Zabezpieczenie obiektów podlegających obowiązkowej ochronie
BPO.02. Ochrona osób i mienia - Technik ochrony fizycznej osób i mienia 541315
Uzbrojenie i wyposażenie pracowników ochrony fizycznej
PLANSZA INTERAKTYWNA
Spis treści
Uprawnienia pracownika ochrony fizycznej w granicach chronionych obiektówUprawnienia pracownika ochrony fizycznej w granicach chronionych obiektów
Uzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznejUzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej
Uzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej - widok z przodu i z tyłuUzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej - widok z przodu i z tyłu
Uzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej - widok z bokuUzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej - widok z boku
Wzory umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochronyWzory umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony
Ubiór służbowyUbiór służbowy
Ubiór specjalnyUbiór specjalny
Uprawnienia pracownika ochrony fizycznej w granicach chronionych obiektów
- Tekst
Kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej przy wykonywaniu zadań ochrony w granicach chronionych obiektów ma prawo do:- ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych oraz legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
- wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zakłócania porządku;
- ujęcia w granicach obszarów lub obiektów chronionych osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego, a także chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania tych osób Policji;
- użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w artykule 12 ustawy z dnia 24 maja 2013 roku o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dziennik Ustaw z 2019 roku pozycja 2418), w granicach chronionych obiektów i obszarów – w przypadkach:
- odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby;
- przeciwdziałania bezpośredniemu zamachowi na ochraniane przez uprawnionego obszary, obiekty lub urządzenia;
- przeciwdziałania niszczeniu mienia;
- ujęcia osoby, udaremnienia jej ucieczki lub pościgu za tą osobą;
- pokonania czynnego oporu;
- użycia broni palnej – w przypadkach:
- konieczności odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na:
- życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby,
- ważne obiekty, urządzenia lub obszary,
- mienie, który stwarza jednocześnie bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub wolności uprawnionego lub innej osoby;
- konieczności przeciwstawienia się osobie:
- niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni, materiału wybuchowego lub innego niebezpiecznego przedmiotu, którego użycie może zagrozić życiu, zdrowiu lub wolności uprawnionego lub innej osoby,
- która usiłuje bezprawnie odebrać broń palną uprawnionemu lub innej osobie uprawnionej do jej posiadania;
- wykorzystania broni palnej – w przypadkach:
- zaalarmowanie lub wezwanie pomocy;
- oddanie strzału ostrzegawczego;
- zniszczenia lub unieruchomienia bezzałogowego statku powietrznego, w przypadkach określonych w ustawie z dnia 3 lipca 2002 roku – Prawo lotnicze.
- Taktyczne rękawice ochronne
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia dwie pary taktycznych rękawic ochronnych. Jedna para jest czarna, a druga szara.
Tekst
Taktyczne rękawice ochronne, noszone na dłoniach lub w kieszeni, w zależności od sytuacji – środek ochrony osobistej. Przydatne pracownikowi ochrony fizycznej w pracy z bronią, środkami przymusu bezpośredniego oraz podczas pokonywania przeszkód lub prowadzenia pojazdu służbowego. Najczęściej, rękawice wykonane są z oddychających materiałów oraz skóry syntetycznej, która zapewnia przyczepność dłoni i zapobiega poślizgom na mokrych powierzchniach. Mogą zawierać domieszkę tkaniny, dzięki której ściśle przylegają do dłoni i jednocześnie nie ograniczają swobody manewrowania. Wewnątrz, na stronie chwytnej, często wyłożone są warstwą materiału odpornego na przecięcia. Mankiet zapinany jest na rzep. Skóra syntetyczna zastosowana w niektórych modelach pozwala na korzystanie z ekranów dotykowych w smartfonach i tabletach bez konieczności zdejmowania rękawic. - Dokumenty
Ilustracja
Zdjęcia przedstawiają dokumenty, które musi posiadać wykwalifikowany pracownik ochrony fizycznej. Pierwszy dokument to legitymacja kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej. Ma formę żółtej kartki, na której jest miejsce na zdjęcie oraz informacje o pracowniku. Drugie zdjęcie to świadectwo broni, na którym są miejsca do wpisania serii, numeru, rodzaju, typu broni oraz informacji o jej posiadaczu. Kolejne zdjęcie przedstawia czerwoną okładkę legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni. Ostatnie zdjęcie przedstawia awers i rewers dowodu osobistego z zasłoniętymi danymi.
