Źródło A
R1cfng8rsayzB
Źródło B
R7iP0abuEMVS8
Rk4TTlVZi6hGj
21
Ćwiczenie 5
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenie.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenie.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenie.
Przeczytaj tekst i wykonaj polecenie.
Służebny status poddanych zostaje niniejszym całkowicie zniesiony, a w życie wchodzą następujące dyspozycje:
1. Każdy poddany ma prawo do zawarcia małżeństwa, pod warunkiem uprzedniego zawiadomienia i uzyskania zaświadczenia, które ma być wydane nieodpłatnie.
2. Może on, pod warunkiem przestrzegania przepisów o poborze do służby wojskowej, opuścić obecny majątek ziemski i osiedlić się lub odbyć służbę w innym miejscu na terenie prowincji; jeśli jednak chce osiedlić się jako rolnik lub chałupnik w innym majątku, musi poprosić [lokalne władze] o wydanie zaświadczenia o odejściu, które również ma być wydane nieodpłatnie, ażeby móc je pokazać władzom w nowym miejscu. […]
3. Każdy poddany może swobodnie uczyć się wszelkiego rzemiosła, handlu itp. i szukać środków do życia tam, gdzie zechce. Aby to uczynić, nie musi posiadać zezwolenia na opuszczenie miejsca zamieszkania.
4. Poddani nie są już zobowiązani do pełnienia służby domowej na rzecz swoich panów, z wyjątkiem sierot, które mogą być obligowane do takiej służby przez okres nie dłuższy niż trzy lata.
5. Żadne służebności nie powinny być nakładane na i wymagane od poddanych oprócz robót lub czynszu płatnego w naturze i gotówce, związanych z użytkowaniem przez nich gospodarstw. Poddani są zobowiązani do posłuszeństwa wobec swoich panów na mocy obowiązujących praw.
c4 Źródło: Patent znoszący pańszczyznę z 1781 r., tłum. Dorota Wiśniewska, na podstawie: German History in Documents and Images.
RTcQ5NITQAzVB
311
Ćwiczenie 6
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenia.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenia.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenia.
Przeczytaj tekst i wykonaj polecenia.
Patent tolerancyjny Józefa II z 1781 r.
Przekonani z jednej strony o szkodliwości wszelkiego ucisku sumienia, a z drugiej o wielkich korzyściach płynących dla religii i państwa z tolerancji prawdziwie chrześcijańskiej, uczuliśmy się skłonili do zezwolenia wszędzie wyznawcom religii augsburskiej i helweckiej, a także greckiej dyzunickiej, na odpowiadające ich religii prywatne jej wykonywanie, bez względu czy one kiedykolwiek były używane i zaprowadzone. Jednak religia rzymskokatolicka ma zachować przywilej publicznego odprawiania […].
Zezwalamy w szczególności:
1. Poddanym niekatolickim w miejscowościach, gdzie żyje 100 rodzin, chociażby tam nie było świątyni czy duszpasterza, a część tych rodzin mieszkała nawet w odległości paru godzin, wolno zbudować własny dom modlitwy ze szkołą […].
2. Pozostawia się im swobodę ustanawiania własnych nauczycieli, utrzymywanych przez gminy, jednakowoż tamtejsze władze szkolne mają mieć nadzór nad metodą nauczania i porządkiem […].
3. Niekatolickim mieszkańcom jakiejś miejscowości [zezwalamy] na wybór pastorów, o ile ich sami chcą utrzymywać i opłacać […].
4. Sądownictwo w sprawach dotyczących religii niekatolików poruczamy łaskawie sądom protestanckim […] z tym jednak zastrzeżeniem, że od orzeczeń tych przysługuje dalszy rekurs [odwołanie] do państwowych sądów nadwornych […].
5. Niekatolicy mogą być w przyszłości dispensando [za dyspensą] dopuszczeni do nabywania domów i majątków, do praw obywatelskich i do godności akademickich i służby cywilnej, przy czym nie wolno ich, o ile sami nie zechcą, skłaniać do innej formuły przysięgi, prócz tej, jaka jest zgodna z zasadami ich religii, ani też do uczestniczenia w procesjach lub obrzędach religii panującej. Tak samo przy wszelkich wyborach i nadawaniu [urzędów] należy jedynie brać pod uwagę uczciwość i zdolności kandydatów i ich chrześcijański i moralny tryb życia, bez względu na wyznawaną przez nich religię, jak to codziennie bez żadnych utrudnień, a z wielkim pożytkiem dzieje się przy wojsku […].
c6 Źródło: Patent tolerancyjny Józefa II z 1781 r., [w:] Wiek XVI–XVIII w źródłach, oprac. S.B. Lenard, M. Sobańska-Bondaruk, Warszawa 1999, s. 392–393.
R1VaF1EacdRlG
R1Az0SXkt5F0j
Rozstrzygnij, czy postanowienia patentu tolerancyjnego nawiązywały do idei oświecenia. Uzasadnij odpowiedź. Zwolennicy oświecenia kierowali się racjonalizmem, odrzucali autorytety, wierzyli w postęp cywilizacji, który można osiągnąć dzięki inwestowaniu w edukację i naukę. Głosili hasła tolerancji, równości, braterstwa i dążyli do zniesienia zależności międzystanowych. Przekonywali, że każdy ma prawo do wolności, a w życiu społecznym powinny liczyć się talent i pracowitość jednostki, a nie jej przynależność do uprzywilejowanej grupy, do której dostęp gwarantowało urodzenie.
