Sprawdź się
Kleptoknidoza to zjawisko gromadzenia parzydełek przez organizm, który ich sam nie wytwarza, ale który żywi się parzydełkowcami. Do zwierząt wykazujących takie zachowanie należą m.in. żebropławy, które dawniej, ze względu na podobieństwo do meduz, były zaliczane do jamochłonów. Pod względem fizjologii mają dużo cech wspólnych z tą grupą.
Parzydełkowce to najprostsze zwierzęta tkankowe. Mogą występować w dwóch postaciach: polipa, który prowadzi osiadły tryb życia, i swobodnie pływającej meduzy. Schematy przedstawiają budowę obu form parzydełkowców.

Parzydełkowce mogą się rozmnażać płciowo i bezpłciowo.

„Wewnątrz pęcherzyka znajduje się długa, zwinięta nić lub przewód, który przy mechanicznym lub chemicznym podrażnieniu knidocylu zostaje wyrzucony z dużą siłą i prędkością około 3 m/s wbija się lub oplątuje wokół ciała napastnika albo ofiary. Mechanizm wystrzelenia nici wykorzystuje ciśnienie osmotyczne, powstałe wskutek uwolnienia do cytoplazmy dużej liczby jonów wapnia. U większości parzydełkowców wyrzut nici powoduje zniszczenie komórki parzydełkowej”.
Indeks dolny Źródło: Komórka parzydełkowa, tekst dostępny na portalu www.wikipedia.pl Indeks dolny koniecŹródło: Komórka parzydełkowa, tekst dostępny na portalu www.wikipedia.pl