Uroda świata i życzliwość ludzi dla rudowłosej dziewczynki

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń zna pojęcie „portret literacki”.

b) Umiejętności

Uczeń potrafi:

• znaleźć w utworze potrzebne mu informacje,

• ocenić postępowanie i cechy charakteru postaci,

• wymyślić nazwę „w stylu Ani” dla miejsca lub rzeczy,

• pracować w grupie.

2. Metoda i forma pracy

Metody: praca w grupie, praca z książką

Formy: indywidualna, grupowa, zbiorowa

3. Środki dydaktyczne

1. tekst powieści

2. karteczki z wydarzeniami z życia Ani

3. rebus do przypięcia na tablicę

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Powitanie i czynności organizacyjne. Uczniowie rozwiązują rebus przygotowany przez prowadzącą – hasło: portret literacki (załącznik) Uczniowie zastanawiają się, co znaczy to hasło i przypominają sobie, z jakich elementów składa się charakterystyka postaci.

b) Faza realizacyjna

1. Wspólna praca nad początkiem charakterystyki bohaterki – przedstawienie postaci i wyglądu dziewczynki (Ania jako podlotek i szesnastoletnia dziewczyna) – wnioski zostają zapisane na tablicy.

2. Uczniowie w grupach opracowują dalszą część charakterystyki. Każda grupa losuje karteczki z zagadnieniami. Uczniowie zastanawiają się, jakie cechy charakteru Ani ujawniają się w danej sytuacji (podróż z Mateuszem na Zielone Wzgórze; pierwsze spotkanie z p. Linde; szkolna afera z Gilbertem, przefarbowanie włosów, pomoc chorej Minnie; Ania i jej pomyłki kuchenne; spotkanie z p. Józefiną Barry, nauka Ani w szkole; wędrówka przez Las Duchów; gra w wyzywankę; przedstawienie „Elaine”; śmierć Mateusza, egzaminy do seminarium nauczycielskiego, zrezygnowanie z wyjazdu na studia).

3. Każda z grup prezentuje wyniki swojej pracy, które zostają zapisane na tablicy.

4. Uczniowie wskazują cechy pozytywne i negatywne charakteru Ani. Nauczycielka zadaje pytanie: Co autorka osiągnęła, budując postać z różnych cech, nie tylko pozytywnych?

5. Postawienie problemu – czy są cechy, które uległy zmianie? Uczniowie formułują wniosek.

6. Podkreślenie bujnej wyobraźni Ani i jej skłonności do nadawania roślinom, miejscom imion – wyszukiwanie przykładów w książce.

7. Uczniowie otrzymują polecenie stworzenia swoich własnych nazw miejsc, m.in. związanych ze szkołą (np. boiska). Odczytania propozycji.

c) Faza podsumowująca

Uczniowie zastanawiają się, czy Ania mogłaby stać się ich koleżanką.

5. Bibliografia

1. L. M. Montgomery, Ania z Zielonego Wzgórza, przeł. R.Bernsteinowa, Prószyński i S‑ka, Warszawa 2001.

6. Załączniki

rebus

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak