Ilustracja jest tłem tematu lekcji. Przedstawia fragment rzeźby starszego mężczyzny. W tle znajduje się balustrada, na której zawieszone są niebieskie żółwie, skierowane głowami do góry. Na ilustracji umieszczony jest czarny pasek z tekstem: Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 3 Rzeźba współczesna.
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela.
R12S8xqvwJBS0
I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:
1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;
2) rozróżnia cechy i rodzaje kompozycji w naturze oraz w sztukach plastycznych (odnajduje je w dziełach mistrzów, a także w tworach i zjawiskach przyrody); tworzy różnorodne układy kompozycyjne na płaszczyźnie i w przestrzeni (kompozycje otwarte i zamknięte, rytmiczne, symetryczne, statyczne i dynamiczne); ustala właściwe proporcje poszczególnych elementów kompozycyjnych, umiejętnie równoważy kompozycję, wykorzystując kształt i kontrast form;
5) charakteryzuje pozostałe środki wyrazu artystycznego, takie jak: linia, plama, faktura; wykorzystuje wskazane środki w działaniach plastycznych (kompozycjach z wyobraźni i transpozycji natury);
III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:
6) rozumie i charakteryzuje na wybranych przykładach z różnych dziedzin pojęcie stylu w sztuce.
Nauczysz się
odróżniać dzieła rzeźbiarskie od wytworów natury oraz przedmiotów użytkowych;
charakteryzować współczesną rzeźbę, uwzględniając intencje twórcy, przeznaczenie dzieła oraz wykorzystany materiał;
opisywać rzeźbę Krzesło według projektu Tadeusza Kantora i rozpoznawać ją wśród podobnych rzeźb;
identyfikować nowe materiały wykorzystywane do stworzenia rzeźb współczesnych;
wskazywać przedmioty wykorzystane do utworzenia asamblażu;
analizować przykłady rzeźb charakterystycznych dla street artu;
omawiać projekty polegające na wzbogaceniu przestrzeni publicznych o cykl prac;
rozpoznać wskazaną rzeźbę po jej kubaturze;
wykonywać fotomontaż będący projektem współczesnej rzeźby, stworzonym w oparciu o zmianę przeznaczenia przedmiotu użytkowego;
analizować projekty w grupie.
Trójwymiarowość
W dwóch poprzednich częściach dowiedzieliśmy się, że wspólną cechą wszystkich rzeźb jest ich realna trójwymiarowość. Przed przystąpieniem do tej lekcji warto się zapoznać z e‑materiałami:
Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 1. Rzeźba – techniki tworzenia i materiały
Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 2. Tematyka i funkcje rzeźb
Warunek trójwymiarowości nie jest jednak w,ystarczającym aby uznać coś za rzeźbę. Często przyroda zachwyca nas naturalnymi formami, które wyglądają jak rzeźby, ale nimi nie są. Wiatr i woda mogą tak ukształtować skałę, że do złudzenia będzie przypominać człowieka lub ciekawą abstrakcyjną formę. Nie są to jednak dzieła sztuki rzeźbiarskiej, gdyż nie możemy przypisać naturze intencji wytworzenia takiego wizerunku.
R16QH8ZolkEyA
Ćwiczenie 1
R7ktE84JVApvN
Współcześnie każda trójwymiarowa forma intencjonalnie umieszczona w przestrzeni może być uznana za rzeźbę gdy spełni podstawowy warunek – musi znaczyć i „opowiadać” coś innego, niż wynika z jej pierwotnego przeznaczenia. Na przykład zwyczajne krzesło może być dziełem sztuki użytkowej (służy do siedzenia, ustawiamy je w pokoju), ale mimo że jest trójwymiarowe, nie można zaliczyć go do sztuki rzeźbiarskiej. Natomiast gdy to samo krzesło będzie miało wysokość kilku metrów i zostanie postawione na ulicy, stanie się rzeźbą. Takie krzesło nie spełnia już roli użytkowej, nie da się na nim zasiąść, nie wstawimy go do mieszkania. Jako zwyczajne krzesło stanie się nieużyteczne.
Pomysł ten wykorzystał jeden z polskich artystów, Tadeusz Kantor, tworząc w 1970 r. projekt rzeźby plenerowej wykonanej z betonu architektonicznego. W oparciu o pomysł i oryginalny szkic Kantora, instalację wykonali architekt Tomasz Myczkowski i Dorota Krakowska, spadkobierczyni praw autorskich po Kantorze. Uroczyste odsłonięcie pracy miało miejsce 8 września 2011 r. we Wrocławiu.
