Na ilustracji znajduje się schemat technik transmisji sygnału w instalacjach telewizyjnych. W punkcie centralnym schematu znajduje się prostokąt z tekstem: Techniki transmisji. Od prostokąta odchodzi pięć odnóg.
Pierwsza odnoga prowadzi do prostokąta z napisem: Analogowy i cyfrowy przekaz danych. Obok napisu znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się grafika.
Opis grafiki: Ilustracja obrazuje za pomocą wykresów przesyłanie danych analogowych: przemianę transmisji analogowej na sygnał analogowy, przemianę transmisji cyfrowej na sygnał cyfrowy oraz przesyłania danych cyfrowych transmisji analogowej na sygnał analogowy techniką przekazu stosowaną w modemach oraz transmisją cyfrową na sygnał cyfrowy.
Poniżej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Informacje mogą być przesyłane na duże odległości za pomocą sygnałów elektrycznych, fal radiowych lub światła. Istnieją dwie techniki transmisji sygnału: analogowa i cyfrowa. Transmisja analogowa obejmuje przesyłanie prostego kształtu fali, takiego jak fala sinusoidalna, o określonej amplitudzie, częstotliwości i fazie. Złożone sygnały analogowe, takie jak dźwięk i obrazy, składają się z sygnałów o wielu różnych częstotliwościach, amplitudach i fazach. Transmisja cyfrowa polega na przesyłaniu serii impulsów binarnych, zwanych bitami, w postaci zer i jedynek. Możliwe jest przesyłanie informacji analogowych liniami cyfrowymi i odwrotnie, ale wymaga to konwersji sygnałów analogowych na cyfrowe lub odwrotnie.

Druga odnoga prowadzi do prostokąta z napisem: Schemat modulacji. Obok napisu znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia schemat. U dołu schematu znajduje się nośnik fal radiowych. Z nośnika fal radiowych RF prowadzi czerwona strzałka do modulatora. Do modulatora prowadzi również strzałka niebieska od napisu: audio, dane lub inne informacje. Od modulatora poprowadzone są dwie strzałki, niebieska i czerwona, do nadajnika. Linia będąca częścią niebieskiej strzałki jest przerywana. Od nadajnika biegnie strzałka do odbiornika. Na strzałce znajduje się napis: propagacja fal radiowych RF. Od odbiornika biegną dwie strzałki, niebieska przerywana oraz czerwona. Strzałki prowadzą się demodulatora. Z demodulatora biegnie czerwona strzałka w dół oraz niebieska w prawo do napisu: audio, dane lub inne informacje.
Poniżej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Transmisja sygnału analogowego jest utrudniona z powodu przepływności (szybkości) transmisji i ograniczonej szerokości pasma przenoszenia. Możliwe jest przesyłanie sygnału analogowego poprzez sygnały częstotliwości radiowej (eReF), które mają właściwości propagacyjne, dzięki którym mogą pokonywać duże odległości. Umożliwia to modulacja, czyli zebranie informacji o sygnale przez nośnik RF. Modulator łączy sygnały do transmisji. Demodulator rozdziela elementy z powrotem, dzięki czemu można odzyskać informacje.

Trzecia odnoga prowadzi do prostokąta z napisem: Proces transmisji sygnału. Obok napisu znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia schemat prezentujący proces transmisji sygnału. Na schemacie znajduje się pięć ramek ułożonych w jednym rzędzie. Od każdej ramki prowadzi strzałka do następnej. W pierwszej ramce znajduje się napis: źródło sygnału, w kolejnych umieszczony został wyraz: nadajnik. Trzy środkowe nadajniki znajdują się na polu opisanym jako system transmisji danych. Sygnał przedstawiony za pomocą strzałek, niżej przedstawiony jest za pomocą ilustracji. Sygnał między źródłem sygnału a nadajnikiem ma kształt sinusoidy. Sygnał między pierwszym a drugim nadajnikiem ma kształt dwóch symetrycznych względem osi poziomej sinusoid, ułożonych jedna pod drugą. Przez przestrzeń między sinusoidami biegną pionowej linie. Sygnał między drugim a trzecim nadajnikiem ma kształt dwóch symetrycznych względem osi poziomej sinusoid, ułożonych jedna pod drugą. Przez przestrzeń między sinusoidami biegną pionowej linie. Amplituda sinusoid jest mniejsza niż w przypadku sygnału między pierwszym a drugim nadajnikiem. Sygnał między przedostatnim a ostatnim nadajnikiem ma kształt sinusoidy.
Poniżej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Schemat ilustruje proces transmisji sygnału od nadawcy do odbiorcy. Sygnał, który może być mową, muzyką, obrazem lub tekstem, jest wytwarzany przez źródło i ma postać elektrycznej zmiany prądu lub napięcia. Po przetworzeniu i wzmocnieniu sygnał es od te jest przetworzony na sygnał iks od te i wysyłany przez nadajnik do celu za pomocą „fali nośnej”. Medium transmisyjne może być powietrzem między antenami lub przewodem (kablem koncentrycznym lub światłowodem).

Czwarta odnoga prowadzi do prostokąta z napisem: Charakterystyki tłumienia. Obok napisu znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia wykres obrazujący charakterystykę tłumienia. Linia przedstawiająca kabel współosiowy 60 decybeli na kilometr przy odległości nadajnika od odbiornika na wysokości pięciu kilometrów gwałtowanie spada z tłumienności 100 do tłumienności 400 decybeli. Linia prezentująca falowód cylindryczny dwa decybele na kilometr osiąga tłumienność 100 decybeli przy odległości między nadajnikiem a odbiornikiem 50km, 200 decybeli przy odległości ponad 100km, 300 decybeli powyżej 100 kilometrów. Linia prezentująca światłowód pół decybela na kilometr osiąga tłumienność 100 decybeli przy odległości między nadajnikiem a odbiornikiem 500km, 200 decybeli przy odległości ponad 800km, 300 decybeli przy odległości 1000 kilometrów.
Poniżej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Przesyłane sygnały mogą mieć postać analogową lub cyfrową. Sygnał analogowy jest ciągły i jego wartości można opisać funkcjami matematycznymi, natomiast sygnał cyfrowy ma skończoną liczbę wartości. W porównaniu z sygnałami analogowymi sygnały cyfrowe mają więcej zalet. Widać to na schemacie porównującym tłumienie sygnału w wolnej przestrzeni i w liniach transmisyjnych. Wynika z niego, że współczynnik tłumienia włókien światłowodowych jest bardzo niski (dwie dziesiąte decybela na kilometr w oknie telekomunikacyjnym tysiąc pięćset nanometrów), co jest jednym z powodów, dla których telekomunikacja światłowodowa stała się popularna w ostatnich latach.

Piąta odnoga prowadzi do prostokąta z napisem: Zakłócenia transmisji sygnału. Obok napisu znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia zakłócenia transmisji sygnału. Zaprezentowane są zakłócenia przy wejściu i wyjściu: szumu kanału informacyjnego, sygnału cyfrowego oraz sygnału analogowego. Szum kanału informacyjnego jest zakłócany w trakcie wejścia. Sygnał cyfrowy i sygnał analogowy nie jest zakłócany w trakcie wejście, jest zakłócany jedynie podczas wyjścia.
Poniżej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Transmisja danych liniami analogowymi napotyka na trudności ograniczające jej użyteczność, ponieważ szybkość transmisji jest ograniczona szerokością pasma przenoszenia. Dlatego sygnał analogowy przesyłany na dalszą odległość musi być okresowo wzmacniany, mimo że zniekształcenia sygnału są również wzmacniane w torze transmisji. W przypadku transmisji cyfrowej informacja jest bardziej niezawodna, szczególnie na dalszych dystansach. Sygnał cyfrowy może być regenerowany bez wzmacniania zniekształceń. Porównując obie metody transmisji, można zauważyć, że sygnał cyfrowy jest bardziej odpowiedni do transmisji, niezależnie od tego, czy powstaje naturalnie, czy w wyniku kwantyzacji wielkości analogowej.

Na dole schematu znajduje się prostokąt z napisem: Standardy kodowania. Na nim znajduje się znacznik z cyfrą sześć. Pod znacznikiem znajduje się grafika.
Opis grafiki: Grafika przedstawia tabelę. Dane ujęte w tabeli:
Standard: NTSC; Opis: NTSC Naszynal Telewiżyn system komiti to standard kodowania sygnału telewizyjnego, który został wprowadzony w Stanach Zjednoczonych w tysiąc dziewięćset czterdziestym pierwszym roku. jest on nadal używany w niektórych krajach, takich jak Japonia i Meksyk; System koloru: NTSC informacje o kolorze telewizyjnego przez użycie dodatkowych linii i modulację amplitudy i sygnału; Częstotliwość odświeżania w hercach: 60; Kompresja audio: Nie dotyczy; Kompresja wideo: Nie dotyczy; Sposób przesyłania sygnału: Przewodowy kabel.
Standard: PAL; Opis: Pal Faz alternejting lajn to standard kodowania sygnału telewizyjnego, który został wprowadzony w Europie i w wielu krajach na całym świecie. Charakteryzuje się lepszą jakością obrazu niż NTSC, ale jest bardziej podatny na zakłócenia.; System koloru: PAL Informacje o kolorze są dodawane do sygnału telewizyjnego przez użycie dodatkowych linii oddzielnie dla każdego koloru, które są odwrócone w fazie w stosunku do poprzednich linii; Częstotliwość odświeżania w hercach: 50; Kompresja audio: Nie dotyczy; Kompresja wideo: Nie dotyczy; Sposób przesyłania sygnału: Przewodowy kabel.
Standard: SECAM; Opis: SECAM Zekwente kolur e memuar to standard kodowania sygnału telewizyjnego, który został wprowadzony we Francji i w niektórych innych krajach europejskich. Charakteryzuje się lepszą jakością obrazu niż NTSC, ale jest mniej popularny niż PAL.; System koloru: SECAM Informacje o kolorze są kodowane jako sekwencja trzech kanałów czerwony zielony i niebieski, a każdy kolor jest wyświetlany w kolejności sekwencyjnej.; Częstotliwość odświeżania w hercach: 50; Kompresja audio: Nie dotyczy; Kompresja wideo: Nie dotyczy; Sposób przesyłania sygnału: Przewodowy kabel.
Standard: DVB‑T; Opis: DVB‑T Diżital wideo brodkasting terestian to standard kodowania sygnału telewizyjnego, który został wprowadzony w Europie i wielu innych krajach na całym świecie. Charakteryzuje się wysoką jakością obrazu i dźwięku oraz możliwością transmisji wielu kanałów jednocześnie.; System koloru: PAL, SECAM; Częstotliwość odświeżania w hercach: 50 ukośnik 60; Kompresja audio: MPEG‑2; Kompresja wideo: MPEG‑2; Sposób przesyłania sygnału: Bezprzewodowy nadawanie.
Standard: DVB‑T2; Opis: DVB‑T2 didżital wideo brodkasting terestian sekend dżenerejszyn to standard naziemniej telewizji cyfrowej drugiej generacji, oparty na DVB‑T, lecz zapewniający lepszą jakość obrazu i dźwięku. Wykorzystuje mniejszą liczbę zasobów pasma radiowego i umożliwia transmisję wielu kanałów w jednym paśmie.; System koloru: PAL, SECAM; Częstotliwość odświeżania w hercach: 50 ukośnik 60; Kompresja audio: MPEG‑2; Kompresja wideo: MPEG 4 lub MPEG 2; Sposób przesyłania sygnału: Bezprzewodowy nadawanie.

Schematy instalacji antenowych De fał be myślnik te ukośnik Te dwa

Instalacja dla obszarów o silnym poziomie sygnału (nadajniki dużej i średniej mocy oddalone do około dwudziestu kilometrów)
W zakładce znajduje się schemat. W centralnym punkcie schematu umiejscowiony został prostokąt z tytułem. W ramce z tytułem przypięty został znacznik z cyfrą jeden.
Pod znacznikiem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z tekstem: Schemat przedstawia instalację, która pozwala na przesyłanie sygnału telewizyjnego cyfrowego (De fał be myślnik te) do dwóch telewizorów. Jedno urządzenie jest wyposażone w dekoder He E fał Ce ukośnik Ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć, co pozwala na odbieranie cyfrowych programów telewizyjnych, natomiast drugi telewizor ma mniejszą liczbę wejść, co oznacza, że może odbierać tylko dwa lub cztery programy. Aby korzystać z takiej instalacji, konieczne jest zakupienie odpowiedniego odbiornika. W zestawie znajduje się antena z polaryzacją De fał be myślnik te ukośnik Te dwa, która jest przeznaczona do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej w dwóch pasmach częstotliwości: fał ha ef (sto siedemdziesiąt cztery do dwustu trzydziestu megaherców) oraz U Ha eF (czterysta siedemdziesiąt do siedmiuset dziewięćdziesięciu megaherców).

Poniżej ramki z tytułem schematu znajduje się rysunek anteny telewizyjnej, a pod nim znacznik kryjący treść:
Antena z polaryzacją do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej w paśmie fał ha ef oraz U He eF
Niżej znajduje się ilustracja.
Opis ilustracji: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego słupka. Do szkieletu przymocowane są małe elementy o kształcie prostopadłościanu, od których biegnie w dół po słupku przewód.
Dalej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Antena ma elastyczną budowę, co pozwala na swobodne dostosowanie polaryzacji odbioru, zarówno dla pasma fał ha eF, jak i U Ha eF. Konstrukcja ta umożliwia odbieranie sygnałów telewizyjnych De fał be myślnik te ukośnik Te dwa w jednym kierunku. W paśmie fał ha ef (kanały od pięć do dwanaście) możliwe jest odbieranie sygnału z polaryzacją poziomą lub pionową, podobnie jak w paśmie U Ha eF (kanały dwadzieścia jeden do sześćdziesiąt). W przypadku instalacji anteny z przedwzmacniaczem konieczne jest dostarczenie do niej zasilania. Zasilacz jest zwykle umieszczony przy jednym z telewizorów lub odbiorników.

Poniżej anteny znajduje się rysunek przedstawiający rozgałęźnik. Obok znajduje się znacznik kryjący treść:
Rozgałęźnik indukcyjny eR I myślnik dwa przez jeden ef
Niżej znajduje się grafika.
Opis ilustracji: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej podstawy przytwierdzony został element o kształcie walca i okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na korpusie widoczny jest napis: rozgałęźnik RI‑2/1F; od pięciu do ośmiuset sześćdziesięciu megaherców. A na wysokości elementów odchodzących od dolnej ściany 3.9 decybela.
Dalej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Instalacja wymaga zastosowania odpowiedniego typu rozgałęźnika telewizyjnego pozwalającego na przesył napięcia stałego na linii wyjście‑wejście. W przedstawionym rysunku wykorzystano rozgałęźnik indukcyjny do podziału sygnału w paśmie pięć do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców na dwa odbiorniki. Możliwy jest podział na większą liczbę odbiorników dzięki wykorzystaniu rozgałęźników o większej liczbie wyjść. Rozgałęźnik ten ma tłumienie na linii wejście‑wyjście o wartości trzy i pół decybela.

Od rozgałęźnika odchodzą dwie linie. Pierwsza prowadzi do dekodera połączonego z telewizorem. Nad telewizorem znajduje się napis te fał plus es te be. Druga linia prowadzi do ekranu, na którym znajduje się napis ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce.

Instalacja uniwersalna dla obszarów oddalonych od nadajnika o około dwadzieścia do czterdziestu kilometrów
Na górze schematu znajduje się ramka z tytułem tożsamym z tytułem zakładki. W ramce znajduje się znacznik z cyfrą jeden pod znacznikiem kryje się tytuł: Instalacja uniwersalna dla obszarów oddalonych od nadajnika o około dwadzieścia do czterdziestu kilometrów.
A poniżej nagranie z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Instalacja zakłada użycie kierunkowej anteny z polaryzacją De fał be myślnik te ukośnik Te dwa i wzmacniacza kompensującego straty powstałe podczas dzielenia sygnału między wiele odbiorników. W przypadku nadajników słabych i/lub oddalonych od miejsca odbioru może być konieczne zastosowanie przedwzmacniacza antenowego, zamiast symetryzatora, w obudowie anteny. Dwa telewizory zostały fabrycznie wyposażone w tuner ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce umożliwiający bezpośredni odbiór sygnału De fał be myślnik te ukośnik Te dwa, więc można je podłączyć do instalacji antenowej za pomocą gniazda końcowego Signal. Natomiast dwa inne telewizory, które nie posiadają wewnętrznego tunera De fał be myślnik te ukośnik Te dwa z kodekiem ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce, zostały wyposażone w zewnętrzny tuner podłączony do nich przez kabel HaDe eM I.

Poniżej ramki z tytułem znajduje się rysunek przedstawiający antenę. Obok anteny znajduje się znacznik z cyfrą dwa. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena z polaryzacją ha ukośnik fał do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik Te dwa w paśmie fał ha ef oraz U Ha eF
Dalej umiejscowiona jest grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego słupka. Do szkieletu przymocowane są małe elementy o kształcie prostopadłościanu, od których biegnie w dół po słupku przewód.
Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z następującą: Zestaw antenowy z polaryzacją De fał be myślnik te ukośnik Te dwa jest przystosowany do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik Te dwa w paśmie fał ha ef (sto siedemdziesiąt cztery do dwustu trzydziestu megaherców) oraz U Ha eF (czterysta siedemdziesiąt do sześciuset dziewięćdziesięciu czterech MegaHerców). Uniwersalna konstrukcja anteny umożliwia swobodną zmianę polaryzacji odbioru fał ukośnik ha zarówno dla pasma fał ha ef, jak i U Ha eF.

Od anteny prowadzi w dół linia do rysunku przedstawiającego wzmacniacz. Obok wzmacniacza znajduje się znacznik z cyfrą trzy, a pod nim tytuł Wzmacniacz te fał ha ef ukośnik u ha ef oraz obrazek.
Grafika przedstawia przyrząd w dwóch odsłonach. Po lewej widać narzędzie ze zdjętą obudową. Na korpusie znajduje się napis: Terra Domestic amplifier HS013, przycisk on off oraz dioda z napisem power. Do dolnej ściany urządzenia przytwierdzone są trzy elementy o kształcie walca. Ich powierzchnia pokryta jest okrężnymi drążeniami. Nad pierwszym z elementów znajduje się napis RF IN, Nad kolejnym RF OUT2, nad ostatnim RF OUT1. Obok znajduje się ten sam przyrząd ukazany w obudowie, obok znajduje się kabel z wtyczką do podłączenia narzędzia.
Dalej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z tekstem: Wzmacniacz przeznaczony do małych i średnich instalacji radiowo‑telewizyjnych, w tym do systemów De fał be myślnik te ukośnik Te dwa. Ma jedno wejście i dwa wyjścia, a jego wzmocnienie wynosi dwadzieścia dwa decybele. Wzmacniacz jest wyposażony w funkcję zasilania przedwzmacniacza antenowego, co umożliwia regulację wzmocnienia w zakresie dwanaście decybeli dla pasma U Ha eF. Maksymalny poziom sygnału wyjściowego wynosi sto pięć decybelomikrowoltów, a poziom szumów własnych jest bardzo niski. Wbudowany rozgałęźnik umożliwia podział sygnału na więcej niż jeden odbiornik.

Od wzmacniacza prowadzą linie do dwóch rozgałęźników. Obok nich znajduje się znacznik, a pod nim tytuł: Rozgałęźnik sygnału ce a te fał w paśmie pięć do tysiąca megaherców. Niżej znajduje się grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej podstawy przytwierdzony został element o kształcie walca i okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na korpusie widoczny jest napis: rozgałęźnik RI‑2/1F; od pięciu do ośmiuset sześćdziesięciu megaherców. A na wysokości elementów odchodzących od dolnej ściany 3.9 decybela.
Dalej znajduje się nagranie z tekstem tożsamym z następującym:
Sygnał De fał be myślnik te ukośnik Te dwa dzielony jest na rozgałęźniku Signal i doprowadzony do czterech gniazd eRTe fał. Jeśli potrzebny jest podział sygnału na większą liczbę gniazd, można skorzystać z wielu rozgałęźników. Rozgałęźnik pracuje w paśmie od pięciu do tysiąca megaherców i ma tłumienie na linii wejście‑wyjście o wartości siedmiu decybeli. Jest wyposażony w złącze eF oraz odlewaną obudowę ze stopów aluminium.

Od każdego z rozgałęźników prowadzą po dwie linie do dwóch rysunków gniazd. Gniazd w sumie jest cztery. Obok jednego z gniazd znajduje się znacznik z cyfrą pięć. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo eR ukośnik te fał. Dalej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.
Poniżej znajduje się nagranie tożsame z następującym tekstem: Gniazdo końcowe eR ukośnik Te fał jest uniwersalne i nadaje się zarówno do instalacji indywidualnych, jak i zbiorczych. Może odbierać sygnały z telewizji naziemnej DVB‑T oraz radia analogowego i cyfrowego De A Be. Parametry techniczne tego gniazda obejmują tłumienie w torze te fał dla pasma U Ha eF (sto dwadzieścia do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców) wynoszące jeden i dwie dziesiąte decybela oraz tłumienie w torze radiowym (osiemdziesiąt i pół do stu ośmiu megaherców i pięć do siedemdziesięciu sześciu megaherców) wynoszące odpowiednio jeden przecinek osiem decybela i jeden przecinek sześć decybela.

Z dwóch gniazd prowadzą linie do dekoderów połączonych z telewizorami, od kolejnych dwóch linie prowadzą do ekranów, które w rogu mają napis: ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce.

Instalacja uniwersalna dla obszarów oddalonych od nadajnika ponad czterdzieści kilometrów
Na górze schematu znajduje się ramka z tytułem tożsamym z tytułem zakładki. W ramce znajduje się znacznik z cyfrą jeden pod znacznikiem kryje się tytuł: Instalacja uniwersalna dla obszarów oddalonych od nadajnika o ponad czterdzieści kilometrów.
Poniżej umieszczone zostało nagranie z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Schemat przedstawia instalację, w której sygnał De fał be myślnik te ukośnik Te dwa doprowadzony jest do czterech gniazd, przy czym zastosowana została antena z polaryzacją DVB‑T/T2 wyposażona w przedwzmacniacz w paśmie U Ha eF. Parametry, jakie oferuje antena, dają szansę odbioru sygnału De fał be myślnik te ukośnik Te dwa w trudnych warunkach nawet w przypadku odległości od nadajnika przekraczającej 75 km.

Poniżej ramki z tytułem znajduje się rysunek przedstawiający antenę. Obok anteny znajduje się znacznik z cyfrą dwa. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena z polaryzacją ha ukośnik fał do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik Te dwa w paśmie fał ha ef oraz U Ha eF
Dalej umiejscowiona jest grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego słupka. Do szkieletu przymocowane są małe elementy o kształcie prostopadłościanu, od których biegnie w dół po słupku przewód.
Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z następującą: Zestaw antenowy z polaryzacją De fał be myślnik te ukośnik Te dwa jest przystosowany do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik Te dwa w paśmie fał ha ef (sto siedemdziesiąt cztery do dwustu trzydziestu megaherców) oraz U Ha eF (czterysta siedemdziesiąt do sześćset dziewięćdziesiąt cztery MegaHerców). Uniwersalna konstrukcja anteny umożliwia swobodną zmianę polaryzacji odbioru fał ukośnik ha zarówno dla pasma fał ha ef, jak i U Ha eF.

