RzFoqnSPSrWoc1

Sztuka ludowa – cz. II. Wokół drewna i szkła

Źródło: online-skills, licencja: CC0.
1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

R1YfpfHGzC0QA1
Scenariusz lekcji do pobrania.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.

I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:

1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;

2) rozróżnia cechy i rodzaje kompozycji w naturze oraz w sztukach plastycznych (odnajduje je w dziełach mistrzów, a także w tworach i zjawiskach przyrody); tworzy różnorodne układy kompozycyjne na płaszczyźnie i w przestrzeni (kompozycje otwarte i zamknięte, rytmiczne, symetryczne, statyczne i dynamiczne); ustala właściwe proporcje poszczególnych elementów kompozycyjnych, umiejętnie równoważy kompozycję, wykorzystując kształt i kontrast form;

III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:

3) rozumie znaczenie twórczości ludowej; rozróżnia różne jej formy; zna pojęcia sztuka ludowa i etnografia.

Nauczysz się

charakteryzować sztukę ludową jako działanie artystyczne społeczności wiejskiej;

wyjaśniać kim jest twórca ludowy;

wskazywać główną tematykę prac twórców ludowych;

wyjaśniać pojęcia: sztuka ludowa, snycerstwo;

charakteryzować rzeźby ludowe;

charakteryzować ludowe malarstwo na szkle;

charakteryzować drzeworyty ludowe;

interpretować prace artystów inspirujących się sztuką ludową.

Sztuka ludowa. Cz. II. Wokół drewna i szkła

Sztuka ludowaSztuka ludowaSztuka ludowa to sztuka przede wszystkim społeczności wiejskiej, silnie związana z życiem codziennym, naturalnymi rytmami przyrody, pracą na roli i w gospodarstwie. Jej istotą jest wierność tradycji i przekaz umiejętności tworzenia z pokolenia na pokolenie.

Przeczytaj, jak pojęcie ludowego twórcy w 1933 r. wyjaśnia Władysław Skoczylas na przykładzie twórców drzeworytów ludowych.

R1bUV2cf0GgEf1
Władysław Skoczylas, „Drzeworyt ludowy w Polsce”, Warszawa, 1933, Drukarnia Naukowa Towarzystwa Wydawniczego w Warszawie, s. 3

W kulturze ludowej – architekturze, rzemiośle, sztuce – wykorzystywano głównie materiały ogólnodostępne, do których najczęściej należało drewno. Jeszcze do początków XX w. architektura polskiej wsi na terenach większości regionów kraju była prawie wyłącznie drewniana. Z drewna wyrabiano wiele narzędzi, w tym sprzęty domowego i gospodarczego użytku, np. kądziele do przędzenia, kołowrotki, kijanki do prania, bańki, beczki, formy na sery, łyżki. Dlatego szczególnie charakterystyczne dla sztuki ludowej jest snycerstwoSnycerstwosnycerstwo, najczęściej związana z ciesielstwem chałup, meblarstwem oraz wyposażeniem wnętrz.

Polecenie 1

Zapoznaj się ze zdjęciami detali zdobionych przedmiotów użytkowych wykonanych przez twórców ludowych w drewnie, prezentowanymi w Galerii 1, a następnie rozwiąż Ćwiczenie interaktywne 1.

