Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

R1cjLa00c5NIo1

Ćwiczenie 1

RUBcdJmqv784A1

Ćwiczenie 2

Ćwiczenie 3

Pył PM10 stanowi jedno z zanieczyszczeń powietrza. W jego skład mogą wchodzić metale ciężkie, takie jak ołów, kadm, arsen czy nikiel, a także wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (tzw. WWA). Średnioroczny dopuszczalny poziom ołowiu w powietrzu to 0,5 $\frac{μg}{m^{3}}$ . Poniżej przedstawiono średnie stężenia ołowiu w pyle PM10 w poszczególnych miastach w 2017 r.

R1Ok7d85aSQDj

Wykres przedstawia średnie roczne wartości stężeń ołowiu w 2017 roku: Warszawa 0,009 mikrograma na metr sześcienny, Płock 0,007, Radom 0,011, Guty Duże gmina Czerwonka 0,004, Ostrołęka 0,005, Otwock 0,014, Siedlce 0,007, Konstancin-Jeziorna 0,008. — Źródło: GroMar Sp. z o.o. na podstawie https://powietrze.gios.gov.pl/pjp/documents/download/100717 (30.12.2019 r.), licencja: CC BY-SA 3.0.

Na podstawie powyższych informacji, odpowiedz na poniższe pytania.

RT4FqG37ZEwo4

RwRL4QSpOeI73

R1RRrDufIF4kv

Ćwiczenie 4

Oceń, czy człowiek o masie 62 kg może przyjąć 1 mg ołowiu wraz z żywnością w ciągu tygodnia, nie powodując przekroczenia dopuszczalnej normy.

RS89Fno2iA4l7

R1dXO2K2dR43e

Dopuszczalne tygodniowe stężenie dla ołowiu wynosi 25 $\frac{μg}{kg}$ masy ciała.

$1 μg = 10^{- 6} g = 0,000001 g$

Stąd: $25 μg = 2,5 \cdot 10^{- 5} g = 0,000025 g$ – taka jest norma przyjęcia na 1 kg masy ciała.

Obliczmy, ile ołowiu może przyjąć człowiek o masie 62 kg:

$2,5 \cdot 10^{- 5} g \cdot 62 = 1,55 \cdot 10^{- 3} g = 0,00155 g$

$1 mg = 0,001 g$

Porównajmy dopuszczalną dawkę do przyjętej ilości ołowiu:

0,00155 g > 0,001 g

Ćwiczenie 5

Poniżej przedstawiono tabelę ze średnią oraz dopuszczalną zawartością ołowiu w poszczególnych świeżych warzywach.

Warzywo	Średnia zawartość ołowiu [ $\frac{mg}{kg}$ ]	Dopuszczalna zawartość ołowiu [ $\frac{mg}{kg}$ ] Indeks górny *
Kapusta biała	0,12	0,3
Sałata	0,19	0,3
Burak ćwikłowy	0,04	0,10
Kalafior	0,09	0,30
Marchew	0,04	0,10
Ogórek	0,03	0,10
Pomidor	0,03	0,10

Indeks dolny *zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) Nr.1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r.; according to Commision Regulation 1881/2006 Dec. 19, 2006. Indeks dolny koniec

Indeks dolny Źródło: 5. S. Staniak, Źródła i poziom zawartości ołowiu w żywności, „Polish Journal of Agronomy” 2014, nr 19, s. 36‑45. Indeks dolny koniec

Na podstawie informacji wstępnej, odpowiedz na poniższe pytania.

RXQf3E8gLoah6

R1CE1dKNs1QWo

R1MU31Ep9egIj

ReGjzi1iCcFk9

Ćwiczenie 6

Poniżej przedstawiono tabelę ze średnią oraz dopuszczalną zawartością ołowiu w poszczególnych świeżych warzywach.

Warzywo	Średnia zawartość ołowiu [ $\frac{mg}{kg}$ ]	Dopuszczalna zawartość ołowiu [ $\frac{mg}{kg}$ ] Indeks górny *
Kapusta biała	0,12	0,3
Sałata	0,19	0,3
Burak ćwikłowy	0,04	0,10
Kalafior	0,09	0,30
Marchew	0,04	0,10
Ogórek	0,03	0,10
Pomidor	0,03	0,10

Indeks górny *zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) Nr.1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r.; according to Commision Regulation 1881/2006 Dec. 19, 2006.

