Unia Europejska – historia, cele, instytucje, programy
Unia Europejska – historia, cele, instytucje, programy
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
zna historię tworzenia się Unii Europejskiej,
wie ile krajów członkowskich wchodzi w skład Unii Europejskiej,
wie jakie są podstawowe obszary współpracy państw członkowskich UE oraz główne cele działalności UE,
wie jakie korzyści i zagrożenia wiążą się ze wstąpieniem państwa do UE.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi wymienić kraje członkowskie UE i wskazać je na mapie,
potrafi wyjaśnić czym zajmują się poszczególne instytucje europejskie,
umie omówić przykładowe fundusze i programy europejskie,
potrafi omówić proces uchwalania prawa unijnego.
2. Metoda i forma pracy
Praca z całą klasą, praca indywidualna, dyskusja.
3. Środki dydaktyczne
Ścienna fizyczna mapa Europy
Atlasy geograficzne dla szkół średnich
Podręczniki geografii
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i przedstawia im cele zajęć. W klasie zostaje rozwieszona mapa fizyczna Europy. Nauczyciel prosi o wyjęcie atlasów geograficznych (co najmniej 1 atlas na dwie osoby) i podręczników geografii.
b) Faza realizacyjna
Nauczyciel przedstawia uczniom historię rozwoju Unii Europejskiej począwszy od 1951 r. (powsatnie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali) – mówi kiedy organizację powołano do życia, kogo uważamy za „ojców UE”, jakie organizacje weszły w skład Unii Europejskiej, jakie państwa były założycielami UE i wjakich latach przystępowały kolejne kraje członkowskie.
Nauczyciel przedstawia uczniom główne cele UE oraz podstawowe obszary współpracy państw członkowskich. Nauczyciel opowiada uczniom o czterech wolnościach (wolny przepływ towarów, wolny przepływ usług, wolny przepływ pieniądza, wolny przepływ osób) i trzech filarach UE (zakres działania dwóch wspólnot europejskich, wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa, współpraca w sprawach wewnętrznych i sprawiedliwości).
Nauczyciel przedstawia uczniom instytucje europejskie (Rada Europejska, Komisja Europejska, Rada Ministrów, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości, Europejski Bank Centralny, Trybunał Obrachunkowy, Komitet Regionów, Komitet Ekonomiczno‑Społeczny) i omawia ich zakres działań.
Nauczyciel omawia unijne fundusze (m.in. PHARE, ISPA, SAPARD, fundusz kohezyjny, fundusze strukturalne) i programy (INTERREG, Sokrates, Erasmus, Equal, programy przedakcesyjne).
Nauczyciel przedstawia uczniom proces uchwalania unijnego prawa oraz omawia kwestię obywatelstwa unijnego.
Nauczyciel porusza kwestię tzw. państw stowarzyszonych, tłumaczy uczniom jakie prawa mają kraje stowarzyszone z UE oraz ile ich jest.
Nauczyciel opowiada uczniom o symbolach UE – m.in. fladze, hymnie.
c) Faza podsumowująca
Nauczyciel przypomina uczniom najważniejsze fakty dotyczące funkcjonowania Unii Europejskiej.
Nauczyciel prosi uczniów aby w domu odpowiedzieli na następujące pytania (załącznik 1).
5. Bibliografia
Kozioł T., Geografia. Zagadnienia maturalne, Wydawnictwo Szkolne Omega, Kraków 1999.
Kienzler I., Leksykon Unii Europejskiej, Świat Książki, Warszawa 2003.
Merty T. (red.), Z demokracją na Ty, Civitas, Warszawa 2005.
6. Załączniki
a) Karta pracy ucznia
brak
b) Zadanie domowe
załącznik 1
Jakie państwa kandydują obecnie do przystąpienia do Unii Europejskiej i zamknęły już pomyślnie negocjacje?
Jakie kraje kandydujące rozpoczęły negocjacje 3 października 2005?
Jakie państwo w wyniku referendum przeprowadzonego wśród obywateli nie weszło do Unii Europejskiej?
Proszę napisać co według Ciebie zmieniło się w Polsce (zarówno na lepsze jak i na gorsze) po tym jak została członkiem Unii Europejskiej
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
brak