Galeria 1

R1UXZP8RWBoqv1
Ćwiczenie 1
Czym jest syncerstwo? Wskaż prawidłową odpowiedź. Możliwe odpowiedzi: 1. Sztuka rzeźbienia w drewnie 2. jest to wytwarzanie naczyń z gliny 3. produkcja sukien i materiałów do strojów ludowych
RAZpoqCSjSIl31
Ilustracja interaktywna przedstawia ozdobny drewniany element umieszczany nad oknem, tzw. „korunę”. Są to dwa ornamenty w postaci zwiniętych motywów roślinnych, między którymi znajduje się serce. Na ilustracji znajduje się interaktywny punkt obrazujący całe okno wraz z otwartymi okiennicami, w których znajdują się wycięte serduszka.
RkB4NvRnOjMmK1
Ilustracja interaktywna przedstawia zdobioną drewnianym ornamentem deskę do tkania. Rzeźby to postacie dwóch kobiet między którymi są dwa serca umieszczone jedno pod drugim. Na ilustracji znajduje się interaktywny punkt ukazujący dwie deski. Lewa jest bez dekoracji. Prawa przedstawia powyżej opisany motyw.
R4eaKi2pF1xgV1
Ilustracja interaktywna przedstawia ozdobną ławę z alkierza. Dolne zdobienie to motyw arkadkowy z kolumnami. Góra natomiast to kilka kwadratowych pól, wewnątrz których wyrzeźbione są rozety. Kwadraty rozdzielone są kolumienkami. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z przedstawieniem całej ławy.
RpvEkK05ezEwf1
Ilustracja interaktywna przedstawia fragment drewnianego ludowego zegara. Jest zdobiony motywami liści. W górnej części znajduje się wahadło, pod nim, na środku umieszczony jest lis. U dołu zegar jest dekorowany kiścią winogrona. Na ilustracji znajduje się interaktywny punkt przedstawiający cały zegar. Nad tarczą z rzymskimi cyframi i z boków umieszczone są liście winogron z owocami. Na zwieńczeniu znajduje się orzeł.

Drewno było także podstawowym, choć nie jedynym tworzywem w zabawkarstwie. Zabawki wykonywano także z gliny, słomy, sitowia, skrawków tkanin, jednak zabawki drewniane były najbardziej powszechne. Były to zarówno proste zabawki wykonywane samodzielnie przez dziecko, na przykład wyrzeźbione z kory lub kawałka drewna łódki, bączki, zwierzątka, szable, jak i zabawki wytwarzane przez członków rodziny lub miejscowego rzemieślnika. Zabawki powstające w społecznościach lokalnych nawiązywały do starych wzorów. Były to przykładowo konie na biegunach, wózki, taczki, miniaturowe narzędzia pracy, zabawki ruchome poruszane siłą wiatru lub wody, zwierzęta chodzące po pochylniach, ruchome klepoki – ptaszki poruszające skrzydłami.

Rzeźba

Wyjątkową pozycję w polskiej sztuce ludowej zajmuje rzeźba. Rzeźby ludowe obrazują głównie stosunek do świata nadprzyrodzonego, stąd wśród tematów dominują przedstawienia Jezusa Chrystusa, Matki Bożej, wizerunki świętych patronów, aniołów. Drewniane rzeźby o tematyce religijnej wykonywane przez twórców ludowych nazywane są świątkamiŚwiątekświątkami lub figurami. Świątki polskie cechuje uproszczona forma, redukcja detali, nienaturalistyczne proporcje, statyczność. Mogą być one malowane, jednak polichromiaPolichromiapolichromia rzeźb ludowych utrzymana jest w wąskiej gamie kolorów – przeważa biel, błękit, róż, czerwień, czerń.

Jednym z najczęstszych motywów rzeźb ludowych jest figura Chrystusa Frasobliwego przedstawiająca rozmyślającą postać Jezusa w pozycji siedzącej, z głową opartą na dłoni, z symbolami Męki Pańskiej, takimi jak korona cierniowa czy ślady biczowania.

Zapoznaj się z przedstawieniami Chrystusa Frasobliwego umieszczonymi w Galerii 2, zwracając szczególną uwagę na cechy świątków.

Galeria 2

  • kapliczki kłodowe – wydrążone w kłodzie pnia drzewa,

  • kapliczki szafkowe – wykonane w formie płytkich, prostokątnych szafek, zawieszane na drzewach lub ścianach,

  • kapliczki słupowe – w formie domku lub latarni, umieszczane na szczycie słupa lub kolumny,

  • kapliczki domkowe – stanowiące formę niewielkiej architektury sakralnej.

Obejrzyj zdjęcia kapliczek umieszczone w Galerii 3 i rozwiąż Ćwiczenie interaktywne 3.

Galeria 3

RPYvMVf5w4a4f1
Ćwiczenie 2
Odpowiedz na pytanie. Czym są klepoki? Możliwe odpowiedzi: 1. skórzane klapki do chodzenia 2. zabawka - ptaszek poruszający skrzydłami 3. koń na biegunach.
Polecenie 2

Wybierz się na wycieczkę po okolicy i  sfotografuj przydrożną kapliczkę lub krzyż. Zdjęcie wydrukuj i opatrz metryczką (autor zdjęcia, rok wykonania fotografii, opis obiektu, lokalizacja obiektu). Stwórzcie w klasie wspólną wystawę zdjęć.

