Dla uproszczenia przyjmuje się dwie temperatury przemian fazowych – zeszklenia i płynięcia, w efekcie wydziela się trzy stany fizyczne – szklisty, elastyczny i plastyczny.

1. szklistym kruchym;

2. szklistym wymuszonej elastyczności;

3. lepkosprężystym;

4. wysokoelastycznym;

5. plastycznym.

1. Przypomnij sobie, w jaki sposób próbki badanych przez ucznia polimerów zachowują się w płomieniu palnika oraz bezpośrednio po wyjęciu z płomienia palnika.

2. Odczyn wodnego roztworu produktów termicznego rozkładu polimeru określa się, umieszczając nad próbką (po zgaszeniu palnika) zwilżony wodą uniwersalny papierek wskaźnikowy.

   Zastanów się, jaki jest odczyn wodnych roztworów produktów termicznego rozkładu każdego z badanych polimerów.

1. Dla jednej z próbek uczeń powinien zaobserwować, że pali się ona żółtym płomieniem. Po wyjęciu z płomienia palnika próbka ta pali się nadal, a po chwili topi się i ścieka płonącymi kroplami. Wyczuwalny jest przy tym zapach palonej parafiny. Próbka, dla której uczeń powinien odnotować powyższe obserwacje to polietylen.

   Dla innej z próbek uczeń powinien zaobserwować, że pali się ona kopcącym, żółto‑pomarańczowym płomieniem. Po wyjęciu z płomienia palnika próbka ta pali się nadal, a po chwili mięknie i topi się. Wyczuwalny jest przy tym przyjemny, kwiatowy zapach. Próbka, dla której uczeń powinien odnotować powyższe obserwacje to polistyren.

   Dla ostatniej z próbek uczeń powinien zaobserwować, że zapala się ona z trudem, paląc się kopcącym, żółtym płomieniem z zieloną otoczką. Po wyjęciu z płomienia palnika próbka gaśnie. W czasie spalania wyczuwalny jest ostry, drażniący zapach. Próbka, dla której uczeń powinien odnotować powyższe obserwacje to poli(chlorek winylu).

2. Znając wyłącznie odczyn wodnych roztworów produktów termicznego rozkładu każdej z próbek, uczeń nie byłby w stanie jednoznacznie ich zidentyfikować. Mógłby on jedynie wskazać wśród próbek poli(chlorek winylu), dla którego odczyn wodnego roztworu produktów termicznego rozkładu jest kwasowy. Odczyn wodnych roztworów produktów termicznego rozkładu pozostałych próbek (polistyrenu i polietylenu) jest obojętny.