Indeks dolny Źródło: S. Staniak, Źródła i poziom zawartości ołowiu w żywności, „Polish Journal of Agronomy” 2014, 19, s. 36‑45. Indeks dolny koniec

Na podstawie informacji wstępnej oblicz i oceń, czy spożycie 1 kg ogórków przez osobę o wadze 50 kg w ciągu tygodnia nie wpłynie na przekroczenie dopuszczalnej normy. Pamiętaj, że dopuszczalne tygodniowe stężenie dla ołowiu wynosi 25 $\frac{μg}{kg}$ masy ciała.

RLM1iQgj69EHk

R3EXri9IhleGh

Ćwiczenie 7

Obecnie obowiązująca norma zawartości ołowiu w wodzie, przeznaczonej do spożywania przez ludzi, wynosi 10 $\frac{μg}{l}$ . Do badań skierowano próbkę wody dedykowaną do picia i zbadano, że stężenie procentowe ołowiu wynosi 0,0025%. Na podstawie obliczeń oceń, czy badana próbka wody nadaje się do spożycia przez ludzi. Przyjmij, że gęstość wody przeznaczonej do picia wynosi d = 1 $\frac{g}{{cm}^{3}}$ .

R1Vi2ioKA6Alf

RcOTdjPKFg83V

$V_{woda pitna} = 1 l = 1 {dm}^{3} = 1000 {cm}^{3}$

Oblicz masę wody pitnej:

d = \frac{m}{V}

m = d \cdot V = 1 \frac{g}{{cm}^{3}} \cdot 1000 {cm}^{3} = 1000 g

II sposób obliczenia masy wody pitnej:

1 g — 1 {cm}^{3}

x — 1000 {cm}^{3}

$x = 1000 g$ – masa wody pitnej, czyli roztworu

Oblicz masę ołowiu:

C_{p} = \frac{m_{s}}{m_{r}} \cdot 100 %

m_{s} = \frac{C_{p} \cdot m_{r}}{100 %} = \frac{0,0025 % \cdot 1000 g}{100 %} = 0,025 g

1 μg = 10^{- 6} g = 0,000001 g

Norma Pb: $10 \frac{μg}{l} = 10 \cdot 0,000001 \frac{g}{l} = 0,00001 \frac{g}{l} = 1 \cdot 10^{- 5} \frac{g}{l}$

Porównaj dopuszczalną wartość ołowiu w wodzie do zawartości w badanej próbce:

0,00001 g < 0,025 g

Zawartość ołowiu w badanej próbce przekracza dopuszczalną normę.

Ćwiczenie 8

Jednym ze sposobów leczenia zatrucia ołowiem jest płukanie żołądka 3% roztworem siarczanu(VI) sodu z dużą ilością węgla aktywowanego.

A. Oblicz, ile należy odmierzyć siarczanu(VI) sodu, aby otrzymać 500 g roztworu do płukania żołądka.

B. Oblicz liczbę moli kationów sodu w otrzymanym roztworze. Wynik podaj do trzech miejsc po przecinku.

R16vGswkMUGSG

R10la4SHvypB2

Masa molowa siarczanu(VI) sodu – ${Na}_{2} {SO}_{4}$ :

$M_{{Na}_{2} {SO}_{4}} = 2 \cdot 23 \frac{g}{mol} + 32 \frac{g}{mol} + 4 \cdot 16 \frac{g}{mol} = 142 \frac{g}{mol}$

Rozwiązanie do podpunktu A.

$C_{p} = 3 %$

$m_{r} = 500 g$

Oblicz masę substancji:

I sposób:

500 g — 100 %

x — 3 %

x = 15 g

II sposób:

C_{p} = \frac{m_{s}}{m_{r}} \cdot 100 %

m_{s} = \frac{C_{p} \cdot m_{r}}{100 %} = \frac{3 % \cdot 500 g}{100 %} = 15 g

Rozwiązanie do podpunktu B.

Oblicz liczbę moli siarczanu(VI) sodu:

142 g — 1 mol

15 g — x

x = 0,101 mola {Na}_{2} {SO}_{4}

Siarczan(VI) sodu – ${Na}_{2} {SO}_{4}$ dysocjuje w roztworze wodnym następująco:

{Na}_{2} {SO}_{4} \overset{H_{2} O}{\to} 2 {Na}^{+} + S {O_{4}}^{2 -}

Analizując równanie dysocjacji, możemy stwierdzić, że: 0,101 mola siarczanu(VI) sodu dysocjuje, a w wyniku tego procesu powstaje 0,202 mola kationów sodu i 0,101 mola anionów siarczanowych(VI).

Film samouczek

Dla nauczyciela