Od wielu lat sztuka ludowa dostarcza inspiracji profesjonalnym artystom, także współczesnym. Przedstawione prace rzeźbiarza Krzysztofa Mazura nawiązują do ludowej tradycji stawiania przydrożnych kapliczek.

Galeria 4

Malarstwo na szkle

W XIX w. w polskiej sztuce ludowej pojawiło się nowe tworzywo – szkło, a to dzięki działalności hut szklanych. Religijne obrazy zaczęto wytwarzać techniką malowania pod szklaną taflą, nazywając je malarstwem na szkle. W drugiej połowie XIX wieku obrazy te stały się bardzo popularne na terenie całej Polski.
Postaci przenoszone są na szkło z papierowej lub drewnianej podkładki (np. drzeworytu) z wyraźnie odrysowanym konturowym zarysem danego tematu. Każde wolne miejsce tła wypełniane jest ornamentemOrnamentornamentem, zwłaszcza kwiatowym.
Obrazy malowane na szkle cechuje prostota, oszczędna kompozycja, często symetryczna. Bardzo charakterystyczna jest kolorystyka – żywe, czyste barwy, takie jak: czerwony, niebieski, biały, żółty, zielony, zazwyczaj zestawione ze sobą kontrastowo.
W malarstwie ludowym na szkle dominuje tematyka religijna – pojawiają się przede wszystkim wyobrażenia plastyczne Matki Bożej, Jezusa Chrystusa, świętych, aniołów.

Przyjrzyj się zdjęciom obrazów na szkle umieszczonych w Galerii 5, a następnie wykonaj Ćwiczenie interaktywne 4. Wszystkie reprodukcje z tej Galerii pochodzą ze zbiorów Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze.

Galeria 5

RF1XWehInuJI01
Ćwiczenie 3
Wskaż definicję ornamentu. Możliwe odpowiedzi: 1. motyw zdobniczy lub zespół takich motywów, może być np. roślinny, zwierzęcy czy geometryczny 2. dekoracja malarska pokrywająca np. rzeźby i wyroby rzemiosła artystycznego 3. symboliczny przedmiot dodany przedstawianej osobie, związany z życiem danej postaci i pozwalający ją rozpoznać.

Galeria 6

R1Qj9dgCEcuAt1
Ćwiczenie 4
Wskaż wiek, w którym malarstwo religijne na szkle stało się szczególnie popularne na terenach zamieszkałych przez Polaków. Możliwe odpowiedzi: 1. druga połowa dziewiętnastego wieku 2. druga połowa osiemnastego wieku 3. Przez cały siedemnasty wiek.

Galeria 7

Ćwiczenie 5

Przeanalizuj atrybuty świętych umieszczonych na obrazach malowanych na szkle i na współczesnych grafikach, a następnie połącz w pary reprodukcje przedstawiające tego samego świętego.

RwNKi9iQKfd5c
RxBHuEVmGHfh6
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
R1DMAZVziZV6F
Ćwiczenie 6
Przyporządkuj wyrażenia związane z postaciami świętych do ich imion: Święty Krzysztof, Możliwe odpowiedzi: 1. kwitnący kij w dłoni, 2. wylewana woda, 3. płonący budynek, 4. ogień, 5. dziecko na ramieniu. Święty Florian, Możliwe odpowiedzi: 1. kwitnący kij w dłoni, 2. wylewana woda, 3. płonący budynek, 4. ogień, 5. dziecko na ramieniu.
Polecenie 3

Korzystając z niżej zamieszczonych wskazówek, stwórz własny obraz na szkle, inspirowany sztuką ludową. Możesz namalować wizerunek swojego świętego patrona lub sportretować siebie albo bliską osobę. Zastanów się, jakie atrybuty będzie posiadała malowana przez Ciebie postać. Zauważ, że tradycyjne malarstwo na szkle to wbrew nazwie malarstwo, w którym farby umieszcza się pod szkłem.