R1938lw3NqAu7
Ćwiczenia
Polecenie 1
Wejdź na stronę internetową platformy Google Maps i wpisz adres: Wrocław, ul. Rzeźnicza. Następnie umieść „ludzika” (jest żółty i znajduje się w prawym dolnym rogu ekranu) w dowolnym miejscu na ulicy Rzeźniczej. Poruszając się wzdłuż ulicy poszukaj rzeźby Kantora Krzesło. Gdy ją znajdziesz, odbądź „spacer” naokoło rzeźby, zapoznaj się z jej otoczeniem z różnych stron.
Przyjrzyj się niżej zamieszczonej ilustracji, przedstawiającej dwie łopaty. Jedna z nich jest dziełem artysty, a druga przedmiotem użytkowym. Spróbuj odgadnąć, która łopata jest rzeźbą. Odpowiedź poznasz po kliknięciu ilustracji.
RhYjodG4pvvRz
Polecenie 2
Wybierz dowolny trójwymiarowy przedmiot, który ma dla Ciebie znaczenie (lubisz go, często używasz, albo przeciwnie, przeszkadza Ci on, denerwuje) i zrób aparatem cyfrowym jego zdjęcie. Następnie zastanów się, jakie otoczenie jest dla niego nietypowe i sfotografuj. Połącz oba zdjęcia w programie komputerowym tak, aby przedmiot na zdjęciu stał się większy niż w rzeczywistości. Jeżeli masz problemy z techniczną realizacją zadania, poproś o pomoc nauczyciela informatyki. Zobacz, jak zmieniło się znaczenie i odbiór przedstawionego przez Ciebie przedmiotu ze względu na inny rozmiar i nietypowe umiejscowienie w przestrzeni. Opisz w dowolny sposób proces realizacji zadania, zastanawiając się: – dlaczego został wybrany właśnie taki przedmiot? – z jakich powodów nastąpiło jego umiejscowienie w takim, a nie innym otoczeniu? – czy w nowej sytuacji przestrzennej obiekt nabrał dla Ciebie innych znaczeń?; jeżeli tak, to jakich? Przedyskutujcie Wasze pomysły w klasie, zapoznajcie się z wielością możliwych interpretacji. Być może niektóre z nich ukażą ciekawe, nieuwzględnione przez Ciebie aspekty pracy.
RM2gVUGEcmeJH
Ćwiczenie 2
Kluczem do udzielenia poprawnej odpowiedzi w ćwiczeniu interaktywnym 2 była analiza materiałów, z jakich wykonano przedstawione na zdjęciach obiekty – cementowy telefon komórkowy czy odlana z metalu walizka wraz z zawartością nie są przedmiotami użytkowymi.
Przyjrzyj się poniższej ilustracji, na której widać dwie współczesne kompozycje rzeźbiarskie przedstawiające buty. Kliknij interaktywne punkty, a dowiesz się, z jakich materiałów zostały wykonane.
R1DY8wz1V3jjj
Materiały w rzeźbie
Podstawowymi tworzywami, od wieków stosowanymi w rzeźbie są przede wszystkim kamień, metal, drewno, glina. Współcześnie wykorzystuje się wszelkie materiały – zarówno te tradycyjne, jak i nowe, np. tworzywa sztuczne, beton, papier, szkło, lód, ziemia, tkaniny, przedmioty z otoczenia.
Przyjrzyj się dziełom umieszczonym w Galerii, a następnie rozwiąż ćwiczenie interaktywne 3.
R1JshjAwPceQy
R1eVoB4eNIp3y
R1e5IROEB0WzP
RNOWWSlsGMn16
RMMkWVVQlqswx
Ćwiczenie 3
W Galerii można było zobaczyć dzieło wybitnej polskiej artystki – Magdaleny Abakanowicz.
Aby dowiedzieć się czym są abakany, kliknij poniższą ilustrację.
R1a5h9nUVfea4
mfe7d35434e65e843_0000000000151
Asamblaż
Artystyczne, trójwymiarowe formy utworzone z gotowych przedmiotów (zazwyczaj codziennego użytku lub odpadów) nazywamy asamblażemAsamblażasamblażem. Jest to odmiana przestrzennego kolażuKolażkolażu. Przedmioty użyte do stworzenia asamblażu nie są wytworzone przez artystę, ale przez niego przetworzone i zastosowane w nowym znaczeniu.