Od anteny prowadzi w dół linia do rysunku przedstawiającego wzmacniacz. Obok wzmacniacza znajduje się znacznik z cyfrą trzy, a pod nim tytuł Wzmacniacz te fał ha ef ukośnik u ha ef oraz obrazek.
Grafika przedstawia przyrząd w dwóch odsłonach. Po lewej widać narzędzie ze zdjętą obudową. Na korpusie znajduje się napis: Terra Domestic amplifier HS013, przycisk on off oraz dioda z napisem power. Do dolnej ściany urządzenia przytwierdzone są trzy elementy o kształcie walca. Ich powierzchnia pokryta jest okrężnymi drążeniami. Nad pierwszym z elementów znajduje się napis RF IN, Nad kolejnym RF OUT2, nad ostatnim RF OUT1. Obok znajduje się ten sam przyrząd ukazany w obudowie, obok znajduje się kabel z wtyczką do podłączenia narzędzia.
Dalej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z tekstem: Wzmacniacz przeznaczony do małych i średnich instalacji radiowo‑telewizyjnych, w tym do systemów De fał be myślnik te ukośnik Te dwa. Ma jedno wejście i dwa wyjścia, a jego wzmocnienie wynosi dwadzieścia dwa decybele. Wzmacniacz jest wyposażony w funkcję zasilania przedwzmacniacza antenowego, co umożliwia regulację wzmocnienia w zakresie dwanaście decybeli dla pasma U Ha eF. Maksymalny poziom sygnału wyjściowego wynosi sto pięć decybelomikrowoltów, a poziom szumów własnych jest bardzo niski. Wbudowany rozgałęźnik umożliwia podział sygnału na więcej niż jeden odbiornik.

Od wzmacniacza prowadzą linie do dwóch rozgałęźników. Obok nich znajduje się znacznik, a pod nim tytuł: Rozgałęźnik sygnału ce a te fał w paśmie pięć do tysiąca megaherców.
Niżej znajduje się grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej podstawy przytwierdzony został element o kształcie walca i okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na korpusie widoczny jest napis: tu wej spliter pięć do tysiąca megaherców.
Dalej znajduje się nagranie z tekstem tożsamym z następującym:
Sygnał De fał be myślnik te ukośnik Te dwa dzielony jest na rozgałęźniku Signal i doprowadzony do czterech gniazd eRTe fał. Jeśli potrzebny jest podział sygnału na większą liczbę gniazd, można skorzystać z wielu rozgałęźników. Rozgałęźnik pracuje w paśmie od pięciu do tysiąca megaherców i ma tłumienie na linii wejście‑wyjście o wartości siedmiu decybeli. Jest wyposażony w złącze eF oraz odlewaną obudowę ze stopów aluminium.

Od każdego z rozgałęźników prowadzą po dwie linie do dwóch rysunków gniazd. Gniazd w sumie jest cztery. Obok jednego z gniazd znajduje się znacznik z cyfrą pięć. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo eR ukośnik te fał. Dalej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.
Poniżej znajduje się nagranie tożsame z następującym tekstem: Gniazdo końcowe eR ukośnik Te fał jest uniwersalne i nadaje się zarówno do instalacji indywidualnych, jak i zbiorczych. Może odbierać sygnały z telewizji naziemnej DVB‑T oraz radia analogowego i cyfrowego DAB. Parametry techniczne tego gniazda obejmują tłumienie w torze te fał dla pasma U Ha eF (sto dwadzieścia do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców) wynoszące jeden i dwie dziesiąte decybela oraz tłumienie w torze radiowym (osiemdziesiąt i pół do stu ośmiu megaherców i pięć do siedemdziesięciu sześciu megaherców) wynoszące odpowiednio jeden przecinek osiem decybela i jeden przecinek sześć decybela.

Od dwóch z gniazd prowadzą linie do dekoderów połączonych z telewizorami, od kolejnych dwóch linie prowadzą do ekranów, które w rogu mają napis: ha kropka dwieście sześćdziesiątpięć ukośnik ha e fał ce.

Instalacja do odbioru De fał be myślnik te ukośnik Te dwa z dwóch nadajników
W zakładce znajduje się schemat. U góry schematu znajduje się tytuł zgodny z nazwą zakładki. W ramce znajduje się równiez znacznik z cyfrą jeden.
Pod znacznikiem kryje się treść tożsama z tekstem poniżej: Niektóre nadajniki cyfrowej telewizji naziemnej De fał be myślnik te ukośnik Te dwa mogą transmitować multipleksy z mniejszą mocą, niż zakładano. W takim przypadku, aby odebrać wszystkie programy, może być konieczne skorzystanie z dodatkowego nadajnika. W niektórych rejonach Polski mieszkańcy mogą również chcieć odebrać programy z krajów sąsiednich, co wymaga rozbudowy zestawu antenowego. Jeśli odległość między nadajnikami nie jest zbyt duża (mniejsza niż 45%), możliwe jest odebranie programów z jednej anteny. Jednak jeśli odległość jest większa, konieczne będzie użycie dwóch anten kierunkowych i rozdzielacza sygnału.

Po lewej stronie poniżej ramki znajduje się rysunek przedstawiający antenę. Obok znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna kierunkowa do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik Te dwa w paśmie U Ha eF.
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego słupka. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po elemencie złożonym z sześciu prętów krzyżujących się, tworząc prostokąt podzielony na cztery części. Do szkieletu przymocowany jest także mały element o kształcie prostopadłościanu.
Dalej umiejscowiony został pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z następującym tekstem: Antena De fał be myślnik te ukośnik Te dwa UHF to antena telewizyjna przeznaczona do odbioru sygnałów w standardzie cyfrowej telewizji naziemnej (De fał be myślnik te ukośnik Te dwa). Jest przeznaczona do odbioru kanałów dwudziestego pierwszego do czterdziestego ósmego. Charakteryzuje się dużym zyskiem i ma wbudowany symetryzator. Doskonale nadaje się do użytku domowego. Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji trzysta omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji siedemdziesiąt pięć omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym i zachować dopasowanie impedancyjne, należy zastosować urządzenie pośredniczące. Symetryzator antenowy pozwala na zachowanie dopasowania impedancyjnego i prawidłowej transmisji sygnału. Jest on wykonany z transformatora ferrytowego, który przekształca impedancję i przejście z linii symetrycznej na niesymetryczną. Złącze „eF” umożliwia podłączenie do kabla koncentrycznego.
Po lewej stronie poniżej ramki znajduje się rysunek przedstawiający antenę. Obok znajduje się znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna kierunkowa do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik Te dwa w paśmie U Ha eF Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego słupka. Do szkieletu przytwierdzone są, po obydwóch stronach, elementy odstające ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu. Do poziomo położonej części przytwierdzone są cztery metalowe pręty połączone na kształt latawca.
Dalej umiejscowiony został pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z następującym tekstem: Antena przeznaczona do odbierania naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik Te dwa z pasma U Ha eF. Może być zamontowana zarówno w instalacjach indywidualnych, jak i zbiorczych. Ma wiele funkcji, w tym możliwość odbioru kanałów od dwadzieścia jeden do czterdzieści osiem w zakresie częstotliwości 470–694 MHz, opcję pracy jako „pasywna” lub „aktywna”, hermetyczną puszkę ze złączem typu F. Antena jest również wyposażona w filtr LTE 700, co pozwala na skuteczne blokowanie interferencji z sieci komórkowych. Od obydwóch anten prowadzi po linii do rysunku rozgałęźnika, ulokowanego pośrodku schematu. Obok przyrządu znajduje się znacznik.
Pod znacznikiem widnieje tytuł: Rozgałęźnik – sumator zewnętrzny.
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na froncie korpusu widoczny jest napis: nazwa firmy: aemes, model: RSI‑02Ms oraz wskazówki na temat podłączenia urządzenia.
Dalej umiejscowiony został pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z następującym tekstem:
Zamiast wzmacniacza sumującego można stosować rozgałęźnik antenowy. Rozgałęźnik ten dodatkowo umożliwia przesyłanie napięcia stałego (do zasilania przedwzmacniaczy potencjałowych) oraz jest wyposażony w wejścia pasma eFeM ukośnik De A Be dla tradycyjnego radia analogowego oraz przyszłego radia cyfrowego De A Be. Dzięki trzem wejściom rozdzielacz służy jako element sumujący sygnały z trzech anten i jest montowany na maszcie antenowym w pobliżu zestawu antenowego. Istnieje możliwość przesyłania zasilania do przedwzmacniacza antenowego poprzez wejście U Ha eF jeden. Rozgałęźnik, dzięki dwóm wejściom na pasmo U Ha eF i eF eM, pozwala na sumowanie sygnałów z dwóch nadajników telewizji De fał be myślnik te i radia eF eM.

Rozgałęźnik oprócz połączeń, na schemacie, z antenami, połączony jest również z ekranem znajdującym się u dołu planszy. W rogu monitora znajduje się napis: ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce.

Instalacja antenowa do odbioru De fał be myślnik te ukośnik te dwa (fał ha ef plus u ha ef)

W zakładce znajduje się schemat. U góry schematu znajduje się tytuł zgodny z nazwą zakładki. W ramce znajduje się również znacznik z cyfrą jeden.
Pod znacznikiem kryje się treść tożsama z tekstem poniżej: Instalacja antenowa do odbioru De fał be myślnik te ukośnik te dwa fał ha ef plus u ha ef eM U iks myślnik osiem jest siecią naziemnej telewizji cyfrowej w Polsce, która nadawana jest w paśmie fał ha ef (kanały od pięć do dwanaście, o częstotliwości od stu siedemdziesięciu czterech do dwustu trzydziestu megaherców). W niektórych sytuacjach może być konieczne rozszerzenie obecnej instalacji o dodatkową antenę fał ha ef i sumator sygnałów ze wszystkich anten. W skład zestawu z antenami może wchodzić także zwrotnica, która umożliwi dostosowanie konfiguracji do potrzeb odbioru. W zależności od potrzeb zestaw może być skonfigurowany z antenami pracującymi w paśmie U Ha eF lub fał Ha eF.

Po lewej stronie poniżej ramki z tytułem znajduje się antena. Obok niej umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa do odbioru cyfrowych sygnałów telewizyjnych De fał be myślnik te ukośnik te dwa oraz radiowych De A Be nadawanych w paśmie fał ha ef
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającym ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Niżej umiejscowione zostało nagranie oraz treść tożsama z tekstem poniżej:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa jest przeznaczona do odbioru sygnałów cyfrowych telewizji De fał be myślnik te ukośnik te dwa i radia De A Be w kanałach od piątego do dwunastego (pasmo stu siedemdziesięciu czterech do dwustu trzydziestu megaherców). Antena jest kierunkowa i doskonale nadaje się do odbioru sygnałów w miastach, gdzie znajdują się nadajniki De fał be myślnik te ukośnik te dwa, i cyfrowego radia De A Be. Konstrukcja anteny umożliwia łatwą zmianę polaryzacji odbioru fał ukośnik ha.

Po prawej stronie poniżej ramki z tytułem znajduje się rysunek przedstawiający antenę. Obok znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna U Ha eF De fał be myślnik te ukośnik te dwa U Ha eF ze wzmacniaczem i filtrem eL Te E pięć gie
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do masztu. Do szkieletu przytwierdzone są prostopadle trzy metalowe pręty. Do szkieletu przymocowany jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Dalej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z tekstem poniżej:
Antena jest przeznaczona do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej de fał be myślnik te ukośnik te dwa. Przystosowano ją do pracy w paśmie U Ha eF, a jej zakres częstotliwości wynosi od czterystu siedemdziesięciu do sześciuset dziewięćdziesięciu czterech megaherców. Antena oferuje maksymalny zysk wynoszący szesnaście przecinek osiem decybeli, co pozwala na uzyskanie wyraźnego i stabilnego sygnału. Wbudowany wzmacniacz pięć gie zwiększa moc sygnału o dwadzieścia siedem decybeli, co dodatkowo poprawia jakość odbioru. Antena ma polaryzację Ha i kierunkową charakterystykę promieniowania, co zapewnia skupienie sygnału w wybranym kierunku.

Do obydwu anten prowadzą linie z przyrządu umieszczonego na środku schematu. Jest to zwrotnica. Przyrząd ma kształt prostopadłościanu z wystającymi trzema podłużnymi elementami z dolnej podstawy. Od dwóch elementów odchodzą linie prowadzące do anten.
Powyżej urządzenia znajduje się znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zwrotnica antenowa Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd ze zdjętą obudową, obok znajduje się ilustracja przedstawiająca obudowę. Na korpusie urządzenie znajduje się napis: ZWR‑210DC. Do dolnej ściany urządzenia przytwierdzone są trzy elementy o kształcie walca. Ich powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Nad każdym z elementów, na froncie znajduje się napis. Odpowiednio: UHF oraz WY i VHF. Obok znajduje się obudowa przyrządu, a obok dwie trytytki.
Dalej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z tekstem poniżej: Dwuwejściowa zwrotnica jest stosowana do sumowania sygnałów z dwóch anten. Montuje się ją na maszcie antenowym w pobliżu zestawu antenowego. Zwrotnica umożliwia przesyłanie zasilania do przedwzmacniaczy przez obydwa wejścia. Jej tłumienie ma wartość półtora decybela.

Trzecia linia wychodząca ze zwrotnicy prowadzi do ekranu zlokalizowanego u dołu schematu. W rogu ekranu znajduje się napis: ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce.

Instalacja dystrybuująca sygnał satelitarny i De fał be myślnik te ukośnik te dwa
Na górze schematu znajduje się ramka z tytyłem tożsamym z nazwą zakładki. Obok umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł tożsamy z nazwą zakładki.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Instalacja dystrybuująca sygnał satelitarny i naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik te dwa umożliwia dostarczenie obu sygnałów do kilku pomieszczeń w budynku. Proces ten wymaga wykorzystania konwertera i multiswitcha, które pozwalają na połączenie i dystrybucję sygnału satelitarnego i De fał be myślnik te ukośnik te dwa do czterech gniazd końcowych eR Te fał ukośnik es a te. W celu dostarczania sygnału do większej liczby gniazd lub do odbiorników dwugłowicowych można zastosować multiswitch z większą liczbą wyjść. W skład instalacji wchodzą również anteny U Ha eF i fał Ha eF.

W górnym rogu schematu po lewej stronie znajduje się talerz anteny. Antena połączona jest kilkoma kolorowymi liniami, nad którymi znajduje się napis a es a te, z przedmiotem pośrodku schematu, czyli multisłiczem pasywnym.
Obok umiejscowiony został znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. Na talerzu znajduje się napis: Triax. Do talerza powierzchni został przytwierdzony mały element o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Jest to konwerter.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Antena satelitarna jest zaprojektowana do odbioru sygnału satelitarnego. Sygnał ten jest nadawany z satelity umieszczonego na orbicie geostacjonarnej i przekształcany w obraz i dźwięk. Anteny satelitarne składają się z parabolicznej tarczy, która skupia sygnał, i układu elektronicznego przetwarzającego sygnał na postać, którą można odtworzyć na odbiorniku. Istnieją dwa rodzaje anten satelitarnych: monoblok i dwugłowicowa. Monoblok to jednoznaczna, prosta antena zwrócona w jednym kierunku, na wybranego satelitę. Dwugłowicowa antena satelitarna ma dwie głowice i pozwala na jednoczesne odbieranie sygnału z dwóch różnych satelitów. Antena użyta w tej instalacji ma czaszę wyposażoną w składany wysięgnik podtrzymujący konwerter, który jest blokowany w gnieździe. Średnica czaszy pozwala na odbiór kanałów w jakości Ha De z czterech satelitów odchylonych o dwadzieścia stopni.

Do talerza anteny przymocowany jest konwerter satelitarny.
Obok umiejscowiony został kolejny znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konwerter satelitarny.
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia konwerter - jest to urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do jednej ze ścian korpusu urządzenia przytwierdzone są trzy elementy o kształcie walca. Powierzchnia podstawy każdego z elementów nieprzylegającej do korpusu ma inny kolor. Kolory: czarny, czerwony, żółty oraz zielony. Do korpusu przymocowany jest duży element o kształcie walca. Na końcu elementu znajduje się nakładka o większej średnicy niż walcowaty element.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Konwerter satelitarny przystosowany jest do współpracy z multiswitchami oraz stacjami czołowymi. Ma wzmocnienie pięćdziesiąt pięć decybeli.

Pośrodku schematu, w pobliżu multisłicza, znajduje się znacznik z cyfrą cztery.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Okablowanie
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przekrój kabla. Ukazane jest jego pięć warstw. Pierwsza, cienki miedziany przewód, ma opis: Cu średnica 1,13 milimetra. Druga, czyli izolacja wewnętrzna ma opis: średnica 4,8 milimetra. Trzecia, o gładkiej fakturze posiada podpis: Al ukośnik PET ukośnik Al. Czwarta warstwa mająca budowę plecionki ma opis: Al 81 procent. Ostatnia tworząca izolację zewnętrzna ma opis: PVC średnica 6,8 milimetra.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Przewód koncentryczny siedemdziesiąt pięć omów jest przeznaczony do instalacji indywidualnych i zbiorczych. Może być stosowany w instalacjach naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te, radia eFeM ukośnik De A Be i w systemach multiswitchowych telewizji naziemnej DVB‑T oraz satelitarnej De fał be myślnik es ukośnik es dwa.

Do urządzenia znajdującego się pośrodku schematu prowadzą cztery kolorowe linie od anteny po lewej stronie oraz od małego urządzenia połączonego z kolejnymi dwiema antenami znajdującymi się na schemacie. Od elementu wystającego z lewego boku przyrządu prowadzi linia do kostki, przez którą ładuje się urządzenie. Po obydwóch bokach przedmiotu znajdują się jeszcze po dwa wystające elementy. Od każdego z nich odchodzi linia do rysunku gniazda końcowego. Nad jedną z linii znajduje się napis: es a te plus de fał be myślnik te ukośnik te dwa. Obok urządzenia połączonego z wymienionymi fragmentami znajduje się znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multisłicz pasywny

Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej ściany przytwierdzonych jest pięć metalowych elementów o kształcie walca. Do bocznych ścian przytwierdzone są po trzy metalowe elementy o kształcie walca. Środkowe elementy opisane są na froncie urządzenia jako rek jeden i rek dwa. Dolne elementy opisane są na froncie urządzenia jako rek trzy i rek cztery. W centralnym miejscu urządzenia widnieje napis Signal MRP 505 Multisłicz 5x 4.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Multiswitch pasywny do telewizji naziemnej pozwala na stworzenie instalacji Te fał ukośnik es a te w domach jednorodzinnych i małych budynkach. Multiswitche przeznaczone są do użytku wewnątrz budynków, do instalacji opartych na topologii gwiazdy. W tego typu instalacji przewody z gniazd końcowych zbiegają się w miejscu ustawienia multiswitcha lub grupy multiswitchy. Wysoka separacja wyjściowa (brak przesłuchów między pasmami częstotliwości i polaryzacjami) oraz wbudowana wstępna korekcja charakterystyki kabla pozwala na eliminację efektu tłumienia kabla, który wzrasta wraz z częstotliwością.
Multisłicz wyposażony jest w pasywny tor telewizji naziemnej, dlatego zaleca się zastosowanie przedwzmacniacza antenowego lub wzmacniacza w celu skompensowania strat multisłicza (dwanaście decybeli ) oraz elementów pasywnych w torze telewizji naziemnej (kabel, gniazda, złącza). Urządzenie rozprowadza sygnały z jednej telewizji satelitarnej i naziemnej oraz radia eF eM do maksymalnie czterech gniazd. Oznacza to, że można podłączyć aż cztery jednogłowicowe tunery satelitarne. Jeżeli tuner ma wbudowany dysk twardy (Pe fał er), należy na jego potrzeby zarezerwować dwa wyjścia multiswitchowe. Niewykorzystane wyjścia multiswitcha należy obciążyć rezystorem siedemdziesiąt pięć omów.

Kolejny znacznik został umieszczony obok przyrządu o kształcie prostopadłościanu, który połączony jest z dwiema antenami zlokalizowanymi po prawej stronie schematu oraz linią, nad którą jest napis de fał be myślnik te ukośnik te dwa z multisłiczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik – sumator zewnętrzny.
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na froncie korpusu znajduje się napis: nazwa firmy: aemes, model: RSI‑02Ms oraz wskazówki na temat podłączenia urządzenia.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Zamiast wzmacniacza sumującego można stosować rozgałęźnik antenowy. Rozgałęźnik ten dodatkowo umożliwia przesyłanie napięcia stałego (do zasilania przedwzmacniaczy potencjałowych) oraz jest wyposażony w wejścia pasma eFeM ukośnik de a be dla tradycyjnego radia analogowego oraz przyszłego radia cyfrowego DAB. Dzięki trzem wejściom rozdzielacz służy jako element sumujący sygnały z trzech anten i jest montowany na maszcie antenowym w pobliżu zestawu antenowego. Istnieje możliwość przesyłania zasilania do przedwzmacniacza antenowego poprzez wejście U Ha eF jeden. Rozgałęźnik, dzięki dwóm wejściom na pasmo U Ha eF i FM, pozwala na sumowanie sygnałów z dwóch nadajników telewizji de fał be myślnik teradia eFeM.

Znacznik z cyfrą siedem umieszczony został obok anteny zlokalizowanej w prawym górnym rogu schematu. Antena połączona jest z rozgałęźnikiem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa u ha ef.
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającymi ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Dalej widać pasek odtwarzania z nagraniem.

Znacznik z cyfrą osiem umieszczony został obok anteny zlokalizowanej po prawej stronie schematu. Antena połączona jest z rozgałęźnikiem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa u ha ef.
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Antena składa się z masztu oraz prostopadle przytwierdzonego do niego długiego masztu, do którego przymocowane są prostopadle direktory oraz dwa ramiona, na których znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowany jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa.

Obok jednego z gniazd podłączonych do multisłicza znajduje się znacznik. Od każdego z gniazd prowadzi linia. Dwie linie prowadzą do dekoderów umieszczonych obok telewizorów, kolejne dwa do ekranów, w których rogu znajduje się napis: ha kropka dwieście sześćdziesiąt pięć ukośnik ha e fał ce.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo końcowe eR Te fał ukośnik es a te
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.

Schematy instalacji antenowych Te fał, eS A Te, Wu eL A eN, Gie eS eM w budynkach jednorodzinnych

Schemat instalacji w domu jednorodzinnym umożliwiający odbiór kanałów naziemnych i satelitarnych

Na górze znajduje się, tożsamy z nazwą zakładki, tytuł w ramce. Obok umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się ten sam tytuł.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Na rysunku przedstawiono schemat instalacji w domu jednorodzinnym, która umożliwia odbiór kanałów naziemnych i satelitarnych. Instalacja pozwala na odbiór dowolnego programu naziemnego w każdym gniazdku antenowym oraz jednego programu satelitarnego we wszystkich gniazdkach (jeden dowolny program satelitarny, ale wszędzie ten sam). Na dachu zamontowano anteny: satelitarną, U Ha eF i fał Ha eF. Zależnie od lokalnych warunków odbioru należy wybrać anteny do odbioru naziemnego. Na poddaszu znajdują się zwrotnica, wzmacniacz, sumator i rozgałęźnik. Od sumatora można poprowadzić dodatkowy przewód do tunera zainstalowanego w mieszkaniu. Przedstawiona instalacja może być rozbudowana o urządzenia monitorujące i dodatkowe tunery. Bezpośrednie podłączenie tunera HaDe do telewizora umożliwia odbiór w rozdzielczości HaDe, lecz sygnały wysyłane przez modulator do innych telewizorów odbierane są w rozdzielczości eSDe. Etapy budowy instalacji: Układanie okablowania. Łączenie elementów do odbioru Tefał naziemnej. Łączenie elementów toru satelitarnego. Instalacja modulatora i przedłużaczy pilota.