Potrzebne będą:
kartka papieru, czarny mazak, szklana płytka, farby olejne lub temperowe, pędzle w różnych rozmiarach

Wskazówki:

  1. Przygotuj szklaną płytkę, umyj ją i osusz – farba będzie lepiej przylegała do szkła.

  2. Narysuj mazakiem na kartce papieru wzór postaci, który potem przeniesiesz na szkło. Pamiętaj, że powinien to być negatyw, czyli lustrzane odbicie.

  3. Połóż kartkę z wzorem pod szkło tak, aby u góry znalazła się matowa, wklęsła strona szklanej tafli. Cienkim pędzlem z czarną farbą nanieś na szkło wszystkie kontury postaci i jej atrybutów, przerysowując je z papierowego wzoru.

  4. Posługując się wyobraźnią wypełnij wolne przestrzenie pomiędzy postacią a ramą. Wykorzystaj elementy dekoracyjne, zwłaszcza typowe dla sztuki ludowej ornamenty kwiatowe.

  5. Po wyschnięciu konturów nanieś kolorem szczegóły, np. rumieńce, kropki, kreski, cieniowania.

  6. Po wyschnięciu pierwszej warstwy wypełnij kolorem płaszczyzny wewnątrz konturów. Farbę możesz nakładać plamami lub punktami. Stosuj czyste, niemieszane kolory.

  7. Po wyschnięciu kolejnej warstwy zamaluj tło.

  8. Gotowy obraz wyeksponuj z drugiej strony – tak, aby farba była pod warstwą szkła, a oglądający obraz widzieli go od strony wypukłej, lśniącej.

Jednym z najpowszechniej utrwalanych w sztuce ludowej wizerunków męskich świętych jest św. Jan Nepomucen. To święty, który według tradycji ludowej chronił pola i zasiewy przed powodzią i suszą. Figury św. Jana Nepomucena, zwane nepomukami, ustawiane były przy drogach w sąsiedztwie mostów i rzek, na placach oraz na skrzyżowaniach dróg. Wizerunek tego świętego trafiał także często do domostw w postaci obrazów, aby kiedy groziła powódź, modlić się o uratowanie dobytku.

W wyobrażeniach święty przedstawiany jest w stroju kapłańskim – sutannie i birecie, czyli nakryciu głowy z trzema lub czterema rogami. W ręku trzyma liść palmy, będący oznaką męczeństwa. Jego atrybutami są: klucz, książka, kłódka, krzyż w ręce, gwiezdna aureola. Niekiedy trzyma palec na ustach, co symbolizuje zachowanie tajemnicy. Przyjmuje się bowiem, że jako spowiednik żony króla czeskiego Wacława IV był torturami przymuszany do ujawnienia jej grzechów.

Obejrzyj reprodukcje dzieł sztuki ludowej przedstawione w Galerii 8, a następnie wykonaj Ćwiczenie interaktywne 8.

Galeria 8

R10gz1vb9unmF1
Ćwiczenie 7
Odpowiedz na pytanie. Który z atrybutów związany jest ze świętym Rochem? Możliwe odpowiedzi: 1. Palma, 2. Krzyż, 3. Berło, 4. Pies, 5. Koło, 6. Kot.

Drzeworyt

W chłopskich chatach spotykano także drzeworyty. Drzeworyt jest jedną z najstarszych technik graficznych. Do ich wykonywania używano drewnianych klocków, w których techniką snycerską wyżłabiano wzór. Taką matrycę pokrywano czarną farbą, na którą kładziono papier i kopiowano, zazwyczaj wielokrotnie, wyryty rysunek. Odbitki uzyskiwane dzięki tej technice również nazywamy drzeworytami.

Tematyka drzeworytów ludowych obejmuje głównie wizerunki obrazów z sanktuariów maryjnych, przedstawienia drogi krzyżowej, wizerunki świętych. Stosunkowo rzadko odbitki przedstawiały postaci świeckie czy sceny rodzajowe. Drzeworyty naklejane były bezpośrednio na ścianach (często nad drzwiami czy posłaniami), umieszczane na wewnętrznej stronie wieka skrzyń, w budynkach gospodarczych – stajniach, oborach, stodołach, tak, by święte postaci strzegły dobytku.

