Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Symbolika barw w międzywojennej poezji Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń wie: kiedy żyła i tworzyła poezje Maria Pawlikowska‑Jasnorzewska; jak powstała teoria koloru Kandynskiego; jak realizują się w utworach Pawlikowskiej postulaty teorii Kandynskiego.

b) Umiejętności

Uczeń potrafi: analizować utwory międzywojenne; dostrzec impresjonizm i synestezję w utworach Jasnorzewskiej; odnajdywać związek między malarstwem a literaturą.

2. Metoda i forma pracy

Elementy wykładu, elementy dyskusji, praca w grupach.

3. Środki dydaktyczne

Tekst utworów Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej, Barwy, Gobelin, Zachód słońca, Teatr, Zachód słońca na zamku.

4. Przebieg lekcji

Przedstawienie celów lekcji.

Przedstawienie przez jednego z uczniów (który przygotował się w domu korzystając z materiałów dostarczonych przez nauczyciela) sylwetki Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej jako poetki dwudziestolecia i wielbicielki Kandynskiego.

Dyskusja na temat symboliki barw w codziennym życiu — biała suknia panny młodej, czerń żałobna, czerwone serce, rudy kolor zdrajców itp.

Zapoznanie uczniów z podstawowymi założeniami teorii Kandynskiego, schemat rozumienia kolorów. Załącznik 1

Podział klasy na 5 grup. Losowanie utworów Pawlikowskiej, które należy zinterpretować jak obrazy — odczytać emocje i uczucia z kolorów.

Praca w grupach.

Przedstawienie interpretacji.

Opinie uczniów na temat Jasnorzewskiej.

5. Bibliografia

  1. E. Hurnikowa, Maria Pawlikowska‑Jasnorzewska. Zarys monograficzny, Katowice 1999.

  2. M. Pawlikowska‑Jasnorzewska, Poezje zebrane, oprac. A. Madyda, wstęp K. Ćwikliński, Toruń 1993.

  3. M. Rzepińska, Kandynskiego poglądy na kolor, „Miesięcznik Literacki” 1979, z. 8, s. 70‑78.

6. Załączniki

a) Załącznik 1

Żółty — ciepło, pulsowanie, życie promieniujące na zewnątrz.

Zieleń — uśpione życie, które zaraz się zbudzi.

Błękitny — kojący, skupiający, im ciemniejszy, tym bardziej przygnębiający.

Biel — symbol światła, skupienie wszystkich kolorów, cała gama uczuć.

Czerń — definitywny koniec, śmierć.

Szarość — bezdźwięczność, beznadzieja.

Czerwień — pulsowanie życiem, erotyzm.

Brąz — twardość, stagnacja.

Pomarańczowy — ciepło i emanowanie życiem.

Fiolet — coś chorobliwego, zgasłego, smutek.

7. Czas trwania lekcji

45 minut.

8. Uwagi do scenariusza

Brak.

RMYzhVwTIPENZ

Pobierz załącznik

Plik PDF o rozmiarze 100.47 KB w języku polskim
R1OhcCSns8rZ9

Pobierz załącznik

Plik DOC o rozmiarze 15.00 KB w języku polskim