Ważne daty
1814–1890 – lata życia Oskara Kolberga, polskiego etnografa i kompozytora.
Scenariusz lekcji dla nauczyciela:
I. Indywidualna i zespołowa ekspresja muzyczna.
4. W zakresie słuchania i percepcji muzyki. Uczeń:
1) świadomie słucha wybranych dzieł literatury muzycznej (fragmentów lub/i w całości):
a) reprezentatywnych dla kolejnych epok (od średniowiecza do współczesności);
3) rozpoznaje i analizuje utwory muzyczne określając ich elementy, nastrój i charakter, formułuje wypowiedzi, stosując pojęcia charakterystyczne dla języka muzycznego;
II. Język i funkcje muzyki, myślenie muzyczne, kreacja i twórcze działania.
5. Uczeń określa charakterystyczne cechy:
1) polskich tańców narodowych: poloneza, mazura, kujawiaka, oberka, krakowiaka;
2) wybranych polskich tańców ludowych z uwzględnieniem własnego regionu;
3) wybranych tańców towarzyskich i współczesnych.
III. Kultura muzyczna, narodowe i światowe dziedzictwo kulturowe. Uczeń:
1) zna repertuar kulturalnego człowieka, orientując się w sztandarowych utworach z dziejów historii muzyki i współczesnej kultury muzycznej oraz wartościowej muzyki popularnej.
określać cechy polskich tańców narodowych, ludowych oraz tańców innych narodów;
rozpoznawać słuchem polskie tańce narodowe, ludowe oraz tańce innych narodów;
wymieniać elementy folkloru;
rozpoznawać kapele ludowe na podstawie składu instrumentów;
rozpoznawać słuchem muzykę z baletów.
Dobierz w pary nazwę tańca i kraj, z którego pochodzi.
Polska, Węgry, Czechy, Hiszpania, Słowacja, Włochy, Ukraina
Polonez | |
Polka | |
Kozak | |
Bolero | |
Czardasz | |
Tarantella | |
Hajduk |
Odpowiadaj na pytania i przechodź do kolejnych etapów gry.
Odpowiedz na poniższe pytania:
1. W którym polskim tańcu narodowym występują synkopy?
2. W którym polskim tańcu narodowym akcenty wypadają na trzecią miarę a w zakończeniu na drugą?
3. Jakie metrum ma polka?
4. Jak nazywa się szereg tańców zestawionych obok siebie, na przykład: allemande, courante, sarabanda i gigue?
5. Kto skomponował balet Harnasie?
Słownik pojęć
nauka opisująca tradycyjną kulturę różnych ludów; etnograf to badacz tradycyjnej kultury różnych narodów.
ludowa twórczość artystyczna.
podstawowy schemat określający czas trwania nut oraz układ akcentów w obrębie taktu w utworze muzycznym.
rytmiczne ruchy ciała wykonywane w takt muzyki; utwór muzyczny, przy którym można tańczyć.
taniec przeznaczony do tańczenia w celach rozrywkowych.
Źródło: encyklopedia.pwn.pl
Biblioteka muzyczna
Bibliografia
red. Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995.
Franciszka Zozula, Tańce ludowe, Nasza Księgarnia, Warszawa 1952.
Grażyna Dąbrowska, W kręgu polskich tańców ludowych, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1979.