Zasadniczym elementem plastycznym drzeworytów ludowych jest kontur mocno obrysowujący wszystkie elementy kompozycji. Rysunek jest uproszczony, pozbawiony szczegółów trudnych do wycięcia. Cienie powstają w wyniku zastosowania równoległego kreskowania. Wypełnia ono również ciemne płaszczyzny, co ma znaczenie dekoracyjne. Drugim czynnikiem dekoracyjnym jest ornament, przeważnie kwiatowy, wypełniający tło lub szaty świętych. Sceny komponowane są płaszczyznowo. Cała płaszczyzna ryciny jest wypełniona, stąd wokół postaci pojawiają się ornamenty, anioły, draperie, chmury, architektura. Odbitki często były ręcznie kolorowane, głównie na czerwono, niebiesko, brązowo, żółto, zielono.

Obejrzyj przykłady drzeworytów ludowych. Po kliknięciu w Ilustracje interaktywne 5‑7 zapoznasz się z ich cechami.

R1BXNLoiO4iyz1
Ilustracja interaktywna przedstawia drzeworyt Macieja Kostryckiego z Płazowa, „Św. Antoni Padewski”. Pośrodku został przedstawiony w całej postaci św. Antoni Padewski lekko zwrócony w prawą stronę, trzymający na lewej ręce Dzieciątko Jezus. Głowy postaci otaczają kręgi aureoli z promieniami różnej długości. Święty w lewej dłoni trzyma księgę z krzyżykiem na okładce, a w prawej - na wysokości biodra ulistnioną gałązkę lilii z trzema kwiatami. Jego habit z krótką pelerynką jest przepasany sznurem z węzłami, z końcem zwisającym do dołu szaty i różańcem przy prawym boku. Dzieciątko w długiej sukience trzyma w lewej ręce kulę ziemską, a prawą błogosławi. Święty został ukazany w pozycji stojącej na tle arkady, na posadzce z płyt. Za nim, po bokach zostały symetrycznie rozmieszczone dwa kwiaty. Arkadę zamyka łuk typu ośli grzbiet, wsparty na dwóch podporach podzielonych poziomymi gzymsami. W górnych narożnikach widnieją pola z pięciopłatkowymi kwiatami. U dołu, wzdłuż krawędzi widnieje inskrypcja. Tworzą ją napisy dwóch rodzajów: data "1830" (w odbiciu lustrzanym, po lewej) oraz inicjał "MK" (po prawej w rogu) u podnóża kolumn, a także napis "S: ANTONIEGO RADE". Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami: Punkt 1: wypełnienie całej płaszczyzny ryciny Punkt 2: uproszczony rysunek Punkt 3: równoległe kreskowanie Punkt 4: ornament kwiatowy w tle i na szacie Punkt 5: mocny kontur Punkt 6: kompozycja płaszczyznowa Punkt 7: tematyka religijna
Maciej Kostrycki z Płazowa, „Św. Antoni Padewski”, 1830, drzeworyt, źródło: Władysław Skoczylas, Drzeworyt ludowy w Polsce, Warszawa, 1933, Drukarnia Naukowa Towarzystwa Wydawniczego w Warszawie, s. 43
RDPMfssmDCNYz1
Ilustracja interaktywna przedstawia drzeworyt „NMP Zdzierzewska” nieznanego autora. Ukazuje Matkę Boską z koroną na głowie , trzymającą Dzieciątko na lewym przedramieniu. W centrum i u góry widnieje kwiat na grubej łodydze, z którego wyłania się półpostać Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Madonnę i Jezusa otaczają symetrycznie ułożone gałązki, z których wyrastają liście, kwiaty i pąki. Dzieciątko ubrane w sukienkę spoczywa na lewym ramieniu Marii, prawą rękę unosi błogosławiąc, w lewej trzyma jabłko królewskie. Matka Boska prawą ręką złożoną na piersi wskazuje na Syna. Ma na sobie suknię i płaszcz spływający z głowy, spięty klamrą na piersi. Płaszcz zdobią pasy i lamówka w zygzakowaty wzór. Na głowie Matki Boskiej i Dzieciątka znajdują się korony zamknięte z krzyżami na szczycie oraz otaczają je okrągłe nimby z promieniami w kształcie płatków, obwiedzione szlaczkami z zygzaków. U dołu widnieje krajobraz miejski z budynkami mieszkalnymi i kościołami. Wzdłuż górnej krawędzi znajduje się inskrypcja "Obraz P. Maryiej Zdzieszewskiey", natomiast dołem poprowadzono wąski pas z motywem jodełki. