Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RkqEOuzznVNsC
Ilustracja jest tłem tematu lekcji. Przedstawia fragment rzeźby starszego mężczyzny. W tle znajduje się balustrada, na której zawieszone są niebieskie żółwie, skierowane głowami do góry. Na ilustracji umieszczony jest czarny pasek z tekstem: Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 3 Rzeźba współczesna.

Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 3 Rzeźba współczesna

P-125-FOTO0
Źródło: online-skills.
1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela.

R12S8xqvwJBS0
Scenariusz zajęć do pobrania.
Źródło: online-skills.

I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:

1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;

2) rozróżnia cechy i rodzaje kompozycji w naturze oraz w sztukach plastycznych (odnajduje je w dziełach mistrzów, a także w tworach i zjawiskach przyrody); tworzy różnorodne układy kompozycyjne na płaszczyźnie i w przestrzeni (kompozycje otwarte i zamknięte, rytmiczne, symetryczne, statyczne i dynamiczne); ustala właściwe proporcje poszczególnych elementów kompozycyjnych, umiejętnie równoważy kompozycję, wykorzystując kształt i kontrast form;

5) charakteryzuje pozostałe środki wyrazu artystycznego, takie jak: linia, plama, faktura; wykorzystuje wskazane środki w działaniach plastycznych (kompozycjach z wyobraźni i transpozycji natury);

III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:

6) rozumie i charakteryzuje na wybranych przykładach z różnych dziedzin pojęcie stylu w sztuce.

Nauczysz się

odróżniać dzieła rzeźbiarskie od wytworów natury oraz przedmiotów użytkowych;

charakteryzować współczesną rzeźbę, uwzględniając intencje twórcy, przeznaczenie dzieła oraz wykorzystany materiał;

opisywać rzeźbę Krzesło według projektu Tadeusza Kantora i rozpoznawać ją wśród podobnych rzeźb;

identyfikować nowe materiały wykorzystywane do stworzenia rzeźb współczesnych;

Instalacja rzeźbiarskaInstalacja rzeźbiarskaAsamblażAsamblażwyjaśniać pojęcia: abakanAbakanabakan, asamblażAsamblażasamblaż, rzeźba kinetyczna, instalacja rzeźbiarskaInstalacja rzeźbiarskainstalacja rzeźbiarska,cykl;Cyklcykl;

wskazywać przedmioty wykorzystane do utworzenia asamblażu;

analizować przykłady rzeźb charakterystycznych dla street artu;

omawiać projekty polegające na wzbogaceniu przestrzeni publicznych o cykl prac;

rozpoznać wskazaną rzeźbę po jej kubaturze;

wykonywać fotomontaż będący projektem współczesnej rzeźby, stworzonym w oparciu o zmianę przeznaczenia przedmiotu użytkowego;

analizować projekty w grupie.

Trójwymiarowość

W dwóch poprzednich częściach dowiedzieliśmy się, że wspólną cechą wszystkich rzeźb jest ich realna trójwymiarowość. Przed przystąpieniem do tej lekcji warto się zapoznać z e‑materiałami:

  • Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 1. Rzeźba – techniki tworzenia i materiały

  • Sztuka w trzech wymiarach. Cz. 2. Tematyka i funkcje rzeźb

Warunek trójwymiarowości nie jest jednak w,ystarczającym aby uznać coś za rzeźbę. Często przyroda zachwyca nas naturalnymi formami, które wyglądają jak rzeźby, ale nimi nie są. Wiatr i woda mogą tak ukształtować skałę, że do złudzenia będzie przypominać człowieka lub ciekawą abstrakcyjną formę. Nie są to jednak dzieła sztuki rzeźbiarskiej, gdyż nie możemy przypisać naturze intencji wytworzenia takiego wizerunku.

