Terapia TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation), czyli przezskórna stymulacja elektryczna oraz terapia prądami Träberta
Scenariusz lekcji - Terapia TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation), czyli przezskórna stymulacja elektryczna oraz terapia prądami Träberta.
Cele lekcji
Wiadomości
Uczeń potrafi stosować nowoczesne metody elektroterapii (TENS i prąd Träberta).
Umiejętności
Uczeń potrafi:
scharakteryzować parametry i działanie omawianych prądów;
przedstawić metodykę wykonywania zabiegów miejscowych prądem Träberta;
przedstawić metodykę zabiegów segmentarnych prądem Träberta;
dobrać odpowiedni rodzaj prądu oraz ułożenie elektrod do schorzenia w terapii TENS;
wymienić wskazania do tych zabiegów;
wymienić przeciwwskazania do omawianych zabiegów;
określić zasady BHP w zabiegach elektroleczniczych;
prawidłowo i samodzielnie wykonać zabiegi w sytuacjach typowych;
aktywnie uczestniczyć w zajęciach;
przejąć odpowiedzialność za swoją naukę.
Uczeń rozumie potrzebę rozwoju zawodowego i śledzenia nowości w fizjoterapii.
Metody i formy pracy
instruktaż i pokaz modelowy;
metoda praktyczna - ćwiczenia;
dyskusja problemowa.
Środki dydaktyczne
- urządzenie medyczne STYMAT S‑120;
- wielofunkcyjny aparat firmy Zimmer‑GALVA 5;
- osprzęt: elektrody, podkłady, kable łączące i rozwidlające, opaski elastyczne;
- leżanki, wałki, kocyki, woreczki z piaskiem;
- instrukcje stanowiskowe;
- pomoce dydaktyczne: czasopisma, podręczniki, rysunki poglądowe ułożenia elektrod, tablice anatomiczne;
- instrukcje obsługi aparatów.
Przebieg lekcji
Podany w nawiasach czas trwania lekcji jest dostosowany do zajęć trwających półtorej godziny, jest to oczywiście tylko propozycja, przedstawiony temat można przeprowadzić także podczas kilku krótszych lekcji.
Faza przygotowawcza (15 min)
1. Powitanie.
2. Sprawy organizacyjno‑porządkowe.
3. Podanie tematu zajęć i ich ogólnego celu.
4. Przedstawienie wizji zajęć.
Zajęcia są kontynuacją omawianego już wcześniej tematu metod leczenia prądami małej częstotliwości.
a) Uzasadnienie tematu i przedstawienie celów szczegółowych zajęć.
b) Uczniowie przypominają sobie potrzebne wiadomości.
c) Nauczyciel omawia obsługę urządzeń, które będą wykorzystywane podczas zajęć oraz pokazuje prawidłowe ich wykorzystanie. Następnie prosi uczniów o przygotowanie się do ćwiczeń. Ćwiczenia będą wykonywane w trzyosobowych grupach. Pod koniec zajęć nauczyciel oceni pracę uczniów oraz podsumuje zajęcia m. in. pod kątem realizacji celów.
Faza realizacyjna (100 min)
1. Uzasadnienie tematu zajęć.
Współczesna fizykoterapia coraz szerzej korzysta ze zdobyczy nauki i techniki. Pojawiają się nowe środki, a wraz z nimi nowe metody oddziaływań terapeutycznych. Dokładna znajomość wykorzystywanych czynników fizykalnych umożliwia terapeucie zastosowanie najkorzystniejszej metodyki w ramach przepisanego przez lekarza zlecenia. Umiejętnie dobrane prądy są warunkiem skuteczności leczenia, a ich dokładna znajomość umożliwia lepszą współpracę z lekarzem. Omówimy dziś terapie, które są coraz częściej stosowane w polskiej medycynie fizykalnej, mimo iż ich wykorzystywanie rozpoczęło się stosunkowo niedawno. Poznanie tych metod i ich umiejętne wykorzystanie stają się niezbędne w nowoczesnej fizykoterapii.
2. Przedstawienie celów szczegółowych zajęć.
3. Dyskusja dydaktyczna pozwalająca ocenić poziom wiedzy uczniów na temat:
- parametrów omawianych prądów;
- ich działania i zastosowania;
- wskazań i przeciwwskazań do terapii prądami małej częstotliwości;
- metod ułożenia elektrody;
- przygotowania stanowiska pracy;
- bezpieczeństwa wykonania zabiegów;
- kontaktu z pacjentem.
4. Ocena wiedzy poszczególnych uczniów.
5. Omówienie obsługi aparatury do przedstawionych terapii.
6. Pokazanie przez nauczyciela przykładów ułożenia elektrod w schorzeniach typowych.
7. Podział uczniów na trzyosobowe grupy.
8. Ćwiczenia w grupach, kontrolowanie przez nauczyciela przebiegu zabiegów.
Faza podsumowująca (20 min)
1. Ocena pracy poszczególnych grup uczniowskich.
2. Ocena realizacji założeń programowych.
3. Podsumowanie zajęć.
4. Podanie tematyki następnych zajęć.
5. Wskazanie źródeł i określenie partii materiału, których opanowanie jest niezbędne
do uczestnictwa w kolejnych zajęciach.
Bibliografia
A. Bauer, M. Wiecheć Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych, Markmed Rehabilitacja s. c., Ostrowiec Świętokrzyski 2005;
J. Kahn Elektroterapia. Zasady i zastosowanie, PZWL, Warszawa 1996;
J. Łazowski Podstawy fizykoterapii, Wydawnictwo AWF, Wrocław 2002;
Materiały z kursu doskonaląco‑szkoleniowego Współczesne tendencje w światowej terapii fizykalnej, Kołobrzeg 2002;
T. Mika, W. Kasprzak Fizykoterapia PZWL, Warszawa 2003;
A. Straburzyńska‑Lupa, G. Straburzyński Medycyna Fizykalna, PZWL, Warszawa 2003;
J. Wasyluk Podręcznik dydaktyki medycznej, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, Warszawa 1998.