Po prawej stronie poniżej ramki z tytułem schematu znajduje się talerz anteny satelitarnej. Obok widoczny jest znacznik z cyfrą dwa. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna Poniżej znajduje się grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. Do powierzchni talerza został przytwierdzony mały element o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Jest to konwerter.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Antena satelitarna w popularnym rozmiarze osiemdziesiąt cm przeznaczona jest do odbioru sygnałów satelitarnych z jednego lub dwóch satelitów (tzw. układ zezujący). Antena umożliwia odbiór sygnału z satelity Astra i Hotbird oraz odbiór kanałów w jakości HD. Nadaje się również do montowania konwerterów typu monoblok.

Do powierzchni talerza anteny satelitarnej przytwierdzone są koło siebie dwa małe, takie same, elementy. Obok umiejscowiony został znacznik z cyfrą trzy.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konwerter satelitarny
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia konwerter - jest to urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do jednej ze ścian korpusu urządzenia przytwierdzony jest duży element o kształcie walca zakończony walcem o znacznie większej średnicy. Z jednej ze ścian korpusu wychodzi drobny metalowy element o kształcie prostopadłościanu pokryty okrężnymi żłobieniami.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Konwerter satelitarny (inaczej eLeNBe – Loł Noiz Blok) to urządzenie umieszczone na wierzchołku anteny satelitarnej, którego głównym zadaniem jest przekształcanie i konwersja sygnału radiowego nadawanego przez satelitę na częstotliwość zgodną z wejściem odbiornika telewizyjnego. Sygnał satelitarny wysyłany w paśmie K jest bardzo słaby, dlatego konieczne jest użycie konwertera, który wzmacnia sygnał i umożliwia jego odbieranie. Konwerter satelitarny składa się z kilku elementów, w tym z układu zasilania, który jest w stanie wytworzyć wysokie napięcie, układu konwersji, odpowiedzialnego za przekształcanie sygnału na odpowiednie pasmo, i układu filtrów, które redukują poziom szumów i zakłóceń. Konwertery satelitarne dostępne są w różnych typach, takich jak jednogłowicowe, dwugłowicowe i dwukierunkowe. Na schemacie przedstawiony jest konwerter satelitarny dwie dziesiąte decybela umożliwiający dobrą jakość sygnału przy wzmocnieniu około sześćdziesięciu decybeli i wysokim współczynniku redukcji szumów (około dwie dziesiąte decybela).

Do powierzchni talerza anteny satelitarnej przytwierdzone są koło siebie dwa małe, takie same, elementy. Obok drugiego elementu umiejscowiony został znacznik z cyfrą trzy.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Uchwyt konwertera
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy maszt, na którego końcu znajduje się okrągły uchwyt. U podstawy uchwytu prostopadle do masztu przytwierdzona jest podłużna płytka, na której końcu znajduje się drugi uchwyt, położony równolegle do pierwszego.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Uchwyt konwertera do czasz anteny umożliwia montaż dodatkowego konwertera i odbiór z dwóch satelitów odległych od siebie o maksimum sześć stopni.

Antena umieszczona w lewym górnym rogu schematu stoi na stojaku. Na stojaku znajduje się mały prostokątny element. Obok niego widoczny jest znacznik numer pięć. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Przełącznik stosowany w instalacjach dystrybuujących sygnał z dwóch satelitów
Poniżej znajduje się grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na froncie korpusu znajduje się napis: Signal, model: DS‑7070.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Przełącznik stosowany jest w instalacjach dystrybuujących sygnał z dwóch satelitów. Do wejść przełącznika należy podłączyć dwa konwertery typu single, natomiast do wyjścia odbiornik satelitarny. Przykładowe parametry przełącznika:
Zakres częstotliwości pracy – dziewięćset pięćdziesiąt do dwóch tysięcy pięciuset megaherców
Liczba wejść – dwa
Tłumienie przelotowe – dwa decybele
Separacja wejścia‑wyjścia – dwudziestu pięciu decybeli
Przenoszone napięcie – dwanaście do dwudziestu woltów.

Na stojaku anteny, pod miejscem, gdzie znajduje się mały prostokątny element jest ukazany w powiększeniu element przedstawiający złącze. Obok niego widoczny jest znacznik numer sześć.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Złącze kompresyjne eF
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie walca. Jego powierzchnia jest nierówna. Dookoła płaszczyzny korpusu znajduje się kilka pierścieni. Przedmiot ułożony jest w ten sposób, że widzimy jego wnętrze - jest puste, od wewnętrznej strony widać na końcu przedmiotu okrężne żłobienia.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Złącze kompresyjne eF na przewód koncentryczny przy prawidłowym montażu daje gwarancję poprawnego i stabilnego połączenia. Złącza są szczelne, co zabezpiecza urządzenia stosowane w instalacji przed wodą.

Na prawo od talerza anteny znajduje się antena złożona z kolistego obramowania przytwierdzonego do pionowego słupka oraz długiego, wystającego pionowo elementu.
Obok umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Dookolna antena do odbioru sygnałów radiowych eFeM w polaryzacji poziomej Ha i pionowej fał
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia pionowy metalowy maszt, do którego przytwierdzona jest prostopadle metalowa poprzeczka, tak że maszt dzieli poprzeczkę na dwie równe połowy. Na poprzeczce przymocowany jest element biegnący dookoła masztu. Przy jednym z końców poprzeczki znajduje się urządzenie o kształcie prostopadłościanu - konwerter, obok przymocowana jest prostopadle antenka.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji trzysta omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym, zachowując dopasowanie (wykorzystanie w całym systemie urządzeń o tej samej impedancji), należy zastosować element pośredniczący, czyli symetryzator, który razem z sumatorem znajduje się wewnątrz puszki antenowej. Symetryzator jest urządzeniem pasywnym wykorzystującym transformator do zmiany impedancji oraz przejścia z linii symetrycznej na niesymetryczną. Częstotliwość pracy anteny – zakres UKa eF osiemdziesiąt osiem do sto osiem megaherców.

Od dookolnej anteny prowadzi linia do małego elementu o kształcie prostopadłościanu, z którego dolnej podstawy wystają trzy krótkie elementy. Nad urządzeniem znajduje się znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zwrotnica antenowa.
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd ze zdjętą osłoną, obok znajduje się ilustracja przedstawiająca obudowę. Na korpusie urządzenie znajduje się napis: ZWR‑210DC. Do dolnej ściany urządzenia przytwierdzone są trzy elementy o kształcie walca. Ich powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Nad każdym z elementów, na froncie znajduje się napis. Odpowiednio: UHF oraz WY i VHF. Obok znajduje się obudowa przyrządu, a obok dwie trytytki.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Dwuwejściowa zwrotnica antenowa stosowana jest jako element sumujący sygnały z anten: eFeM/fał ha ef (pięć do dwustu trzydziestu megaherców) oraz UHa eF (czterysta siedemdziesiąt do siedmiuset dziewięćdziesięciu megaherców). Przeznaczona jest do pracy w otwartej przestrzeni, dlatego powinna być montowana na maszcie antenowym, w pobliżu zestawu antenowego. Zwrotnica zapewnia przeniesienie napięcia zasilającego z wyjścia do wejść fał ha ef i UHa eF, umożliwiając zasilanie przedwzmacniaczy antenowych.

Pod zwrotnicą znajduje się malutki element przymocowany do niej oraz dwóch innych elementów, które zostaną omówione w dalszej części opisu.
Obok drobnego elementu umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik Te fał
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej podstawy przytwierdzony został element o kształcie walca i okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na korpusie widoczny jest napis: signal, niżej: tu wej spliter pięć do tysiąca megaherców.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Rozgałęźnik Te fał dwudrożny pracuje w częstotliwościach pięć do tysiąca megaherców, a jego tłumienie fał ha ef ma wartość trzy przecinek dwa decybele. Posiada dwa wejścia i złącza eF.

Po lewej stronie schematu znajduje się element o kształcie prostopadłościanu połączony z anteną znajdującą się w lewym górnym rogu. Od przyrządu biegnie także linia do gniazda końcowego. Od krótkiego elementu o kształcie prostokąta przytwierdzonego do górnej ściany korpusu urządzenia biegnie linia do innego elementu, zlokalizowanego pośrodku schematu. Obok elementu połączonego z anteną umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Sumator sygnałów Te fał ukośnik es a te.
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy przytwierdzony został element o kształcie walca i okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Nad nim, na froncie urządzenia widoczny jest napis: ful bend. Do jego górnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Pod jednym z elementów na froncie korpusu znajduje się napis TV, pod drugim: SAT. Na korpusie widoczny jest napis Diplexer DC 009, niżej: terra.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Sumator sygnałów Te fał ukośnik es a te służy do sumowania sygnału telewizji naziemnej z sygnałem telewizji satelitarnej przy częstotliwości dziewięciuset pięćdziesięciu do dwóch tysięcy stu pięćdziesięciu megaherców. Urządzenie nazywane jest także zwrotnicą telewizyjno‑satelitarną. Pozwala na przesłanie jednym kablem sygnału z konwertera satelitarnego oraz z anteny telewizji naziemnej. Posiada wejścia: czterdzieści siedem do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców ukośnik dziewięciuset pięćdziesięciu do dwóch tysięcy czterystu megaherców, tłumienie, tłumienie półtorek decybela (poza pasmem: dwadzieścia decybeli).

Z sumatorem sygnałów Te fał połączone jest gniazdo końcowe. Od gniazda biegnie w dół linia do dekodera. Obok gniazda umiejscowiony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo końcowe
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Gniazdo końcowe przeznaczone jest do stosowania w sieciach abonenckich systemów eSAIZet (eSeMATefał) typu nieprzelotowego oraz satelitarnych antenowych instalacji indywidualnych (eS A I I). Służy do przyłączania do sieci abonenckich urządzeń eRTe fał i odbiorników (tunerów) satelitarnych. Gniazdo wyposażone jest w przyłącze, które służy do dołączania linii abonenckiej, oraz w trzy przyłącza abonenckie wykorzystywane do przyłączania abonenckich urządzeń odbiorczych R i TV. Trzecie przyłącze jest gniazdem typu F i służy do przyłączania odbiorników satelitarnych. Posiada urządzenia filtracyjne wewnątrz korpusu gniazda. Na wyjściach R i TV występują sygnały radiodyfuzji naziemnej z zakresu częstotliwości pięciu do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców, zaś na wyjściu eS A Te – sygnały satelitarne zawarte w paśmie pierwszej pośredniej częstotliwości satelitarnej dziewięciuset pięćdziesięciu do dwóch tysięcy czterystu eMHazet.

Od dekodera połączonego z gniazdem końcowym biegnie linia do położonego w prawym dolnym rogu schematu urządzenia z ekranem i przyciskami na frontowej ścianie. Urządzenie połączone jest linią z rozgałęźnikiem te fał, znajdującym się na schemacie poniżej zwrotnicy antenowej
Obok umiejscowiony został znacznik z cyfrą dwanaście.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Modulator
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na froncie korpusu znajduje się wyświetlacz a na nim napis: ch1, niżej: Ch‑21 474 megaherce. Poniżej widocznych jest pięć przycisków: przy czterech przyciskach znajdują się strzałki: góra, dół, prawo, lewo. Jeden z przycisków to klawisz okej, a ostatni odpowiada za otwarcie meni. Na dole frontu urządzenia znajduje się napis: Signal, 420DVB‑T Modulator R86700.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem: Modulator jest urządzeniem wielofunkcyjnym, które wejściowy sygnał podany na złącze HaDe eM I moduluje w standardzie De fał be myślnik te. Można na niego podać sygnał zarówno w rozdzielczości eSDe, jak i Full HaDe. Posiada wejścia HaDe eM I i eR eF, umożliwiające sumowanie sygnału wyjściowego z innym sygnałem telewizyjnym. Modulator jednokanałowy ma możliwość podłączenia jednego źródła sygnału oraz przekształcenia go do postaci cyfrowego multipleksu De fał be myślnik te. Modulator może służyć do dystrybucji treści w standardzie De fał be myślnik te po kablu koncentrycznym w instalacjach telewizyjnych oraz instalacjach monitoringu przemysłowego. Maksymalna przepływność strumienia wyjściowego wynosi trzydzieści jeden przecinek sześćdziesiąt osiem megabitów na sekundę, a maksymalna przepływność strumienia wideo to piętnaście megabitów na sekundę.

Od dolnej postawy elementu o kształcie prostopadłościanu zlokalizowanego pośrodku schematu odchodzi linia do sumatora sygnałów, rozgałęźnika te fał oraz drugiego elementu, od którego wychodzą linie do trzech gniazd końcowych. Obok umiejscowiony został znacznik połączony z wymienionymi fragmentami schematu.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz Te fał ha ef ukośnik u ha ef
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na pierwszym znajduje się napis RF IN, nad kolejnym: RF ałt 2, na skrajnym od prawej rf ałt 1. U góry frontu urządzenia widoczny jest napis: Terra, niżej demestik amplitifer HS013. Obok widoczny jest przyrząd podpięty do kabla zakończonego wtyczką.
Dalej widać pasek odtwarzania z treścią tożsamą z poniższym tekstem:
Wzmacniacz przeznaczony do małych i średnich instalacji radiowo‑telewizyjnych, w tym do systemów De fał be myślnik te ukośnik te dwa. Ma jedno wejście i dwa wyjścia, a jego wzmocnienie wynosi dwadzieścia dwa decybele. Wzmacniacz jest wyposażony w funkcję zasilania przedwzmacniacza antenowego, co umożliwia regulację wzmocnienia w zakresie dwunastu decybeli dla pasma U Ha eF. Maksymalny poziom sygnału wyjściowego wynosi sto pięć decybelomikrowoltów, a poziom szumów własnych jest bardzo niski. Wbudowany rozgałęźnik umożliwia podział sygnału na więcej niż jeden odbiornik.

Ostatni znacznik umiejscowiony jest na antenie zlokalizowanej w prawym górnym rogu schematu. Antena połączona jest ze zwrotnicą antenową. Obok anteny widoczny jest znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa
Poniżej umieszczona została grafika.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającym ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.

Schemat instalacji CeCeTe fał ukośnik er te fał ukośnik es a te w domu jednorodzinnym

W góry, pośrodku planszy znajduje się w ramce tytuł zgodny z nazwą zakładki. Poniżej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Na schemacie przedstawiono instalację CeCeTe fał ukośnik er te fał ukośni es a te w domu jednorodzinnym. Instalacja składa się z zestawu anten: satelitarnej, U Ha eF i fał Ha eF, dwóch konwerterów i sumatora‑rozgałęźnika połączonych z multiswitchem ośmioma przewodami koncentrycznymi. Wejścia satelit na multiswitchu umieszczone w dwóch rzędach. Zastosowanie tunera dwugłowicowego wymaga poprowadzenia dwóch przewodów koncentrycznych od multiswitcha do gniazda końcowego, co pozwala na jednoczesne oglądanie programu i nagrywanie innego. Na schemacie widać dwa tunery jednogłowicowe i jeden dwugłowicowy. Wprowadzenie sygnału z kamer CeCeTe fał I Pe do instalacji telewizyjnej wymaga zastosowania urządzeń pośrednich – cyfrowych modulatorów HaDe eM I myśnik de fał be myślnik te (Ful HaDe tysiąc osiemdziesiąt pe ukośnik sześćdziesiąt herców). Umożliwiają one modulowanie sygnału Ha De eM I pochodzącego z wyjścia monitorowego rejestratora CeCeTe fał do sygnału w standardzie De fał be myślnik te ukośnik ce.
W przypadku bezpośredniego wprowadzenia sygnału z kamer IP do instalacji eRTe fał ukośnik es a te można wykorzystać modulator I Pe, który odbiera strumień I Pe o maksymalnej przepływności do osiemdziesięciu megabitów na sekundę oraz tworzy 2 multipleksy o maksymalnej przepustowości charakterystycznej dla specyfikacji danego standardu. Administrator systemu wybiera interesujące go kanały z danego strumienia I Pe, po czym tworzy dwie dowolne paczki (eM U iks myślnik igrek) w wybranym standardzie.

W lewym górnym rogu schematu znajduje się rysunek przedstawiający anteny. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zestaw antenowy z polaryzacją Ha ukośnik fał do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik te dwa w paśmie fał ha ef oraz U Ha eF
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Antena składa się z masztu oraz prostopadle przytwierdzonego do niego długiego prętu, do którego przymocowane są prostopadle direktory oraz cztery ramiona, sparowane po dwa, na których znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowany jest są także dwa małe elementy o kształcie prostopadłościanu - puszki antenowe. Jeden z końców poprzecznego elementu dzieli się na trzy na jednym z końców, tworząc widełki.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Zestaw antenowy z polaryzacją jest przystosowany do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej De fał Be myślnik te ukośnik te dwa w paśmie fał ha eF (sto siedemdziesiąt cztery do dwieście trzydzieści megaherców) oraz U Ha eF (czterysta siedemdziesiąt do sześćset dziewięćdziesiąt cztery Megaherce). Konstrukcja anteny umożliwia swobodną zmianę polaryzacji odbioru fał ukośnik ha zarówno dla pasma fał Ha eF, jak i U Ha eF. Antena pozwala na odbiór sygnału z oddalonego nadajnika telewizyjnego. Zestaw antenowy ma wbudowaną zwrotnicę w puszce anteny fał Ha eF i symetryzator w puszce anteny U Ha eF. Antena odbiera sygnały telewizyjne De fał be myślnik te ukośnik te dwa z jednego kierunku: w paśmie fał Ha eF (kanały pięć do dwunaście) w polaryzacji poziomej lub pionowej, w paśmie U Ha eF (kanały dwadzieścia jeden do czterdzieści osiem) w polaryzacji poziomej lub pionowej. Anteny do odbioru naziemnego należy dobrać do lokalnych warunków odbioru.

Pośrodku na górze widać cztery kamery tubowe. Połączone są ze słiczem znajdującym się poniżej. Obok kamer widoczny jest znacznik z cyfrą trzy. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Kamera HaDe myślnik te fał i
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie, którego korpus‑o kształcie prostopadłościanu, przyczepiony jest do nóżki o dużej okrągłej podstawce. Na podstawia, przeciwnej do tej przylegającej do nóżki, znajduje się okrągły obiektyw. Na korpusie widoczny jest napis: HIKVISION.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Kamera Ha De myślnik Te fał i przeznaczona jest do zastosowania w systemach monitoringu opartych na rejestratorach HaDe myślnik te fał i. Obecnie kamery generują wysokiej jakości obrazy i często są wyposażone w oświetlacze podczerwieni.

Po prawej stronie na górze widać cztery kamery kopułkowe. Połączone są ze słiczem znajdującym się poniżej. Obok kamer widoczny jest znacznik z cyfrą cztery.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Kamera sufitowa
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przedmiot, którego korpus ma kształt walca. Do dolnej podstawy przyczepiony jest przezroczysty półkolisty klosz. W jego wnętrzu widoczny jest obiektyw. Płaszczyzna przeciwnej, do tej z kloszem, podstawy montowana jest do sufitu. Na korpusie urządzenia widoczny jest napis: HIKVISION.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Kamera sufitowa przeznaczona jest do zastosowania w systemach monitoringu zbudowanych z rejestratorów różnego typu. Potrafi pracować w systemach: HaDe myślnik te fał i, HaDe myślnik Ce fał i, A Ha De oraz analogowym Ce fał be es. Wybór systemu pracy następuje za pomocą microswitcha umieszczonego na przewodzie.

Na schemacie poniżej kamer umiejscowiony został słicz z wieloma wejściami. Od słicza prowadzi w dół linia opisana i pe do transmodulatora i pe. Obok słicza widoczny jest znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Słitcz TePe myślnik Link ośmioportowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu w dwóch ujęciach. Przyrząd na ścianie frontowej ma napis TP Link, obok znajdują się dwa wąskie paski podświetlany diodami. Na tylniej ścianie urządzenia znajduje się, w poziomym rzędzie, osiem ponumerowanych wejść.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Switch TP‑Link ośmioportowy to urządzenie sieciowe, które pozwala na podłączenie ośmiu urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy urządzenia sieciowe, do sieci eL A eN. Switch pracuje w standardzie dziesięć na sto megabitów na sekundę i automatycznie dostosowuje się do typu połączenia „na wprost” lub „na krzyż”, co eliminuje konieczność ręcznej konfiguracji. Urządzenie jest przeznaczone do małych sieci komputerowych i sieci osiedlowych, umożliwia skrócenie czasu transmisji danych oraz zwiększenie wydajności sieci.

Od transmodulatora oprócz linii z opisem i pe biegnącej do słicza zlokalizowanego u góry, prowadzi również linia do multisłicza radialnego opisana de fał be myślnik te. Ostatnia linia od transmodulatora prowadzi do sumatora rozgałęźnika, którego rysunek widoczny jest na środku schematu.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Transmodulator I Pe
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd w dwóch ujęciach. Przedmiot ma kształt zbliżony do prostopadłościanu. Na jednej z mniejszych podstaw znajduje się kwadratowe wejście. Na dwóch, równoległych do siebie, bocznych ścianach znajduje się po siedem pionowych żłobień w obudowie. Do dolnej podstawy urządzenia zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na spodzie korpusu znajduje się napis: TERRA, niżej: Didżital tv modulator MI520.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Transmodulator I Pe to urządzenie do konwersji strumieni I Pe w technice U De Pe ukośnik er te pe na standard De fał be myślnik te. Odbiera strumień I Pe o maksymalnej przepustowości osiemdziesiąt megabitów na sekundę i tworzy dwa multipleksy De fał be myślnik te ukośnik de fał be myślnik c ukośnik jot kropka osiemdziesiąt trzy be ukośnik i es de be myślnik te, z których administrator wybiera interesujące go kanały. Sygnał De fał be myślnik te ceoefdeem jest dostarczany do odbiorników końcowych za pomocą rozgałęźników/odgałęźników. Transmodulator współpracuje z mediakonwerterami, streamerami I Pe Te fał i kamerami I Pe.

U dołu schematu znajduje się multisłicz radialny. Oprócz linii opisanej de fał be myślnik te biegnącej od transmodulatora. Multisłicz radialny połączony jest czterema kolorowymi liniami z talerzem anteny zlokalizowanym po lewej stronie schematu. Od wystających elementów z górnej i dolnej ściany multisłicza radialnego biegną także linie do gniazd końcowych.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multisłicz radialny
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie złożone z dwóch elementów o kształcie prostopadłościanu, złączonych ze sobą w jednej linii. W prostopadłościanie o większej wysokości znajdują się na bokach obudowy pionowe żłobienia. Na froncie drugiego elementu znajduje się napis: Terra, niżej: multisłicz MR508. Do jego górnej i dolnej ściany przytwierdzonych jest po cztery metalowe elementy o kształcie walca. Górne elementy opisane są na froncie urządzenia jako rek dwa, rek cztery, rek sześć, rek osiem. Dolne elementy opisane są na froncie urządzenia jako rek jeden, rek trzy i rek pięć i rek siedem. Do bocznej ściany przytwierdzonych jest pięć metalowych elementów o kształcie walca. Elementy oznaczone są, na froncie, kolorami: białym, żółtym, czerwonym, zielonym, czarnym.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multisłicz radialny jest przeznaczony do dystrybucji sygnału pośredniej częstotliwości eS A Te i telewizji naziemnej w małych i średnich instalacjach (cztery do siedemdziesięciu gniazd) wewnątrz budynku. Jest zoptymalizowany do topologii gwiazdy i idealny dla domów jednorodzinnych, ale może być stosowany również w bardziej złożonych systemach. Multisłicz ma aktywny (wzmacniany) tor satelitarny i naziemnej telewizji De fał be myślnik te z regulacją poziomu sygnału i filtrem LTE. Ma też pasywny tor sygnału Te fał dla kanału zwrotnego. Multisłicz radialny może być podłączony do większej liczby multiswitchy przy użyciu rozgałęźników i odgałęzień do podziału magistrali. Sygnał z gniazd końcowych zbiera się w miejscu montażu multiswitcha lub grupy multiswitchy. Nie może jednocześnie obsługiwać aktywnego i pasywnego toru sygnału TV. Jest to urządzenie pozwalające na regulację poziomu sygnału dla każdego z torów satelitarnych i telewizji naziemnej, a także na eliminowanie niepożądanych sygnałów z pasma osiemset megaherców przeznaczonego do transmisji danych (eLTe E).

