Na poniższym rysunku przedstawiono operon tryptofanowy. Literą „P” oznaczono promotor, literą „O” – operator, a literą „T” – terminator.

R17GPLF6samkS

Grafika przedstawia operon tryptofanowy. Składa się on z promotora, oznaczonego literą P oraz operatora oznaczonego literą O. Dalej można zauważyć geny struktury, oznaczone kolejno od lewej do prawej jako trpE, trpD, trpC, trpB oraz trpA. Na jego końcu znajduje się terminator, oznaczony literą T.

Ryby są pokarmem bogatym w aminokwas cysteinę. W 2011 r. potwierdzono obecność dwugenowego operonu u bakterii Yersinia ruckeri odpowiedzialnego za metabolizowanie cysteiny. Yersinia ruckeri jest pasożytem żerującym na rybach. W DNA operonu zapisane są informacje o dwóch enzymach: permeazie cysteinowej oraz desulfurazie cysteinowej. Pierwszy z nich jest niezbędny do pobrania cysteiny z otoczenia, a drugi odpowiada za katabolizm tego aminokwasu.
Indeks dolny Na podstawie: Jessica Mendez i wsp., A novel cdsAB operon is involved in the uptake of L‑cysteine and participates in the pathogenesis of Yersinia ruckeri, Journal of Bacteriology, 2011. Indeks dolny koniec_{Na podstawie: Jessica Mendez i wsp., A novel cdsAB operon is involved in the uptake of L‑cysteine and participates in the pathogenesis of Yersinia ruckeri, Journal of Bacteriology, 2011.}

Wytworzono dwa zmienione genetycznie szczepy bakterii Yersinia ruckeri – A i B. Szczep A wykazywał brak ekspresji genu permeazy cysteinowej przy normalnej ekspresji drugiego z genów. Szczep B wykazywał brak ekspresji genu desulfurylazy cysteinowej przy normalnej ekspresji genu permeazy cysteinowej.

Szczepy A, B i C, będące szczepami dzikimi (występującymi w naturze i niepoddanymi manipulacjom genetycznym) wysiano na pożywkę bogatą w związki organiczne i nieorganiczne niezbędne bakteriom Yersinia ruckeri do życia oraz wzbogaconą w cysteinę.

Do klasycznych przykładów regulacji ekspresji genów u prokariotów należy operon laktozowy. Ekspresja genów struktury tego operonu jest hamowana przez przyłączenie aktywnego białka represorowego do operonu i uzależniona od obecności w środowisku bakterii cukru – laktozy.

Geny szlaku rozkładu ramnozy zorganizowane są w operon, kontrolowany przez promotor. Promotor ten podlega kontroli przez dwa białka regulatorowe, RhaS oraz RhaR, stanowiące aktywatory transkrypcji. Ekspresja tych białek regulatorowych zależy od wspólnego promotora.

W przypadku braku w otoczeniu ramnozy, białko regulatorowe RhaR reguluje swoją własną ekspresję oraz hamuje ekspresję genu białka RhaS.

W obecności ramnozy RhaR wiąże się z promotorem i aktywuje ekspresję RhaR oraz RhaS. RhaS wraz z ramnozą wiąże się do promotora, aktywując ekspresję genów szlaku metabolizmu ramnozy.

Indeks dolny Na podstawie: Angelika Wegerer, Tianqi Sun i Josef Altenbuchner, „Optimization of an E. coli L‑rhamnose‑inducible expression vector: test of various genetic module combinations”, BMC Biotechnology, 2008. Indeks dolny koniec_{Na podstawie: Angelika Wegerer, Tianqi Sun i Josef Altenbuchner, „Optimization of an E. coli L‑rhamnose‑inducible expression vector: test of various genetic module combinations”, BMC Biotechnology, 2008.}

RzD28zdpFgjQD

Uproszczony schemat włączania operonu ramnozowego.