Korzenie roślin naczyniowych wykazują liczne przystosowania zarówno do pobierania wody, jak i jej wyszukiwania w kapilarach glebowych. Zdolność wzrostu korzenia w kierunku wody nazywamy hydrotropizmem. Do niedawna zagadką pozostawało, w jaki sposób korzenie lokalizują źródło wody, co jest niezbędne do ukierunkowania wzrostu.

W 2017 r. opublikowane zostały wyniki badań sugerujących prawdopodobny mechanizm tego zjawiska. Podczas przeprowadzonych eksperymentów system korzeniowy grochu zwyczajnego (Pisum sativum) poddawano działaniu wilgoci (bliskości cząsteczek wody), drgań akustycznych identycznych z tymi, które emituje woda w kapilarach glebowych, oraz obu czynników jednocześnie. Drgania akustyczne powodowały ukierunkowany wzrost korzenia nawet przy braku obecności wilgoci. Gdy na system korzeniowy działały oba czynniki, korzenie rosły w kierunku źródła wilgoci, a nie drgań akustycznych.

Indeks górny Na podstawie: Monica Gagliano i in., Tuned in: Plant Roots Use Sound to Locate Water, „Oecologia” 2017, nr 184(1), s. 151–160. Indeks górny koniec^{Na podstawie: Monica Gagliano i in., Tuned in: Plant Roots Use Sound to Locate Water, „Oecologia” 2017, nr 184(1), s. 151–160.}

Parcie korzeniowe zostało po raz pierwszy zmierzone dla winorośli właściwej (Vitis vinifera) i wynosiło 0,1 MPa (megapaskala). Przebadanie licznych roślin wykazało, że silne parcie korzeniowe występuje głównie u roślin liściastych klimatu umiarkowanego. Dodatkowo zaobserwowano, że wartość ciśnienia mierzona w ksylemie korzeni tych roślin wahała się zarówno w cyklu dobowym, jak i rocznym.

Indeks górny Na podstawie: Stephen G. Pallardy, Physiology of Woody Plants, Academic Press – Elsevier 2008. Indeks górny koniec^{Na podstawie: Stephen G. Pallardy, Physiology of Woody Plants, Academic Press – Elsevier 2008.}