R16QH8ZolkEyA
Ćwiczenie 1
Odpowiedz na pytanie. Które z poniższych wytworów są zaliczane do rzeźby? Możliwe odpowiedzi: 1. porcelanowa filiżanka, 2. pomnik konny, 3. manekin z wystawy sklepowej, 4. postać wykonana z gipsu.
Źródło: online-skills.
R7ktE84JVApvN
Ilustracja interaktywna przedstawia dwie rzeźby. Pierwsza ukazuje pracę Dale'a Chihulyego "Sztuczne drzewo" z Ogrodu Botanicznego Roślin Pustynnych w Phoenix. Przedstawia wykonane z dmuchanego szkła żółto-czerwone drzewo, ustawione w pustynnym pejzażu, na skalistym podłożu. Gałęzie drzewa są fantazyjnie powyginane. Na ilustracji zamieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Dale Chihuly to amerykański rzeźbiarz, dmuchacz szkła, hutnik i projektant szkła dmuchanego. Wspaniałe kolory jego szklanych rzeźb ulegają subtelnym zmianom w ciągu dnia, w zależności od kąta i natężenia światła słonecznego. Druga ilustracja ukazuje szczyty wież kościoła Sagrada Familia (Świętej Rodziny) w Barcelonie, zaprojektowanego przez Antonia Gaudiego. ich powierzchnia przypomina skorupę żółwia, dekorowana jest kwiatami, a na szczycie znajdują się kule tworzące kształt kiści winogron. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Sagrada Familia w założeniach Gaudiego miała być jednym żyjącym organizmem, a jej elementy nawiązywały do przyrody.
Fotografia 1: Dale Chihuly, Sztuczne drzewo z Ogrodu Roślin Pustynnych w Phoenix, Stany Zjednoczone, fotografia 2: Antonio Gaudi, Sagrada Familia, Barcelona, Hiszpania (fragment wież), online‑skills, CC BY 3.0

Współcześnie każda trójwymiarowa forma intencjonalnie umieszczona w przestrzeni może być uznana za rzeźbę gdy spełni podstawowy warunek – musi znaczyć i „opowiadać” coś innego, niż wynika z jej pierwotnego przeznaczenia. Na przykład zwyczajne krzesło może być dziełem sztuki użytkowej (służy do siedzenia, ustawiamy je w pokoju), ale mimo że jest trójwymiarowe, nie można zaliczyć go do sztuki rzeźbiarskiej. Natomiast gdy to samo krzesło będzie miało wysokość kilku metrów i zostanie postawione na ulicy, stanie się rzeźbą. Takie krzesło nie spełnia już roli użytkowej, nie da się na nim zasiąść, nie wstawimy go do mieszkania. Jako zwyczajne krzesło stanie się nieużyteczne.

Pomysł ten wykorzystał jeden z polskich artystów, Tadeusz Kantor, tworząc w 1970 r. projekt rzeźby plenerowej wykonanej z betonu architektonicznego. W oparciu o pomysł i oryginalny szkic Kantora, instalację wykonali architekt Tomasz Myczkowski i Dorota Krakowska, spadkobierczyni praw autorskich po Kantorze. Uroczyste odsłonięcie pracy miało miejsce 8 września 2011 r. we Wrocławiu.

R1938lw3NqAu7
Tadeusz Kantor, rzeźba "Krzesło", 2011, Wrocław

Ćwiczenia

Polecenie 1

Wejdź na stronę internetową platformy Google Maps i wpisz adres: Wrocław, ul. Rzeźnicza. Następnie umieść „ludzika” (jest żółty i znajduje się w prawym dolnym rogu ekranu) w dowolnym miejscu na ulicy Rzeźniczej. Poruszając się wzdłuż ulicy poszukaj rzeźby Kantora Krzesło. Gdy ją znajdziesz, odbądź „spacer” naokoło rzeźby, zapoznaj się z jej otoczeniem z różnych stron.

Przyjrzyj się niżej zamieszczonej ilustracji, przedstawiającej dwie łopaty. Jedna z nich jest dziełem artysty, a druga przedmiotem użytkowym. Spróbuj odgadnąć, która łopata jest rzeźbą. Odpowiedź poznasz po kliknięciu ilustracji.

RhYjodG4pvvRz
Ilustracja interaktywna przedstawia dwie fotografie dwu łopat. Po lewej stronie znajduje się mała łopatka ogrodowa z czerwoną, karbowaną łyżką i żółtą rączką. Druga łopata jest typowym szpadlem do kopania z szarą szuflą i długą rękojeścią z drewna, zakończoną uchwytem. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt zawierający fotografię tych samych łopat w przestrzeni, w której zostały zaprezentowane. Czerwona łopata jest rzeźbą zamieszczoną na placu przed budynkiem. Jest dużych, ponadnaturalnych rozmiarów. Druga łopata wbita jest w piach.
Łopaty, online-skills, CC BY 3.0
Polecenie 2