Tekst
Dokumenty, które musi posiadać kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej:
- legitymacja kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej
- świadectwo broni,
- legitymacja osoby dopuszczonej do posiadania broni.
Pracownicy ochrony fizycznej zajmujący się konwojowaniem na przykład środków pieniężnych powinni dodatkowo posiadać przy sobie dowód osobisty. Bardzo często okazania dowodu oczekują banki. - Przedmiot przeznaczony do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.
Ilustracja
Zdjęcia przedstawiają trzy paralizatory. Pierwszy i drugi składa się z czarnej rękojeści z tworzywa sztucznego. Na końcu są umieszczone metalowe elektrody. Trzecie urządzenie ma formę pistoletu złożonego z rękojeści, lufy i spustu.
Tekst
Przedmiot przeznaczony do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej – środek przymusu bezpośredniego. Może działać kontaktowo lub poprzez wystrzeliwanie z kartridża dwóch elektrod w formie małych harpunów, które są połączone z paralizatorem cienkim przewodem. Haczyki na końcach elektrod utrudniają ich usunięcie przez agresora. Po trafieniu w napastnika wbijają się w jego ubranie lub ciało. Napastnik po porażeniu prądem nie jest zdolny do żadnego ataku. Przedmiot przeznaczony do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej razi napastnika prądem przez kilkanaście sekund bez przerwy po pojedynczym ściągnięciu spustu, całkowicie pozbawiając go kontroli nad pracą mięśni, a co za tym idzie – nad ciałem. Używa się go w celu krótkotrwałego obezwładnienia osoby lub wykorzystuje się w celu krótkotrwałego obezwładnienia zwierzęcia, jeżeli użycie innych środków przymusu bezpośredniego jest niemożliwe albo może okazać się nieskuteczne. Wyzwolenie ładunku wywiera w pierwszej kolejności efekt odstraszający dzięki wyraźnie widocznemu i głośnemu łukowi elektrycznemu. W komplecie mogą znajdować się smycz na nadgarstek i kabura, które ułatwiają przenoszenie urządzenia. Przedmiot przeznaczony do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej pozwala na obezwładnienie napastnika na maksymalną odległość około cztery i sześć dziesiętnych metra do pięciu metrów. Na górnej krawędzi niektórych modeli znajdują się stałe przyrządy celownicze – muszka i szczerbinka. Obustronny bezpiecznik aktywujący urządzenie, umieszczony tuż nad chwytem, umożliwia wygodne korzystanie z paralizatora zarówno osobom lewo-, jak i praworęcznym. Urządzenie może zostać wyposażone we wskaźnik laserowy, który pozwala na wycelowanie w agresora w łatwy i prosty sposób, oraz w latarkę diodową lub LED-ową, umożliwiającą oświetlenie napastnika w warunkach ograniczonej widoczności. Aby otrzymać do służby przedmiot przeznaczony do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie przekraczającej dziesięć miliAmperów, trzeba mieć dopuszczenie do posiadania broni. - Broń palna
Ilustracja
Cztery zdjęcia przedstawiają pistolet oraz rewolwer. Na pierwszym zdjęciu widoczny jest czarny pistolet złożony z rękojeści, lufy i spustu. Na drugim zdjęciu przedstawiony jest ten sam pistolet z odciągniętym do tyłu zamkiem. Na trzecim zdjęciu przedstawiony jest rewolwer złożony z czarnej rękojeści oraz srebrnej lufy i bębna. Na ostatnim zdjęciu jest ten sam rewolwer z otwartym bębnem.
Tekst
Pistolet wraz z kaburą – broń palna w postaci pistoletu centralnego zapłonu o kalibrze od sześciu do dwunastu milimetrów.
Rewolwer wraz z kaburą – broń palna w postaci rewolweru centralnego zapłonu o kalibrze od sześciu do dwunastu milimetrów. - Środki opatrunkowe
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia otwartą apteczkę z wyposażeniem oraz opaskę zaciskową.
