E-materiały do kształcenia zawodowego

Proces załadunku i rozładunku w porcie morskim

Obsługa ładunków w portach i terminalach — Technik eksploatacji portów i terminali

bg‑gold

Urządzenia przeładunkowe w porcie morskim

WIZUALIZACJA 3D

1
R1W49TJxHX7VY
Wizualizacja 3D urządzenia przeładunkowe w porcie morskim
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

W wizualizacji 3D przedstawione jest czternaście modeli przedstawiających urządzenia przeładunkowe w porcie morskim. Na modelach znajdują się punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis urządzenia wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.

  1. Żuraw portowy. Jest on mobilny, posiada koła do poruszania się po powierzchni. Ma długą kratownicę służącą za wysięg, na której końcu znajduje się hak zamocowany na wielu linach. Na końcu haka zamocowana jest końcówka do podnoszenia określonych materiałów. Do końcówki zamocowany jest kontener.
    Tekst: To dźwignica, której część konstrukcji nośnej zwana wysięgnikiem, zdolna jest do wykonywania ruchów obrotowych w płaszczyźnie poziomej lub pionowej albo w obu płaszczyznach jednocześnie. Jest urządzeniem mechanicznym służącym do przeładunku towarów ze statków na nabrzeże lub odwrotnie, pracuje w trybie przerywanym. Dźwig portowy jest tak skonstruowany, że może wykonywać kilka operacji jednocześnie: podnosić i opuszczać ładunki, obracać wysięgnicę wokół własnej osi i zmieniać jej nachylenie, a także przesuwać się wzdłuż nabrzeża. W skład budowy żurawia portowego wchodzi: wysięgnik, kabiny operatora, wyciągarka, rozdzielnia elektryczna, przeciw waga. Używane w dokach portowych do załadunku i rozładunku statków oraz przy montażu i remoncie obiektów pływających. Żurawie portowe możemy spotkać w każdym porcie, w każdym terminalu, ze względu na uniwersalność wykonywanych prac. Jest urządzeniem przeładunkowym uniwersalnym i może obsługiwać wiele grup ładunkowych. W zależności od wykonywanej pracy i rejonu wykonywanej pracy można je podzielić na żurawie:

    • stacjonarne,

    • przenośne,

    • pokładowe (na pokładzie statku),

    • samojezdne,

    • szynowe,

    • pływające.

  2. Żuraw portowy portalowy. Jest on stacjonarny, nie posiada kół do poruszania się po powierzchni. Ma metalowe ramię z przegubami, na końcu którego zawieszony jest hak zamocowany na dwóch linach.
    Tekst: Jest maszyną używaną do przenoszenia obiektów wielkogabarytowych takich jak kontenery. Jego podstawa składa się z pary pionowych wsporników stalowych tworząc bramę (portal), która pozwala na przejazd nad ciągami transportowymi. Przymocowanie żurawia zależy od sposobu jego wykorzystania, może być on montowany na stałe do podłoża lub przymocowany do kół, bądź torów co będzie umożliwiać jego ruch. Jego działanie oparte jest na zaawansowanych technologicznie systemach operacyjnych hydraulicznych i elektrycznych. Żuraw tego typu wykorzystywany jest w stoczniach oraz wszelkiego rodzaju portach. Służy on przy załadunku i rozładunku statków, jaki i przy ich naprawie a także budowie. Żuraw ten ma zdolność do wykonywania ruchów w płaszczyźnie poziomej i pionowej oraz obrotowej.

  3. Suwnica RTG (ang. rubber tyred gantry). Jest ona mobilna, posiada koła do poruszania się po powierzchni. Na dwóch zestawach kół oparte są cztery kolumny, pomiędzy którymi na szczycie znajdują się dwie szyny. Na szynach znajduje się wózek z kabiną i mechanizmem z linami, na których wisi mechanizm do przenoszenia kontenerów. W mechanizmie zawieszony jest kontener.
    Tekst: To urządzenie przeładunkowe odpowiedzialne za przemieszczanie kontenerów w obrębie placów składowych. Pracuje w trybie przerywanym. Są one obsługiwane przez operatorów znajdujących się w kabinie. Ich głównym zadaniem jest przenoszenie kontenerów, transportowanych do portów przez ciężarówki lub ciągniki terminalowe na bloki kontenerów. Standardowy zakres pracy tego typu suwnicy to od pięciu do ośmiu kontenerów na szerokość oraz od trzech do pięciu kontenerów na wysokość. Moc do zasilenia całego układu urządzenia, zapewniają silniki wysokoprężne. Za pomocą systemów wózków lub prowadników kablowych, możliwy jest przesył energii elektrycznej i danych do wózka suwnicy. W skład budowy suwnicy wchodzą takie elementy jak: stalowa konstrukcja, most, wózek jazdy oraz mechanizm podnoszenia.

