Sztuka słowa a sztuka obrazu
Anna Baran
Olkusz
Sztuka słowa a sztuka obrazu na przykładzie Brzeziny Jarosława Iwaszkiewicza
(kontynuacja zajęć opisanych w scenariuszu „Trudna afirmacja życia” - propozycja metodyczna ujęcia tematu integracji tekstu literackiego z obrazem filmowym i malarskim).
Sytuacja edukacyjna, w jakiej znaleźliśmy się w dobie reformy szkolnictwa, zmusza nas do integrowania wielu dziedzin sztuki w ramach lekcji języka polskiego.
Na co dzień spotykamy się z narastającym zjawiskiem odchodzenia uczniów od lektury i zastępowaniem jej ekranizacjami filmowymi dzieła. Warto więc szukać takich tekstów literackich, które dają możliwość łączenia literatury, malarstwa, filmu, pozwalają dostrzegać powiązania między znakami, łączyć zagadnienia literackie z nauką o języku, wprowadzać konteksty filozoficzne, wskazywać powinowactwa sztuk. W mojej praktyce szkolnej takim tekstem stała się Brzezina Jarosława Iwaszkiewicza.
Tematowi temu poświęcam cykl dwóch lekcji. Pierwsza z nich opisana jest w scenariuszu „Trudna afirmacja życia w Brzezinie Jarosława Iwaszkiewicza”. W tamtym scenariuszu zawarty został także wstępny opis cyklu. Scenariusz zawarty w tym materiale jest kontynuacją tamtych zajęć.
PROPOZYCJE METODYCZNE
Temat: Sztuka słowa a sztuka obrazu – funkcja symbolu w „Brzezinie”
J. Iwaszkiewicza i filmowej adaptacji A. Wajdy.
Cele:
– odczytywanie funkcji symbolu w różnych przekazach znakowych (literatura, film, malarstwo), (cel główny);
– powtórzenie wiadomości z zakresu komunikacji językowej;
– wprowadzenie pojęcia: intersemiotyczność;
– kształcenie świadomego odbioru adaptacji filmowych dzieła literackiego;
– uzmysłowienie odmiennych walorów słowa i obrazu;
– wskazywanie kontekstów młodopolskich w literaturze późniejszych epok.
Metody pracy:
– metoda praktycznego działania, metoda poszukująca, heureza.
Formy pracy:
– praca w grupach, sporządzanie zestawień i tabeli.
Środki dydaktyczne:
– fragmenty filmu w reż. A. Wajdy, pt. „Brzezina” z roku 1970, reprodukcje obrazów J. Malczewskiego (Zatruta studnia, Śmierć), plansza ze schematem komunikacji językowej, przyniesione przez młodzież egzemplarze opowiadania;
– literatura pomocnicza dodatkowa do tej lekcji:
I. Szpakowska‑Mądzik, Projekty lekcji z nauki o języku w szkole ponadpodstawowej, WP ZNP, Kielce 1997, s. 28;
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Ossolineum, Wrocław 1988, s. 201, 462;
S. Wysłouch, Filmowe konteksty polonistycznej edukacji, [w:] Konteksty polonistycznej edukacji (Seria Literacka), red. M. Kwiatkowska‑Ratajczak, S. Wysłouch, wyd***.*** Poznańskie Studia Polonistyczne, Poznań 1998, s. 92‑107.
Przebieg lekcji:
I. Część wstępna
1. Odtworzenie na schemacie komunikacji językowej istoty funkcjonowania względem siebie dwóch przekazów: filmowego i literackiego.
2. Wprowadzenie pojęcia przekaz intersemiotyczny.
Semiotyka – teoria znaku zajmująca się różnymi odmianami znaków, np. słowem, obrazem, a także problemem ich funkcji. Wskazanie Słownika terminów literackich jako źródła definicji*.*
3. Cel lekcji: prześledzenie funkcjonowania symboli w różnych systemach znakowych.
II. Część główna
1. Określenie istoty adaptacji filmowej (parafraza, przekład, interpretacja).
2. Nawiązanie do lekcji - „TRUDNA AFIRMACJA ŻYCIA W BRZEZINIE J.IWASZKIEWICZA”.
3. Wskazanie symboli występujących w opowiadaniu:
brzezina, fortepian, Malina, ulewa.
