Symulacja przedstawia budowę układu bodźcotwórczo‑przewodzącego serca i przebieg impulsów przez niego generwoanych. Na ilustracji jest przekrój serca. Zaznaczono lewą i prawą komorę serca oraz dzielącą komory przegrodę międzykomórkową. Prawa komora w przekroju poprzecznym ma kształt półksiężyca. Lewa komora ma kształt stożka, jest bardziej wysmukła i dłuższa niż prawa. Jej wierzchołek jest tożsamy z koniuszkiem serca. Na górze serca znajdują się żyły i tętnice. W sercu na beżowo zaznaczono rozgałęzione struktury. W ścianie prawego przedsionka znajduje się węzeł zatokowo‑przedsionkowy. Od niego biegną cztery rozgałęzienia do węzła przedsionkowo‑komorowego - położony jest pomiędzy przedsionkami i komorami serca. Poniżej węzła przedsionkowo‑komorowego leży pęczek Hisa. Po lewej i prawej stronie pęczka Hisa są rozgałęzienia - to lewa odnoga pęczka Hisa i prawa odnoga pęczka Hisa. Po lewej stronie, w bok od lewej odnogi pęczka Hisa, wzdłuż przegrody międzykomórkowej serca, znajduje się wiązka przednia lewej odnogi. Odnogi pęczka Hisa przechodzą we włókna Purkiniego zlokalizowane w ścianach komór serca. Impuls elektryczny powstaje w węźle zatokowo‑przedsionkowym, następnie biegnie rozgałęzieniami do węzła przedsionkowo‑komorowego, potem przez pęczek Hisa i jego rozgałęzienia aż do włókien Purkiniego.