Wybierz dowolny trójwymiarowy przedmiot, który ma dla Ciebie znaczenie (lubisz go, często używasz, albo przeciwnie, przeszkadza Ci on, denerwuje) i zrób aparatem cyfrowym jego zdjęcie. Następnie zastanów się, jakie otoczenie jest dla niego nietypowe i sfotografuj. Połącz oba zdjęcia w programie komputerowym tak, aby przedmiot na zdjęciu stał się większy niż w rzeczywistości. Jeżeli masz problemy z techniczną realizacją zadania, poproś o pomoc nauczyciela informatyki. Zobacz, jak zmieniło się znaczenie i odbiór przedstawionego przez Ciebie przedmiotu ze względu na inny rozmiar i nietypowe umiejscowienie w przestrzeni.
Opisz w dowolny sposób proces realizacji zadania, zastanawiając się:
– dlaczego został wybrany właśnie taki przedmiot?
– z jakich powodów nastąpiło jego umiejscowienie w takim, a nie innym otoczeniu?
– czy w nowej sytuacji przestrzennej obiekt nabrał dla Ciebie innych znaczeń?; jeżeli tak, to jakich?
Przedyskutujcie Wasze pomysły w klasie, zapoznajcie się z wielością możliwych interpretacji. Być może niektóre z nich ukażą ciekawe, nieuwzględnione przez Ciebie aspekty pracy.

RM2gVUGEcmeJH
Ćwiczenie 2
Zapoznaj się z opisem ilustracji i odpowiedz na pytanie. Ilustracja 1: Jest to fotografia odlanego z betonu telefonu komórkowego. Ilustracja 2: Ukazuje otwartą walizkę wykonaną z żywicy, leżącą na kamiennym murku ogrodowym. Ilustracja 3: Przedstawia czarny telefon komórkowy leżący na kartce papieru na biurku. Ilustracja 4: Ukazuje zdjęcie dwu zamkniętych walizek ułożonych na półce - jedna na drugiej. Na ich rączkach na sznurkach doczepione są kartki z danymi właściciela. Pytanie: Które z przedmiotów ukazanych na zdjęciach są rzeźbami, a nie przedmiotami użytkowymi?
Źródło: online-skills.

Kluczem do udzielenia poprawnej odpowiedzi w ćwiczeniu interaktywnym 2 była analiza materiałów, z jakich wykonano przedstawione na zdjęciach obiekty – cementowy telefon komórkowy czy odlana z metalu walizka wraz z zawartością nie są przedmiotami użytkowymi.

Przyjrzyj się poniższej ilustracji, na której widać dwie współczesne kompozycje rzeźbiarskie przedstawiające buty. Kliknij interaktywne punkty, a dowiesz się, z jakich materiałów zostały wykonane.

R1DY8wz1V3jjj
Ilustracja interaktywna przedstawia dwie instalacje rzeźbiarskie z butów. Zdjęcie po lewej stronie ukazuje kilkanaście swobodnie ułożonych damskich butów, wykonanych z papieru o różnych kolorach i wzorach. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Kompozycja rzeźbiarska składająca się z 25 miniaturowych butów została wykonana z papieru. Jej twórcą jest amerykański artysta Carlos N. Molina. Drugie zdjęcie to różnej wielkości buty damskie, męskie i dziecięce odlane z żeliwa i ułożone na betonowej płycie nad brzegiem morza. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Budapesztański pomnik „Buty na brzegu Dunaju”, zaprojektowany przez artystę Gyulę Pauera, został odlany z żeliwa.
Instalacje rzeźbiarskie z butów, online-skills, CC BY 3.0

Materiały w rzeźbie

Podstawowymi tworzywami, od wieków stosowanymi w rzeźbie są przede wszystkim kamień, metal, drewno, glina. Współcześnie wykorzystuje się wszelkie materiały – zarówno te tradycyjne, jak i nowe, np. tworzywa sztuczne, beton, papier, szkło, lód, ziemia, tkaniny, przedmioty z otoczenia.

Przyjrzyj się dziełom umieszczonym w Galerii, a następnie rozwiąż ćwiczenie interaktywne 3.

RMMkWVVQlqswx
Ćwiczenie 3
Wymień materiały wykorzystywane do pracy przez współczesnych rzeźbiarzy.
Źródło: online-skills.

W Galerii można było zobaczyć dzieło wybitnej polskiej artystki – Magdaleny Abakanowicz.

Aby dowiedzieć się czym są abakany, kliknij poniższą ilustrację.