Wykaż, że akt wydany przez Józefa II nie skutkował zrównaniem wyznawców wszystkich religii w prawach. Czy różnowiercy cieszyli się takimi samymi prawami jak katolicy?
Rozstrzygnij, czy postanowienia patentu tolerancyjnego nawiązywały do idei oświecenia. Uzasadnij odpowiedź. Oświeceniowe idee miały wpływ na postanowienia zawarte w patencie Józefa II. Akt ten wprowadził tolerancję religijną, o której rozpisywali się filozofowie, oraz docenił znaczenie ciężkiej pracy i talentu, niezależnie od pochodzenia i wyznania, przewidując (chociaż tylko w niektórych przypadkach) włączenie różnowierców do życia publicznego, przyznanie im prawa własności i umożliwienie awansu społecznego.
Wykaż, że akt wydany przez Józefa II nie skutkował zrównaniem wyznawców wszystkich religii w prawach. Józef II ogłosił dekret nadający różnowiercom prawo do swobodnego praktykowania religii, jednak cesarz nie zrównał wszystkich Kościołów w prawach: pierwszoplanową rolę miała bowiem odgrywać religia rzymskokatolicka. Co prawda nie‑katolicy otrzymali własne sądownictwo, możliwość robienia kariery w życiu publicznym oraz prawa obywatelskie i prawo do własności prywatnej, ale tylko nieliczni (utalentowani i/lub zasłużeni) różnowiercy mogli otrzymać urząd czy nabyć nieruchomość.
31
Ćwiczenie 7
Zapoznaj się z ilustracją, przeciągnij podpisy w odpowiednie miejsca na obrazie, a następnie wykonaj kolejne polecenia.
R1Ho6wdphse5f
Zapoznaj się z opisem ilustracji, a następnie wykonaj kolejne polecenia.
Obraz przedstawia scenę rodzajową. Na placu znajduje się duży budynek w stylu klasycystycznym. Mieści się w nim księgarnia Pod Egidą Minerwy (francuski: À l’Égide de Minerve). Nad jej wejściem widoczna jest płaskorzeźba przedstawiająca Minerwę, rzymską boginię nauki i mądrości oraz patronkę sztuki i rzemiosła. Obok wejścia do księgarni widać umieszczone na ścianach strony tytułowe dzieł Woltera i Helwecjusza (filozofów oświecenia i antyklerykałów), a także fragmenty kazań. Jest także powieszony patent tolerancyjny Józefa II. Przed księgarnią leżą liczne paczki z książkami, które mają trafić do Portugalii, Hiszpanii, Rzymu, Neapolu. Przed księgarnią dyskutują: ksiądz katolicki i duchowny protestancki. W pobliżu nich widać miejscowych kupców, a także chłopów. Na drugim planie widoczny jest posąg cesarza rzymskiego. Nieopodal niego stoi kareta, z której wysiadają arystokraci.
R1V3nktLYEfs4
RcvfGLfehEvdN
311
Ćwiczenie 8
Zapoznaj się ze źródłami i wykonaj polecenia.
Źródło A
R15iGLaCsm738
Źródło B
R1T3I26wjYDn5
Źródło C
RwRtu7IKupq80
RjpgTcI8bFckA
R4DaXsFLG20GG
RJFV7PCD4xIpx
Wyjaśnij, dlaczego Pius VI udał się w podróż do Wiednia w 1782 r. Sprawdź, jakie wydarzenia poprzedziły decyzję papieża.
Wskaż co najmniej jeden sukces papieża z okresu jego pobytu w Wiedniu. Czego oczekiwał papież po tej podróży? Jakie korzyści przyniosła mu ta wyprawa?
Ustal, na czym polegała porażka Piusa VI. Czego papieżowi nie udało się dokonać? Zwróć uwagę na okoliczności wyjazdu papieża z Wiednia.
Wyjaśnij, dlaczego Pius VI udał się w podróż do Wiednia w 1782 r. Papież obawiał się, że reformy Józefa II, zwłaszcza kasata (likwidacja) zakonów kontemplacyjnych (a więc tych, które nie zajmowały się edukacją albo opieką nad chorymi), konfiskata ich majątków oraz uzależnienie duchowieństwa od władzy świeckiej, doprowadzą do osłabienia katolicyzmu w Austrii oraz podważą jego autorytet jako głowy Kościoła.
Wskaż co najmniej jeden sukces papieża z okresu jego pobytu w Wiedniu. 1. Msza odprawiona w Niedzielę Wielkanocną przyciągnęła tłumy wiernych, co potwierdziło silną pozycję religii rzymskokatolickiej w Austrii oraz wzmocniło autorytet papieża. 2. Józef II okazywał papieżowi szacunek i gościł go w Wiedniu z największymi honorami – oznaczało to, że władcy zależy na dobrych relacjach z Rzymem.
Ustal, na czym polegała porażka Piusa VI. Józef II nie zrezygnował z reform dotyczących funkcjonowania Kościoła katolickiego, a na tym zależało papieżowi.