Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Scenariusz lekcji: TWORZENIE I STOPNIOWANIE PRZYSŁÓWKÓW

1. Cele lekcji

a) Wiadomości (cel dydaktyczny): uczeń wie, jak należy tworzyć i stopniować przysłówki; a ponieważ Nulla regula sine exceptione, uczeń zna również wyjątki;

b) Umiejętności (cel kształcący): uczeń sam potrafi tworzyć stopień równy, wyższy i najwyższy przysłówka od podanego przymiotnika;

c) Podstawy (cel wychowawczy): stopniowanie jest w pewnym sensie, tak naprawdę, niczym innym, jak wartościowaniem (ładnie, ładniej, najładniej);

2. Typ lekcji

Lekcja gramatyczno‑ćwiczeniowa;

3. Metoda i forma pracy

  • bezpośrednie: powitanie i pożegnanie uczniów po łacinie, zapisanie tematu i numeru lekcji na tablicy;

  • pośrednie: uczniowie wykonują ćwiczenia dotyczące przysłówków;

4. Środki dydaktyczne

Anna Osipowicz, Lingua latina lingua nostra, Warszawa 2002

5. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

► Czynności wstępne (2min.): Witam uczniów po łacinie: Salvete! Sedete! Sprawdzam listę obecności, zapisuję numer (który podają mi uczniowie po łacinie) i temat lekcji na tablicy.

Sprawdzenie pracy domowej ( 5min.): Jako pracę domową uczniowie mieli zadane przypomnieć stopniowanie przymiotników. Proszę jednego z uczniów o podanie ogólnych zasad dotyczących tego zagadnienia oraz o utworzenie stopnia wyższego i najwyższego od przymiotnika longus, a um.

b) Faza realizacyjna

Wprowadzenie nowego materiału (20min.):

Krok I:

Mówię uczniom, że stopień równy przysłówka tworzymy przez dodanie do tematu przymiotnika:

  1. – końcówki – e, jeśli mamy do czynienia z przymiotnikami odmieniającymi się według I, II deklinacji (np. longus, a, um; pulcher, pulchra, pulchrum);

  2. – końcówki – iter, jeśli mamy do czynienia z przymiotnikami odmieniającymi się według deklinacji III (np. fortis, e)

  3. – końcówki – er

Na tablicy zapisuję (przymiotniki podają uczniowie):

Gradus positivus

Przymiotnik przysłówek

Longus, a, um

Gen. Long\ i + e longe

Pulcher, chra, chrum

Gen. Pulchr\i + e pulchre

Celeber, bris, bre

Gen. Celebr\is + iter celebriter

Fortis, e

Gen. Fort\is + iter fortiter

Felix

Gen. Felic\is + iter feliciter

Facilis, e + iter faciliter

Sapiens

Gen. Sapient\is + er sapienter

Krok II:

Następnie przechodzimy do stopnia wyższego. Proszę uczniów o utworzenie stopnia wyższego od podanych przymiotników, po czym informuje ich, że stopień wyższy przysłówka to nic innego, jak stopień wyższy przymiotnika w rodzaju nijakim ( neutrum).

Na tablicy zapisuję:

Gradus comparativus

Przymiotnik przysłówek

Longior, longius => longius

Pulchrior, pulchrius => pulchrius

Celebrior, celebrius => celebrius

Fortior, fortius => fortius

Felicior, felicius => felicius

Facilior, facilius => facilior, facilius

Sapientior, sapientius => sapientius

Krok III:

Następnie przechodzimy do najwyższego stopnia “wtajemniczenia”. Uczniowie podają mi formy stopnia najwyższego od wymienionych przymiotników, po czym informuję ich, że stopień najwyższy tworzymy poprzez dodanie do tematu stopnia najwyższego przymiotnika końcówki – e (por. gradus positivus przymiotników wg deklinacji I, II).

Na tablicy zapisuję:

Gradus superlativus

Przymiotnik przysłówek

Longissimus, a, um

Gen. Longissim\i + e longissime

Pulcherrimus, a, um pulcherrime

Celeberrimus, a, um celeberrime

Fortissimus, a, um fortissime

Felicissimus, a, um felicissime

Facillimus, a, um * facillime

Sapientissimus, a, um sapientissime

*proszę jedną z uczennic o przypomnienie 6‑ciu przymiotników, które tworzą stopień najwyższy nieregularnie: facilis‑difficilis, similis‑dissimilis, gracilis, humilis.

Krok IV:

Na koniec mówię, że w stopniu równym mogą występować przysłówki w formie:

  1. Acc. Sing.

np. wiele- multum =>Acc. od multus, a, um

inne: passim- tu i ówdzie, partim- częściowo, statim- natychmiast

  1. Abl. Sing.

np. szybko- cito => Abl. Od citus, a, um

np. forte- przypadkiem => Abl. Od fors, fortis

inne: subito- nagle, sero- późno

Ćwiczenie sprawności i nawyków (13min.):

Krok I:

Robię z uczniami ćwiczenie 1/ 194 ustnie. Wybrani uczniowie tworzą przysłówki od przymiotników:

  1. honestus, a, um

  2. acer, acris, acre

  3. prudens, prudentis

  4. saluber, bris, bre

  5. altus, a, um

  6. vehemens, vehamentis

Uczniowie tworzą wszystkie trzy stopnie oraz tłumaczą.

Krok II:

Następnie robią ćwiczenie 2/194, przykłady: h, g, f, e, d

Tłumaczą zdania, wyszukują w nich przysłówki oraz podają, od jakich przymiotników pochodzą.

h) Bis dat, qui cito dat

g) Qui modice vivit, misere vivit.

f) Quae volumus, credimus libenter.

e) Nihil recte sine exemplo docetur

d) Beatius est magis dare quam accipere.

c) Faza podsumowująca

Podsumowanie i utrwalenie nowego materiału ( 2min.): Pytam uczniów, czy wszystko jest jasne (clare:) , czy jest coś, czego nie zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśniam. Jeden z uczniów przypomina pokrótce reguły tworzenia przysłówków;

Zadanie i objaśnienie pracy domowej (2min.): Jako pracę domową zadaję trzy zdania z ćw. 2/ 194.

Pożegnanie (1 min.): Żegnam uczniów po łacinie: Valete!

6. Bibliografia

Anna Osipowicz, Lingua latina lingua nostra, Warszawa 2002

Zadanie domowe

Jako pracę domową zadaję trzy zdania z ćw. 2/ 194:

c) Audacter calumniare, semper aliquid haeret

b) Anima naturaliter Christiana.

a) Facilius natura intellegitur quam enarratur

R1XlowAl5LsPJ

Pobierz załącznik

Plik DOC o rozmiarze 43.00 KB w języku polskim