Układ nerwowy
Układ nerwowy człowieka to bardzo skomplikowany i skuteczny system zarządzania i komunikacji. Do jego głównych zadań należy odbieranie i analizowanie bodźców płynących z otoczenia, wywoływanie odpowiednich reakcji organizmu, a także koordynowanie pracy pozostałych układów.

że układ nerwowy zbudowany jest z neuronów – komórek nerwowych;
że funkcją układu nerwowego jest przesyłanie informacji.
Wykażesz związek między budową a funkcją neuronu.
Wyjaśnisz, na czym polega przewodzenie impulsów nerwowych pomiędzy neuronami.
Omówisz strukturalny i czynnościowy podział układu nerwowego.
Wyjaśnisz, na czym polega przeciwstawne działanie układu współczulnego i przywspółczulnego.
1. Budowa układu nerwowego
Układ nerwowy zbudowany jest z dwóch układów współpracujących ze sobą i resztą organizmu. Ze względu na budowę wyróżniamy ośrodkowy (centralny) układ nerwowy (OUN) oraz obwodowy układ nerwowy.
Ośrodkowy układ nerwowyOśrodkowy układ nerwowy składa się z mózgowiamózgowia i rdzenia kręgowego. Stanowi centrum kontroli całego organizmu. Odbiera, analizuje i przetwarza informacje pochodzące ze środowiska wewnętrznego i zewnętrznego, wysyła odpowiedzi do narządów wykonawczych. Umożliwiają to nerwy czaszkowe i rdzeniowe, które łączą mózgowie i rdzeń z różnymi częściami ciała. To one, wraz ze splotami i zwojami, budują obwodowy układ nerwowyobwodowy układ nerwowy. Układ ten odbiera informacje, przesyła je do ośrodkowego układu nerwowego oraz przewodzi odpowiedzi na nie z mózgowia i rdzenia kręgowego do narządów wykonawczych.

W obwodowym układzie nerwowym można wyróżnić układ somatyczny i układ autonomiczny. Dzięki ich współpracy środowisko wewnętrzne organizmu pozostaje w równowadze. Układ somatycznyUkład somatyczny jest zależny od naszej woli. Odbiera bodźce ze środowiska zewnętrznego i kieruje pracą mięśni szkieletowych. Układ autonomicznyUkład autonomiczny (wegetatywny) funkcjonuje niezależnie od naszej woli. Odbiera bodźce pochodzące ze środowiska wewnętrznego i kontroluje pracę narządów wewnętrznych (np. mięśnia sercowego).
W układzie autonomicznym wyróżniamy część współczulnąwspółczulną i przywspółczulnąprzywspółczulną. Obie, za pośrednictwem różnych nerwów, wpływają na ten sam narząd, a wykonywane przez nie czynności mają charakter przeciwstawny.
Układ współczulny pobudza aktywność wielu narządów (i hamuje pracę innych) oraz mobilizuje organizm do działania w sytuacjach stresowych.
Układ przywspółczulny pełni funkcje odwrotne – hamuje aktywność narządów i wycisza organizm. Układ współczulny powoduje na przykład rozszerzenie źrenic, które pojawia się, gdy organizm przygotowany jest do obrony lub ucieczki. Aby ucieczka się udała, musi rejestrować wszystkie zagrażające organizmowi ruchy i szczegóły otoczenia. Gdy niebezpieczeństwo minie, układ przywspółczulny sprawia, że źrenice się zwężają, a oczy już nie są tak wrażliwe na informacje płynące z otoczenia.