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami: Punkt 1: wypełnienie całej płaszczyzny ryciny Punkt 2: mocny kontur Punkt 3: wypełnienie tła ornamentem kwiatowym Punkt 4: kreskowanie wypełnia płaszczyznę Punkt 5: równoległe kreskowanie Punkt 6: kompozycja płaszczyznowa Punkt 7: wypełnienie tła architekturą Punkt 8: uproszczony rysunek Punkt 9: tematyka religijna
„NMP Zdzierzewska”, drzeworyt, źródło: Władysław Skoczylas, Drzeworyt ludowy w Polsce, Warszawa, 1933, Drukarnia Naukowa Towarzystwa Wydawniczego w Warszawie, s. 20
R1Xb33YkWQC2g1
Ilustracja interaktywna przedstawia drzeworyt "Św. Anna". Ukazuje siedzącą na krześle świętą Annę, trzymającą na kolanach otwartą księgę, nad którą pochyla się Maria. Głowy postaci otoczone są promienistymi nimbami. Maria ma na sobie suknię dekorowaną pasami wici roślinnych z liśćmi i kwiatami. Nad jej głową znajduje się pięć gwiazd. Anna ubrana jest w niebieską suknię z welonem oraz czerwony płaszcz. Po jej lewej stronie stoi wiklinowy kosz, w którym znajduje się biały materiał, przykryty innym, czarnym, udekorowanym motywem roślinnym z dużymi kwiatami. W górnej części, w rogach umieszczone są głowy aniołów, skierowane w stronę postaci. Przy dolnej krawędzi znajduje się inskrypcja: "SANA". Tło jest czarne, na nim, po lewej stronie znajduje się gwiazda. Na ilustracji umieszczone są interaktywne punkty z informacjami: Punkt 1: wypełnienie tła aniołami Punkt 2: kompozycja płaszczyznowa Punkt 3: równoległe kreskowanie tworzy cienie Punkt 4: uproszczony rysunek Punkt 5: ornament kwiatowy na szacie Punkt 6: ręczne kolorowanie ryciny Punkt 7: mocny kontur Punkt 8: ornament kwiatowy Punkt 9: wypełnienie całej powierzchni ryciny Punkt 10: tematyka religijna
„Św. Anna, drzeworyt”, źródło: Władysław Skoczylas, Drzeworyt ludowy w Polsce, Warszawa, 1933, Drukarnia Naukowa Towarzystwa Wydawniczego w Warszawie, s. 20
R1MD7qL94i6uO
Ćwiczenie 8
Wymień cztery cechy drzeworytu ludowego.

Galeria 9

Słownik pojęć

Atrybut
Atrybut

symboliczny przedmiot dodany przedstawianej osobie, związany z życiem danej postaci i pozwalający ją rozpoznać. Przykładowo atrybutem apostoła Piotra są klucze, będące symbolem oddania mu przez Chrystusa władzy na ziemi i otwierające drzwi do nieba.

Ornament
Ornament

motyw zdobniczy lub zespół takich motywów, może być np. roślinny, zwierzęcy, geometryczny.

Polichromia
Polichromia

dekoracja malarska pokrywająca np.: rzeźby i wyroby rzemiosła artystycznego.

Snycerstwo
Snycerstwo

artystyczna sztuka rzeźbienia w drewnie.

Sztuka ludowa
Sztuka ludowa

działalność artystyczna społeczności lokalnej, przede wszystkim z terenów wiejskich.

Świątek
Świątek

drewniana rzeźba o tematyce religijnej, wykonana przez twórcę ludowego.

Drzeworyt
Drzeworyt

technika graficzna polegająca na wycięciu rysunku w drewnianym klocku, pokryciu farbą i odbiciu na papierze.

Źródła:

sjp.pwn.pl

m3f37368c3f0e51c7_0000000000476

Galeria dzieł sztuki