U dołu schematu ulokowane zostały gniazda końcowe połączone z multisłiczem radialnym. Od dwóch z tych gniazd prowadzą linie do urządzeń opisanych jako tuner. Od jednego z gniazd do urządzenia opisanego pe fał er.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo końcowe Signal eRTe fał plus es a te plus pe fał er
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Gniazdo końcowe Signal eRTe fał plus es a te plus pe fał er jest przeznaczone do instalacji, w których sygnał radiowy, telewizji naziemnej i satelitarnej jest dostarczany przez jeden przewód. Gniazdo ma dodatkowe wyjście eS A Te dwa, które umożliwia podłączenie drugiego przewodu z sygnałem satelitarnym, co jest wygodne dla dwugłowicowych tunerów Pe fał er z funkcją nagrywania. Wyjście eS A Te dwa może być także wykorzystane do wprowadzenia zmodulowanego sygnału z innych urządzeń, takich jak odbiornik eS A Te, diwidi itp.

Obok zestawu antenowego znajduje się rysunek anteny dookolnej. Antena połączona jest z sumatorem rozgałęźnikiem znajdującym się pośrodku schematu. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Dookolna antena do odbioru sygnałów radiowych eFeM w polaryzacji poziomej Ha i pionowej fał
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia pionowy metalowy maszt, do którego przytwierdzona jest prostopadle metalowa poprzeczka, tak że maszt dzieli poprzeczkę na dwie równe połowy. Na poprzeczce przymocowany jest element biegnący dookoła masztu. Przy jednym z końców poprzeczki znajduje się urządzenie o kształcie prostopadłościanu - konwerter, obok przymocowana jest prostopadle antenka.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji trzysta omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji siedemdziesiąt pięć omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym, zachowując dopasowanie (wykorzystanie w całym systemie urządzeń o tej samej impedancji), należy zastosować element pośredniczący, czyli symetryzator, który razem z sumatorem znajduje się wewnątrz puszki antenowej. Symetryzator jest urządzeniem pasywnym wykorzystującym transformator do zmiany impedancji oraz przejścia z linii symetrycznej na niesymetryczną. Częstotliwość pracy anteny – zakres U Ka eF osiemdziesiąt osiem do stu ośmiu megaherców.

Znacznik z numerem dziesięć znajduje się obok talerza anteny satelitarnej po lewej stronie schematu.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. Do talerza powierzchni został przytwierdzony mały element o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Jest to konwerter.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Antena satelitarna w popularnym rozmiarze 80 cm przeznaczona jest do odbioru sygnałów satelitarnych z jednego lub dwóch satelitów (tzw. układ zezujący). Antena umożliwia odbiór sygnału z satelit Astra i Hotbird oraz odbiór kanałów w jakości HaDe. Nadaje się również do montowania konwerterów typu monoblok.

Do talerza anteny satelitarnej przymocowane są dwa małe elementy. Od obydwóch z nich prowadzą kolorowe linie do multisłicza radialnego.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konwerter
Poniżej umiejscowiona została ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia konwerter - jest to urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do jednej ze ścian korpusu urządzenia przytwierdzony jest duży element o kształcie walca zakończony walcowatym elementem o znacznie większej średnicy. Do jednej ze ścian korpusu przytwierdzone są cztery drobne metalowe elementy o kształcie prostopadłościanu, pokryte okrężnymi żłobieniami. Elementy mają zakończenia o kolorach: czarny, czerwony, żółty i zielony.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Konwerter satelitarny przystosowany jest do współpracy z multiswitchami oraz stacjami czołowymi. Ma wzmocnienie pięćdziesiąt pięć decybeli.

Znacznik z liczbą dwanaście znajduje się nad sumatorem rozgałęźnikiem znajdującym się pośrodku schematu. Rozgałęźnik połączony jest liniami z zestawem antenowym, anteną dookolną oraz transmodulatorem aj pi.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Sumator - rozgałęźnik
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na froncie korpusu znajduje się napis: nazwa firmy: aemes, model: RSI‑02Ms oraz wskazówki na temat podłączenia urządzenia.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Zamiast wzmacniacza sumującego można stosować rozgałęźnik antenowy. Rozgałęźnik ten dodatkowo umożliwia przesyłanie napięcia stałego (do zasilania przedwzmacniaczy potencjałowych) oraz jest wyposażony w wejścia pasma eFeM ukośnik De A Be dla tradycyjnego radia analogowego oraz przyszłego radia cyfrowego De A Be. Dzięki trzem wejściom rozdzielacz służy jako element sumujący sygnały z trzech anten i jest montowany na maszcie antenowym w pobliżu zestawu antenowego. Istnieje możliwość przesyłania zasilania do przedwzmacniacza antenowego poprzez wejście U Ha eF jeden. Rozgałęźnik, dzięki dwóm wejściom na pasmo U Ha eF i eFeM, pozwala na sumowanie sygnałów z dwóch nadajników telewizji De fał be myślnik te i radia eFeM.

Schemat domowej sieci eL A eN ukośnik Wu eL A eN z bezprzewodowym dostępem do internetu i monitoringiem CeCeTe fał

U góry schematu znajduje się ramka z tytułem zawartym w zakładce. Obok znajduje się znacznik, a pod nim pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Opisana instalacja wykorzystuje bezprzewodowe połączenie z internetem poprzez zintegrowany punkt dostępowy i antenę. Pozwala to na dostarczenie sygnału do urządzeń wewnątrz budynku za pomocą kabla U Te Pe komputera. Wybór tego urządzenia zależy od częstotliwości sygnału internetowego, która w tym przypadku wynosi 5 gigaherców.
Sieć składa się z dwóch głównych części: sieć do obsługi komputera i domowych urządzeń multimedialnych, sieć monitoringu aj pi z kamerami i sieciowym rejestratorem wideo (eN fał er). Instalacja składa się z dwóch głównych podsieci: sieci do obsługi komputerów i domowych urządzeń multimedialnych oraz sieci monitoringu CeCeTe fał aj pi z kamerami i sieciowym rejestratorem eN fał eR. Każda z podsieci korzysta z gigabitowego switcha, co zapewnia skalowalność i niezawodność sieci. System monitoringu aj pi pozwala na rejestrowanie obrazu, podgląd na każdym komputerze w sieci i zdalny dostęp do rejestratora eN fał eR. Sieć ta umożliwia też: bezprzewodową transmisję danych i wymianę plików między urządzeniami, streaming multimediów (np. filmów, muzyki) z internetu na podpięte urządzenia, korzystanie z wielu aplikacji jednocześnie bez obciążania jednego komputera, zdalny dostęp do komputera i innych urządzeń w sieci z dowolnego miejsca poprzez internet. Tunery satelitarne i telewizory połączone z internetem umożliwiają także korzystanie z wielu popularnych aplikacji, aby uzyskać dostęp do filmów i programów telewizyjnych. Ponadto wiele telewizorów wyposażonych jest w system Smart Te fał, co umożliwia dostęp do szerokiej gamy aplikacji i funkcji, takich jak komunikatory, gry i media społecznościowe, bez konieczności korzystania z dodatkowych urządzeń.

U góry, po lewej stronie schematu znajdują się dwie kamery kopułkowe. Połączone są liniami ze słiczem sześcioportowym. Obok widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Kamera aj pi sufitowa
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przedmiot, którego korpus ma kształt walca. Do dolnej podstawy korpusu przyczepiony jest przezroczysty, półkolisty klosz. W jego wnętrzu widoczny jest obiektyw. Płaszczyzna przeciwnej, do tej z kloszem, podstawy montowana jest do sufitu. Na korpusie urządzenia widoczny jest napis: HIKVISION.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Kamera sufitowa stosowana w systemach monitorowania i bezpieczeństwa, w systemach monitoringu opartego na technologii aj Pi (Internet Protokol). Może być wyposażona w różne funkcje, takie jak nagrywanie wideo w wysokiej rozdzielczości, funkcja dzień/noc, detekcja ruchu i alarm. Służy do rejestracji obrazów i nagrywania aktywności w pomieszczeniach i na zewnątrz budynku.

U góry, po prawej stronie schematu znajdują się dwie kamery tubowe. Połączone są liniami ze słiczem sześcioportowym.
Obok widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Kamera aj Pi ścienna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja: Ilustracja przedstawia przyrząd mający formę kwadratowej płytki. Urządzenie ma gładki, biały front, przytwierdzone jest do metalowego słupka.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie, którego korpus - o kształcie prostopadłościanu - przyczepiony jest do nóżki o dużej, okrągłej podstawce. Na podstawie, przeciwnej do tej przylegającej do nóżki, znajduje się okrągły obiektyw. Na korpusie widoczny jest napis: HIKVISION.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Kamera jest częścią systemu monitoringu opartego na technologii ajPi (Internet Protokol). Jest połączona z siecią internetową i może być zdalnie zarządzana przez aplikację lub przeglądarkę internetową. Kamera aj Pi ścienna zazwyczaj oferuje funkcje, takie jak wysoka rozdzielczość, funkcja dzień/noc, detekcja ruchu i alarm. Służy do rejestracji i przesyłania obrazów na żywo do serwera lub do urządzenia przenośnego, takiego jak telefon komórkowy lub tablet.

Pośrodku, poniżej ramki z tytułem znajduje się punkt dostępowy. Od niego prowadzi linia do rutera.
Obok widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Punkt dostępowy RuterBord
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd mający formę kwadratowej płytki. Urządzenie ma gładki, biały front, przytwierdzone jest do metalowego słupka.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Kamera sufitowa przeznaczona jest do zastosowania w systemach monitoringu zbudowanych z rejestratorów różnego typu. Potrafi pracować w systemach: HaDe myślnik te fał i, Ha De myślnik Ce fał i, A Ha De oraz analogowym Ce fał be es. Wybór systemu pracy następuje za pomocą microswitcha umieszczonego na przewodzie.

Po prawej stronie schematu znajduje się słicz posiadający sześć portów. Połączony jest liniami z kamerami dwóch rodzajów, ruterem oraz rejestratorem aj pi.
Obok widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Switch sześcioportowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Górna ściana urządzenia jest gładka. Na tylnej ścianie urządzenia znajduje się, w poziomym rzędzie, sześć ponumerowanych wejść. Powyżej widoczny jest napis: 10/100M PoE Słicz.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Słicz to urządzenie sieciowe o sześciu portach 10 na 100 Megabitów na sekundę, z których cztery to porty wspierające PoE. Umożliwia ono zasilanie urządzeń poprzez jeden kabel sieciowy i automatycznie wykrywa urządzenia działające w standardzie I E E E osiemset dwa kropka 3 a ef ukośnik a te. Nie wymaga konfiguracji ani montażu, a pojedynczy port Pe o E może przenosić moc do trzydziesiu Watów. Urządzenie ma funkcje takie jak autolearning i autoaging adresów eM A Ce oraz diody eL E De informujące o stanie i prędkości połączenia. Maksymalna sumaryczna moc zasilania to sześciedziąt pięć Watów, a funkcja Extended pozwala na zasilanie urządzeń połączonych skrętką o długości do dwustu pięćdziesięciu metrów.

Po lewej stronie schematu, poniżej kamer kopułkowych znajduje się router. Połączony jest liniami z punktem dostępu, słiczem sześcioportowym oraz słiczem ośmioportowym, zlokalizowanym u dołu schematu. Obok rutera znajdują się znaczki łajfaj. Takie same symbole widzimy na dole przy dwóch laptopach. Obok rutera widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Router
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie w dwóch ujęciach. Na korpusie urządzenia widoczny jest napis LP Link. Do bocznych ścian przymocowane są dwie pionowe antenki. Na tylnej ścianie urządzenia znajduje się wejście z podpisem pałer, przyciski pałer on/of, reset oraz WPS/łajfaj on of a także pięć wejść. Pierwsze ma kolor niebieski, opisane jest jako internet, kolejne cztery, pomarańczowe są ponumerowane i opisane eternet. Do tylnej również przymocowane zostały dwie antenki, zorientowane lekko ukośnie na boki.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Router TePe‑Link to urządzenie sieciowe przeznaczone zarówno do użytku domowego, jak i dla małych przedsiębiorstw. Działa na dwóch pasmach częstotliwości – dwa przecinek cztery gigaherce i pięć giagaherców, zapewniając maksymalną prędkość transmisji do trzystu megabitów na sekundę i ośmiuset sześćdziesięciu siedmiu megabitów na sekundę odpowiednio. Router wykorzystuje technologię eM U myślnik em i em o, co pozwala na płynne przesyłanie HaDe wideo, komunikację fał o I Pe oraz działanie gier online. Posiada cztery zintegrowane anteny oraz gigabitowe porty Ethernet. Router jest wyposażony w przycisk WPS umożliwiający łatwe szyfrowane połączenie bezprzewodowe. Router wyposażony jest w funkcję Kłaliti of Serwis (ku o eS), która pozwala na zarządzanie przepustowością i optymalne dostosowanie parametrów transmisji w zależności od rodzaju danych i aplikacji.

Kolejny znacznik znajduje się obok słicza ośmioportowego. Słicz połączony jest liniami z routerem, telewizorem, dekoderem oraz komputerem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Słitcz TePe myślnik link - ośmioportowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Na górnej ścianie urządzenia znajduje się napis TP Link. Na tylnej ścianie urządzenia znajduje się, w poziomym rzędzie, osiem ponumerowanych wejść oraz jedno małe okrągłe wejście opisane jako pałer.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Słitcz TePe myślnik link jest ośmioportowym urządzeniem sieciowym z interfejsami eRJot czterdzieści pięć 10 na 100 na 1000 Megabitów na sekundę. Wszystkie porty są wyposażone w funkcję Auto eMDeI ukośnik eMDe I iks, co umożliwia łatwą konfigurację bez konieczności używania kabli crossover. Urządzenie jest ciche i nie posiada wentylatora, dzięki czemu nie generuje hałasu podczas pracy. Zasilane jest zewnętrznym zasilaczem. Wszystkie porty są wyposażone w diody eL E De sygnalizujące ich stan pracy. Słicz Te eL myślnik eS Gie jeden 1 0 0 8 De jest przeznaczony dla małych sieci komputerowych i sieci osiedlowych. Zapewnia wysoką wydajność transmisji danych.

Kolejne urządzenie umiejscowione zostało pod słiczem sześcioportowym, jest z nim połączone linią urządzenie ma kształt prostopadłościanu ułożonego horyzontalnie.
Obok widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rejestrator aj Pi
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia dwa widoki na urządzenie o kształcie prostopadłościanu, od przodu oraz od tyłu. na frontowej ścianie znajduje się dioda z opisem: pałer, obok widoczne są napisy status oraz Tx/Rx, a także wejście USB. Na tylnej ścianie znajdują się wejścia: Audio in, audio ałt, VGA, HDMI, LAN, USB, okrągłe wejście dwanaście woltów oraz włącznik: pałer.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Urządzenie to czterokanałowy rejestrator aj Pi. Może zapisywać obraz z kamer aj Pi o maksymalnej rozdzielczości osiem Megapikseli. Posiada równoległe wyjścia HaDe eM I ukośnik fał gie a oraz 1 port eS A Te A do podłączenia dysku twardego o dużej pojemności. Obsługuje także sieciowe macierze dyskowe eN A eS ukośnik aj pi eS A eN. Zawiera funkcje A eN eR, analizy obrazu fał Ce A oraz wejście‑wyjście audio. Dysponuje dwoma portami U eS Be dwa zero, dzięki czemu można skopiować dane na zewnętrzne nośniki danych. Kanał 0 jest przeznaczony do podglądu obrazu ze wszystkich kamer przy minimalnym wykorzystaniu sieci, a monitor stanu sieci eL A eN, kamer i dysków umożliwia śledzenie stanu urządzenia.

Ostatnie urządzenie zostało umiejscowione skrajnie po prawej stronie schematu obok Rejestratora aj Pi. Jest małe, jego front ma kształt prostokąta. Obok przyrządu widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Dysk Ha De De trzy i pół cala
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia dysk o kształcie prostopadłościanu. Na jednej ze ścian urządzenia znajduje się prostokątne wejście. Na froncie widoczny jest napis: WD Perpyl 2.0TB SATA 64 megabity WD10PURX. Niżej znajdują się parametry dysku.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Dyski twarde użyte w instalacji są zaprojektowane specjalnie do systemów monitoringu wideo, które pracują bez przerw, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Charakteryzują się wysoką wydajnością, dużą pojemnością i niezawodnością, dzięki czemu idealnie sprawdzają się w urządzeniach takich jak rejestratory De fał eR lub w systemach telewizji przemysłowej. Dyski te są odporne na drgania i wysokie temperatury, a jednocześnie zużywają mniej energii i emitują mniej hałasu.

Schemat instalacji wzmacniającej sygnał Gie eS eM w domu jednorodzinnym
W góry, pośrodku planszy znajduje się w ramce tytuł zgodny z nazwą zakładki.
Poniżej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Instalacja wzmacniacza Gie eS eM składa się z anteny zewnętrznej, wzmacniacza Gie eS eM, rozgałęźnika dwudrożnego oraz dwóch anten wewnętrznych. Antena zewnętrzna odpowiada za odbieranie i nadawanie sygnału do stacji bazowej. Wzmacniacz wzmacnia sygnał operatorów, a rozgałęźnik umożliwia podział sygnału na anteny wewnętrzne, które rozprowadzają wzmocniony sygnał wewnątrz budynku. Instalacja pozwala na prowadzenie rozmów i korzystanie z internetu bezprzewodowo.

Na górze schematu znajduje się antena. Antena połączona jest konektorem en na przewodzie ze wzmacniaczem umieszczonym niżej. Połączenie przecina pozioma przerywana linia.
Obok anteny umieszczony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł:
Antena do odbioru i nadawania sygnału w paśmie osiemset sześć do dwóch tysiący pięciuset Megaherców
Poniżej umiejscowiona została ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie trapezu przymocowane przy dłuższej podstawie do metalowego pionowego masztu. Z dłuższej podstawy zwisa przewód zakończony złączką.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Antena TRANS‑DATA Gie eS eM ukośnik DeCe eS ukośnik U eM Te eS jest przeznaczona do transmisji sygnału telefonicznego i ma wysoki zysk, co gwarantuje dobrą jakość sygnału. Jest to antena kierunkowa, która działa w szerokim zakresie częstotliwości osiemset sześć do dziewięćset sześćdziesiąt Megaherców oraz tysiąc siedemset do dwóch tysięcy pięciuset Megaherców, co pozwala na wsparcie różnych standardów telekomunikacyjnych (Gie eS eM, De Ce eS, U eM Te eS).

Kolejny znacznik umieszczony został przy wzmacniaczu połączonym z anteną. Wzmacniacz połączony jest z rozgałęźnikiem gie es em umieszczonym po prawej stronie schematu. Pod znacznikiem znajduje się tytuł:
Wzmacniacz (ripiter)
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja składa się z dwóch grafik, prezentujących urządzenie w dwóch ujęciach. Na górnej ścianie przyrządu znajduje się napis Signal oraz GSP 305 Ripiter, a obok trzy diody z podpisami: Alarm Loł, Pałer oraz Alarm Haj. Do tylnej ściany urządzenia przytwierdzone są trzy elementy o kształcie walca. Pod pierwszym znajduje się podpis: Ałtdor, pod środkowym DC IN, pod ostatnim: Indoor.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Kamera jest częścią systemu monitoringu opartego na technologii aj Pi (Internet Protokol). Jest połączona z siecią internetową i może być zdalnie zarządzana przez aplikację lub przeglądarkę internetową. Kamera aj Pi ścienna zazwyczaj oferuje funkcje, takie jak wysoka rozdzielczość, funkcja dzień/noc, detekcja ruchu i alarm. Służy do rejestracji i przesyłania obrazów na żywo do serwera lub do urządzenia przenośnego, takiego jak telefon komórkowy lub tablet.

Znacznik numer cztery umieszczony został przy linii łączącej antenę ze wzmacniaczem. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik Gie eS eM dwudrożny
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego trzech bocznych podstaw przytwierdzone jest po elemencie o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Na górnej ścianie widoczny jest napis: Signal tu wej gsm spliter A6812.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Rozgałęźnik służy do rozdzielenia wzmocnionego sygnału Gie eS eM do wewnętrznych anten Gie eS eM. Urządzenie działa w częstotliwościach osiemset do dwóch tysięcy pięciuset Megaherców i ma złącza typu eN. Aby połączyć rozgałęźnik z wewnętrzną anteną Gie eS eM i wzmacniaczem Gie eS eM, należy użyć konektora antenowego. Całkowita długość połączenia między wzmacniaczem a wewnętrzną anteną nie powinna przekraczać dwudziestu metrów, ponieważ każdy dodatkowy metr tłumi sygnał.

Znacznik numer pięć umieszczony został obok przyrządu znajdującego się u dołu schematu. Urządzenie (konektor) połączone jest z rozgałęźnikiem gie es em, połączenie przecina przerywana pozioma linia biegnąca przez cały schemat. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konektor eN na przewodzie
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia długi, zwinięty kabel zakończony złotymi złączkami o kształcie walca. Kabel zabezpieczony jest trytytkami.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Konektor eN to typ złącza stosowanego w branży radiowej i telekomunikacyjnej. Wtyk eN w tej instalacji składa się z wtyczki eN i dziesięciometrowego przewodu o symbolu eReF myślnik pięć. Ten konektor jest używany do łączenia urządzeń radiowych, takich jak np. anteny, wzmacniacze sygnału, modemy itp. Wtyk N to jeden z najbardziej popularnych i uniwersalnych typów złącza, szeroko stosowanych w różnych aplikacjach telekomunikacyjnych.

Znacznik z cyfrą sześć został umieszczony przy zakończeniu linii łączącej rozgałęźnik z anteną wewnętrzną. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena wewnętrzna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd w dwóch ujęciach: od przodu oraz od tyłu. Przyrząd ma formę okrągłego talerza. Do tylnej ściany przyłączony jest kabel zakończony srebrną złączką o kształcie walca. Na tylnej ścianie znajduje się nalepka a na niej napis: Trans data; GSM/DSU/UMTS DW3‑A, niżej: A7441001.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena wewnętrzna jest dookolną anteną wewnętrzną przeznaczoną do rozprowadzania sygnału z ripitera GSM. Zapewnia zysk trzech decybeli w paśmie osiemset sześć do dziewięćset sześćdziesiąt MegaHerców oraz tysiąc siedemset dziesięć do dwa tysiące pięćset MegaHerców, co pozwala na wzmacnianie sygnału Gie eS eM, DeCe eS oraz U eM Te eS. Ma niski współczynnik fał eS Wu eR; kompaktowe wymiary i może być mocowana do podwieszanego sufitu lub płyt gipsowo‑kartonowych.