Całkowita długość nerwów obwodowych u człowieka wynosi 150 tysięcy km. Prędkość przewodzenia impulsów wynosi od 0,1 m/s w cienkich włóknach bezmielinowych do 120 m/s w grubych włóknach z osłonką mielinową.
Pomyśl i zapisz te pory doby, kiedy układ przywspółczulny przejmuje dowodzenie nad organizmem i opisz, na czym ono polega.
2. Komórki nerwowe i nerwy
Podstawowymi jednostkami strukturalnymi i funkcjonalnymi układu nerwowego są komórki nerwowe – neuronyneurony. Drzewiasty kształt neuronów to wyraz ich przystosowania do odbierania i przekazywania informacji. Od ciała komórki nerwowej odchodzą w wielu kierunkach liczne, cienkie wypustki, tzw. dendrytydendryty. Są one krótkie i mocno rozgałęzione, przewodzą informacje w kierunku ciała komórki. Stanowią ok. 80 % całkowitej masy neuronu. Pojedyncza długa (u człowieka mierząca nawet do 100 cm) wypustka nerwowa to aksonakson odpowiedzialny za przekazywanie informacji od ciała komórki nerwowej do innego neuronu lub narządu wykonawczego. Nazywany jest też neurytem lub włóknem nerwowym.

Błona komórkowa neuronu posiada zdolność przewodzenia informacji w postaci impulsów elektrycznych (nerwowych). Impulsy dostarczane są przez dendryty do błony okrywającej ciało komórki nerwowej, a stąd biegną wzdłuż błony komórkowej aksonu do innych neuronów, mięśni, gruczołów.
Wypustki neuronów nie stykają się bezpośrednio ze sobą. Dzieli je bardzo wąska szczelina, tzw. szczelina synaptyczna, przez którą przekazywane są impulsy z aksonu jednej komórki do dendrytu drugiej (lub z aksonu do np. komórki mięśniowej lub gruczołu). Połączenie aksonu komórki przekazującej impuls z błoną komórki innego neuronu przyjmującego impuls lub innej komórki przyjmującej impuls, nosi nazwę synapsysynapsy. Wyróżniamy synapsy chemiczne i elektryczne.
Większość połączeń między neuronami stanowią synapsy chemiczne, w których w przestrzeni synaptycznej informacja jest przenoszona za pośrednictwem substancji chemicznych, zwanych neuroprzekaźnikamineuroprzekaźnikami. Wydziela je kolbowato rozszerzone zakończenie aksonu, a w błonie sąsiadujących z nim dendrytów znajdują się receptory, które pasują przestrzennie do neuroprzekaźników. Gdy impuls elektryczny dotrze do kolbkowatego zakończenia aksonu, do wnętrza szczeliny synaptycznej wydzielane są neuroprzekaźniki. Łączą się one z receptorami obecnymi w błonie komórki przyjmującej, co powoduje powstanie w niej impulsu elektrycznego przemieszczającego się dalej w kierunku jej aksonu.
Oprócz synaps chemicznych występują (rzadko) jeszcze synapsy elektryczne. Ich szczeliny synaptyczne są bardzo wąskie, co umożliwia przechodzenie impulsu nerwowego bezpośrednio z jednego neuronu na drugi. Synapsy elektryczne pracują dwukierunkowo – przekazują impulsy w obydwu komórkach.

Niektóre substancje mogą zakłócać przekazywanie synaptyczne przez:
naśladowanie neuroprzekaźnika (np. nikotyna);
zatrzymanie zbyt dużej ilości neuroprzekaźnika w szczelinie synaptycznej (np. kokaina);
ograniczenie wydzielania neuroprzekaźnika (np. alkohol);
blokowanie receptorów.
Wymień rodzaje komórek, które mogą tworzyć synapsy na styku z komórką nerwową.
Niektóre aksony otoczone są osłonką mielinową. Izoluje ona sąsiednie neurony i przyspiesza przewodzenie impulsów wzdłuż włókien nerwowych. Aksony lub dendryty różnych neuronów, zebrane w pęczki i okryte od zewnątrz tkanką łączną, tworzą nerwnerw. Nerwy mają za zadanie przekazywać informacje między mózgowiem lub rdzeniem kręgowym a komórkami ciała.