Tekst
Apteczka taktyczna wyposażona w: bandaż, bandaż elastyczny, chustę opatrunkową, chustę trójkątną, chusteczki nawilżone, folię ratunkową, gazę opatrunkową, instrukcję udzielania pierwszej pomocy, kompres na rany, nożyczki, opaskę uciskową lub stazę taktyczną, opatrunek indywidualny, plastry, plastry z opatrunkiem, rękawice jednorazowe, ustnik do sztucznego oddychania, waciki alkoholowe. Można ją zamocować w różnych miejscach umundurowania; jest wodoodporna. Potrzebna pracownikowi ochrony fizycznej w razie konieczności udzielenia pierwszej pomocy sobie samemu lub innym osobom.
Taktyczna opaska zaciskowa, inaczej staza taktyczna, służy do tamowania krwotoków tętniczych i żylnych. Jej dobrze przemyślana, opatentowana konstrukcja umożliwia jej założenie na dowolną kończynę, zarówno prawą, jak i lewą ręką, dzięki czemu opaska sprawdzi się także w samopomocy. Sprawdzony w boju system zamknięcia i blokady kołowrotu zabezpiecza opaskę przed przypadkowym rozpięciem. Pas wykonany jest z miękkiego, oddychającego materiału, który zapobiega otarciom i odparzeniom skóry. Szary pasek służy do zapisania godziny jej założenia osobie poszkodowanej. - Maska przeciwgazowa
Ilustracja
Ilustracja przedstawia na czterech zdjęciach maski gazowe oraz torby na maski gazowe.
Tekst
Maska przeciwgazowa, noszona na pasku w torbie od strony pleców – środek ochrony osobistej. W połączeniu z filtrami, pochłaniaczami lub filtropochłaniaczami zapewnia pełną ochronę układu oddechowego, oczu i skóry twarzy przed parą, gazami, pyłem, dymem, mgłami i aerozolami szkodliwymi dla człowieka. Może być wyposażona w panoramiczny wizjer, znacząco zwiększający percepcję wzrokową użytkownika, a także być wykonana z samogasnącego materiału, który po usunięciu źródła ciepła przestaje się palić i nie pozwala na rozprzestrzenienie się ognia. Całość jest stabilnie utrzymywana na głowie za pomocą systemu nośnego składającego się z regulowanych, elastycznych pasków. Regulacja mocowania umożliwia dopasowanie maski do indywidualnych potrzeb użytkownika. - Nałokietniki
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia parę czarnych nałokietników. Składają się z tkaniny, zaczepów oraz wzmocnienia z tworzywa sztucznego.
Tekst
Nałokietniki – środek ochrony osobistej, wyposażenie dodatkowe. Podstawowym zadaniem nałokietnika jest utworzenie bariery ochronnej chroniącej łokieć podczas energicznego ruchu ręką. Nałokietniki ochronne wykonano z myślą o pracownikach ochrony fizycznej w celu ich zabezpieczenia podczas wykonywania zadań w trudnym terenie, np. podczas dynamicznych wejść do budynków czy operowania w terenie skalistym, w trakcie których mogą być narażeni na uszkodzenia stawu łokciowego. Nałokietniki składają się z dwóch zasadniczych części: systemu nośnego i pancerza. System nośny to miękka, profilowana nakładka na łokieć mocowana elastycznymi taśmami, dzięki czemu idealnie dopasowuje się do kształtu ręki. Impet uderzenia łokciem jest wytłumiany przez wewnętrzną warstwę pianki. Pancerz to płaskie, szerokie, formowane w owal tworzywo sztuczne – lekkie i sztywne. - Pałka służbowa
Ilustracja
Zdjęcia przedstawiają dwie pałki. Pierwsza jest pałka teleskopowa. Jest czarna. Składa się z rękojeści z tworzywa sztucznego i metalowej, rozkładanej rury. Druga jest pałka typu tonfa. Wykonana jest z czarnego tworzywa sztucznego. Rękojeść jest ustawiona prostopadle do pałki.
