Link to the lesson

R1FL3rvt1AZZD1

Ilustracja z trzynastego wieku przedstawiająca trzy klasy społeczeństwa. Na ilustracji przedstawione są trzy osoby. Po prawej stronie znajduje się chłop, pośrodku ilustracji stoi rycerz, po lewej stronie znajduje się mieszczanin. Chłop ubrany jest w czapkę wiązaną pod brodą oraz sukmanę do kolan. W dłoniach trzyma łopatę. Rycerz ubrany jest w hełm i zbroję oraz naciągniętą na zbroję szatę bez rękawów do kolan. W prawej dłoni rycerz trzyma tarczę z herbem. Mieszczanin ubrany jest w długą szatę do kostek z długim rękawem oraz chustę przeplecioną przez biodro oraz lewe ramię. Na stopach ma buty, nie posiada nakrycia głowy.

In the Middle Ages, much like in the present times, there existed various groups that members of society fell into, and the various roles they entailed. The shaping of the social classes brought about a very clear division of the Medieval society that would last for centuries to come. On the one hand, it assigned certain roles, rights, and obligations to each of the groups, but, on the other, it made leaving the social class of one’s birth very difficult. The members of the classes were not uniform, either. There existed many divisions and differences between them. Sources indicate that the warriors, knights and magnates played the first fiddle. They were the ones that shaped the Medieval state and played decisive roles in politics, and, in addition, fronted the heftiest sums for the development of arts and culture. They placed great emphasis on family tradition, and, in later centuries, on Christianity and its defense (“the Christian knight” – “miles Christianus”). The unwavering base of the knightly virtue was the loyalty towards one’s lord, then, later, also towards God and the Church. The warrior became a man of God, and the sword – the expression of divine will. The image of the stern, divine warrior began to change at the turn of the twelfth century, when the existing virile virtues were joined by the love of beauty and noble damsels, as well as the ability to understand and enjoy arts and culture.

The second fiddle was played by the people of the Chuch and God. In those times, they constituted the intellectual elite of society; they were responsible for safeguarding and relaying the memory of the European culture and tradition. This was rendered possible owing to, above all, operating on the same, unchanging rules, the same culture, and based on one, unchanging language – Latin. The care for memory and culture, however, was not the most important task of the people of the Church, even though they constituted pillars of both. Their main objective was to ensure that the Christians were under sacerdotal care, as well as to preach the Word of God to those that did not know it. They believed that this way they were implementing the advice of Christ himself, bringing the people to the highest form of good, and ensuring them eternal life.

RSJlgfx7uIn631

Ilustracja przedstawiająca Rynek w Nowogrodzie. Na pierwszym planie ilustracji znajdują się stragany na których kupcy sprzedają artykuły spożywcze, oglądają mapy, rozmawiają ze sobą. Na środku targu stoi drewniany wóz wyładowany chlebem, jeden z chlebów wyjmowany jest z wozu przez mężczyznę w czapce z brodą. Za mężczyzną stojącym koło wozu znajduje się chłopiec , który niesie tacę z produktami spożywczymi. Po bazarze spaceruje tłum przechodniów kobiet, dzieci , mężczyzn ubranych w średniowieczne mieszczańskie szaty. Po lewej stronie ilustracji znajduje się ciąg kamieniczek przed którymi po kamiennej drodze poruszają się drewniane wozy ciągnięte przez konie na których znajdują się duże pakunki oraz beczki. W tylnej części obrazu znajduje się brama wbudowana w mur miasta. Brama prowadzi na most który to prowadzi przez rzeką do drugiej części miasta. Brama posiada wierzę oraz dwie małe wieżyczki. W wierzy znajdują się dwa okienka, a w samej kubaturze bramy dwa rzędy okienek. Za bramą znajduje się most prowadzący przez rzekę po rzece pływają żaglowce. Po przeciwnej stronie rzeki znajduje się druga część średniowiecznego miasta. Na pagórku pod miastem znajdują się małe drewniane chatki. Dostęp do miasta chroniony jest murem. Do drugiej części miasta prowadzi również brama na której znajduje się zegar oraz trzy wierze. Za murem miasta widać wierze kościołów katolickich oraz dachy budynków.

The final group to be discussed was made up of the townsfolk. This one had many layers and divisions. Using the material status of its members, one can distinguish the patriciansPatricianspatricians – the most wealthy ones who possessed all of the political power; the commonersCommonerscommoners, or the majority of the townsfolk and the towns’ general population; and the plebeiansPlebeiansplebeians – the town’s poorest that had few rights and little money. Belonging to either of the groups determined one’s degree of participation in the town’s political life. What united the townsfolk, rich and poor alike, were the temples. They had “better” and “worse” spots inside them, but the townsfolk prayed for their towns’ prosperity together. At the same time, the relations between the Church and the townsfolk were complicated. On the one hand, the bishops were often the caretakers and managers of entire communities. On the other, many towns where money reigned supreme would become centers of sin and witness many turn their backs on God. Owing to the development of trade and convenient geographical situation, the cities of Italy and the Netherlands became the richest, with time rendering their surroundings dependent on them and becoming independent states. They became the symbol of the townsfolk’s freedom from duties towards the aristocracy, the knights, and the clergy.

Keywords

clergy, patricians, plebeians, commoners, everyday life, Medieval, Middle Ages

Glossary