Termin asamblaż po raz pierwszy zastosował w 1954 r. Jean Dubuffet, określając tak trójwymiarowe figury zbudowane przez siebie z odpadów i papier‑mâchéPapier‑mâchépapier‑mâché. Widać je na zdjęciu poniżej.
R8qSH6bub2JQF
W Galerii możesz zobaczyć przykłady innych asamblaży.
REb0b9BYByumf
R2gV3aFEqfnXR
RRa3EMaFJHioJ
RQI4rLbL3YKRK
R4tezO83wgomp
RoKlCbnvZrLdW
mfe7d35434e65e843_0000000000193
Instalacje artystyczne
Poniższe zdjęcie przedstawia asamblaż wykonany przez belgijskiego artystę – Ludo Gielsa. Przyjrzyj się kompozycji i spróbuj zidentyfikować przedmioty, z których artysta wykonał pracę. Czy są to guziki, części maszyny do pisania, przyciski do windy?
RYXMxVfJ6DWw6
R4bKUxqF7d8UV
Ćwiczenie 4
Współcześnie coraz częściej w różnych miejscach (np. w centrach sklepowych, galeriach sztuki, przestrzeniach miasta – na dworcach, w parkach itp.) możemy oglądać instalacje artystyczne. Są to kompozycje artystyczne umiejscowione w konkretnej przestrzeni (dopasowane do niej), składające się z wielu elementów, które są ze sobą ściśle powiązane (zachodzą pomiędzy nimi konkretne interakcje), powstałe przy wykorzystaniu dowolnych materiałów, w tym także nowych mediów. Instalacje mogą być zamontowane na stałe lub czasowo (przeznaczone do oglądania w danym miejscu jedynie w określonym czasie).
Więcej na temat instalacji artystycznych dowiesz się z e‑materiału Nowe media. Sztuka multimedialna.
Ze względu na operowanie przestrzenią, instalacje artystyczne wywodzą się od rzeźby, która z pojedynczych figur zaczęła ewoluować w formy bardziej rozbudowane. Zapoznaj się z przykładami instalacji rzeźbiarskich przedstawionymi, w Galerii.
RPrw7Rw03xWaB
R1YWLUdP6KRdb
Ro3W1JZKpGBPW
RRgRORaoA6bin
Rebc8OlJEO5tI
RpOr3vPJq8ZeA
Instalacja Yayoi Kusamy określana jest także jako rzeźba kinetyczna. Kliknij w interaktywny punkt na zdjęciu, aby dowiedzieć się, co to oznacza.
R9LjOZ27em5p2
Instalacje często bywają interaktywne, czyli podatne na działanie widza. Mogą reagować w określony sposób na wytwarzane przez niego bodźce – ruch, dźwięk, dotyk. Inną formą interaktywności jest sytuacja gdy widz bezpośrednio kształtuje formę dzieła, które powstaje lub przeobraża się pod wpływem działania odbiorcy.
Kliknij w interaktywne punkty umieszczone na poniższej ilustracji i zapoznaj się z opisem instalacji.
RRfLe0Y13G2Ro
Street art
Wśród współczesnych dzieł rzeźbiarskich wskazać można także dzieła street artu. Street art to „sztuka ulicy” – działania artystyczne realizowane w przestrzeni publicznej, często umieszczane tam bez zgody właścicieli. Street art nie posiada ściśle określonych reguł działania, a jego naturalną cechą jest nietrwałość wytworów, usuwanych często przez służby sprzątające.
Jednym z artystów–rzeźbiarzy sztuki ulicy jest Will Coles. Jego prace są znane na całym świecie – w ciągu ostatnich dziesięciu lat zainstalował ponad dwa tysiące rzeźb na ulicach wielu miast, między innymi w Sydney, Paryżu, Londynie, Berlinie, Madrycie, Barcelonie, Nowym Jorku. Wykonane są głównie z białego lub barwionego cementu i przedstawiają przedmioty codziennego użytku. Pozostawiane są przez artystę na chodnikach, murkach, ławkach itp., przypominając rzeczy wyrzucone lub zgubione. Cementowa komórka, którą mogliśmy zobaczyć w ćwiczeniu 2 to także rzeźba Willa Colesa. Obejrzyj w Galerii przykłady innych dzieł artysty.
