Substancje uzależniające – alkohol, papierosy, narkotyki
Substancje uzależniające – alkohol, papierosy, narkotyki
Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
wie, co to są substancje uzależniające,
wie, dlaczego ludzie zażywają substancje uzależniające,
zna skutki używania substancji uzależniających.
b) Umiejętności
Uczeń:
rozróżnia naturalne i sztuczne (chemiczne) sposoby osiągania dobrego samopoczucia,
potrafi scharakteryzować mechanizm uzależnienia.
2. Metoda i forma pracy
Metoda pracy: łańcuch skojarzeń, burza mózgów, praktyczne działanie, wykład.
Forma pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
3. Środki dydaktyczne
Materiały plastyczne (arkusz papieru, flamaster), szpulka nici.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Rundka wstępna: uczniowie, siedząc w kręgu, określają swoją gotowość do zajęć w skali od 1 do 10.
Łańcuch skojarzeń: uczniowie siedzą w kręgu, kolejno wypowiadają skojarzenia związane z trudnymi sytuacjami (np. krzyk mamy, zła ocena), a następnie zapisują je na dużym arkuszu papieru.
b) Faza realizacyjna
Burza mózgów: skojarzenia.
Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Co robią ludzie, by poprawić sobie samopoczucie?
Zapisując odpowiedzi uczniów na arkuszu papieru, nauczyciel przyjmuje określone kategorie: naturalne sposoby uzyskiwania zadowolenia z życia, np. sport oraz metody sztuczne takie, jak: alkohol, papierosy, narkotyki. Uczniowie przez chwilę zastanawiają się nad podziałem arkusza na dwie części. Nauczyciel informuje uczniów, że w trudnych sytuacjach radzimy sobie:
w sposób naturalny – poprzez własną aktywność, która nie szkodzi ani nam, ani innym ludziom;
sztucznie – stosując środki uzależniające – bezpośrednio działające na nasz mózg
i nasze uczucia, które tylko chwilowo ulegają, dzięki działaniu danej substancji, zmianie. Przyjmując tego typu środki, ludzie nie są w stanie rozwiązać swoich problemów. Ograniczają natomiast swoją wolność, bo stopniowo uzależniają się od chemicznych polepszaczy rzeczywistości. Dorośli piją i palą także w sytuacjach przyjemnych. Ale bez względu na okoliczności organizm przyzwyczaja się do substancji uzależniających.
Wykład: substancje uzależniające – mechanizm uzależnienia.
Nauczyciel rozpoczyna wykład doświadczeniem ze szpulką nici. Nauczyciel prosi dwie chętne osoby, by zademonstrowały ćwiczenie. Osoba pierwsza rozrywa nitkę – uczniowie wnioskują, że łatwo jest przerwać nitkę. Osoba druga owija nitką nadgarstki osoby pierwszej. Prowadzący ponownie prosi osobę pierwszą o zerwanie nitki w celu oswobodzenia rąk. Kiedy okazuje się, że wykonanie polecenia nie jest możliwe, nauczyciel wyjaśnia klasie, na czym polega mechanizm uzależnienia: człowiek uzależnia się od używki stopniowo, bezwiednie. Nadchodzi jednak moment, w którym uświadamia sobie, że nie może wykonywać swoich obowiązków, żyć, nie zażywając danej substancji. Ludzie najczęściej uzależniają się od:
papierosów,
alkoholu,
lekarstw (które zażywają bez zalecenia lekarza),
narkotyków,
jedzenia.
Ludzie, którzy sięgają po środki uzależniające, często myślą, że dzięki używkom uporają się
z problemami, uspokoją się, będą bardziej swobodni w kontaktach z innymi. W rzeczywistości jednak niszczą siebie. Kiedy uświadamiają sobie, że nie rozwiązali swoich problemów, z reguły są już osobami uzależnionymi.
Burza mózgów: czy znasz skutki palenia papierosów, picia alkoholu, używania narkotyków?
Nauczyciel dzieli uczniów na trzy grupy. Każda grupa otrzymuję kartę pracy – kontury postaci człowieka. Zadaniem każdej z grup jest zaznaczenie na kartach pracy miejsca uszkodzenia przez substancje uzależniające (1. grupa zajmuje się wpływem nikotyny na organizm człowieka, 2. grupa wpływem alkoholu, a 3. narkotyków). Po wypełnieniu kart liderzy grup omawiają swoje zadanie. Nauczyciel informuje uczniów o skutkach alkoholizmu, palenia papierosów czy zażywania narkotyków (załącznik 1).
c) Faza podsumowująca
Praktyczne działanie: praca plastyczna – plakat „Nie wącham, nie palę, nie piję i dlatego zdrowo żyję”.
Uczniowie wykonują plakat dowolną techniką. Po skończonej pracy nauczyciel wiesza prace na gazetce szkolnej.
5. Bibliografia
Drugi elementarz, czyli Program Siedmiu Kroków. Program profilaktyki dla młodzieży, nauczycieli i rodziców, wyd. 3, Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Warszawa 1998.
Kołodziejczyk A., Czemierowska E., Spójrz inaczej, Wydawnictwo EDUCATIO,
Kraków 1993.Wczesna profilaktyka – program „Cukierki”, Centrum Szkoleniowe MARABUT Fundacji Homo Homini, Warszawa 2001.
6. Załączniki
a) Załącznik 1
Materiały dla nauczyciela do wykorzystania w burzy mózgów.
Wpływ nikotyny na organizm człowieka:
dym wdychamy przez usta, tym samym tracąc poczucie smaku;
nikotyna negatywnie oddziałuje na układ oddechowy: podrażnia błonę śluzową nosa, gardła krtani, tchawicy, dociera do płuc, gdzie pozostawia osady smoły;
wpływa na pracę serca, w rezultacie podnosi się ciśnienie krwi;
uszkadza wątrobę.
Wpływ alkoholu na organizm człowieka:
podrażnia błonę śluzową żołądka,
niszczy wątrobę i mózg.
Wpływ narkotyków na organizm człowieka:
niszczą uzębienie,
uszkadzają układ pokarmowy,
osłabiają serce,
powodują choroby płuc, wątroby, nerek,
powodują poważne negatywne zmiany w układzie nerwowym i mózgu,
uszkadzają szpik kostny,
doprowadzają do śmierci.
b) Karta pracy ucznia
Kontur postaci człowieka.
7. Czas trwania lekcji
2 x 45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Scenariusz godziny wychowawczej przeznaczony jest dla klasy drugiej gimnazjum. Zajęcia można przedłużyć do trzech godzin lekcyjnych w zależności od tempa pracy uczniów.