Sprawdź się
Na podstawie powyższego tekstu i własnej wiedzy wskaż takson, który odpowiada powyższemu opisowi. Możliwe odpowiedzi: 1. skrzypy, 2. widłaki, 3. paprocie, 4. psylotowe
Paprotniki te używane są w kosmetyce do produkcji preparatów poprawiających stan włosów i skóry. Ściany komórkowe tych roślin zawierają znaczne ilości tlenku krzemu. Fotosyntezy nie przeprowadzają liście, a rozrośnięte pędy. Należą do paprotników jednakozarodnikowych, choć ich zarodniki pod względem fizjologicznym różnią się od siebie i wyrastają z nich dwupienne przedrośla.
Na podstawie powyższego tekstu i własnej wiedzy wskaż takson, który odpowiada powyższemu opisowi.
- skrzypy
- widłaki
- paprocie
- psylotowe
Według wierzeń ludowych miał on [kwiat paproci] pojawiać się w nocy z 21 na 22 czerwca (święto Kupały), a znalazcy zapewniać miał bogactwo i powodzenie. Paprotniki oczywiście nie wytwarzają kwiatów, co nie oznacza, że „kwiat paproci” nie istnieje. Dawnej kwiatem nazywano różne kolorowe wytwory roślinne, a mianem paproci określano zbiór wielu roślin rosnących na podmokłych glebach leśnych
.
Indeks górny Źródło: Magda i Grzegorz Okołowowie, Magiczna noc świętojańska, czyli czy istnieje cudowny kwiat paproci, wyborcza.pl (Zielona Góra), 23 czerwca 2017. Indeks górny koniecŹródło: Magda i Grzegorz Okołowowie, Magiczna noc świętojańska, czyli czy istnieje cudowny kwiat paproci, wyborcza.pl (Zielona Góra), 23 czerwca 2017.
Zaznacz strukturę, która mogła być dawniej uważana za kwiat paproci.
- kłos zarodnionośny
- kwiatostan żeński
- przedrośle
- trofofile
Określ, jaki charakter posiada ta struktura.
- generatywny
- wegetatywny
Na podstawie materiału źródłowego oraz własnej wiedzy oceń, czy poniższe zdania dotyczące paproci Cyathea medullaris są prawdziwe (P), czy fałszywe (F).
| P | F | |
| Pień paproci gatunku Cyathea medullaris osiąga tak duże rozmiary m.in. dzięki obecności tkanek twórczych wtórnych, takich jak fellogen i kambium. | □ | □ |
| Gametofit paproci Cyathea medullaris zamiera zaraz po usamodzielnieniu się sporofitu, co jest charakterystyczne dla większości paprotników. | □ | □ |
| Osobniki Cyathea medullaris mogą osiągać tak duże rozmiary ze względu na wysoką wilgotność powietrza i średnią ilość opadów występującą w górskich lasach Nowej Zelandii. Woda jest niezbędna do zapłodnienia, które w przypadku tej paproci zachodzi na wysokości nawet 25 m. | □ | □ |
| W cyklu rozwojowym omawianej paproci dominuje pokolenie diploidalne. | □ | □ |
Przedstawiciel gatunku z rodziny olbrzymkowatych Cyathea medullaris może dorastać do wysokości 25 m, a średnica pnia może wynosić nawet 0,5 m, co czyni ją największym paprotnikiem na świecie. Gatunek ten występuje w deszczowych, górzystych lasach wysp Nowej Zelandii.
Przyporządkuj opisy do paproci, widłaków i skrzypów. Każdy opis może być użyty tylko raz.
| Paprocie | Widłaki | Skrzypy |
|---|---|---|
Na poniższych zdjęciach znajdują się przedstawiciele paprotników różnozarodnikowych z gromady widłakowych (Lycophyta). Na pierwszym z nich roślina wodna (hydrofit) – poryblin jeziorny (Isoëtes lacustris), a na drugim widliczka ostrozębna (Selaginella selaginoides) występująca głównie w siedliskach trawiastych.
Na podstawie materiałów źródłowych oraz własnej wiedzy uzupełnij poniższy tekst właściwymi wyrażeniami.
Przedstawione na zdjęciach widłaki należą do paprotników różnozarodnikowych oraz wytwarzają gametofity {jednopienne}{#dwupienne}. Na liściach zarodnionośnych zarówno poryblina, jak i widliczki zaobserwować można {jeden rodzaj}{#dwa rodzaje} zarodni. Różnorodność genetyczna omawianych gatunków wynika z rekombinacji genetycznej zachodzącej podczas podziału {#mejotycznego}{mitotycznego}. W wyniku tych podziałów powstają {gamety}{#zarodniki}. Pomimo potencjalnie dużej zmienności genetycznej widłaków, objęte są one w Polsce ochroną gatunkową ze względu na {#bardzo długi cykl życiowy}{małą żywotność przedrośla}.
Jedną z aromorfoz (nowych, kluczowych zmian ewolucyjnych w organizacji i funkcjonowaniu organizmu, umożliwiających opanowanie różnych środowisk) paprotników jest wykształcenie kłącza. Organ ten jest rodzajem łodygi, często podziemnej, pełniącej w zależności od gatunku rozliczne funkcje. Jedną z nich jest magazynowanie materiałów zapasowych, umożliwiających roślinie przetrwanie okresów niesprzyjających wegetacji.
Gatunki paproci epifitycznych mają kłącze pnące się na pniu innej rośliny, natomiast paprocie drzewiaste – kłącze rosnące strzeliście w górę i będące częścią pnia. Z kłącza wyrastają też korzenie przybyszowe i bulwki przybyszowe.
Na poniższym zdjęciu widoczny jest przekrój przez kłącze orlicy pospolitej (Pteridium aquilinum). Na kolor jasnoczerwony wybarwione są martwe ściany komórkowe wysycone ligniną, ciemnoczerwone są komórki endodermy (śródskórni), na zewnątrz których znajduje się miękisz zawierający amyloplasty.
Zaznacz na zdjęciu literą A komórki odpowiedzialne za transport wody w górę rośliny, a literą B komórki odpowiedzialne za magazynowanie substancji zapasowych. Do oznaczenia każdego typu komórek dopasuj nazwę tkanki, której część stanowią (wybierz odpowiednią nazwę w każdym nawiasie).
B – miękisz wodonośnymiękisz spichrzowymiękisz asymilacyjnymiękisz powietrzny
A – {#ksylem}{floem}{sklerenchyma}{kolenchyma}
B – {miękisz wodonośny}{#miękisz spichrzowy}{miękisz asymilacyjny}{miękisz powietrzny}
Jedną z aromorfoz (nowych, kluczowych zmian ewolucyjnych w organizacji i funkcjonowaniu organizmu, umożliwiających opanowanie różnych środowisk) paprotników jest wykształcenie kłącza. Organ ten jest rodzajem łodygi, często podziemnej, pełniącej w zależności od gatunku rozliczne funkcje. Jedną z nich jest magazynowanie materiałów zapasowych, umożliwiających roślinie przetrwanie okresów niesprzyjających wegetacji.
Gatunki paproci epifitycznych mają kłącze pnące się na pniu innej rośliny, natomiast paprocie drzewiaste – kłącze rosnące strzeliście w górę i będące częścią pnia. Z kłącza wyrastają też korzenie przybyszowe i bulwki przybyszowe.
Przykładem takiego paprotnika jest pospolita (Pteridium aquilinum). Jej kłącze składa się z martwych ściany komórkowych wysyconych ligniną, komórek endodermy (śródskórni), na zewnątrz których znajduje się miękisz zawierający amyloplasty.