Obok rozgałęźnika na wysokości jednej z jego części‑elementu o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni‑umieszczony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wtyk eN na przewód koncentryczny
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia trzy przedmioty. Pierwszy ma kształt walca i chropowatą powierzchnię. Z jednej podstawy wystaje metalowa końcówka o kształcie walca o mniejszej średnicy niż korpus. W drugiej podstawie znajduje się okrągłe wejście. Drugi przyrząd to metalowy walec o średnicy równej wejściu pierwszego. Przedmiot nie ma jednej z podstaw. Ostatni przedmiot to drobny złoty element o kształcie walca zakończony ostrym gnotem.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Wtyk eN jest wysokiej jakości złączem na przewód koncentryczny. Zaprojektowano go do pracy do 6 GigaHerców z niską tłumiennością i dobrym dopasowaniem. W celu uzyskania lepszej jakości połączenia należy stosować specjalne złącza wysokiej klasy podczas pracy na tak wysokiej częstotliwości jak 6 GigaHerców.

Powyżej anteny wewnętrznej znajduje się kolejna. Ona również połączona jest z rozgałęźnikiem. Na jednym z końców tego łączenia narysowany jest mały złoty element o kształcie walca.
Obok elementu umieszczony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo eSeM A ukośnik eR Pe do przewodu koncentrycznego
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia pięć przedmiotów. Pierwszy ma kształt walca, powierzchnię pokrytą okrężnymi żłobieniami. Drugi przyrząd to metalowy walec o złotym kolorze. Przedmiot nie ma jednej z podstaw. Trzeci przedmiot to drobny złoty element o kształcie walca zakończony ostrym gnotem. Dwa pozostałe mają formę pierścienia.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Gniazdo eSeM A ukośnik eRPe jest złączem wysokiej jakości na przewód koncentryczny. Zaprojektowano je do pracy w instalacjach o częstotliwości do 6 GigaHerców. Charakteryzuje się niską tłumiennością i dobrym dopasowaniem. Aby uzyskać lepszą jakość połączenia, należy stosować specjalne złącza wysokiej jakości przy pracy na tak wysokiej częstotliwości jak 6 GigaHerców.

Znacznik numer dziewięć znajduje się obok linii łączącej rozgałęźnik z jedną z anten wewnętrznych.
Obok linii umieszczony został znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Przewód koncentryczny 50 omów
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ukazane jest jego pięć warstw. Pierwsza, cienki miedziany przewód, ma opis: Cu średnica 1,4 milimetra. Druga, czyli izolacja wewnętrzna ma opis: średnica 3,8 milimetra. Trzecia, o gładkiej fakturze posiada podpis: Al ukośnik PET ukośnik Al. Czwarta warstwa mająca budowę plecionki ma opis: CuSn 80 procent. Ostatnia tworząca izolację zewnętrzną ma opis: PE średnica 6,1 milimetra. Na przewodzie znajduje się napis: TRI‑LAN240 PE.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Tri‑Lan 240 to przewód, który oferuje niską tłumienność, co oznacza, że straty sygnału są niewielkie. Dzięki temu może on być stosowany w instalacjach WLAN dwa przecinek cztery GigaHerce i 5 GigaHerców, co pozwala zaoszczędzić na kosztach instalacji. Zastosowanie go w systemach dwa przecinek cztery GigaHerce pozwala na łatwą migrację do 5 GigaHerców bez konieczności wymiany okablowania. Płaszcz przewodu jest wykonany w technologii PE, odpornej na U fał, co pozwala na stosowanie go na zewnątrz. Wyróżniające cechy tego przewodu to: niska tłumienność (aż o 20% mniejsza niż w popularnym ka myślnik 155), znakomite dopasowanie (30 decybeli dla dwa przecinek cztery GigaHerca), wysoka skuteczność ekranowania (dziewięćdziesiąt decybeli dla dwóch przecinek cztery GigaHerców).

Schemat domowej instalacji eRTe fał myślni es a te, CeCeTe fał

U góry, pośrodku planszy znajduje się w ramce tytuł zgodny z nazwą zakładki. Poniżej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą:
Na schemacie przedstawiono instalację eRTefał myślnik es a te i CeCeTefał złożoną z zestawu antenowego (antena satelitarna, antena telewizji naziemnej De fał be myślnik te ukośnik te dwa pracująca w paśmie U Ha eF oraz antena do odbioru sygnałów radiowych eFeM). Wzmacniacz masztowy De fał be myślnik te ma trzy wejścia: sygnał radiowy eFeM (od osiemdziesiąt osiem do stu ośmiu megaherców), pasmo fał Ha eF (od sto siedemdziesiąt cztery do dwustu trzydziestu megaherców) oraz pasmo U Ha eF (od czterystu siedemdziesięciu do siedmiuset dziewięćdziesięciu megaherców), a każdy tor umożliwia osobną regulację wzmocnienia. Tor U Ha eF zawiera filtr pasma eLTe E osiemset. Multiswitch posiada przełącznik napięcia dwanaście woltów DeCe w torze antenowym, pozwalający na zasilanie wzmacniacza. Sygnał Ful HaDe ze złącza HaDe eM I nagrywarki jest podłączony do modulatora cyfrowego, a następnie modulowany do standardowego sygnału De fał be myślnik te. Sygnał z modulatora i sygnał z anteny są łączone za pomocą rozdzielacza/kombinatora indukcyjnego, który umożliwia przeniesienie napięcia stałego z jednego wyjścia na wejście. Modulacja sygnałów audio‑wideo (a ukośnik fał) na sygnał wysokiej częstotliwości (eReF) polega na przekształceniu sygnału pochodzącego z różnych źródeł, takich jak komputery, odtwarzacze czy kamery monitoringu, w sygnał telewizji naziemnej. W tym celu stosuje się modulator, który ma jedno lub kilka wejść a ukośnik fał (HaDe eM I) oraz wyjście eReF. Dzięki temu możliwe jest oglądanie i słuchanie wybranego programu na wszystkich podłączonych do instalacji telewizorach jako kolejnego.

U góry, po prawej stronie znajduje się antena połączona linią ze wzmacniaczem masztowym. Obok anteny znajduje się znacznik. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena do odbioru i nadawania sygnału w paśmie od ośmiuset sześciu do dwóch tysięcy pięciuset megaherców.
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającym ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa De A Be jest profesjonalnym urządzeniem przeznaczonym do odbioru cyfrowych sygnałów telewizyjnych i radiowych. Pozwala na odbieranie sygnałów telewizyjnych w paśmie VHF oraz sygnałów radiowych cyfrowego radia De A Be w zakresie częstotliwości od sto siedemdziesiąt cztery do dwustu trzydziestu megaherców. Antena umożliwia zmianę polaryzacji odbioru na fał ukośnik ha, a jej części wykonane są z aluminium, natomiast stalowe elementy konstrukcyjne są ocynkowane galwanicznie. Montaż anteny możliwy jest w polaryzacji poziomej i pionowej.

Pośrodku schematu znajduje się małe urządzenie. Jest to wzmacniacz masztowy. Wzmacniacz połączony jest z trzema antenami umiejscowionymi nad nim oraz z rozgałęźnikiem. Obok wzmacniacza znajduje się znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz masztowy De fał be myślnik te.
Poniżej umiejscowiona została ilustracja.
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone cztery elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Nad pierwszym znajduje się napis UHF, nad kolejnym: VHFIII, nad kolejnym: FM, nad skrajnym od prawej DC IN RF AŁT. Na urządzeniu widoczny jest napis: Terra, niżej: TV band amplifiter MA080L, niżej podane są parametry urządzenia. urządzenie ma plastikową obudowę.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Wzmacniacz masztowy to urządzenie służące do wzmocnienia sygnału radiowego i telewizyjnego. Ma wejścia dla sygnałów eF eM, fał ha ef i i i i U Ha eF, a jego wzmocnienie w tych pasmach wynosi 20 dB dla eFeM i fał ha ef i i i oraz 30 decybeli dla UHa eF. Wbudowany filtr sygnałów eLTe E pozwala na eliminację niechcianych sygnałów. Wzmacniacz jest zasilany napięciem dwunastu woltów i może być zasilany przez typowy zasilacz lub wzmacniacz. Wzmocnienie sygnału można regulować przy pomocy potencjometru.

Znacznik numer cztery znajduje się nad kamerą kopułkową. Od kamery prowadzi w dół linia do urządzenia o kształcie prostopadłościanu ułożonego horyzontalnie. Obok przedmiotu widoczny jest podpis de fał er.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Kamera HaDe myślnik te fał i. Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przedmiot, którego korpus ma kształt niewysokiego walca. Do dolnej podstawy korpusu przyczepiony jest przezroczysty półkolisty klosz. W jego wnętrzu widoczny jest obiektyw. Płaszczyzna przeciwnej, do tej z kloszem, podstawy montowana jest do sufitu. Na korpusie urządzenia widoczny jest napis: HIKVISION.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Kamera sufitowa HaDe myślnik te fał i to profesjonalne urządzenie do monitoringu, przeznaczone do zastosowania w systemach opartych na rejestratorach HaDe myślnik te fał i. Zapewnia wysokiej jakości obraz w rozdzielczości HaDe (haj definiszyn), co pozwala na wyraźne uchwycenie wszelkich szczegółów. Kamera jest montowana na suficie i może być skierowana w wybrane miejsce, aby zapewnić jak najlepszy widok. W zależności od modelu może mieć różne funkcje, takie jak nocne widzenie, detekcja ruchu czy zbliżanie. Dzięki wsparciu technologii HaDe myślnik te fał i kamera ta może przesyłać sygnał z dużą prędkością i bez opóźnień, co jest ważne w systemach monitoringu.

Znacznik numer pięć znajduje się obok multisłicza z pasywnym torem telewizji naziemnej zlokalizowanym w lewym dolnym rogu schematu. Od multisłicza biegną po cztery linie z każdej strony do gniazd końcowych. Do górnej części multisłicza biegną kolorowe linie od talerza anteny ulokowanej u góry po lewej stronie schematu. Od multisłicza biegnie także linia do rozgałęźnika. Pod multisłiczem widnieje znacznik.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multisłicz z pasywnym torem TV naziemnej.
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej ściany przytwierdzonych jest pięć metalowych elementów o kształcie walca. Do bocznych ścian przytwierdzone są po pięć metalowych elementów o kształcie walca. Elementy na prawej ścianie opisane są jako rek jeden i rek trzy, rek pięć i rek siedem. Elementy po lewej opisane są na froncie urządzenia jako Rek dwa, rek cztery, rek sześć, rek osiem. W centralnym miejscu urządzenia widnieje napis Signal MRP 508 Multisłicz 5x 8.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multiswitch z pasywnym portem eFeM ukośnik De gał be myślnik te to urządzenie stosowane w budynkach mieszkalnych i małych biurowcach do instalacji telewizyjnych i satelitarnych. Działa wewnątrz budynku i jest przeznaczony do stosowania w instalacjach o topologii gwiazdy. Multisłicz ma cztery wejścia z konwertera quatro i jedno wejście z naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te z ośmioma wyjściami na tunery satelitarne. Pasywny port eFeM ukośnik De fał be myślnik te wyposażono we włącznik/wyłącznik i istnieje duża separacja między wejściami, z wbudowaną korekcją charakterystyki kabla w celu wyeliminowania efektu tłumienia kabla. Urządzenie ma wysoki poziom wejściowy 105 decybelomikrowoltów i poziom wyjściowy 100 decybelomikrowoltów, a także wskaźniki zasilania i stanu multiswitcha. Posiada również uziemienie i jest dostarczany z zewnętrznym zasilaczem DeCe osiemnaście woltów i jeden amper.

Na dole, po prawej stronie schematu umiejscowiony został przedmiot połączony zieloną linią z urządzeniem zlokalizowanym na samym dole, obok którego znadjuje się napis de fał er. Modulator połączony jest również z rozgałęźnikiem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Cyfrowy modulator HaDe eM I – De fał be myślnik te do instalacji monitoringu CeCeTe fał
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie o kształcie prostopadłościanu. Do jego bocznej podstawy został przytwierdzony element o kształcie walca, którego powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Nad elementem znajduje się napis: RF ałt. Obok widoczne jest wejście z ośmioma małymi otworami. otwory są ponumerowane. Nad wejściem znajduje się napis : czanel. Na dolnej ścianie znajdują się, jeden obok drugiego, ukośne otwory. Na górnej ścianie urządzenia widoczny jest napis:HDMI Extender Baj Coaxial Full HD 80 czanel end pięćset metrów.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Cyfrowy modulator służy do transmisji sygnału z rejestratora DVR lub eN fał eR do wielu odbiorników telewizyjnych za pomocą kabla koncentrycznego. Modulator konwertuje sygnał wejściowy o rozdzielczości Ful HaDe (tysiać dziewięćset dwadzieścia razy tysiąc osiemdziesiąt myślnik sześćdziesiąt pe) z złącza Ha De eM I do standardu DVB‑T Ce O eF De eM. Urządzenie jest jednokanałowe i nie wspiera protokołu HDCP, co powoduje, że jest tańsze od modulatorów obsługujących ten protokół. Modulator pozwala na transmisję sygnału A ukośnik fał przez kabel koncentryczny i zapewnia jakość sygnału cyfrowego Ful HaDe (tysiąc osiemdziesiąt pe ukośnik 60 Herców). Możliwa odległość transmisji wynosi 500 m. Modulator jest alternatywą dla rozgałęźników i wielu kabli HaDe eM I.

Siódmy znacznik umiejscowiony został pod jednym z gniazd połączonych z multisłiczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo końcowe Signal eRTefał myślnik es a te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Gniazdo eRTefał myślnik es a te jest elementem instalacji multisłiczowej, który jest wykorzystywany do dystrybucji sygnałów radiowych, telewizji naziemnej i satelitarnej. Gniazdo otrzymuje sygnał z jednego źródła i dzieli go na poszczególne wyjścia przy użyciu filtrów. Gniazdo może być montowane na ścianie lub w ścianie.

Ośmy znacznik znajduje się nad talerzem anteny zlokalizowanej w prawym górnym rogu schematu. Antena połączona jest czterema kolorowymi liniami z multisłiczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. na czaszy widoczna jest nazwa firmy: triax. Do powierzchni talerza został przytwierdzony mały element o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Jest to konwerter.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena satelitarna jest zaprojektowana do odbioru sygnału satelitarnego. Sygnał ten jest nadawany z satelity umieszczonego na orbicie geostacjonarnej i przekształcany w obraz i dźwięk. Anteny satelitarne składają się z parabolicznej tarczy, która skupia sygnał, i układu elektronicznego przetwarzającego sygnał na postać, którą można odtworzyć na odbiorniku. Istnieją dwa rodzaje anten satelitarnych: monoblok i dwugłowicowa. Monoblok to jednoznaczna, prosta antena zwrócona w jednym kierunku, na wybranego satelitę. Dwugłowicowa antena satelitarna ma dwie głowice i pozwala na jednoczesne odbieranie sygnału z dwóch różnych satelitów. Antena użyta w tej instalacji ma czaszę wyposażoną w składany wysięgnik podtrzymujący konwerter, który jest blokowany w gnieździe. Średnica czaszy pozwala na odbiór kanałów w jakości HaDe z czterech satelitów odchylonych o 20 stopni.

Dziewiąty znacznik znajduje się obok elementu przymocowanego do talerza anteny zlokalizowanej w prawym górnym rogu schematu. Antena połączona jest czterema kolorowymi liniami z multisłiczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konwerter satelitarny
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia konwerter - jest to urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do jednej ze ścian korpusu urządzenia przytwierdzony jest duży element o kształcie walca zakończony walcowatym elementem o znacznie większej średnicy. Do jednej ze ścian korpusu przytwierdzone są cztery drobne metalowe elementy o kształcie prostopadłościanu, pokryte okrężnymi żłobieniami. Elementy mają zakończenia o kolorach: czarny, czerwony, żółty i zielony.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Konwerter satelitarny przystosowany jest do współpracy z multisłiczami oraz stacjami czołowymi. Ma wzmocnienie 55 decyBeli.

Obok anteny satelitarnej znajduje się antena o okrągłym szkielecie, na którym umieszona jest długa antenka. Antena połączona jest ze wzmacniaczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Dookolna antena do odbioru sygnałów radiowych eFeM w polaryzacji poziomej Ha i pionowej fał. Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia pionowy metalowy maszt, do którego przytwierdzona jest prostopadle metalowa poprzeczka, tak że maszt dzieli poprzeczkę na dwie połowy. Na poprzeczce przymocowany jest element biegnący dookoła masztu. Przy jednym z końców poprzeczki znajduje sie urządzenie o kształcie prostopadłościanu‑konwerter, obok przymocowana jest prostopadle antenka.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym, zachowując dopasowanie (wykorzystanie w całym systemie urządzeń o tej samej impedancji), należy zastosować element pośredniczący, czyli symetryzator, który razem z sumatorem znajduje się wewnątrz puszki antenowej. Symetryzator jest urządzeniem pasywnym wykorzystującym transformator do zmiany impedancji oraz przejścia z linii symetrycznej na niesymetryczną. Częstotliwość pracy anteny – zakres U Ka eF osiemdziesiąt osiem do stuośmiu MegaHerców.

Po prawej stronie, na górze schematu znajdują się dwie anteny. Przy antenie ulokowanej niżej znadjuje się znacznik z liczbą jedenaście. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa U Ha eF
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Antena składa się z masztu oraz prostopadle przytwierdzonego do niego długiego prętu, do którego przymocowane są prostopadle direktory oraz dwa ramiona, na których znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowany jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa U Ha eF to antena telewizyjna przeznaczona do odbioru sygnałów w standardzie cyfrowej telewizji naziemnej (DVB‑T/T2). Jest przeznaczona do odbioru kanałów od dwadzieścia jeden do czterdzieści osiem. Charakteryzuje się dużym zyskiem i ma wbudowany symetryzator. Doskonale nadaje się do użytku domowego. Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym i zachować dopasowanie impedancyjne, należy zastosować urządzenie pośredniczące. Symetryzator antenowy pozwala na zachowanie dopasowania impedancyjnego i prawidłowej transmisji sygnału. Jest on wykonany z transformatora ferrytowego, który przekształca impedancję i przejście z linii symetrycznej na niesymetryczną. Złącze „eF” umożliwia podłączenie do kabla koncentrycznego.

Znacznik z liczbą dwanaście umiejscowiony jest przy urządzeniu znajdującym się pośrodku schematu. Rozgałęźnik połączony jest linią ze wzmacniaczem, z multisłiczem oraz z cyfrowym modulatorem ha de em i.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik indukcyjny eR I myślnik dwa ukośnik jeden ef
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej podstawy przytwierdzony został element o kształcie walca i okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Na korpusie widoczny jest napis: rozgałęźnik RI‑2/1F; od pięciu do ośmiuset sześćdziesięciu megaherców. A na wysokości elementów odchodzących od dolnej ściany 3.9 decybela.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Instalacja wymaga zastosowania odpowiedniego typu rozgałęźnika telewizyjnego pozwalającego na przesył napięcia stałego na linii wyjście‑wejście.
W przedstawionym rysunku wykorzystano rozgałęźnik indukcyjny do podziału sygnału w paśmie od pięciu do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch MegaHerców na dwa odbiorniki. Możliwy jest podział na większą liczbę odbiorników dzięki wykorzystaniu rozgałęźników o większej liczbie wyjść. Rozgałęźnik ten ma tłumienie na linii wejście‑wyjście o wartości trzy i pół decybela.

Schematy instalacji antenowych w te fał, es a te. wu el a en, gie es em w budynkach wielorodzinnych

Instalacja multisłiczowa przelotowa z jednego satelity w bloku mieszkalnym z wykorzystaniem multiswitchy pięciowejściowych U góry, pośrodku planszy znajduje się, w ramce, tytuł zgodny z nazwą zakładki.
Poniżej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Schemat przedstawia instalację w budynku wielorodzinnym, która umożliwia odbiór programu naziemnego w każdym gniazdku antenowym. Po podłączeniu tunera satelitarnego pozwala na odbiór programów satelitarnych z wybranego przez administratora satelity. Anteny i zwrotnica zostały zamontowane na dachu, a wzmacniacze kanałowe i rozgałęźniki na poddaszu. Instalacja pozwala na przyszłą rozbudowę. Instalacje przelotowe są wykorzystywane w instalacjach do kilkudziesięciu gniazd z powodu biernego toru telewizji naziemnej oraz mniejszej elastyczności niż sieci odgałęźne. Zaletą tego typu instalacji jest łatwość ich budowy, która zakłada montaż jednej magistrali w jednym pionie.

W lewym górnym rogu schematu umiejscowiony został rysunek prezentujący antenę z dużym talerzem. Antena połączona jest kilkoma kolorowymi liniami ze wzmacniaczem do multisłiczów. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. Do powierzchni talerza został przytwierdzony okrągły uchwyt na konwerter. U podstawy uchwytu prostopadle do masztu przytwierdzona jest podłużna płytka, na której końcu znajduje się drugi uchwyt, położony równolegle do pierwszego.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena satelitarna przeznaczona do budowy instalacji zbiorowych w budynkach wielorodzinnych oraz w miejscach wymagających wysokiej jakości sygnału na wejściu instalacji. Konstrukcja czaszy anteny musi spełniać wymagania polskich norm dotyczących instalacji telekomunikacyjnych w budownictwie wielorodzinnym. Przy antenie umieszczony jest konwerter satelitarny przystosowany do współpracy z multiswitchami oraz stacjami czołowymi. Wzmocnienie anteny to 55 dB. Przy antenie znajduje się również konwerter satelitarny.

Trzeci znacznik zlokalizowany jest obok rysunku przedstawiającego zwrotnicę antenową. Zwrotnica również podłączona jest do wzmacniacza do multisłiczów. Biegną do niej również linie od trzech anten umiejscowionych powyżej.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zwrotnica antenowa trzywejściowa
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: grafika przedstawia przyrząd, o kształcie prostopadłościanu, ze zdjętą obudową. Na korpusie urządzenie znajduje się napis: ZA‑104Ms Zwrotnica FM+VHF+UHF. Do dolnej ściany urządzenia przytwierdzone są cztery elementy o kształcie walca. Ich powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Nad każdym z elementów, na froncie znajduje się napis. Odpowiednio: FM, UHF, TV oraz VHF.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Zwrotnica trzywejściowa jest montowana na maszcie antenowym, w pobliżu zestawu antenowego i sumuje sygnały z trzech anten: eFeM (osiemdziesiąt siedem do sto dziesięć megaherców), fał ha ef (sto siedemdziesiąt do dwustu trzydziestu MegaHerców) oraz UHa eF (470 do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch Megaherców). Umożliwia przesyłanie zasilania do przedwzmacniaczy przez wejście UHF. Zwrotnica jest przeznaczona do pracy w otwartej przestrzeni, więc konstrukcja jej obudowy musi być wodoszczelna.

Kolejny znacznik znajduje się obok wzmacniacza do multisłiczy. Wzmacniacz połączony jest, z jednej strony, z odgałęźnikiem tefał ukośnik es a te. Z drugiej kilkoma kolorowymi liniami z talerzem anteny satelitarnej oraz ze zwrotnicą antenową, która łączy się z pozostałymi antenami na schemacie.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz do multisłiczy pięciowejściowych
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie złożone z dwóch elementów o kształcie prostopadłościanu, złączonych ze sobą w jednej linii. W prostopadłościanie o większej wysokości znajdują się na bokach obudowy pionowe żłobienia. Do dolnej podstaw drugiego elementu zostało przytwierdzone po pięć elementów o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Oznaczone są parami (po jednym z każdej strony) kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na urządzeniu widoczny jest napis: Terra, niżej: SAT amplifiter SA51. Obok podane są parametry urządzenia.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Przedstawiony wzmacniacz magistrali multisłiczowej przeznaczony jest do użytku w zbiorczych systemach eS eM A Te fał. Jest wyposażony w cztery wejścia satelitarne oraz jedno wejście De fał be myślnik te ukośnik Radio. Urządzenie umożliwia wzmocnienie i wyrównanie poziomu sygnału na wejściu instalacji, kompensację charakterystyki tłumienia przewodu koncentrycznego oraz zasilanie innych elementów instalacji (np. konwerterów LNB, przedwzmacniaczy De fał be ukośnik te, multisłiczy, przedwzmacniaczy telewizyjnych). Urządzenie ma wzmacniacz push‑pull w torze telewizji naziemnej i wbudowany zasilacz impulsowy z zabezpieczeniem przeciwzwarciowym.