R1a5h9nUVfea4
Ilustracja interaktywna przedstawia dzieło Magdaleny Abakanowicz pt. „Zespół Czarnych Form Organicznych”. Ukazuje zawieszone czarne tkaniny oraz lezące na podłodze czarne, grube liny oraz zwały materiału uformowane w kokony. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Abakan to struktura przestrzenna, zbliżona do rzeźby, wykonana z tkaniny artystycznej. Nazwę utworzono od nazwiska artystki – Magdaleny Abakanowicz, która jako pierwsza zaczęła tworzyć takie kompozycje.
Magdalena Abakanowicz, „Zespół Czarnych Form Organicznych”, 1974, abakan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź, Polska, online-skills, CC BY-SA 3.0
mfe7d35434e65e843_0000000000151

Asamblaż

Artystyczne, trójwymiarowe formy utworzone z gotowych przedmiotów (zazwyczaj codziennego użytku lub odpadów) nazywamy asamblażemAsamblażasamblażem. Jest to odmiana przestrzennego kolażuKolażkolażu. Przedmioty użyte do stworzenia asamblażu nie są wytworzone przez artystę, ale przez niego przetworzone i zastosowane w nowym znaczeniu.

Termin asamblaż po raz pierwszy zastosował w 1954 r. Jean Dubuffet, określając tak trójwymiarowe figury zbudowane przez siebie z odpadów i papier‑mâchéPapier‑mâchépapier‑mâché. Widać je na zdjęciu poniżej.

R8qSH6bub2JQF
P-125-FOTO21
Jean Dubuffet, „Osobistości olewają paradę w Waszyngtonie”, asamblaż, 1973, wystawa czasowa w Landerneau we Francji, flickr.com, CC BY-SA 2.0

W Galerii możesz zobaczyć przykłady innych asamblaży.

mfe7d35434e65e843_0000000000193

Instalacje artystyczne

Poniższe zdjęcie przedstawia asamblaż wykonany przez belgijskiego artystę – Ludo Gielsa. Przyjrzyj się kompozycji i spróbuj zidentyfikować przedmioty, z których artysta wykonał pracę. Czy są to guziki, części maszyny do pisania, przyciski do windy?

RYXMxVfJ6DWw6
P-125-FOTO28
Ludo Giels, asamblaż, wikimedia.org, CC BY-SA 4.0
R4bKUxqF7d8UV
Ćwiczenie 4
Odpowiedz na pytanie. Z jakim terminem związana jest następująca definicja? Kompozycja artystyczna umiejscowiona w konkretnej przestrzeni (dopasowane do niej), składająca się z wielu elementów, które są ze sobą ściśle powiązane (zachodzą pomiędzy nią konkretne interakcje), powstałe przy wykorzystaniu dowolnych materiałów, w tym także nowych mediów. Może być stała lub czasowa (przeznaczona do oglądania w danym miejscu tylko w określonym czasie). Możliwe odpowiedzi: 1. Rzeźba, 2. Instalacja artystyczna, 3. Environment.
Źródło: online-skills.

Współcześnie coraz częściej w różnych miejscach (np. w centrach sklepowych, galeriach sztuki, przestrzeniach miasta – na dworcach, w parkach itp.) możemy oglądać instalacje artystyczne. Są to kompozycje artystyczne umiejscowione w konkretnej przestrzeni (dopasowane do niej), składające się z wielu elementów, które są ze sobą ściśle powiązane (zachodzą pomiędzy nimi konkretne interakcje), powstałe przy wykorzystaniu dowolnych materiałów, w tym także nowych mediów. Instalacje mogą być zamontowane na stałe lub czasowo (przeznaczone do oglądania w danym miejscu jedynie w określonym czasie).

Więcej na temat instalacji artystycznych dowiesz się z e‑materiału Nowe media. Sztuka multimedialna.

Ze względu na operowanie przestrzenią, instalacje artystyczne wywodzą się od rzeźby, która z pojedynczych figur zaczęła ewoluować w formy bardziej rozbudowane. Zapoznaj się z przykładami instalacji rzeźbiarskich przedstawionymi, w Galerii.

Instalacja Yayoi Kusamy określana jest także jako rzeźba kinetyczna. Kliknij w interaktywny punkt na zdjęciu, aby dowiedzieć się, co to oznacza.

