Mapa przedstawia zasięg geograficzny języków romańskich we współczesnej Europie. Są one zaznaczone kolorami oraz numerami. Cyfrą 1 zaznaczono język galicyjski oraz portugalski. Mówi się nim w całej Portugalii oraz w Galicji, czyli w hiszpańskiej krainie znajdującej się na północ od Portugalii. Cyfrą 2 oznaczono język asturleoński. Mówi się nim na obszarze północnej Hiszpanii, na wschód od Galicji. Cyfrą 3 oznaczono na mapie język hiszpański używany w całej środkowej i południowej Hiszpanii. Cyfra 4 oznacza zasięg języka aragońskiego, który obejmuje hiszpańskie pogranicze z Francją. Cyfrą 5 z kolei zaznaczony jest język kataloński. Używa się go we Francji przy granicy z Hiszpanią, w Andorze oraz hiszpańskiej Katalonii, czyli w krainie w północnowschodniej Hiszpanii nad Morzem Śródziemnym oraz w większości wschodniego wybrzeża Hiszpanii i na wyspach na Morzu Śródziemnym, między innymi na Majorce czy Ibizie. Cyfrą 6 i gwiazdką zaznaczono ośrodki języka judeo‑hiszpańskiego w środkowej Hiszpanii, północnym Maroko, w Serbii, Rumunii, Bułgarii, Macedonii oraz Albanii. Z kolei siódemką zaznaczono obszar występowania języka oksytańskiego - zajmuje on większość południowej Francji oraz skrawek północnozachodnich Włoch przy granicy z Francją. Ósemką zaznaczono język gaskoński. Ludy mówiące tym językiem zamieszkują południowo - zachodnią Francję przy granicy z Hiszpanią oraz niewielki skrawek północnozachodniej Hiszpanii. Numerem 9 oznaczono obszar występowania języka oil, czyli francuskiego w całej północnej i środkowej Francji, południowej Belgii oraz w północnozachodnim skrawku Szwajcarii. Liczbą 10 zaznaczono język franko‑prowansalski, który występuje we wschodniej Francji, zachodniej Szwajcarii oraz w niewielkim skrawku północno‑zachodnich Włoch. Z kolei język francuski jest językiem urzędowym w całej Francji, południowej Belgii, zachodniej Szwajcarii oraz w północnozachodnim skrawku Włoch. Język romansz oznaczony liczbą 11 występuje na skrawku południowowschodniej Szwajcarii. Gallo‑italijski oznaczony liczbą 12 z kolei używany jest na większości terenu północnych Włoch. Liczbą 13 oznaczony jest zasięg występowania języka ladyńskiego - występuje on w północnowschodnim skrawku Włoch. Na południe od terenu, gdzie używa się języka ladyńskiego występuje język wenecki zaznaczony liczbą 14, z kolei na wschód od weneckiego w północnowschodnich Włoszech przy granicy z Austrią i Słowenią występuje język friulski zaznaczony liczbą 15. Liczbą 16 zaznaczony jest język istriocki, który występuje na północnym wybrzeżu Chorwacji. Liczbą 17 oznaczono język włoski. Jest on używany w środkowych Włoszech i obejmuje swym zasięgiem zachodnie wybrzeże Morza Śródziemnego w środkowej Italii oraz niewielki skrawek wybrzeża wschodniego Adriatyku. Liczbą 18 oznaczono język korsykańsko‑gallurski, którego zasięg obejmuje francuską wyspę Korsykę oraz północną część włoskiej Korsyki. Liczbą 19 oznaczono teren występowania języka sassarskiego - obszar ten to północnozachodni skrawek włoskiej wyspy Sardynia. Liczbą 20 zaznaczono obszar występowania języka południowo‑wschodniego. Obejmuje on niewielki pas w środkowych Włoszech ciągnący się od zachodniego wybrzeża Morza Śródziemnego do wschodniego wybrzeża Adriatyku. Liczbą 21 oznaczono język południowo‑włoski, którym mówi się na terenie większość obszaru środkowopołudniowej Italii. Liczbą 22 zaznaczono język skrajnie południowowłoski – obszar jego występowania znajduje się w południowym skrawku Italii oraz na włoskiej wsypie Sycylia. Oznaczono również obszar ogólnie włoski, tam gdzie język włoski jest urzędowy. Jest to cały obszar Włoch włącznie z Sardynią i Sycylią oraz południową Szwajcarią. Liczbą 23 oznaczono język rumuński, który obszarem występowania obejmuje całą Rumunię, większość Mołdawii oraz niewielki skrawek Serbii i Bułgarii. Liczbą 24 i czerwonymi punktami zaznaczono obszar występowania języka istrorumuńskiego. Jego ośrodki występują w północno - zachodniej Chorwacji. Liczbą 25 oznaczono obszar występowania języka południowo‑bałkańsko‑romańskiego. Są to niewielkie obszary na terenie Grecji, Albanii, Macedonii oraz Bułgarii. Liczbą 26 oznaczono obszar występowania języka sardyńskiego - obejmuje on większość włoskiej Sardynii. Zakreskowane obszary to obszary dwujęzyczne. Występują w środkowej Rumunii oraz w Mołdawii. Zielonymi kropkami oznaczono miejsca opisane jako walhaz – obszar używania języków obcych. Występują we Francji, Belgii, południowej Holandii oraz Niemczech, wschodnich Czechach, w Bośni i Hercegowinie, Serbii, Macedonii, Grecji oraz Rumunii.