Następny znacznik znajduje się obok odgałęźnika. Odgałęźnik połączony jest kolorowymi elementami ze wzmacniaczem do multisłiczy. Kolorowe linie prowadzące od anteny satelitarnej przez wzmacniacz do odgałęźnika wychodzą z niego z prawej strony oraz z dolnej ściany. Linie wychodzące z dolnej biegną do końca schematu. Linie wychodzące z prawej biegną do multisłicza przelotowego.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do trzech z bocznych ścian korpusu urządzenia przytwierdzone jest po pięć srebrnych elementów o kształcie walca. Powierzchnia podstawy, każdego z elementów na jednym boku, nieprzylegającej do korpusu, ma inny kolor. Kolory: czarny, czerwony, żółty oraz zielony, biały. Na korpusie znajduje się napis: Terra, niżej: SAT tap SD515. Poniżej ujęte są parametry przyrządu.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Odgałęźnik jest używany w instalacjach multiswitchowych do rozdzielania sygnału z magistrali multiswitchowej. Magistrala z sygnałem z jednego konwertera składa się z czterech przewodów. Dodatkowo odgałęźnik wydziela sygnał telewizji naziemnej. Odgałęźnik posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który przepuszcza napięcie stałe przez tory „Ha” zarówno w odgałęzieniu, jak i w przelocie lub przepuszcza napięcie stałe tylko do odgałęzienia. Odgałęźnik zapewnia optymalny poziom sygnału w danym punkcie instalacji.

Następny znacznik umiejscowiony został obok multisłicza przelotowego. Do multisłicza przelotowego biegną kolorowe linie od odgałęźnika. Multisłicz przelotowy połączony jest szeregowo do kolejnych, takich samych multisłiczy, przez które przechodzą kolorowe linie mające początek w antenie satelitarnej oraz pozostałych antenach. Od prawej ściany każdego multisłicza przelotowego biegną linie do czterech gniazd końcowych.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multisłicz przelotowy z aktywnym torem Te fał
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przedmiot o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej ściany przytwierdzone są dwa elementy służące przymocowaniu go do ściany. Do jego dolnej ściany przytwierdzone są trzy metalowe elementy o kształcie walca. Na froncie widzać podpisy do elementów, są to Dc In 20 woltów dwa ampery. Dwa kolejne mają numerki 1 i 2 oraz podpis: dSRC Legasi + Terr. Tv DC IN. Do bocznych ścian przytwierdzone jest po pięć metalowych elementów o kształcie walca. Elementy oznaczone są, na froncie, kolorami: białym, żółtym, czerwonym, zielonym, czarnym. W centralnym miejscu na froncie znajduje się napis: Terra, niżej: dSCR multisłicz SMR523, niżej umiejscowione sa parametry urządzenia.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multiswitch przelotowy współpracuje z multiswitchem końcowym. Multiswitch umożliwia łączenie sygnałów fał Ha eF i U Ha eF telewizji naziemnej z sygnałami częstotliwości pośredniej (I eF) w zakresie dziewięćset pięćdziesiąt do dwóch tysięcy stu pięćdziesięciu megaherców z czterech polaryzacji i przesyłanie ich jednym przewodem do czterech odbiorników satelitarnych.

Znacznik numer siedem zlokalizowany jest obok ostatniego multisłicza podłączonego szeregowo do multisłiczy przelotowych. Od prawej ściany multisłicza biegną linie do czterech gniazd końcowych. Od jego dolnej ściany odchodzi kabel zakończony zasilaczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multisłicz pięciowejściowy, czterowyjściowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej i dolnej ściany przytwierdzonych jest po pięć metalowych elementów o kształcie walca. Do bocznej ściany przytwierdzone są cztery metalowe elementy o kształcie walca. Elementy na bocznej ścianie opisane są jako rek 1, rek 2, rek 3, rek 4. Złącza na górze i na dole opisane są parami H.Lo, H.Hi, V. Lo, V.Hi, Terr.Tv. W centralnym miejscu urządzenia, na jego froncie, widnieje napis: Terra Multisłicz MS 553. Podane są również parametry przyrządu.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multiswitch pozwala na łączenie sygnałów fał Ha eF i U Ha eF z telewizji naziemnej z sygnałami pośredniej częstotliwości (I eF) z zakresu dziewięćset pięćdziesiąt do dwóch tysięcy stu pięćdziesięciu megaherców z czterech polaryzacji i przesyłanie ich jednym kablem do czterech odbiorników satelitarnych. W celu zwiększenia liczby abonentów przy większych instalacjach można zastosować dodatkowe multiswitche kaskadowe oraz wzmacniacze. Multisłicz wymaga zewnętrznego zasilania.

Następny znacznik znajduje się obok zasilacza umiejscowionego na dole schematu. Zasilacz połączony jest linią z ostatnim w szeregu multisłiczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zasilacz impulsowy do multiswitcha
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu, do jednej ze ścian przymocowana jest wtyczka. Do innej kabel spięty trytytką zakończony okrągłą złączką.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Zasilacz przeznaczony jest do współpracy z multiswitchem i jest wyposażony w złącze eF. Zapewnia napięcie wyjściowe DeCe 18 woltów. Wyjściem jest wtyczka eF z zasilaniem plus umieszczonym na przewodzie. Zasilacz ma wyjście prądowe 2 A i wymaga napięcia wejściowego sto osiemdziesiąt do dwustu czterdziestu woltów na pięćdziesiąt herców.

Znacznik numer dziewięć znajduje się obok anteny ulokowanej nad zwrotnicą antenową i jest z nią połączony linią.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa UHa eF
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającym ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa UHa eF to antena telewizyjna przeznaczona do odbioru sygnałów w standardzie cyfrowej telewizji naziemnej (De fał be myślnik te ukośnik te dwa). Jest przeznaczona do odbioru kanałów dwadzieścia jeden do czterdzieści osiem. Charakteryzuje się dużym zyskiem i ma wbudowany symetryzator. Doskonale nadaje się do użytku domowego. Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym i zachować dopasowanie impedancyjne, należy zastosować urządzenie pośredniczące. Symetryzator antenowy pozwala na zachowanie dopasowania impedancyjnego i prawidłowej transmisji sygnału. Jest on wykonany z transformatora ferrytowego, który przekształca impedancję i przejście z linii symetrycznej na niesymetryczną. Złącze „eF” umożliwia podłączenie do kabla koncentrycznego.

Znacznik numer dziewięć znajduje się obok drugiej, licząc od lewej strony, anteny ulokowanej nad zawrotnicą antenową i jest z nią połączony linią.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena radiowa
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia pionowy metalowy maszt, do którego przytwierdzona jest prostopadle metalowa poprzeczka, tak że maszt dzieli poprzeczkę na dwie połowy. Na poprzeczce przymocowany jest element biegnący dookoła masztu. Przy jednym z końców poprzeczki znajduje sie urządzenie o kształcie prostopadłościanu - konwerter, obok przymocowana jest prostopadle antenka.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym, zachowując dopasowanie (wykorzystanie w całym systemie urządzeń o tej samej impedancji), należy zastosować element pośredniczący, czyli symetryzator, który razem z sumatorem znajduje się wewnątrz puszki antenowej. Symetryzator jest urządzeniem pasywnym wykorzystującym transformator do zmiany impedancji oraz przejścia z linii symetrycznej na niesymetryczną. Częstotliwość pracy anteny – zakres U Ka eF osiemdziesiąt osiem do sto osiem megaherców.

Następny znacznik ulokowany jest obok gniazd końcowych połączonych z multisłiczem przelotowym oraz multisłiczem pięciowejściowym, czterowejściowym.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Gniazdo końcowe Signal eRTe fał myślnik eS A Te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia obudowę oraz wnętrze gniazda ertefał. Obudowa ma kształt prostopadłościanu bez jednej podstawy. Na ściance po przeciwnej stronie znajdują się dwa okrągłe otwory, a między nimi wkręcona śrubka. Wnętrze gniazda składa się w okrągłej blachy z dwoma prostopadle do niej przymocowanymi elementami o kształcie walca. Elementy o kształcie walca bez górnej podstawy.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Gniazdo eRTe fał myślni es a te jest elementem instalacji multiswitchowej, który jest wykorzystywany do dystrybucji sygnałów radiowych, telewizji naziemnej i satelitarnej. Gniazdo otrzymuje sygnał z jednego źródła i dzieli go na poszczególne wyjścia przy użyciu filtrów. Gniazdo może być montowane na ścianie lub w ścianie.

Ostatni znacznik znajduje się obok kolorowych elementów łączących multisłicze, będących przedłużeniem linii wychodzących z anten.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Przewód koncentryczny 75 omów
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przekrój przewodu. Ukazane jest jego pięć warstw. Pierwsza, cienki miedziany przewód, ma opis: Cu średnica 1,13 milimetra. Druga, czyli izolacja wewnętrzna ma opis: średnica 4,8 milimetra. Trzecia, o gładkiej fakturze posiada podpis: Al ukośnik PET ukośnik Al. Czwarta warstwa mająca budowę plecionki ma opis: Al 81 procent. Ostatnia tworząca izolację zewnętrzna ma opis: PE średnica 6,8 milimetra. Na przewodzie znajduje się napis: TRISET‑113.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Przewód koncentryczny 75 omów jest przeznaczony do instalacji indywidualnych i zbiorczych. Może być stosowany w instalacjach naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te, radia eFeM ukośnik De A Be i w systemach multiswitchowych telewizji naziemnej De fał be myślnik te oraz satelitarnej De fał be myślnik es ukośnik es dwa.

Instalacja multiswitchowa przelotowa z dwóch satelitów w bloku mieszkalnym z wykorzystaniem multiswitchy dziewięciowejściowych

U góry, pośrodku planszy znajduje się, w ramce, tytuł zgodny z nazwą zakładki. Poniżej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą:
Jest to kolejny przykład instalacji w budynku wielorodzinnym, która umożliwia odbiór programu naziemnego w każdym gniazdku antenowym. Po podłączeniu tunera satelitarnego pozwala na odbiór programów satelitarnych z wybranego przez administratora satelity. Anteny i zwrotnica zostały zamontowane na dachu, a wzmacniacze kanałowe i  rozgałęźniki na poddaszu. Instalacja pozwala na przyszłą rozbudowę. Instalacje przelotowe są wykorzystywane w instalacjach do kilkudziesięciu gniazd z powodu biernego toru telewizji naziemnej oraz mniejszej elastyczności niż sieci odgałęźne. Zaletą tego typu instalacji jest łatwość ich budowy, która zakłada montaż jednej magistrali w jednym pionie.

Znacznik numer dwa znajduje się obok konwertera‑elementu przytwierdzonego do talerza anteny satelitarnej ulokowanej w lewym górnym rogu schematu. Od konwertera biegnie czarna linia do multisłicza przelotowego ulokowanego poniżej anteny. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konwerter Wajd Band Ha ukośnik fał GieTe myślnik wu be jeden gie te myślnik es a te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia konwerter - jest to urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do jednej ze ścian korpusu urządzenia przytwierdzony jest duży element o kształcie walca zakończony walcem o znacznie większej średnicy. Do jednej ze ścian korpusu przytwierdzone są dwa drobne metalowe elementy o kształcie prostopadłościanu. Elementy pokryte są okrężnymi żłobieniami.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Ten typ konwertera satelitarnego stosowany jest w instalacjach multiswitchowych w technologii Wajd Band. Opiera się na pojedynczym lokalnym oscylatorze o częstotliwości dziesięć i czterdzieści jeden setnych gigaherca, który zapewnia doskonałą wydajność w całym zakresie częstotliwości dwieścia dziewięćdziesiąt do dwóch tysięcy trzystu czterdziestu megaherców. W przeciwieństwie do standardowych przetworników, quarto posiada dwa wyjścia sygnałowe (polaryzacja Ha / polaryzacja fał). Instalacja oparta na jednym satelicie wymaga jedynie podłączenia dwóch kabli satelitarnych od LNB do multiswitcha.

Kolejny znacznik umiejscowiony został obok przyrządu, z którym połączone są trzy anteny, czyli wszystkie prócz satelitarnej. Urządzenie przyłączone jest także do multisłicza przelotowego.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz kanałowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Na dolnej ścianie znajdują się dwa rzędy okrągłych dziurek oraz dwa metalowe elementy o kształcie walca, które pokryte są okrężnymi żłobieniami. Opisane są jako ałt 1 oraz ałt 2. Na górze frontu urządzenia widoczne są przy krawędzi cztery napisy: FM, DAB ukośnik VHF, UHF oraz UHF, co pozwala zakładać że znajdują się tam kolejne cztery metalowe elementy o kształcie walca, które pokryte są okrężnymi żłobieniami. Na froncie urządzenia widać napis: johansson. Poniżej widoczne jest białe pokrętło.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Wzmacniacz wielozakresowy to programowane urządzenie przeznaczone do zbiorczych instalacji antenowych do odbioru telewizji cyfrowej De fał be myślnik te ukośnik te dwa. Posiada dwa programowalne wejścia dla pasma U Ha eF, jedno wejście dla pasma De A Be ukośnik fał Ha eF i jedno wejście dla pasma FM, umożliwiając obsługę dwudziestu torów kanałowych. Wzmacniacz ma automatyczny układ regulacji wzmocnienia i pozwala na wyrównanie poziomu sygnału dla wszystkich kanałów. Urządzenie umożliwia przesłanie napięcia DeCe dwanaście woltów na 24 wolty i prądu sto miliamperów do przedwzmacniacza antenowego. Wbudowany filtr sygnałów eL Te E umożliwia eliminację niepożądanych sygnałów eLTe E. Urządzenie jest przeznaczone do pracy wewnątrz pomieszczeń.

Następny znacznik znajduje się obok urządzenia połączonego z multisłiczem przelotowym oraz ścianami rysunku modelu budynku. Każda linia łącząca się z modelem biegnie do ściany, na której znajduje się okno.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik satelitarny
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Na ilustracji znajduje się narzędzie o korpusie w kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej podstawy zostały przytwierdzone dwa elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Opisane są jako ałt i in. Do górnej podstawy przyrządu zostały przytwierdzone trzy elementy o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Opisane są ałt, in oraz ałt. Na froncie korpusu znajduje się napis: 4254T‑AP for wej spliter; pięć do dwóch tysięcy czterystu megaherców.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Rozgałęźnik umożliwia podzielenie sygnału na cztery tory. Działa w paśmie od pięciu do dwóch tysiący czterystu megaherców i charakteryzuje się tłumieniem dziesięć decybeli na wejściu i wyjściu.

Piąty znacznik umiejscowiony został obok multisłicza przelotowego, do którego biegną linie od talerza anteny satelitarnej oraz konwertera do niego przytwierdzonego, od wzmacniacza kanałowego, połączonego z pozostałymi antenami. Multisłicz połączony jest szeregowo z kolejnymi multisłiczami znajdującymi się pod nim. Prowadzi od niego także linia do ściany z oknem małego modelu budynku. Kolejna linia biegnąca od multisłicza prowadzi do rozgałęźnika satelitarnego. Ostatnia linia wychodząca z multisłicza zakończona jest zasilaczem.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multiswitch przelotowy z aktywnym torem Te fał didżital.
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej ściany przytwierdzonych jest pięć metalowych elementów o kształcie walca. Do bocznych ścian przytwierdzone są po trzy metalowe elementy o kształcie walca. Elementy opisane są na froncie urządzenia jako Legacy/dSRC+Terr.TV DC.TV par A, par B (sparowane elementy po prawej) , par C oraz par D (sparowane elementy po lewej). Sześć dolnych elementów opisane jest na froncie urządzenia jako DC IN 20 woltów 2 ampery, V, H, V, H oraz Terr.TV. Elementy górne opisane są tak samo z pominięciem złącza pierwszego, czyli poczynając od V. Na środku urządzenia widnieje napis: Terra, dSCR multisłicz SRM581. Poniżej widoczne są parametry przyrządu.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multisłicz to urządzenie umożliwiające dystrybucję sygnału De fał Be myślnik eS ukośnik eS dwa z dwóch stanowisk satelitarnych, telewizji naziemnej DVB‑T oraz radia eFeM ukośnik De A Be plus za pomocą jednego kabla koncentrycznego z wykorzystaniem technologii montażu kanałów cyfrowych. Multiswitch ma pełne wsparcie dla odbiorników pracujących w dwóch dynamicznych trybach: eS Ce eR (Junikejbel jeden myślnik 8 juzer Bands) oraz de eS Ce eR (Junikejbel dwa – trzydzieści dwa Juzer Bands).
Multiswitch wyposażony jest w 4 pary przewodów de eS Ce eR/Legasi + wyjścia telewizyjne. Tryb jednoprzewodowy de eS Ce eR umożliwia niezależną dystrybucję do 32 odbiorników satelitarnych eSTeBe eSTeBe za pomocą dwóch kabli koncentrycznych (do szesnastu odbiorników z każdego wyjścia, konfiguracja domyślna szesnaście plus szesnaście) lub jednego kabla koncentrycznego (trzydzieści dwa odbiorniki z jednego wyjścia, po przeprogramowaniu z programatora) dla każdej pary. Wyjście w trybie Legacy (wyjście zwykłe, jak w konwerterze typu Universal lub w klasycznych multiswitchach) umożliwia podłączenie klasycznego tunera satelitarnego.

Znacznik numer sześć znajduje się obok zasilacza połączonego linią z multisłiczem przelotowym. Zasilacz taki znajduje się przy każdym z czterech multisłiczów umiejsciowionych na schemacie. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zasilacz impulsowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu, do jednej ze ścian przymocowana jest wtyczka. Do innej kabel spięty trytytką zakończony okrągłą złączką.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Zasilacz przeznaczony jest do współpracy z multiswitchem i jest wyposażony w złącze eF. Zapewnia napięcie wyjściowe DeCe dwadzieścia woltów. Wyjściem jest wtyczka eF z zasilaniem „+” umieszczonym na przewodzie. Zasilacz ma wyjście prądowe dwa ampery i wymaga napięcia wejściowego sto osiemdziesiąt do dwustu czterdziestu woltów na pięćdziesiąt herców.

Znacznik numer siedem znajduje się przy urządzeniu umiejscowionym na drodze łączenia drugiego z trzecim z koleji multisłiczem. Przez przyrząd, który jest wzmacniaczem, przechodzą wszystkie z kolorowych linii prowadzących od anteny satelitarnej. Linia niebieska, czyli ta poprowadzona od wzmacniacza kanałowego, nie przechodzi przez ten wzmacniacz.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz szerokopasmowy do instalacji łajdband
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Na jego bocznych, przeciwnych sobie ścianach znajdują się dwa metalowe elementy o kształcie walca, które pokryte są okrążnymi żłobieniami. Na froncie urządzenia znajduje się napis: terra, niżej: Lajn Amplifiter SA004. Poniżej widoczne są parametry urządzenia.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Przedstawiony wzmacniacz przeznaczony jest do kompensacji strat wprowadzonych przez przewody w szerokopasmowych sieciach eS A Te I eF typu Wideband. Multiswitch ma wbudowaną korekcję wstępną, która kompensuje różnice w tłumieniu kabla dla wyższych częstotliwości. Aluminiowa obudowa zapewnia wysoką skuteczność ekranowania, zapobiegając przenikaniu sygnałów zakłócających do wnętrza urządzenia. Wyposażony w przejście DeCe (max dwadzieścia woltów i półtora ampera) i w złącza typu eF.

Znacznik z cyfrą osiem został umiejscowiony obok anteny znajdującej się w prawym górnym rogu schematu. Anetna dookolna połączona jest ze wzmacniaczem kanałowym.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena radiowa
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia pionowy metalowy maszt, do którego przytwierdzona jest prostopadle metalowa poprzeczka, tak że maszt dzieli poprzeczkę na dwie równe połowy. Na poprzeczce przymocowany jest element biegnący dookoła masztu. Przy jednym z końców poprzeczki znajduje się urządzenie o kształcie prostopadłościanu - konwerter, obok przymocowana jest prostopadle antenka.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym, zachowując dopasowanie (wykorzystanie w całym systemie urządzeń o tej samej impedancji), należy zastosować element pośredniczący, czyli symetryzator, który razem z sumatorem znajduje się wewnątrz puszki antenowej. Symetryzator jest urządzeniem pasywnym wykorzystującym transformator do zmiany impedancji oraz przejścia z linii symetrycznej na niesymetryczną. Częstotliwość pracy anteny – zakres U Ka eF osiemdziesiąt osiem do sto osiem MegaHerców.

Znacznik z cyfrą dziewięć został umiejscowiony obok anteny znajdującej się u góry schematu. Anetna dookolna połączona jest ze wzmacniaczem kanałowym.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa u ha ef
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającym ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa u ha ef to antena telewizyjna przeznaczona do odbioru sygnałów w standardzie cyfrowej telewizji naziemnej (De fał be myślnik te ukośnik te dwa). Jest przeznaczona do odbioru kanałów od dwadzieścia jeden do czterdzieści osiem. Charakteryzuje się dużym zyskiem i ma wbudowany symetryzator. Doskonale nadaje się do użytku domowego. Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym i zachować dopasowanie impedancyjne, należy zastosować urządzenie pośredniczące. Symetryzator antenowy pozwala na zachowanie dopasowania impedancyjnego i prawidłowej transmisji sygnału. Jest on wykonany z transformatora ferrytowego, który przekształca impedancję i przejście z linii symetrycznej na niesymetryczną. Złącze „eF” umożliwia podłączenie do kabla koncentrycznego.

Znacznik z liczbą dziesięć został umiejscowiony obok anteny znajdującej się u góry schematu. Antena połączona jest ze wzmacniaczem kanałowym.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjno‑radiowa De fał be myślnik te ukośnik te dwa de a be
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Antena składa się z masztu oraz prostopadle przytwierdzonego do niego długiego prętu, do którego przymocowane są prostopadle direktory oraz dwa ramiona, na których znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowany jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał Be myślnik te ukośnik te dwa de a be jest profesjonalnym urządzeniem przeznaczonym do odbioru cyfrowych sygnałów telewizyjnych i radiowych. Pozwala na odbieranie sygnałów telewizyjnych w paśmie fał ha ef oraz sygnałów radiowych cyfrowego radia DAB w zakresie częstotliwości od stu siedemdziesięciu czterech do dwustu trzydziestu Megaherców. Antena umożliwia zmianę polaryzacji odbioru na fał ukośnik ha, a jej części wykonane są z aluminium, natomiast stalowe elementy konstrukcyjne są ocynkowane galwanicznie. Montaż anteny możliwy jest w polaryzacji poziomej i pionowej.