R9LjOZ27em5p2
Ilustracja interaktywna przedstawia dzieło Yayoi Kusamy pt. „Narcyzowy ogród”. Jest to instalacja zbudowana ze srebrnzch kól, które zostały umieszczone na wodzie. Ich rozkład wydaje się losowy. Po lewej stronie jest kawałek skały i widać również roślinność. Na ilustracji umieszczony jest niebieski pulsujący punkt. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje.
Yayoi Kusama, „Narcyzowy ogród”, instalacja rzeźbiarska czasowa, 19666, Glass House, New Canaan, Stany Zjednoczone Ameryki, online-skills, CC BY 3.0

Instalacje często bywają interaktywne, czyli podatne na działanie widza. Mogą reagować w określony sposób na wytwarzane przez niego bodźce – ruch, dźwięk, dotyk. Inną formą interaktywności jest sytuacja gdy widz bezpośrednio kształtuje formę dzieła, które powstaje lub przeobraża się pod wpływem działania odbiorcy.

Kliknij w interaktywne punkty umieszczone na poniższej ilustracji i zapoznaj się z opisem instalacji.

RRfLe0Y13G2Ro
Ilustracja interaktywna przedstawia dwie instalacje. Pierwsza to dzieło Jeffa Koonsa "Kolorowanka". Ukazuje abstrakcyjną formę, której pofalowana, chromatyczna powierzchnia mieni się i odbija otoczenie, sprawiając złudzenie przezroczystości, a nawet pozory ruchu. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Ta instalacja została wykonana z chromowanej stali nierdzewnej, więc jej powierzchnia przypomina lustro. Sprawia wrażenie przezroczystej, ponieważ odbija widok otaczających ją budynków. Za każdym razem instalacja stanowi nieco inną kompozycję – zależną od widzów, których wizerunki również odbijają się w wypolerowanej stali. Druga instalacja to praca Roberta Kuśmirowskiego „Tężnia sztuki”. Ukazuje konstrukcję zbudowaną z drewna iglastego, systemu różnych łączeń, drewnianych podpór oraz wielu przedmiotów i urządzeń powystawowych, poukładanych w schowkach. Wewnątrz znajduje się tunel, w który można wejść. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Do rzeźby widz może wejść i, jak twierdzi sam twórca, inhalować się sztuką. Konstrukcja o wymiarach 6 m wysokości i 22 m szerokości przypomina ciechocińską tężnię – po jej ścianach spływa prawdziwa solanka. Instalacja została wypełniona przedmiotami użytkowymi zbieranymi przez artystę przez 12, opatrzonymi spisem inwentarzowym wzorowanym na spisach muzealnych. Pod wpływem pogody, a także użytkowania tężni przez zwiedzających, kształt instalacji wciąż się zmienia.
Instalacje, fotografia 1: Jeff Koons "Kolorowanka", fotografia 2: Robert Kuśmirowski „Tężnia sztuki”, online‑skills, CC BY 3.0

Street art

Wśród współczesnych dzieł rzeźbiarskich wskazać można także dzieła street artu. Street art to „sztuka ulicy” – działania artystyczne realizowane w przestrzeni publicznej, często umieszczane tam bez zgody właścicieli. Street art nie posiada ściśle określonych reguł działania, a jego naturalną cechą jest nietrwałość wytworów, usuwanych często przez służby sprzątające.

Jednym z artystów–rzeźbiarzy sztuki ulicy jest Will Coles. Jego prace są znane na całym świecie – w ciągu ostatnich dziesięciu lat zainstalował ponad dwa tysiące rzeźb na ulicach wielu miast, między innymi w Sydney, Paryżu, Londynie, Berlinie, Madrycie, Barcelonie, Nowym Jorku. Wykonane są głównie z białego lub barwionego cementu i przedstawiają przedmioty codziennego użytku. Pozostawiane są przez artystę na chodnikach, murkach, ławkach itp., przypominając rzeczy wyrzucone lub zgubione. Cementowa komórka, którą mogliśmy zobaczyć w ćwiczeniu 2 to także rzeźba Willa Colesa. Obejrzyj w Galerii przykłady innych dzieł artysty.

Więcej na temat street artu możesz dowiedzieć się z e‑materiału Sztuka przestrzeni społecznej – graffiti jako sztuka ulicy.

Dzieła street artu należy odróżnić od planowej realizacji projektów, których celem jest wzbogacenie przestrzeni publicznych o cyklCyklcykl prac (najczęściej są to właśnie rzeźby) charakterystycznych dla danej miejscowości. Rzeźby o tej samej tematyce umieszczane są na budynkach, murach, kamieniczkach, trawnikach itp., stanowiąc zaplanowaną akcję promocyjną. Przykładami mogą być polskie miasta: Wrocław, który słynie z krasnali, Toruń z aniołami czy Łódź z pomnikami przedstawiającymi postaci z bajek nakręconych w Studiu Małych Form Filmowych Se‑ma‑for.