Tekst
Pałka służbowa teleskopowa – środek przymusu bezpośredniego. Pałka służbowa teleskopowa – wykonana ze stalowej rury, z antypoślizgowym chwytem, składana. Pałki służbowej używa się do obezwładnienia osoby przez zadanie bólu fizycznego lub do zablokowania kończyn, można ją także wykorzystać do obezwładnienia zwierzęcia. Może być noszona w kieszeni munduru albo w specjalnym uchwycie montowanym do pasa lub do kamizelki taktycznej. Produkowane są wersje wzmocnione przez hartowanie.
Pałka służbowa typu tonfa – środek przymusu bezpośredniego. Pałka służbowa typu tonfa – wykonana z twardego polipropylenu. Unowocześniona forma pałki, wywodząca się z Dalekiego Wschodu, to prosty i wyjątkowo skuteczny środek przymusu bezpośredniego. Tym, co wyróżnia pałki typu tonfa od innych pałek, jest dodatkowa, poprzeczna rękojeść, która pozwala wykonywać bardzo mocne pchnięcia i wiele innych technik, których wykonanie zwykłą pałką nie byłoby możliwe. Wariant z gardą w kształcie serca u nasady poprzeczki daje lepszą ochronę dłoni przy blokowaniu uderzeń. Pałki służbowej używa się do obezwładnienia osoby przez zadanie bólu fizycznego lub do zablokowania kończyn, można ją także wykorzystać do obezwładnienia zwierzęcia. - Kamizelka kuloodporna
Ilustracja
Zdjęcia przedstawiają dwie kamizelki kuloodporne. Pierwsza jest brązowa. Posiada liczne kieszenie, zaczepy i torbę. Druga jest czarna. Posiada kilka kieszeni.
Tekst
Kamizelka kuloodporna z ładownicami, inaczej kieszeniami na zapasowe magazynki lub kamizelka kuloodporna – środek ochrony osobistej. Specjalny ubiór wykonany w formie mniej lub bardziej przypominającej kamizelkę, mający chronić przed pociskami wystrzelonymi z ręcznej broni palnej krótko- i długolufowej, takich jak: rewolwer, pistolet, karabin i strzelba. Posiada wymienne, specjalne wkłady balistyczne, chroniące przed różnymi rodzajami broni palnej. Powierzchnia kamizelki może zostać wyposażona w pasy systemu szybkiego montażu oraz chwyt ewakuacyjny dla rannego. Kamizelka może mieć dodatkowe kieszenie na radio lub kieszenie-ładownice na magazynki z tyłu i z przodu - Kajdanki zakładane na ręce
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia metalowe kajdanki. Są one złożone z dwóch obręczy zakładanych na ręcę, połączonych łańcuchem.
Tekst
Kajdanki zakładane na ręce – środek przymusu bezpośredniego. Stalowe kajdanki niklowane lub oksydowane z podwójnym łańcuszkiem oczkowym. Wyposażone w blokadę podwójnej zapadki, uniemożliwiającą ciaśniejsze ich zaciśnięcie. W komplecie są kluczyki. Łańcuch łączący bransolety liczy dwa ogniwa, zaspawane w celu ich wzmocnienia. Wzmocniona konstrukcja kajdanek zdecydowanie zmniejsza ryzyko ich rozkucia. Kajdanki zakładane na ręce mogą być także bez ogniw, połączone zawiasem. Kajdanek używa się do częściowego unieruchomienia kończyn. Gdy w ocenie pracownika ochrony fizycznej prawdopodobieństwo podjęcia próby ucieczki, stawiania czynnego oporu lub zachowania mogącego zagrażać życiu, zdrowiu lub mieniu jest nieznaczne, kajdanki można założyć na ręce trzymane z przodu. - Środek łączności wewnętrznej
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia krótkofalówkę. To urządzenie przypominające słuchawkę telefonu. Wykonane jest z czarnego tworzywa sztucznego. Posiada klawiaturę numeryczną, ekran, antenę i pokrętło regulujące.