Kolejny znacznik umiejscowiony został obok anteny satelitarnej, na której znajduje się konwerter. Od talerza anteny prowadzą do multisłicza przelotowego trzy kolorowe linie: zielona, czerwona i żółta. Od konwertera przymocowanego do talerza anteny prowadzi do multisłicza przelotowego linia czarna.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. Do powierzchni talerza został przytwierdzony okrągły uchwyt na konwerter. U podstawy uchwytu prostopadle do masztu przytwierdzona jest podłużna płytka, na której końcu znajduje się drugi uchwyt, położony równolegle do pierwszego.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena satelitarna przeznaczona do budowy instalacji zbiorowych w budynkach wielorodzinnych oraz w miejscach wymagających wysokiej jakości sygnału na wejściu instalacji. Konstrukcja czaszy anteny musi spełniać wymagania polskich norm dotyczących instalacji telekomunikacyjnych w budownictwie wielorodzinnym. Przy antenie umieszczony jest konwerter satelitarny przystosowany do współpracy z multiswitchami oraz stacjami czołowymi. Wzmocnienie anteny to 55 decybeli.
Przy antenie znajduje się również konwerter satelitarny.

Instalacja multiswitchowa odgałęźna z jednego satelity w bloku mieszkalnym z wykorzystaniem multiswitchy pięciowejściowych

U góry, pośrodku planszy znajduje się, w ramce, tytuł zgodny z nazwą zakładki.
Poniżej umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Schemat opisuje instalację multiswitchową, która pozwala na odbiór programów telewizyjnych i radiowych zarówno z naziemnej, jak i satelitarnej telewizji. Instalację tworzą zestaw antenowy (antena satelitarna, fał ha ef, U Ha eF), zwrotnica, wzmacniacze kanałowych i multiswitche. Sygnały telewizyjne oraz radiowe sumowane są na zwrotnicy, a następnie wzmacniane przez zestaw wzmacniaczy kanałowych. Dzięki wykorzystaniu wzmacniaczy poziomy sygnałów są wyrównywane, co jest kluczowe dla skutecznej dystrybucji sygnału. Przedstawiona instalacja umożliwia dystrybucję sygnału do 56 gniazd abonenckich i jest elastyczna, co pozwala na łatwe modyfikacje. Wzmacniacze eSA myślnik pięćdziesiąt jeden el, które zasilają instalację, mają dużą wydajność prądową równą 2 ampery. Oznacza, to że jednego urządzenia można zasilić do ośmiu dziesięciu multiswitchy.

Zancznik numer dwa znajduje się przy rozgałęźniku. Do rozgałęźnika biegnie pięć kolorowych linii. Cztery z nich wychodzą z anteny satelitarnej, jedna biegnie od zwrotnicy antenowej połączonej liniami z dwoma innymi antenami. Linie przechodzą wcześniej przez wzmacniacz do multisłiczy. Linie z rozgałęźnika biegną od odgałęźników te fał ukośnik es a te. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik Te fał ukośnik es a te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej oraz prawej ściany zostało przytwierdzone po pięć elementów o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Oznaczone są trójkami (po jednym z każdej strony) kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na urządzeniu widoczny jest napis: Terra, niżej: SAT amplifiter SD504. Niżej podane są parametry urządzenia.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Rozgałęźnik jest elementem instalacji multiswitchowej służącym do wydzielenia sygnału z magistrali multiswitchowej. Składa się z czterech przewodów przenoszących sygnał z jednego konwertera Quatro. Poza sygnałem satelitarnym rozgałęźnik wydziela również sygnał telewizji naziemnej. Posiada także przełącznik przejścia stałoprądowego, który decyduje, czy napięcie stałe przepuszczane jest do obu gałęzi, czy tylko do jednej z nich.

Znacznik trzeci znajduje się przy jednym z sześciu odgałęźników. Dwa z odgałęźników połączone są z rozgałęźnikiem. Odgałęźniki ułożone są w dwóch szeregach po trzy w jednym, tak że łączą się z odgałęźnikiem położonym niżej. Każdy z odgałężników połączony jest z pięciowejściowym multisłiczem, kolorowymi liniami mającymi początek w punktach na antenach. Dwa najniżej położone odgałęźniki łączą się z dwoma multisłiczami.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej oraz prawej ściany zostało przytwierdzone po pięć elementów o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Oznaczone są trójkami (po jednym z każdej strony) kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na urządzeniu widoczny jest napis: Terra; niżej: SAT tap SD 520.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Odgałęźnik jest używany w instalacjach multisłiczowych do rozdzielania sygnału z magistrali multiczowej. Magistrala z sygnałem z jednego konwertera składa się z czterech przewodów. Odgałęźnik wydziela też sygnał telewizji naziemnej. Posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który przepuszcza napięcie stałe przez tory „Ha” zarówno w odgałęzieniu, jak i w przelocie lub przepuszcza napięcie stałe tylko do odgałęzienia. Odgałęźnik zapewnia optymalny poziom sygnału w danym punkcie instalacji.

Znacznik czwarty znajduje się przy jednym z ośmiu multisłiczów. Multisłicze położone są w dwóch rzędach równolegle do położenia odgałęźników. Każdy z nich połączony jest liniami mającymi początek przy antenach, z odgałęźnikiem. Z każdego urządzenia wychodzą po cztery linie z przeciwnych ścian multisłicza. Linie prowadzą do gniazd końcowych.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multisłicz pięciowejściowy, ośmiowyjściowy z regulacją wzmocnienia I eF
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościana. Do jego górnej i dolnej ściany przytwierdzone są po cztery metalowe elementy o kształcie walca. Złącza na górze opisane są rek 2, rek 4, rek 6, rek 8. Złącza na dole opisane są rek 1, rek 3, rek 5, rek 7. Do lewej ściany przytwierdzonych jest pięć metalowych elementów o kształcie walca z okrągłymi żłobieniami na powierzchni. Elementy na bocznej ścianie opisane są jako H.Lo, H.Hi, V. Lo, V.Hi, Terr.Tv. Do prawej ściany przytwierdzony jest jeden srebrny element o kształcie walca ze żłobieniami na powierzchni. Opisany jest AUX 18 woltów. W centralnym miejscu urządzenia, na jego froncie, widnieje napis: Terra Multisłicz MV508. Podane są również parametry przyrządu.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multiswitch serii eM fał jest przeznaczony do stosowania w średnich i dużych instalacjach telewizyjnych eRTe fał plus eS A Te, ale może być również wykorzystywany w mniejszych instalacjach domowych. Posiada aktywny tor telewizji naziemnej i satelitarnej z regulowanym poziomem sygnału dla każdego z torów dzięki specjalnemu przełącznikowi. Obudowa jest odlewana i zapewnia skuteczne ekranowanie, a wysoki poziom sygnału wyjściowego oraz stopniowanie tłumienia na wyjściach pozwala na budowanie dużych instalacji z długością przyłączy do osiemdziesięciu metrów.

Znacznik piąty znajduje się przy jednym z sześciu odgałęźników. Dwa z odgałęźników połączone są z rozgałęźnikiem. Odgałęźniki ułożone są w dwóch szeregach po trzy w jednym, tak że łączą się z odgałęźnikiem położonym niżej. Każdy z odgałężników połączony jest z pięciowejściowym multisłiczem, kolorowymi liniami mającymi początek w punktach na antenach. Dwa najniżej położone odgałęźniki łączą się z dwoma multisłiczami.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te es de myślnik pięćset dziesięć Terra klasa A
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej oraz prawej ściany zostało przytwierdzone po pięć elementów o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Oznaczone są trójkami (po jednym z każdej strony) kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na urządzeniu widoczny jest napis: Terra; niżej: SAT tap SD 510.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Odgałęźnik jest używany w instalacjach multiswitchowych do rozdzielania sygnału z magistrali multisłiczowej. Magistrala z sygnałem z jednego konwertera składa się z czterech przewodów. Odgałęźnik wydziela też sygnał telewizji naziemnej. Posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który przepuszcza napięcie stałe przez tory „Ha” zarówno w odgałęzieniu, jak i w przelocie lub przepuszcza napięcie stałe tylko do odgałęzienia. Odgałęźnik pozwala na zapewnienie optymalnego poziomu sygnału w danym punkcie instalacji.

Kolejny znacznik znajduje się u góry schematu obok jednej z anten połączonych ze zwrotnicą antenową.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjna De fał be myślnik te ukośnik te dwa u ha ef
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia metalowy szkielet przytwierdzony prostopadle do metalowego masztu. Do szkieletu przytwierdzone jest, po obydwóch stronach, po ramieniu odstającym ukośnie odpowiednio w górę i w dół. Na każdym ramieniu znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowane jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa. Do poziomo położonej części przytwierdzone są prostopadle direktory.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa U Ha eF to antena telewizyjna przeznaczona do odbioru sygnałów w standardzie cyfrowej telewizji naziemnej (De fał be myślnik te ukośnik te dwa). Jest przeznaczona do odbioru kanałów od dwadzieścia jeden do czterdzieści osiem. Charakteryzuje się dużym zyskiem i ma wbudowany symetryzator. Doskonale nadaje się do użytku domowego. Typowa antena posiada wyjście symetryczne o impedancji 300 omów, natomiast kabel koncentryczny jest obciążeniem niesymetrycznym o impedancji 75 omów. Dlatego, aby połączyć antenę z kablem koncentrycznym i zachować dopasowanie impedancyjne, należy zastosować urządzenie pośredniczące. Symetryzator antenowy pozwala na zachowanie dopasowania impedancyjnego i prawidłowej transmisji sygnału. Jest on wykonany z transformatora ferrytowego, który przekształca impedancję i przejście z linii symetrycznej na niesymetryczną. Złącze „F” umożliwia podłączenie do kabla koncentrycznego.

Następny znacznik znajduje się w prawym górnym rogu schematu obok jednej z anten połączonych linią ze zwrotnicą antenową. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena telewizyjno‑radiowa De fał be myślnik te ukośnik te dwa de a be
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Antena składa się z masztu oraz prostopadle przytwierdzonego do niego długiego prętu, do którego przymocowane są prostopadle direktory oraz dwa ramiona, na których znajdują się reflektory. Do szkieletu przymocowany jest także mały element o kształcie prostopadłościanu - puszka antenowa.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena De fał be myślnik te ukośnik te dwa de a be jest profesjonalnym urządzeniem przeznaczonym do odbioru cyfrowych sygnałów telewizyjnych i radiowych. Pozwala na odbieranie sygnałów telewizyjnych w paśmie fał ha ef oraz sygnałów radiowych cyfrowego radia De A Be w zakresie częstotliwości od stu siedemdziesięciu czterech do dwustu trzydziestu megaherców. Antena umożliwia zmianę polaryzacji odbioru na fał ukośnik Ha, a jej części wykonane są z aluminium, natomiast stalowe elementy konstrukcyjne są ocynkowane galwanicznie. Montaż anteny możliwy jest w polaryzacji poziomej i pionowej.

Znacznik ósmy znajduje się w lewym górnym rogu schematu obok talerza anteny satelitarnej, do której talerza przymocowany jest konwerter satelitarny. Od anteny prowadzą trzy kolorowe linie: żółta, czerwona i zielona oraz linia czarna. Wszystkie przechodzą do wzmacniacza, by następnie przejść przez rozgałęźniki aż do multisłiczy połączonych z gniazdami końcowymi.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Antena satelitarna
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Antena złożona jest z masztu, do którego przymocowany jest talerz‑czasza. Do powierzchni talerza został przytwierdzony okrągły uchwyt na konwerter. U podstawy uchwytu prostopadle do masztu przytwierdzona jest podłużna płytka, na której końcu znajduje się drugi uchwyt, położony równolegle do pierwszego.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Antena satelitarna przeznaczona do budowy instalacji zbiorowych w budynkach wielorodzinnych oraz w miejscach wymagających wysokiej jakości sygnału na wejściu instalacji. Konstrukcja czaszy anteny musi spełniać wymagania polskich norm dotyczących instalacji telekomunikacyjnych w budownictwie wielorodzinnym. Przy antenie umieszczony jest konwerter satelitarny przystosowany do współpracy z multisłiczami oraz stacjami czołowymi. Wzmocnienie anteny to 55 dB. Przy antenie znajduje się również konwerter satelitarny.

Kolejny znacznik umiejscowiony został obok kolorowych linii przebiegających przez rozgałęźniki, mających początek przy antenach, znajdujących się u góry schematu.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Przewód koncentryczny 75 omów
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przekrój przewodu. Ukazane jest jego pięć warstw. Pierwsza, cienki miedziany przewód, ma opis: Cu średnica 1,13 milimetra. Druga, czyli izolacja wewnętrzna ma opis: średnica 4,8 milimetra. Trzecia, o gładkiej fakturze posiada podpis: Al ukośnik PET ukośnik Al. Czwarta warstwa mająca budowę plecionki ma opis: Al 81 procent. Ostatnia tworząca izolację zewnętrzną ma opis: PE średnica 6,8 milimetra. Na przewodzie znajduje się napis: TRISET‑113.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Przewód koncentryczny 75 Omów jest przeznaczony do instalacji indywidualnych i zbiorczych. Może być stosowany w instalacjach naziemnej telewizji cyfrowej De fał be myślnik te, radia eFeM ukośnik de a be i w systemach multiswitchowych telewizji naziemnej De fał be myśnik te oraz satelitarnej De fał be myślnik es ukośnik es dwa.

Znacznik dziesiąty znajduje się obok konwertera satelitarnego przymocowanego do talerza anteny satelitarnej. Od anteny prowadzą trzy kolorowe linie: żółta, czerwona i zielona oraz linia czarna (ta konkretnie od konwertera) Wszystkie przechodzą do wzmacniacza, by następnie przejść przez rozgałęźniki aż do multisłiczy połączonych z gniazdami końcowymi.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Konwerter satelitarny
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia konwerter - jest to urządzenie, którego korpus ma kształt prostopadłościanu. Do jednej ze ścian korpusu urządzenia przytwierdzony jest duży element o kształcie walca zakończony walcowatym elementem o znacznie większej średnicy. Do jednej ze ścian korpusu przytwierdzone są cztery drobne metalowe elementy o kształcie prostopadłościanu, pokryte okrężnymi żłobieniami. Elementy mają zakończenia o kolorach: czarny, czerwony, żółty i zielony.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Konwerter satelitarny przystosowany jest do współpracy z multiswitchami oraz stacjami czołowymi. Ma wzmocnienie pięćdziesięciu pięciu decybeli.

Następny znacznik umiejscowiony został obok zwrotnicy antenowej, do której biegną linie od anteny telewizyjnego oraz telewizyjno‑radiowej. Zwrotnica połączona jest linią ze wzmacniaczem do multisłiczy. Linia po przejściu przez wzmacniacz, biegnie przez odgałęźniki do multisłiczy, a następnie do gniazd końcowych.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Zwrotnica antenowa
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd, o kształcie prostopadłościanu, ze zdjętą obudową. Na korpusie urządzenia znajduje się napis: ZA‑104Ms Zwrotnica FM+VHF+UHF. Do dolnej ściany urządzenia przytwierdzone są cztery elementy o kształcie walca. Ich powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Nad każdym z elementów, na froncie znajduje się napis. Odpowiednio: FM, UHF, TV oraz VHF.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Zwrotnica trzywejściowa jest montowana na maszcie antenowym, w pobliżu zestawu antenowego i sumuje sygnały z trzech anten: eFeM (od osiemdziesięciu siedmiu do stu dziesięciu megaherców), fał ha ef (sto siedemdziesiąt do dwustu trzydziestu megaherców) oraz U Ha eF (czterysta siedemdziesiąt do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców). Umożliwia przesyłanie zasilania do przedwzmacniaczy przez wejście UHF. Zwrotnica jest przeznaczona do pracy w otwartej przestrzeni, więc konstrukcja jej obudowy musi być wodoszczelna.

Ostatni znacznik zlokalizowany jest obok wzmaciacza do multisłiczy. Do wzmacniacza prowadzą linie od anteny satelitarnej oraz od zwrotnicy antenowej połączonej liniami z dwoma innymi antenami. Od wzmacniacza prowadzą linie do rozgałęźnika. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz do multiswitchy pięciowejściowych
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie złożone z dwóch elementów o kształcie prostopadłościanu, złączonych ze sobą w jednej linii. W prodstopadłościanie o większej wysokości znajdują się na bokach obudowy pionowe żłobienia. Od przedmiotu biegnie przewód zakończony wtyczką. Na froncie drugiego elementu znajduje się napis: Terra, niżej: SAT amplitier SA51. Nad nalepką z informacjami znajdują się suwaki cztery rzędy po trzy sztuki. Do jego górnej i dolnej ściany przytwierdzonych jest po pięć metalowych elementów o kształcie walca. Elementy oznaczone są, na froncie, kolorami: białym, żółtym, czerwonym, zielonym, czarnym.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Przedstawiony wzmacniacz magistrali multiswitchowej przeznaczony jest do użytku w zbiorczych systemach eSeM A Te fał. Jest wyposażony w cztery wejścia satelitarne oraz jedno wejście De fał be myślnik te/Radio. Urządzenie umożliwia wzmocnienie i wyrównanie poziomu sygnału na wejściu instalacji, kompensację charakterystyki tłumienia przewodu koncentrycznego oraz zasilanie innych elementów instalacji (np. konwerterów eLeNBe, przedwzmacniaczy De fał be myślnik te, multisłiczy, przedwzmacniaczy telewizyjnych). Urządzenie ma wzmacniacz push‑pull w torze telewizji naziemnej i wbudowany zasilacz impulsowy z zabezpieczeniem przeciwzwarciowym.

Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej oraz prawej ściany zostało przytwierdzone po pięć elementów o kształcie walca, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Oznaczone są trójkami (po jednym z każdej strony) kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na urządzeniu widoczny jest napis: Terra; niżej: SAT tap SD 515.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Odgałęźnik jest używany w instalacjach multisłiczowych do rozdzielania sygnału z magistrali multiswitchowej. Magistrala z sygnałem z jednego konwertera składa się z czterech przewodów. Dodatkowo odgałęźnik wydziela sygnał telewizji naziemnej. Odgałęźnik posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który przepuszcza napięcie stałe przez tory „Ha” zarówno w odgałęzieniu, jak i w przelocie lub przepuszcza napięcie stałe tylko do odgałęzienia. Odgałęźnik zapewnia optymalny poziom sygnału w danym punkcie instalacji.

Instalacja multiswitchowa odgałęźna z dwóch satelitów w bloku mieszkalnym z wykorzystaniem multiswitchy dziewięciowejściowych
U góry, pośrodku planszy znajduje się, w ramce, tytuł zgodny z nazwą zakładki. Poniżej, pod znacznikiem, umiejscowione zostało nagranie o treści tożsamej z poniższą: Schemat pokazuje instalację w bloku mieszkalnym, która umożliwia odbieranie programu naziemnego (uwzględnia 2 anteny: fał Ha eF oraz antenę U Ha eF) oraz z dwóch satelitów (np. Hotberd trzynaście e i Astra dziewiętnaście kropka dwa e). Sygnały z telewizji naziemnej i dwóch satelitów są sumowane i wzmacniane przez zestaw wzmacniaczy kanałowych. Zastosowanie wzmacniaczy tego typu umożliwia wstępne wyrównanie poziomów sygnałów na wejściu instalacji, co jest ważne dla tak rozległych sieci.
Projekt instalacji jest elastyczny i może być łatwo modyfikowany. Przedstawiony schemat uwzględnia dystrybucję sygnału do dwustu dwudziestu czterech gniazdek abonenckich, a każde gniazdko może być rozbudowane poprzez utworzenie kolejnej podsieci. Instalacja jest zasilana przez dwa wzmacniacze eS A myślnik dziewięćdziesiąt jeden el i może zasilić do 300 gniazdek z jednego gniazda energetycznego.

Znacznik numer dwa znajduje się przy rozgałęźniku. Do rozgałęźnika biegnie pięć kolorowych linii. Cztery z nich wychodzą z anteny satelitarnej, jedna biegnie od zwrotnicy antenowej połączonej liniami z trzema innymi antenami. Od rozgałęźnika poprowadzone są kolorowe linie mające początek przy antenach. Linie w rozgałęźniku rozdwajają się. Każdy komplet linii biegnie do innego z dwóch wzmacniaczy do multisłiczy. Linie biegnące od anteny satelitarnej przez wejściem do wzmacniacza rozdwajają się. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Rozgałęźnik Te fał ukośnik es a te dziewięciowejściowy, osiemnastowyjściowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej oraz prawej ściany zostało przytwierdzone po dziesięć elementów, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Z każdej strony elementy ułożone są w dwóch rzędach po pięć sztuk. Każdy z rzędów elementów opisany jest kolejno: V. Lo, H.Lo, H.Hi, V.Hi, Terr.Tv. Oznaczone są kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na środku frontu znajduje się napis: terra; niżej: SAT spliter SD904. Poniżej na etykiecie znajdują sie parametry urządzenia. Przyrząd stoi na plastikowych nóżkach.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Rozgałęźnik znajduje zastosowanie w instalacjach multisłiczowych i przeznaczony jest do rozdzielania sygnału z magistrali sygnałowej (9 wejść, 18 wyjść). Posiada przełącznik przejścia prądu stałego, który po ustawieniu w pozycji „O eN” umożliwia przejście napięcia prądu stałego przez ścieżki „Ha” do obu gałęzi. Po ustawieniu na „O eF eF” pozwala na przejście napięcia tylko do jednej gałęzi. Najważniejsze cechy: ośmiokierunkowy rozdzielacz Te fał ukośnik es a te z podziałem na dwie podsieci, zastępuje 9 pojedynczych rozgałęźników Te fał ukośnik es a te, ma możliwość włączania/wyłączania przejścia DC, odlewana aluminiowa obudowa zapewnia wysoki poziom ekranowania.

Znacznik numer trzy ulokowany został obok jednego ze wzmacniaczy. Wzmacniacze łączy się rozgałęźnikiem dziewięciowejściowym, osiemnastowyjściowym. Przed wpadnięciem do dwóch wzmacniaczy linie, mające początek przy antenie satelitarnej, rozdwajają się. Linia niebieska mająca początek przy dwóch innych antenach, przechodząca przez zwrotnicę zostaje pojedyncza. Po przejściu przez wzmacniacz linie wracają do pojedynczego strumienia i wpadają do odgałęźnika.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Wzmacniacz do multisłiczy dziewięciowejściowych
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie złożone z dwóch elementów o kształcie prostopadłościanu, złączonych ze sobą w jednej linii. W prostopadłościanie o większej wysokości znajdują sie na bokach obudowy pionowe żłobienia. Od przedmiotu biegnie przewód zakończony wtyczką. Na froncie drugiego elementu znajduje się napis: Terra, niżej: SAT amplifier SA51. Nad nalepką z informacjami znajdują się suwaki trzy rzędy po dziewięć sztuk. Do jego górnej i dolnej ściany przytwierdzonych jest po dziewięć metalowych elementów o kształcie walca. Elementy oznaczone są, na froncie, kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym, znów czarnym, zielonym czerwonym, żółtym i białym. Przy obydwóch rzędach kolory umiejscowione są symetrycznie.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Wzmacniacz główny do multisłiczy dziewięciowejściowych przeznaczony jest do pracy w zbiorczych instalacjach eSeM A Te fał. Wyposażony w osiem wejść satelitarnych i jedno wejście De fał be myslnik te ukośnik radio, umożliwia wzmocnienie i wyrównanie poziomu sygnału na wejściu instalacji. Wzmacniacz ma wbudowany filtr sygnału eLTe E pozwalający na eliminację niepożądanych sygnałów w paśmie ośmiuset megaherców (częstotliwości od siedmiuset dziewięćdziesięciu jeden do ośmiuset sześćdziesięciu dwóch megaherców) przeznaczonym do usług transmisji danych (eLTe E). Do głównych zadań urządzenia należą: wzmocnienie i wyrównanie sygnałów I eF dla 8 par pasm, polaryzacja, wzmocnienie i wyrównanie sygnału De fał be myślnik te i radiowego, tłumienie sygnału eLTe E (pasmo siedemset dziewięćdziesiąt megaherców), kompensacja charakterystyki tłumienia kabla koncentrycznego zasilających inne elementy instalacji, takie jak konwertery LNB, przedwzmacniacze De fał be myślnik te, multiswitche czy inne wzmacniacze główne, aluminiowa obudowa zapewnia wysoki poziom ekranowania – klasa A. Zastosowanie wzmacniaczy pozwala na budowę dużych instalacji multiswitchowych obejmujących nawet kilkaset gniazdek. Regulacja poziomu sygnału za pomocą przełączników zapewnia stabilność w czasie. Urządzenie ma wzmacniacz przeciwsobny w torze telewizji naziemnej oraz wbudowany zasilacz impulsowy z ochroną przeciwprzepięciową. Istnieje możliwość zasilania przedwzmacniaczy Te fał napięciem dwunastu woltów w torze De fał be myślnik te.