Ćwiczenie 5

Przyjrzyj się otoczeniu zewnętrznemu oraz kubaturze rzeźby ukrytej w opakowaniu (jej wymiarom, kształtom, charakterystycznym elementom), a następnie wskaż zdjęcie przedstawiające tę samą rzeźbę.

R12HBz0hJ7TCL
Piastu (fot.), Pomnik Misia Uszatka przed odsłonięciem, 2010, Łódź, wikimedia.org, CC BY 3.0
RFroUvnUMf8lc
Przyjrzyj się otoczeniu zewnętrznemu oraz kubaturze rzeźby ukrytej w opakowaniu (jej wymiarom, kształtom, charakterystycznym elementom), a następnie wskaż zdjęcie przedstawiające tę samą rzeźbę.

Podsumowanie

Podsumowując zagadnienia związane ze współczesną rzeźbą można stwierdzić, że obecnie artyści dla swoich poszukiwań znajdują rozmaite środki wyrazu artystycznego, zaś dla ich wypowiedzi artystycznych nie istnieją ograniczenia techniczne, estetyczne czy tematyczne.

RBCE49yNyiBdt
Ćwiczenie 6
Odpowiedz na pytanie. W jakim mieście odbyło się uroczyste odsłonięcie rzeźby Tadeusza Kantora pod tytułem "Krzesło? Możliwe odpowiedzi: 1. W Warszawie, 2. W Krakowie, 3. W Poznaniu, 4. We Wrocławiu.
RKrzNqMvaP91Xmfe7d35434e65e843_00000000000131
Ćwiczenie 7
Inna wersja zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
mfe7d35434e65e843_0000000000302

Słownik pojęć

Cykl
Cykl

zespół dzieł, z których każdy stanowi samodzielną jednostkę, ale łączy się z innymi w całość kompozycyjną.

Gaza
Gaza

„rzadkie” płótno bawełniane, używane do bandażowania i opatrywania ran.

Juta
Juta

tkanina o płóciennym splocie o szarym lub złotawym kolorze, z którego zazwyczaj szyje się worki.

Kolaż
Kolaż

technika plastyczna, która polega na komponowaniu obrazu z różnych materiałów, np. kawałków tkanin, drewna, ilustracji gazetowych, reprodukcji, fotografii.

Papier‑mâché
Papier‑mâché

[wymawiaj papje masze] – masa papierowa twardniejąca po wysuszeniu, którą uzyskuje się z rozdrobnionego i rozmiękczonego papieru z dodatkiem substancji wiążących: kleju i gipsu.

Pleksiglas
Pleksiglas

przezroczyste tworzywo sztuczne, szkło akrylowe.

Żeliwo
Żeliwo

stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami.

Abakan
Abakan

typ tkaniny dekoracyjnej stworzony na początku lat 60. XX w. przez Magdalenę Abakanowicz

Asamblaż
Asamblaż

artystyczne, trójwymiarowe formy utworzone z gotowych przedmiotów (zazwyczaj codziennego użytku lub odpadów). Jest to odmiana przestrzennego kolażu. Przedmioty użyte do stworzenia asamblażu nie są wytworzone przez artystę, ale przez niego przetworzone i zastosowane w nowym znaczeniu.

Rzeźba kinetyczna
Rzeźba kinetyczna

czyli rzeźba w ruchu, to rzeźba, w której kluczową rolę odgrywa ukazanie ruchu i wyeksponowanie zagadnienia zmienności. Rzeźba taka związana jest z warunkami atmosferycznymi – porusza się np. pod wpływem wiatru, ruchów wody albo zmiany temperatury.

Instalacja rzeźbiarska
Instalacja rzeźbiarska

kompozycja artystyczna umiejscowiona w konkretnej przestrzeni (dopasowane do niej), składająca się z wielu elementów, które są ze sobą ściśle powiązane (zachodzą pomiędzy nią konkretne interakcje), powstałe przy wykorzystaniu dowolnych materiałów, w tym także nowych mediów. Może być stała lub czasowa (przeznaczona do oglądania w danym miejscu tylko w określonym czasie).

Źródło:

sjp.pwn.pl

encyklopedia.pwn.pl

mfe7d35434e65e843_0000000000393

Galeria dzieł sztuki