Rap6exE44J6Tf
R4fU7VZyxzah1
RLBvjaeLwjQfc
R1KzKTnNPnUNS
RbgZL1G1rqf4P
RohiUCeRX9vtl
R42xXsTkbjAyI
Robue5FtRgpYg
Więcej na temat street artu możesz dowiedzieć się z e‑materiału Sztuka przestrzeni społecznej – graffiti jako sztuka ulicy.
Dzieła street artu należy odróżnić od planowej realizacji projektów, których celem jest wzbogacenie przestrzeni publicznych o cyklCyklcykl prac (najczęściej są to właśnie rzeźby) charakterystycznych dla danej miejscowości. Rzeźby o tej samej tematyce umieszczane są na budynkach, murach, kamieniczkach, trawnikach itp., stanowiąc zaplanowaną akcję promocyjną. Przykładami mogą być polskie miasta: Wrocław, który słynie z krasnali, Toruń z aniołami czy Łódź z pomnikami przedstawiającymi postaci z bajek nakręconych w Studiu Małych Form Filmowych Se‑ma‑for.
R1FEDcWfhpNJL
R1SfudvK7XOkD
RfW0EZ77Q3juH
Ćwiczenie 5
Przyjrzyj się otoczeniu zewnętrznemu oraz kubaturze rzeźby ukrytej w opakowaniu (jej wymiarom, kształtom, charakterystycznym elementom), a następnie wskaż zdjęcie przedstawiające tę samą rzeźbę.
R12HBz0hJ7TCL
RFroUvnUMf8lc
Podsumowanie
Podsumowując zagadnienia związane ze współczesną rzeźbą można stwierdzić, że obecnie artyści dla swoich poszukiwań znajdują rozmaite środki wyrazu artystycznego, zaś dla ich wypowiedzi artystycznych nie istnieją ograniczenia techniczne, estetyczne czy tematyczne.
RBCE49yNyiBdt
Ćwiczenie 6
RKrzNqMvaP91Xmfe7d35434e65e843_00000000000131
Ćwiczenie 7
mfe7d35434e65e843_0000000000302
Słownik pojęć
Cykl
Cykl
zespół dzieł, z których każdy stanowi samodzielną jednostkę, ale łączy się z innymi w całość kompozycyjną.
Gaza
Gaza
„rzadkie” płótno bawełniane, używane do bandażowania i opatrywania ran.
Juta
Juta
tkanina o płóciennym splocie o szarym lub złotawym kolorze, z którego zazwyczaj szyje się worki.
Kolaż
Kolaż
technika plastyczna, która polega na komponowaniu obrazu z różnych materiałów, np. kawałków tkanin, drewna, ilustracji gazetowych, reprodukcji, fotografii.
Papier‑mâché
Papier‑mâché
[wymawiaj papje masze] – masa papierowa twardniejąca po wysuszeniu, którą uzyskuje się z rozdrobnionego i rozmiękczonego papieru z dodatkiem substancji wiążących: kleju i gipsu.
Pleksiglas
Pleksiglas
przezroczyste tworzywo sztuczne, szkło akrylowe.
Żeliwo
Żeliwo
stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami.
Abakan
Abakan
typ tkaniny dekoracyjnej stworzony na początku lat 60. XX w. przez Magdalenę Abakanowicz
Asamblaż
Asamblaż
artystyczne, trójwymiarowe formy utworzone z gotowych przedmiotów (zazwyczaj codziennego użytku lub odpadów). Jest to odmiana przestrzennego kolażu. Przedmioty użyte do stworzenia asamblażu nie są wytworzone przez artystę, ale przez niego przetworzone i zastosowane w nowym znaczeniu.
Rzeźba kinetyczna
Rzeźba kinetyczna
czyli rzeźba w ruchu, to rzeźba, w której kluczową rolę odgrywa ukazanie ruchu i wyeksponowanie zagadnienia zmienności. Rzeźba taka związana jest z warunkami atmosferycznymi – porusza się np. pod wpływem wiatru, ruchów wody albo zmiany temperatury.
Instalacja rzeźbiarska
Instalacja rzeźbiarska
kompozycja artystyczna umiejscowiona w konkretnej przestrzeni (dopasowane do niej), składająca się z wielu elementów, które są ze sobą ściśle powiązane (zachodzą pomiędzy nią konkretne interakcje), powstałe przy wykorzystaniu dowolnych materiałów, w tym także nowych mediów. Może być stała lub czasowa (przeznaczona do oglądania w danym miejscu tylko w określonym czasie).