Kolejny znacznik znajduje się przy odgałęźniku. Odgałęźników na ilustracji jest pięć. Ułożone są w dwóch pionowych rzędach. Po lewej stronie schematu znajdują się dwa odgałężniki, po prawej jeden. Każdy odgałęźnik połączony jest z trzech stron kolorowymi liniami mającymi początek przy antenach ulokowanych u góry schematu. Dwa pierwsze od góry odgałęźniki połączone są: ze wzmacniaczem, z multisłiczem oraz z odgałęźnikiem znajdującym się poniżej. Odgałęźnik środkowy z rzędu po prawej stronie schematu łączy się z dwoma odgałęźnikami oraz multisłiczem. Dwa odgałęźniki, będące ostatnimi w obydwóch rzędach, łączą się z jednym odgałęźnikiem i dwoma multisłiczami każdy. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te dziewięciowejściowy, osiemnastowyjściowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej oraz prawej ściany zostało przytwierdzone po dziesięć elementów, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Z każdej strony elementy ułożone są w dwóch rzędach po pięć sztuk. Każdy z rzędów elementów opisany jest kolejno: H.Lo, H.Hi, V. Lo, V.Hi, Terr.Tv. Oznaczone są kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na środku frontu znajduje się napis: terra; niżej: SAT Tap SD920. Poniżej na etykiecie znajdują sie parametry urządzenia. Przyrząd stoi na plastikowych nóżkach.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te to urządzenie przeznaczone do instalacji multiswitchowych. Jego głównym zadaniem jest podział sygnału z magistrali sygnałowej na 9 wejść i 18 wyjść. Urządzenie umożliwia wyrównanie poziomu sygnału w poszczególnych obszarach instalacji multiswitchowej. Odgałęźnik posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który pozwala na przepuszczenie napięcia stałego do wybranej gałęzi. Urządzenie ma tłumienie toru odgałęźnego wynoszące 20 decybeli, a jego obudowa zapewnia wysoki poziom ekranowania. Odgałęźnik jest idealnym rozwiązaniem, które może zastąpić 9 pojedynczych odgałęźników Te fał ukośnik es a te.

Znacznik numer pięć znajduje się obok multisłicza, do którego prowadzą linie od anten ulokowanych u góry schematu. Linie przechodzą wcześniej przez rozgałęźnik, wzmacniacz oraz odgałęźnik. Linie poprowadzone od anten nieposiadających talerza satelitarnego przechodzą również przez zwrotnicę antenową. Od multisłicza odchodzą, po osiem z dwóch przeciwnych stron, linie biegnące do gniazd końcowych. Multisłiczy na schemacie jest siedem. Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Multiswitch dziewięciowejściowy, trzydziestudwuwyjściowy z aktywnym torem sygnału naziemnego
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościanu. Do jego górnej i dolnej ściany przytwierdzonych jest po osiem metalowych elementów o kształcie walca w dwóch rzędach, co daje szesnaście z obydwóch stron. Elementy mają żłobienia na powierzchni. Do lewej ściany przytwierdzonych jest po pięć metalowych elementów o kształcie walca w dwóch rzędach. Na froncie obok wejść znajdują się po dwa małe suwaki. Do prawej strony przymocowany jest jeden element o kształcie walca. Na froncie urządzenia widnieje napis: terra, niżej: multisłicz MV932L. Poniżej wypisane są parametry przyrządu.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Multisłicz to urządzenie przeznaczone do użytku w instalacjach telewizyjnych eR Te fał i eS A Te. Ma 9 wejść i 32 wyjścia, a także aktywny tor sygnału naziemnego z wbudowanym filtrem LTE. Multiswitch został zaprojektowany z myślą o pracy w średnich i dużych instalacjach zbiorczych, ale może być również stosowany w mniejszych instalacjach domowych. Regulacja poziomu sygnału dla każdego z torów odbywa się za pomocą specjalnych przełączników, co zapewnia większą stabilność ustawionych parametrów. Obudowa jest odlewana, co gwarantuje wysoki poziom ekranowania.

Kolejny znacznik znajduje się przy odgałęźniku, drugim od góry z rzędu po lewej stronie. Odgałęźników na ilustracji jest pięć. Ułożone są w dwóch pionowych rzędach. Po lewej stronie schematu znajdują się dwa odgałężniki, po prawej jeden. Każdy odgałęźnik połączony jest z trzech stron kolorowymi liniami mającymi początek przy antenach ulokowanych u góry schematu. Dwa, pierwsze od góry odgałęźniki, połączone są: ze wzmacniaczem, z multisłiczem oraz z odgałęźnikiem znajdującym się poniżej. Odgałęźnik środkowy z rzędu po prawej stronie schematu łączy się z dwoma odgałęźnikami oraz multisłiczem. Dwa odgałęźniki, będące ostatnimi w obydwóch rzędach, łączą się z jednym odgałęźnikiem i dwoma multisłiczami każdy.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te dziewięciowejściowy, osiemnastowyjściowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, prawej i lewej ściany zostało przytwierdzone po dziesięć elementów, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Z każdej strony elementy ułożone są w dwóch rzędach po pięć sztuk. Każdy z rzędów elementów opisany jest kolejno: V.Lo, H.Lo, H.Hi, V.Hi, Terr.Tv. Oznaczone są kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na froncie, w centralnym miejscu, znajduje się napis: terra, niżej: SAT TAP SD915.Poniżej na etykiecie znajdują się parametry urządzenia. Przyrząd stoi na plastikowych nóżkach. 
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem: Odgałęźnik Te fał ukośnik es a te es de myślnik dziewięćset piętnaście jest urządzeniem stosowanym w instalacjach multisłiczowych, którego głównym zadaniem jest podział sygnału z magistrali sygnałowej na dwa tory o różnych poziomach tłumienia (9 wejść i 18 wyjść). Odgałęźnik posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który pozwala na przepuszczanie napięcia stałego tylko do jednej lub obu gałęzi. Urządzenie ma także tłumienie toru odgałęźnego 15 decybeli i odlewaną obudowę zapewniającą wysoki poziom ekranowania.

Kolejny znacznik znajduje się przy odgałęźniku położonym najniżej, należącym do rzędu z prawej strony schematu. Odgałęźników na ilustracji jest pięć. Ułożone są w dwóch pionowych rzędach. Po lewej stronie schematu znajdują się dwa odgałęźniki, po prawej jeden. Każdy odgałęźnik połączony jest z trzech stron kolorowymi liniami mającymi początek przy antenach ulokowanych u góry schematu. Dwa pierwsze od góry odgałęźniki połączone są: ze wzmacniaczem, z multisłiczem oraz z odgałęźnikiem znajdującym się poniżej. Odgałęźnik środkowy z rzędu po prawej stronie schematu łączy się z dwoma odgałęźnikami oraz multisłiczem. Dwa odgałęźniki, będącymi ostatnimi w obydwóch rzędach, łączą się z jednym odgałęźnikiem i dwoma multisłiczami każdy.
Pod znacznikiem znajduje się tytuł: Odgałęźnik Te fał ukośni es a te dziewięciowejściowy, osiemnastowyjściowy
Poniżej umiejscowiona została ilustracja:
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Do jego dolnej, górnej i lewej ściany zostało przytwierdzone po dziesięć elementów, których powierzchnia pokryta jest okrężnymi żłobieniami. Z każdej strony elementy ułożone są w dwóch rzędach po pięć sztuk. Każdy z rzędów elementów opisany jest kolejno: V.Lo, H.Lo, H.Hi, V.Hi, Terr.Tv. Oznaczone są kolorami: czarnym, zielonym, czerwonym, żółtym oraz białym. Na środku frontu znajduje się napis: terra; niżej: SAT Tap SD910. Poniżej na etykiecie znajdują sie parametry urządzenia. Przyrząd stoi na plastikowych nóżkach.
Dalej widoczny jest pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z poniższym tekstem:
Odgałęźnik Te fał ukośni es a te jest urządzeniem stosowanym w instalacjach multiswitchowych, którego głównym zadaniem jest podział sygnału z magistrali sygnałowej na dwa tory o różnych poziomach tłumienia (9 wejść i 18 wyjść). Odgałęźnik posiada przełącznik przejścia stałoprądowego, który pozwala na przepuszczanie napięcia stałego tylko do jednej lub obu gałęzi. Urządzenie ma także tłumienie toru odgałęźnego 10 decybeli i odlewaną obudowę zapewniającą wysoki poziom.

Modulacja sygnału
Schemat przedstawia modulację synału w instalacjach telewizyjnych. W centralnym miejscu schematu znajduje się prostokąt z napisem: Modulacja. Od niego prowadzą trzy odnogi.
Pierwsza prowadzi do prostokąta z napisem: Modulacja A eM W prostokącie znajdują się trzy znaczniki.
Pod pierwszym kryje się treść: Modulacja AM (Amplitud Modulejszon – modulacja amplitudy)
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia trzy wykresy przedstawiające modulację A eM‑modulację amplitudy.
Pierwszy wykres: Oś pionowa U z indeksem dolnym em, oś pozioma: te. Przez wykres biegnie czerwona linia obrazująca amplitudę U z indeksem dolnym dwa w nawiasie te. Linia regularnie wznosi się i opada naprzemiennie do takiej samej wartości na minusie i na plusie względem osi pionowej.
Drugi wykres: Oś pionowa - U z indeksem dolnym zero, oś pozioma - te. Przez wykres biegnie czerwona linia obrazująca amplitudę U z indeksem dolnym dwa w nawiasie te. Linia regularnie wznosi się i opada naprzemiennie do takiej samej wartości na minusie i na plusie względem osi pionowej. Zagęszczenie fal jest dwukrotnie większe niż na wykresie pierwszym.
Trzeci wykres: Oś pionowa - U z indeksem dolnym zero, oś pozioma - te. Przez wykres biegnie czerwona linia obrazująca amplitudę U z indeksem dolnym dwa w nawiasie te. Linia nieregularnie wznosi się i opada.
Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Modulacja amplitudy (A eM) to proces kodowania informacji zawartej w sygnale szerokopasmowym o małej częstotliwości przez zmiany amplitudy sygnału nośnego o wysokiej częstotliwości. Sygnał nośny jest zwykle sinusoidalnym sygnałem elektrycznym, modulowanym przez informacyjny sygnał szerokopasmowy. W efekcie tego procesu uzyskujemy sygnał zmodulowany, który jest sygnałem wąskopasmowym. Sygnał zmodulowany jest przeznaczony do transmisji, na przykład drogą radiową. W modulacji A eM częstotliwość i faza sygnału nośnego pozostają niezmienione, a tylko amplituda jest dostosowywana do sygnału audio. W rezultacie sygnał zmodulowany składa się z trzech elementów – głównej częstotliwości nośnej oraz dwóch dodatkowych pasm bocznych wokół nośnej, które reprezentują sygnał audio.
Sygnał modulujący: to informacja, którą chcemy przesłać, np. dźwięk, obraz itp. Sygnał modulujący jest używany do modulowania fali nośnej.
UeM z indeksem dolnym 1 od t – sygnał modulujący.
U z indeksem dolnym em – maksymalna amplituda sygnału
Sygnał nośny: to podstawowa fala sinusoidalna, która jest nadawana przez nadajnik
U z indeksem dolnym 2 od (te) – sygnał nośny
U z indeksem dolnym 0 – amplituda fali nośnej bez modulacji Sygnał zmodulowany: to efekt połączenia sygnału nośnego i sygnału modulującego.
Sygnał zmodulowany jest sygnałem wąskopasmowym, który można przesłać przez kanał transmisyjny, np. powietrze lub przewód. U z indeksem dolnym wu igrek od te – sygnał zmodulowany amplitudowo U z indeksem dolnym 0 – amplituda fali nośnej bez modulacji Sygnał zmodulowany może mieć dodatkowe harmoniczne zakłócenia, które są powodowane przez różne czynniki zewnętrzne, takie jak interferencja, zniekształcenia itp.
Poziom szumów to wartość szumu dodawanego do sygnału zmodulowanego, który jest spowodowany przez różne źródła, takie jak szumy w kanałach transmisyjnych, szumy w nadajnikach i odbiornikach itp. Poziom szumów ma bezpośredni wpływ na jakość przesyłanego sygnału.

Pod znacznikiem z cyfrą dwa ukryta się treść: Reprezentacja sygnału w domenie częstotliwości
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Ilustracja przedstawia sześć wykresów obrazujący przebieg sygnału w domenie częstotliwości.
Pierwszy wykres: Oś pionowa U z indeksem dolnym en, oś pozioma: te. Na osi pionowej oznaczony jest punkt U z indeksem dolnym en. Przez wykres biegnie czerwona linia. Linia regularnie wznosi się i opada naprzemiennie do takiej samej wartości na minusie i na plusie względem osi pionowej.
Drugi wykres: Oś pionowa - U z indeksem dolnym en, oś pozioma - ef. Od środka osi poziomej biegnie do góry prosta linia z punktu ef z indeksem dolnym en do punktu u z indeksem dolnym en.
Trzeci wykres: Oś pionowa - U z indeksem dolnym wu e, oś pozioma - te. Na osi pionowej oznaczony jest punkt U z indeksem dolnym em. Od punktu poprowadzona jest w prawo przerywana prosta linia. Przez wykres biegnie czerwona linia regularnie łagodnie wznosząca się powyżej zera względem osi pionowej i opadająca. Odcinek od zera do zera względem osi poziomej oznaczony jest wielką literą Te.
Czwarty wykres: Oś pionowa - U z indeksem dolnym wu e, oś pozioma - ef. Na początku osi poziomej ulokowany został punkt ef z indeksem dolnym em poprowadzona jest od niego linia, która krzyżuje się z linią przerywaną poprowadzoną od ulokowanego na osi pionowej punktu u z indeksem dolnym em.
Piąty wykres: Oś pionowa U z indeksem dolnym wu igrek, oś pozioma: te. Przez wykres biegnie czerwona linia. Linia wznosi się i opada naprzemiennie do takiej samej wartości na minusie i na plusie względem osi pionowej. Amplituda punktów krańcowych jednostajnie zmniejsza się, następnie zwiększa.
Szósty wykres: Oś pionowa - U z indeksem dolnym wu igrek, oś pozioma - ef. Na początku osi poziomej ulokowany został punkt ef z indeksem dolnym en poprowadzona jest od niego pionowa linia do punkty U en. Po obydwóch stronach punktu ef z indeksem dolnym en znajdują się dwie równoległe, do linii poprowadzonej od punktu ef z indeksem dolnym en, linie. Są o połowę od niej krótsze. Linia bliższa zeru wznosi sie do punktu indeks dolny em wielkie U indeks dolny em przez dwa. Linia dalsza zeru wznosi sie do punktu indeks dolny em wielkie U indeks dolny em przez dwa.
Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Widmo jest wyświetlane jako wykres amplitudy w funkcji częstotliwości. W przypadku sygnału zmodulowanego amplitudowo funkcja jest zmienna w czasie i jest reprezentowana przez skalę częstotliwości. W przypadku modulacji AM widmo pokazuje, jak sygnał informacyjny (sygnał audio) wpłynął na amplitudę sygnału nośnego. W takim przypadku widmo prążkowe pokazuje także pasma boczne, które są oddzielone od nośnej szybkością modulacji.
U z indeksem dolnym 0 – amplituda sygnału modulującego w momencie en‑tego próbkowania w czasie trwania modulacji
U z indeksem dolnym wu e – amplituda sygnału wejściowego
U z indeksem dolnym wu igrek – amplituda sygnału wyjściowego
U z indeksem dolnym em – maksymalna amplituda sygnału
te – czas trwania sygnału modulującego
wielkie Te – okres próbkowania

Pod znacznikiem z cyfrą trzy ukryta się treść: Fala nośna i pasma boczne
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki: Grafika ukazuje wykres amplitudy (oś pionowa) od częstotliwości (oś pozioma). Przy wartości zero znajduje się zielona parabola wzrastająca do dwóch piątych osi pionowej i poniżej jednej czwartej osi pionowej. Na wysokości dwóch trzecich osi poziomej znajduje się punkt ef z indeksem dolnym en. Od niego poprowadzona jest w górę pionowa przerywana linia. Po obydwóch stronach linii, symetrycznie względem siebie, położone są dwie czerwone parabole o wielkości paraboli zielonej.
Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Im większa częstotliwość modulacji audio, tym bardziej oddalone są pasma boczne od nośnej. Pasma boczne określają zakres częstotliwości wokół częstotliwości nośnej, w którym znajdują się informacje zawarte w sygnale audio, przeniesione na sygnał nośny. Są one często widoczne jako wstęgi po bokach spektrum częstotliwości. W radiofonii monofonicznej A eM stosowało się dwuwstęgową modulację amplitudową z pełną falą nośną, co oznacza, że do odbiornika nadawano falę nośną i wszystkie częstotliwości skupione po obu jej stronach, więc szerokość pasma kanału radiofonicznego A eM, musiała być równa podwójnej wartości maksymalnej częstotliwości modulującej. Modulacja niskiej częstotliwości „umieszcza” pasma boczne blisko nośnej, a modulacja wysokiej częstotliwości „umieszcza” pasma boczne dalej od nośnej.

Druga odnoga prowadzi do prostokąta z napisem: Modulacja ef em W prostokącie znajdują się trzy znaczniki.
Pod pierwszym kryje się treść:
Modulacja eFeM (Fregłensi Modulejszon – modulacja częstotliwości Poniżej znajduje się ilustracja. Opis grafiki:
Dalej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Modulacja eFeM to technika transmisji informacji, w której częstotliwość nośnej jest modulowana amplitudą sygnału informacyjnego. W przeciwieństwie do AeM, gdzie amplituda nośnej jest modulowana amplitudą sygnału informacyjnego, w eFeM zmiana amplitudy nie wprowadza zmian w informacji przekazywanej przez sygnał. Zamiast tego zmiany częstotliwości w nośnej są używane do reprezentowania informacji.
eFeM jest często używane w radiu, ponieważ pozwala na przekazywanie sygnałów audio o wysokiej jakości, a także jest mniej wrażliwe na zakłócenia niż AeM. Modulacja eFeM jest również często stosowana w komunikacji bezprzewodowej, takiej jak telefonia komórkowa i transmisja danych w systemach satelitarnych.
Modulacja eFeM polega na zmianie częstotliwości sygnału nośnego w zależności od amplitudy sygnału modulującego. Zmiany częstotliwości są zakodowane w sygnale zmodulowanym i reprezentują informację.

Pod drugim znacznikiem kryje się treść:
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki:
Dalej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą:
Chwilowa częstotliwość sygnału zmodulowanego jest sumą częstotliwości spoczynkowej (ef zero) i dewiacji (detla ef z indeksem dolnym zero) Częstotliwość spoczynkowa to częstotliwość sygnału nośnego w modulacji eFeM, która występuje, gdy nie jest on modulowany żadnym sygnałem modulującym. Częstotliwość spoczynkowa jest częstotliwością, wokół której dochodzi do zmian częstotliwości w czasie modulacji. Zmiany te są spowodowane przez sygnał modulujący, który powoduje dewiację częstotliwości, czyli zmianę częstotliwości sygnału nośnego w modulacji eFeM, będącą wynikiem działania sygnału modulującego. Dewiacja częstotliwości określa, o ile zmieni się częstotliwość sygnału nośnego w stosunku do częstotliwości spoczynkowej. Im większa amplituda sygnału modulującego, tym większa będzie dewiacja częstotliwości. W modulacji eFeM informacja jest zakodowana w zmianach częstotliwości sygnału nośnego, a dewiacja częstotliwości jest jednym z parametrów określających zmianę częstotliwości.

Pod trzecim, w prostokącie, znacznikiem kryje się treść:
Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis grafiki:
Dalej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą:
Widmo sygnału eFeM to graficzne przedstawienie częstotliwości składowych, które składają się na ten sygnał. Jest to wykres, na którym wyświetlane są wartości amplitudy poszczególnych częstotliwości składowych w funkcji ich częstotliwości. Widmo prążkowe sygnału FM składa się z dwóch głównych składników: prążka fali nośnej o częstotliwości spoczynkowej i szeregu prążków bocznych, które znajdują się symetrycznie po obu stronach fali nośnej. Te dodatkowe prążki boczne są powiązane z krotnościami częstotliwości sygnału modulującego i są wynikiem jego modulacji na częstotliwości sygnału nośnego. Wartość amplitudy prążków bocznych jest uzależniona od poziomu sygnału modulującego oraz od współczynnika stałego k, który zależy od konstrukcji modulatora eFeM.

Ostatnia odnoga prowadzi do prostokąta z napisem modulacja pe em. W prostokącie znajdują się dwa znaczniki.
Pod pierwszym znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą:
Modulacja Pe eM (Fas Modulejszyn – modulacja amplitudy fazy) to jedna z technik modulacji sygnału, w której amplituda sygnału modulującego nie jest zmieniana, ale jego faza jest zmieniana w zależności od wartości sygnału modulowanego. W wyniku zmiany fazy amplituda sygnału zmodulowanego jest również zmieniana.
Modulacja Pe eM jest rzadko stosowana w systemach analogowych ze względu na trudność w projektowaniu odpowiednich modulatorów i demodulatorów. Z tego powodu modulacja fazy często jest przekształcana na modulację częstotliwości (eFeM) przed demodulacją. Jednak modulacja fazy jest szeroko stosowana w transmisji cyfrowej, gdzie nazywana jest kluczowaniem fazy Fas Szift King, Pe eS Ka). W Pe eS Ka faza sygnału nośnego jest przesuwana o różne wartości, aby kodować informacje wejściowe.
Między akapitami tekstu znajduje się ilustracja.
Opis grafiki:

Pod drugim znacznikiem w prostokącie znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z tekstem: Modulacja Pe eM jest często nazywana modulacją kąta, ponieważ jest podobna do modulacji częstotliwości eFeM w dziedzinie czasu. Modulacja kąta oznacza, że informacja jest przenoszona poprzez zmiany kąta fazy sygnału nośnego. W Pe eM amplituda sygnału jest stała, a przeniesienie informacji następuje wyłącznie przez zmiany fazy. Zmiany kąta fazy sygnału nośnego są wynikiem modulacji informacją. Kiedy sygnał nośny jest modulowany, jego kąt fazy jest zmieniany w określony sposób, co pozwala na przeniesienie informacji. W dziedzinie częstotliwości Pe eM jest reprezentowane jako sygnał nośny plus pasma boczne, które są wyrażone przez funkcje Besela, opisujące rozchodzenie się fali i drgań. Pe eM jest używana w różnych aplikacjach komunikacyjnych, w zależności od wymagań transmisji sygnału, np. w systemach transmisji bezprzewodowej i satelitarnej, ponieważ pozwala na efektywną transmisję dużych ilości informacji z wysoką.