Czasem po uderzeniu się w łokieć odczuwa się mrowienie przebiegające wzdłuż części ręki do palców, a potem silny ból. To skutek urazu nerwu łokciowego, który przebiega wewnątrz łokcia w rowku kości ramieniowej. Leży płytko pod skórą, dlatego można palcami wyczuć jego obecność.
Podsumowanie
Podstawową jednostką strukturalną i funkcjonalną układu nerwowego jest neuron.
W układzie nerwowym informacje przekazywane są w postaci impulsów elektrycznych i substancji chemicznych.
Impulsy elektryczne przebiegają przez neuron jednokierunkowo, od dendrytów, przez ciało komórki, aż do aksonu.
Ośrodkowy układ nerwowy składa się z mózgowia i rdzenia kręgowego.
W skład obwodowego układu nerwowego wchodzą nerwy odchodzące od mózgowia i rdzenia kręgowego.
Układ autonomiczny podtrzymuje funkcje życiowe: odbiera bodźce pochodzące ze środowiska wewnętrznego organizmu, kontroluje pracę narządów, których działanie jest niezależne od naszej woli, umożliwia aktywność i wysiłek organizmu albo spowalnia pracę narządów wewnętrznych.
Praca domowa
Stwórz tabelkę, w której porównasz dendryty i akson. Uwzględnij 3 cechy.
Porównaj trzy cechy dendryty i aksonu.
Wyjaśnij, jakie znaczenie w okresie wypoczynku ma zwalnianie pracy serca, pobudzanie perystaltyki jelit oraz zwiększanie wydzielania soków w żołądku. Która część układu nerwowego odpowiada za te czynności?
Słownik
inaczej neuryt lub włókno nerwowe; długa pojedyncza wypustka nerwowa przewodząca impuls nerwowy od ciała neuronu do innej komórki
część układu nerwowego odpowiedzialna za odbiór bodźców ze środowiska wewnętrznego i za regulację pracy narządów niezależnych od woli
krótkie, rozgałęzione wypustki neuronu przewodzące impuls nerwowy od receptora do ciała komórki, a następnie do aksonu
część centralnego układu nerwowego znajdująca się w czaszce; składa się z mózgu, móżdżku i rdzenia przedłużonego
struktura zbudowana z pęczków włókien nerwowych (aksonów), przewodząca impulsy nerwowe między ośrodkowym układem nerwowym a resztą ciała
komórka nerwowa
substancja chemiczna zawarta w pęcherzykach synaptycznych wydzielana do wnętrza synapsy przez komórkę przekazującą impuls; powoduje pobudzenie komórki odbierającej impuls
część układu nerwowego utworzona przez nerwy odchodzące od mózgu i rdzenia kręgowego
część układu nerwowego złożona z mózgowia i rdzenia kręgowego
część układu nerwowego odpowiedzialna za odbiór bodźców ze środowiska zewnętrznego i regulację pracy mięśni szkieletowych
wąska przestrzeń między komórką nerwową (jej aksonem) a inną komórką nerwową (dendrytem), komórką mięśniową lub budującą gruczoł, w której pobudzenie przekazywane jest za pomocą neuroprzekaźników w synapsie chemicznej lub bezpośrednio z jednego neuronu na drugi w synapsie elektrycznej
część układu autonomicznego odpowiadająca za wyciszenie organizmu poprzez zmniejszenie aktywności narządów (z wyjątkiem narządów układu pokarmowego)
część układu autonomicznego odpowiadająca za mobilizację organizmu przez zwiększenie aktywności narządów (z wyjątkiem narządów układu pokarmowego)
Zadania
Neuron, który przewodzi ze skóry informację o obniżeniu temperatury otoczenia, należy do Możliwe odpowiedzi: 1. obwodowego układu nerwowego., 2. somatycznego układu nerwowego., 3. centralnego układu nerwowego., 4. autonomicznego układu nerwowego.

W synapsie elektrycznej impuls elektryczny przebiega: Możliwe odpowiedzi: 1. bez opóźnienia ponieważ między neuronami jest szczelina synaptyczna, 2. z opóźnieniem ponieważ w synapsie zamieniana jest energia impulsu elektrycznego, 3. bez opóźnienia ponieważ przekazywanie impulsu nie wymaga obecności neuroprzekaźnika, 4. z opóźnieniem ponieważ neuroprzekaźnik musi zostać rozłożony w szczelinie synaptycznej