Tekst
Środek łączności wewnętrznej – krótkofalówka, radiotelefon nasobny, walkie-talkie. Odporny na działanie czynników pogodowych, dzięki czemu doskonale sprawdza się w najtrudniejszych warunkach. Wyświetlacz, ułatwiający prowadzenie rozmów, może być aktywowany wtedy, kiedy potrzebuje tego pracownik ochrony fizycznej, poprzez użycie przycisków lub wywołanie przez stację bazową, z którą, jak i z innymi radiotelefonami, współpracuje w trybie włączonym. Środek łączności wewnętrznej może być wyposażony we wbudowaną latarkę LED, co zapewnia oświetlenie w sytuacjach awaryjnych i umożliwia czytanie mapy po zapadnięciu zmroku. Zapewnia pracownikowi ochrony fizycznej łączność w trudnych warunkach. Zasięg pracy jest zależny od warunków pogodowych i terenowych, takich jak: gęsta zabudowa, teren odludny, leśny. Może mieć wiele kanałów oraz system kodowania/szyfrowania rozmów. Daje możliwość szybkiego przekazywania informacji do wielu pracowników ochrony fizycznej i uzyskiwania informacji od nich. Może być wyposażony w tryb głośnomówiący. Można go nosić w kieszeni umundurowania lub w kieszeni kamizelki taktycznej. - Normatyw amunicji
Ilustracja
Składa się z czterech zdjęć. Pierwsze przedstawia magazynek z pociskami do pistoletu maszynowego. Drugie i trzecie zdjęcie przedstawia magazynek do karabinka. Pierwszy z nich ma formę łuku. Ostatnie zdjęcie przedstawia nabój do strzelby gładkolufowej.
Tekst
Magazynki do pistoletu maszynowego - normatyw cztery sztuki. Za normatyw amunicji na jeden pistolet maszynowy o kalibrze od sześciu do dwunastu milimetrów przyjmuje się ilość amunicji do pełnego załadowania czterech magazynków.
Magazynki do karabinka - normatyw cztery sztuki. Za normatyw amunicji na jeden karabinek o kalibrze od pięć i czterdzieści pięć setnych do siedem i sześćdziesiąt dwie setne milimetra przyjmuje się ilość amunicji do pełnego załadowania czterech magazynków.
Nabój do strzelby gładkolufowej typu brenecka - normatyw dwadzieścia cztery sztuki. Za normatyw amunicji na jedną strzelbę gładkolufową powtarzalną przyjmuje się dwadzieścia cztery sztuki amunicji. - Chemiczny środek obezwładniający
Ilustracja
Ilustracja przedstawia czarny zbiornik z gazem łzawiącym wraz z głowicą do jego rozpylania.
Tekst
Chemiczny środek obezwładniający w postaci ręcznego miotacza substancji obezwładniających – środek przymusu bezpośredniego. Inaczej miotacz gazu lub ręczny miotacz gazu. Chemicznych środków obezwładniających używa się w celu krótkotrwałego zakłócenia orientacji przestrzennej napastnika lub jego obezwładnienia. Są to pojemniki zawierające środek obezwładniający, który jest wyrzucany pod ciśnieniem z dyszy kierunkowej po naciśnięciu przycisku. Aerozol, strumień cieczy lub pianki należy skierować poniżej twarzy z bezpiecznej odległości. Ręczne miotacze gazu zawierają preparaty obezwładniające pochodzenia naturalnego na bazie pieprzu, papryki czy olejku musztardowego lub lakrymatory, powodujące, w zależności od preparatu zawartego w miotaczu, łzawienie, zaciskanie powiek, ślinotok, kichanie, kaszel i tym podobne reakcje. Nie zaleca się stosowania ręcznych miotaczy substancji obezwładniających w pomieszczeniach zamkniętych o małej kubaturze. - Normatyw amunicji
Ilustracja
Składa się z dwóch zdjęć. Pierwsze przedstawia magazynek do pistoletu, a drugie nabój do rewolweru.
Tekst
Magazynki do pistoletu - normatyw cztery sztuki. Za normatyw amunicji na jeden pistolet o kalibrze od sześciu do dwunastu milimetrów przyjmuje się ilość amunicji do pełnego załadowania czterech magazynków.