4. Podział klasy na cztery grupy, z których każda otrzymuje przygotowaną wcześniej tabelę oraz wskazany jeden z symboli do analizy.
Pytania kierunkowe (rozdane wraz z tabelami):
– Co wprowadza dany symbol do tekstu / do filmu (także w warstwie brzmieniowej)?
– Jakie treści tekstu / filmu eksponuje, wydobywa?
– Czemu służy? (funkcja).
– W którym przekazie jest mocniej zaznaczony, gdzie wydaje się istotniejszy?
5. Wyznaczona osoba (lider grupy) relacjonuje efekty pracy grupy, przedstawiając zapis w tabeli.
Odczytywanie wybranych przez młodzież fragmentów tekstu, wyświetlanie odpowiednich fragmentów filmu na video.
Przedstawianie reprodukcji obrazów Jacka Malczewskiego.
6. Przewidywany przebieg analizy funkcji symboli.
Zapis w zeszycie w formie zestawienia słownego w ujęciu tabelarycznym.
Symbol | Opowiadanie | Film | Podobieństwa/Różnice |
Brzezina Fragment filmu. Fragment opowiadania (s. 105). | Wprowadzenie nastroju, bliskość śmierci, która jak cień towarzyszy życiu człowieka; szum brzóz - melancholia, uporczywość powracających myśli o śmierci. | Wprowadzenie kolorytu (biel), tło wydarzeń, nastrój smutku. | Podobieństwo ujęcia w filmie i opowiadaniu. Film dodatkowo eksponuje malarskość symboli. |
Fortepian Fragment filmu. Fragment opowiadania (s. 96, 144). | Wprowadzenie tematu śmierci (właścicielka gruźliczka); ostatni łącznik z dawnym życiem; fałszywie brzmiące hawajskie piosenki - fałsz dotychczasowego życia. | Ostatni łącznik z dawnym życiem; w scenie wywożenia eksponowanie podobieństwa do trumny. | Podobieństwo ujęcia w filmie i opowiadaniu, w obydwu przypadkach można dostrzec też funkcję kompozycyjną (sprowadzenie i wywiezienie). |
Malina Fragment filmu. Reprodukcje obrazów J. Malczewskiego. Fragment opowiadania (s. 104, 118). | Przywraca Stasiowi chęć do życia; wcielenie siły życia, posłuszna prawom natury. Symbolika imienia Malwina -Malina. | Stylizacja na postać z obrazu pt. Śmierć J. Malczewskiego, jednoczy w sobie miłość i śmierć; przywołuje tym samym konteksty młodopolskie. | Nadwyżka interpretacyjna w filmie; malarskość obrazu filmowego. |
Deszcz Fragment opowiadania (s. 112). | Symbol wewnętrznej przemiany Stasia; wtajemniczenie w istotę bytu; olśnienie duchowe; dudnienie deszczu - siła życia. | Padający deszcz nie wykazuje cech symbolicznych. | Poetycki język opowiadania eksponuje symboliczną funkcję deszczu. |
7. Wskazanie symbolu, który nie występuje w opowiadaniu, a został wkomponowany w obraz filmowy.
Zatruta studnia – symbol śmierci (fragment filmu, reprodukcje obrazów J. Malczewskiego z cyklu Zatruta studnia).
8. Sformułowanie wniosków wynikających z analizy funkcji symboli.
Adaptacja filmowa wydobywa związki opowiadania z epoką Młodej Polski, wskazuje na modernistyczne zakorzenienia, które nie istnieją w sposób tak wyraźny w tekście Iwaszkiewicza.
Opowiadanie skłania do interpretacji bardziej egzystencjalnej. Iwaszkiewicza interesuje byt ludzki w jego wymiarze osobistym*.*
III. Część końcowa
1. Powrót do schematu komunikacji językowej. Refleksje nad istotą budowania znaczeń przez słowo i przez obraz.
2. Sformułowanie wniosków:
Film eksponuje młodopolskie konteksty opowiadania J. Iwaszkiewicza pt.
Brzezina, ale nie gubi jego egzystencjalnej i uniwersalnej wymowy, opowiadanie zaczyna funkcjonować „pomiędzy znakami”.
3. Opinie uczniów na temat filmu i książki.
Zadanie domowe:
W formie krótkiej notatki odpowiedz na pytanie, która sztuka - słowa czy obrazu – bardziej przemawia do Ciebie? Uzasadnij swoją opinię.