  4. Suwnica portowa kontenerowa typu STS (ang. ship to shore). Jest ona mobilna, posiada koła do poruszania się po powierzchni. Na dwóch zestawach kół oparte są cztery kolumny, na szczycie których zamontowana jest długa pozioma kratownica służąca za wysięg. Pod kratownicą zawieszony jest wózek z kabiną i mechanizmem z linami, na których wisi mechanizm do przenoszenia kontenerów. W mechanizmie zawieszony jest kontener.
    Tekst: To urządzenie dźwignicowe STS (ship to shore), pracujące w trybie przerywanym, przy nabrzeżu w relacji statek‑nabrzeże‑statek. Dzięki nim jest możliwy transport kontenerów ze statku na ląd lub odwrotnie. Suwnice to dźwignice, których obszar pracy stanowi pole prostokąta, ograniczone skrajnymi dojazdami przejezdnej wyciągarki oraz konstrukcji nośnej, zwane pomostem, bramą, itp. Jej podstawowymi elementami konstrukcji są dwie pionowe podpory wsparte na mechanizmie jazdy oraz wózek z mechanizmem podnoszenia poruszający się po belce łączącej podpory. Urządzenia te mają różne wielkości i wymiary wysięgnika. Istotne jest dostosowanie się do stale zmieniających się warunków portowych. Suwnice STS znajdują się w każdym terminalu kontenerowym na całym świecie. Przykładowo w gdańskim terminalu kontenerowym DCT (Deepwater Container Terminal), czy w Baltic Container Temrinal w Gdyni (BCT). Ich praca może być w pełni zautomatyzowana.

  5. Suwnica bramowa szynowa RMG (ang. rail mounted gantry). Jest ona mobilna, umieszczona na szynach i zdolna do poruszania się po powierzchni. Na dwóch szynach oparte są cztery kolumny, pomiędzy którymi na szczycie znajdują się dwie długie szyny. Na szynach znajduje się wózek z kabiną i mechanizmem z linami, na których wisi mechanizm do przenoszenia kontenerów. W mechanizmie zawieszony jest kontener.
    Tekst: To dźwignica poruszająca się w obrębie portowej bocznicy kolejowej po odpowiednio przystosowanych do tego torach. Montowana jest również w takich miejscach jak składowiska lub pochylnie stoczniowe. Jej głównym zadaniem jest przeładowanie kontenerów w relacji plac składowy‑środek transportowy (np. wagon kolejowy) i odwrotnie. Równie dobrze sprawdza się przy renowacji i budowie statków a przede wszystkim do przenoszenia ładunków o dużej masie na zewnętrznych składowiskach. Głównym elementem budowy jest pomost zawieszony na dwóch bocznych mostach. Suwnica może posiadać dwie lub więcej bram. Natomiast bramy są wyposażone w podwozie szynowe lub kołowe.

  6. Spreader. Mechanizm służący do mocowania kontenerów na linach pod suwnicami. Prostokątna rama na rogach posiada uchwyty, które mocuje się do podwieszanego kontenera. Na urządzeniu zamocowany jest kontener.
    Tekst: Ważnym elementem wyposażenia suwnicy kontenerowej jest spreader, widoczny na rysunku, czyli techniczne urządzenie stanowiące wyposażenie dźwignicy, przeznaczone do chwytania kontenerów. Jest to rodzaj ramy załadunkowej z ryglami obrotowym. Wyposażony w stabilizator, ogranicza przechylanie się kontenera podczas przeładunku. Umożliwia obsługę zarówno kontenerów dwudziesto stopowych, jak i czterdziesto stopowych. Stanowią część wyposażenia portowych dźwigów kontenerowych, żurawi i kontenerowych suwnic bramowych. Ułatwiają one chwytanie jednego lub dwóch kontenerów za ich znormalizowane naroża.

  7. Spreader bez kontenera. Mechanizm służący do mocowania kontenerów na linach pod suwnicami. Prostokątna rama na rogach posiada uchwyty, które mocuje się do podwieszanego kontenera.
    Tekst: Ważnym elementem wyposażenia suwnicy kontenerowej jest spreader, widoczny na rysunku, czyli techniczne urządzenie stanowiące wyposażenie dźwignicy, przeznaczone do chwytania kontenerów. Jest to rodzaj ramy załadunkowej z ryglami obrotowym. Wyposażony w stabilizator, ogranicza przechylanie się kontenera podczas przeładunku. Umożliwia obsługę zarówno kontenerów dwudziesto stopowych, jak i czterdziesto stopowych. Stanowią część wyposażenia portowych dźwigów kontenerowych, żurawi i kontenerowych suwnic bramowych. Ułatwiają one chwytanie jednego lub dwóch kontenerów za ich znormalizowane naroża.

  8. Wóz wysięgnikowy RS (ang. reach stacker). Jest to pojazd czterokołowy z umieszczonym na górze wysięgnikiem. Wysięgnik ma na końcu spreader do unoszenia kontenerów. Na wysięgniku zawieszony jest kontener.
    Tekst: To żuraw do stertowania z możliwościami przeładunkowymi kontenerów. Zaliczane są do ciężkich, jezdnych urządzeń przeładunkowych służących do piętrzenia i przewozu kontenerów. Są to wozy o sześciokołowym podwoziu, posiadającym centralnie umieszczone teleskopowe ramię zakończone automatycznym spreaderem, który używany jest do chwytania i mocowania kontenera. Specjalna konstrukcja reachstacker’a umożliwia piętrzenie kontenerów nawet w sześciu warstwach. Wielofunkcyjność i mobilność reachstacker’a sprawia, że jest on niezbędnym urządzeniem służącym do manipulacji ładunków w polskich terminalach. Możliwy jest łatwy załadunek i rozładunek kontenerów poniżej poziomu gruntu, na przykład przy załadunku statków rzecznych bez specjalnej uprzęży na kontenery.

  9. Wóz wysięgnikowy RS bez kontenera (ang. reach stacker). Jest to pojazd czterokołowy z umieszczonym na górze wysięgnikiem. Wysięgnik ma na końcu spreader do unoszenia kontenerów.
    Tekst: To żuraw do stertowania z możliwościami przeładunkowymi kontenerów. Zaliczane są do ciężkich, jezdnych urządzeń przeładunkowych służących do piętrzenia i przewozu kontenerów. Są to wozy o sześciokołowym podwoziu, posiadającym centralnie umieszczone teleskopowe ramię zakończone automatycznym spreaderem, który używany jest do chwytania i mocowania kontenera. Specjalna konstrukcja reachstacker’a umożliwia piętrzenie kontenerów nawet w sześciu warstwach. Wielofunkcyjność i mobilność reachstacker’a sprawia, że jest on niezbędnym urządzeniem służącym do manipulacji ładunków w polskich terminalach. Możliwy jest łatwy załadunek i rozładunek kontenerów poniżej poziomu gruntu, na przykład przy załadunku statków rzecznych bez specjalnej uprzęży na kontenery.

  10. Wóz podsiębierny SC (ang. straddle carrier). Jest on mobilny, posiada koła do poruszania się po powierzchni. Na dwóch zestawach kół oparte są cztery kolumny, pomiędzy którymi na szczycie znajduje się kabina i mechanizm z linami, na których wisi spreader do przenoszenia kontenerów. między kolumnami zawieszony jest kontener.
    Tekst: Jest urządzeniem przeznaczonym do manipulacji kontenerami na placu składowym, stosowany najczęściej w terminalach portowych i intermodalnych. Pracuje w trybie przerywanym. Wozy bramowe zwane również dźwignicami służą do transportu, przeładunku i składowania kontenerów na terenie terminala kontenerowego. Ważnym elementem wyposażenia wozu bramowego jest również spreader. Konstrukcja opiera się na kołach, co umożliwia sprawne manewrowanie maszyny. Samojezdny wóz bramowy (unoszący lub piętrzący), wyposażony w trwale połączony z nim spreader, umieszczony między podporami. Wóz przystosowany jest do składowania kontenerów dwudziesto i czterdziesto stopowych w dwóch warstwach (trzecia warstwa przejezdna) oraz umożliwia obsługę samochodów, wagonów kolejowych i transport międzystanowiskowy. Służy do szybkiego, poziomego transportu kontenerów między nabrzeżem a placem kontenerowym.

  11. Podnośnikowy wóz czołowy CLT (ang. container lift trucks). Jest to pojazd czterokołowy z szeroką przednią osią. Na przedzie pojazdu jest pionowy podnośnik z uchwytem do mocowania kontenerów. Na podnośniku widoczny jest kontener.
    Tekst: To inaczej wóz do podnoszenia pustych kontenerów - empty container handlers, lżejsza budowa i konstrukcja w porównaniu do reachstackerów. Ich dużą zaletą jest możliwość podnoszenia ładunków o sporej masie. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu przeciwwagi. Całość napędzana jest jednostką spalinową. W zależności od zastosowania, możemy wyróżnić dwa rodzaje wózków. Pierwszy wykorzystywany jest do transportu pustych kontenerów (udźwig do dziesięciu ton). Natomiast drugi stworzony został do pełnych kontenerów o masie całkowitej do czterdziestu ton. Oba rodzaje są w stanie sztaplować ładunki tylko w pierwszym rzędzie.

  12. Urządzenia NO.
    Tekst: To urządzenia służące do napełniania lub opróżniania ciśnieniowych urządzeń transportowych, ze szczególnym uwzględnieniem portowych ramion przeładunkowych, urządzeń do towarów niebezpiecznych i urządzeń działających pod ciśnieniem wyższym niż pół bara. W gdańskim porcie zewnętrznym znajdują się dwa nowoczesne terminale, w których odbywa się przeładunek paliw płynnych oraz gazu płynnego. Baza Przeładunku Paliw Płynnych jest w pełni zautomatyzowana i przystosowana do obsługi największych statków, które mogą wpłynąć na Bałtyk. Dysponuje one czterema stanowiskami roboczymi, przystosowanymi do przeładunku ropy i produktów ropopochodnych oraz olejów opałowych i napędowych, które znajdują się w zamkniętych basenach wyposażonych w zapory przeciwrozlewowe i instalację przeciwpożarową. Operacje przeładunkowe realizowane są w systemie zamkniętym, bezpiecznym dla środowiska. Przesyłanie paliw w obu relacjach, w tym do rafinerii i zakładów w kraju oraz na obszarze wschodnich landów Niemiec, odbywa się poprzez sieć rurociągów i baz manipulacyjnych PERN oraz rafinerii Grupy LOTOS SA.

  13. Przenośnik do zboża (ang. shiploader). Ustawiony jest na czterech nogach. Duża pozioma konstrukcja kratownicowa służąca za wysięg znajduje się na jego szczycie. Na końcu wysięgu w dół zwisa rura do załadunku statku.
    Tekst: To urządzenie do ciągłego załadunku materiałów sypkich np. zboża, które znacznie ułatwia ich eksport. W zależności od tego jakie jest zapotrzebowanie wykorzystywane są przenośniki o różnym czasie przeładunku. W skład przenośnika wchodzi:

    • centralna kolumna

    • wysuwane ramię lub wysięgnik

    • mechanizm obrotowy

    • rynna załadowcza
      Dzięki oddzielnym napędem przenośnik jest w stanie poruszać się w górę i w dół oraz do przodu i do tyłu. Pozwala to na wypełnienie całej szerokości ładowni statku.

  14. Wózek widłowy. Jest to pojazd czterokołowy, posiadający kabinę operatora, w której znajduje się siedzenie, kierownica oraz dźwignie do sterowania. W przedniej części wózka umiejscowiony jest wysoki prostokątny stelaż zwany masztem, do którego przymocowane są widły.
    Tekst: Wózek widłowy jest to środek transportu bliskiego o szerszym zakresie działania, wykorzystywany do prac wewnątrz jak i na zewnątrz przedsiębiorstwa. Do jego głównych zadań należy rozładunek, załadunek oraz układanie towaru w strefach składowania. Zazwyczaj za jego pośrednictwem przewożone są ładunki składowane na paletach, które znajdują się od czoła wózka na widłach, tj. umieszczone są w stronę kierunku jazdy. Głównym zadaniem wózka widłowego w porcie morskim jest rozładunek i załadunek mniejszych statków oraz przeładunek zawartości kontenerów. Swoją nazwę zawdzięczają posiadaniu wideł, które znajdują się z przodu. Urządzenie to obsługiwane jest przez operatora siedzącego w zabudowanej kabinie. Elementami budowy wózka widłowego są:

    • siłownik podnoszenia,

    • siłownik podnoszenia masztu,

    • widły,

    • most tylny z kołami kierującymi,

    • zespół napędowy,

    • stanowisko operatora,

    • klatka bezpieczeństwa,

    • zespół rozsuwanego masztu.

Powiązane ćwiczenia