Nabój do rewolweru - normatyw dwadzieścia cztery sztuki. Za normatyw amunicji na jeden rewolwer przyjmuje się dwadzieścia cztery sztuki amunicji. - Broń długa
Ilustracja
Składa się z ośmiu zdjęć. Dwa pierwsze zdjęcia przedstawiają pistolet maszynowy. Składa się on z rękojęści, krótkiej lufy, spustu i rozkładanej kolby. Dwa kolejne zdjęcia przedstawiają strzelbę gładkolufową. Składa się ona z drewnianej kolby, spustu i długiej lufy z mechanizmem do przeładowania. Kolejne zdjęcie przedstawia ochroniarza w pełnym umundurowaniu, który trzyma strzelbę. Następne dwa zdjęcia przedstawiają karabinek. Składa się on z rękojeści, spustu, magazynka , długiej lufy i rozkładanej kolby. Ostatnie zdjęcie przedstawia ochroniarza w pełnym umundurowaniu, który trzyma w ręce karabinek.
Tekst
Pistolet maszynowyopis alternatywny
Pistolety maszynowe o kalibrze od sześciu do dwunastu milimetrów stosuje się wyłącznie:- do ochrony stałej obiektów i magazynów wojskowych, w których przechowuje się broń, amunicję, materiały wybuchowe, uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy, a także środki odurzające, psychotropowe, toksyczne, niebezpieczne czynniki biologiczne,
- do konwojowania wartości pieniężnych i innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych.
Strzelba gładkolufowa
Strzelby gładkolufowe powtarzalne o kalibrze wagomiarowym dwanaście stosuje się wyłącznie:- do ochrony stałej obiektów i magazynów wojskowych, w których przechowuje się broń, amunicję, materiały wybuchowe, uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy, a także środki odurzające, psychotropowe, toksyczne, niebezpieczne czynniki biologiczne,
- do konwojowania wartości pieniężnych i innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych.
Karabinek
Karabinki o kalibrze od pięć i czterdzieści pięć do siedem i sześćdziesiąt dwa milimetra stosuje się wyłącznie:- do ochrony stałej obiektów i magazynów wojskowych, w których przechowuje się broń, amunicję, materiały wybuchowe, uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy, a także środki odurzające, psychotropowe, toksyczne, niebezpieczne czynniki biologiczne.
- Środek łączności zewnętrznej
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia czarnego smartfona z dużym, dotykowym i prostokątnym ekranem.
Tekst
Środek łączności zewnętrznej – telefon komórkowy, smartfon. Można go nosić w kieszeni umundurowania lub w kieszeni kamizelki taktycznej. - Latarka taktyczna
Ilustracja
Dwa zdjęcia przedstawiają latarkę taktyczną. Na pierwszym zdjęciu widoczna jest z boku. Ma formę czarnej, metalowej rurki. Na drugim zdjęciu przedstawiona jest z przodu. Widoczne są diody LED.
Tekst
Latarka taktyczna – wyposażenie dodatkowe. Służy pracownikowi ochrony fizycznej do pracy w trudnych warunkach meteorologicznych, zmniejszonej widoczności i w warunkach całkowitej ciemności. Uniwersalna i prosta w obsłudze latarka z diodami LED lub inną żarówką. Może mieć regulowany strumień światła, zmienne kolory światła oraz tryb stroboskopowy, czyli migotanie. Zasilana akumulatorami lub bateriami. Najczęściej wykonana z aluminium lub tworzywa sztucznego. Może posiadać silikonowy lub gumowy chwyt. Może być wodoodporna, odporna na zanurzenia i upadki. Dostępne są modele, które mogą być montowane na broni palnej. Można ją nosić w kieszeni umundurowania lub w kieszeni kamizelki taktycznej. - Nakolanniki
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia parę nakolanników. Składają się z części tekstylnej i wzmocnień z tworzywa sztucznego.
Tekst
Nakolanniki – środek ochrony osobistej, wyposażenie dodatkowe. Podstawowym zadaniem nakolanników jest utworzenie bariery ochronnej podczas energicznego przyklęku, np. podczas przyjmowania postawy strzeleckiej czy poszukiwania zasłony przed ogniem napastnika. Nakolanniki ochronne wykonano z myślą o pracownikach ochrony fizycznej w celu ich zabezpieczenia podczas wykonywania zadań w trudnym terenie, np. operowania w terenie skalistym lub na twardym podłożu, w trakcie których mogą być narażeni na urazy kolana, a zwłaszcza na pęknięcie rzepki stawu kolanowego czy jego bolesne obicie. Nakolanniki składają się z dwóch zasadniczych części: systemu nośnego i pancerza. System nośny to najczęściej miękka, profilowana nakładka na kolano mocowana elastycznymi taśmami (gumowe taśmy blokowane rzepem), dzięki czemu idealnie dopasowuje się do kształtu nogi. Impet uderzenia kolanem jest wytłumiany przez wewnętrzną warstwę pianki. Pancerz to płaskie, szerokie, formowane w owal tworzywo sztuczne – lekkie i sztywne. - Pies służbowy
Ilustracja
Zdjęcie przedstawia psa - owczarka belgijskiego w specjalnej uprzęży. Sierść ma krótką, w odcieniach brązu i czerni. Ma otwarty pysk i wyciągnięty język. Obok stoi pracownik ochrony i trzyma w ręku smycz. W tle widoczne są sielone rośliny.
Tekst
Pies służbowy – środek przymusu bezpośredniego. Pies służbowy może pracować, gdy ma założony kaganiec, chyba że został wytresowany do działania bez kagańca. Jest to specjalnie wyszkolony pies do wykonywania zadań związanych z egzekwowaniem prawa lub zapewnieniem bezpieczeństwa fizycznego ludzi. Każdy wyszkolony pies ma wykwalifikowanego opiekuna-przewodnika, który współpracuje z psem w celu pomyślnego wykonania powierzonego im zadania, a także zapewnia mu opiekę i dba o jego wyszkolenie. W przypadku służb ochrony najczęściej wykorzystuje się psy do służby patrolowej, takie jak: Malinois – owczarek belgijski - na zdjęciu - owczarek niemiecki i tym podobne.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Uzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej - widok z przodu i z tyłu
- Tekst
Umundurowanie - widok z przodu i z tyłu.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Uzbrojony i wyposażony pracownik ochrony fizycznej - widok z boku
- Tekst
Umundurowanie - widok z boku.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wzory umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony
Ubiór służbowy
- Ubiór służbowy
Tekst
Umundurowanie pracowników wewnętrznych służb ochrony składa się z ubioru służbowego i ubioru specjalnego.
W skład ubioru służbowego wchodzą:- kurtka mundurowa krótka – w kolorze ciemnogranatowym,
- kurtka zimowa trzy czwarte z podpinką – w kolorze ciemnogranatowym lub czarnym,
- spodnie o kroju prostym lub spódnica o kroju prostym – w kolorze ciemnogranatowym,
- koszula z długimi rękawami i koszula z krótkimi rękawami – w kolorze niebieskim z czarnymi naramiennikami i patkami kieszeni,
- czapka okrągła typu garnizonowego – w kolorze czarnym z otokiem koloru ciemnogranatowego,
- czapka zimowa – w kolorze czarnym,
- furażerka – w kolorze ciemnogranatowym,
- pas główny skórzany, pasek skórzany do spodni oraz rękawiczki skórzane – w kolorze czarnym,
- krawat – w kolorze czarnym,
- szalik – w kolorze ciemnogranatowym,
- obuwie – w kolorze czarnym.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Ubiór specjalny
- Ubiór specjalny
Tekst
Umundurowanie pracowników wewnętrznych służb ochrony składa się z ubioru służbowego i ubioru specjalnego.
W skład ubioru specjalnego wchodzą:- kurtka specjalna – w kolorze ciemnogranatowym,
- kurtka zimowa trzy czwarte z podpinką – w kolorze ciemnogranatowym lub czarnym,
- spodnie specjalne – w kolorze ciemnogranatowym,
- koszula typu safari z długimi lub z krótkimi rękawami – w kolorze ciemnogranatowym,
- sweter typu golf lub półgolf – w kolorze czarnym lub granatowym,
- podkoszulek z krótkimi rękawami – w kolorze czarnym,
- beret – w kolorze czarnym,
- czapka letnia typu sportowego i czapka zimowa – w kolorze czarnym,
- pas główny skórzany, pasek skórzany do spodni oraz rękawiczki skórzane – w kolorze czarnym,
- obuwie – w kolorze czarnym.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści