Wady wzroku
Prawidłowo wykształcone oko jest zdolne do skupienia wiązki światła na siatkówce, w miejscu najostrzejszego widzenia, czyli na plamce żółtej. Jeśli elementy budowy oka mają nieprawidłowy kształt, światło nie skupia się na siatkówce i powstały obraz jest zniekształcony lub niewyraźny.

jak zbudowany jest narząd wzroku;
jak powstaje obraz na siatkówce;
jakie znasz choroby i wady narządu wzroku.
Przedstawisz przyczyny powstawania krótkowzroczności, dalekowzroczności i astygmatyzmu.
Omówisz sposoby korygowania wad wzroku.
1. Rodzaje wad wzroku oraz sposoby ich korekcji
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) z 2023 r. wady wzroku występują u ok. 2,2 miliarda ludzi na świecie. To niemal ⅓ całej ludzkości.
Wada wzroku to niezdolność oka do tworzenia ostrego obrazu na siatkówcesiatkówce. Wady tego typu obejmują dalekowzroczność, krótkowzroczność i astygmatyzm.
Dalekowzroczność (nadwzroczność)
Osoby z dalekowzrocznością widzą wyraźnie przedmioty znajdujące się daleko od nich – stąd nazwa wady. Obiekty położone w bliskiej odległości są niewyraźne. Czasami, gdy wada nie jest duża, osoby widzące dobrze z daleka, aby zobaczyć wyraźnie przedmiot, odsuwają go na jak największą od siebie odległość.

Przy dalekowzroczności promienie światła wpadające do oka skupiają się w punkcie położonym za siatkówką. Przyczyną tej wady wzroku jest najczęściej zbyt krótka gałka oczna. Dalekowzroczność wyrównują okulary ze szkłami skupiającymi (soczewki wypukłe, tzw. plusy), które skupiają promienie światła na siatkówce.
Dalekowzroczność zwykle ma podłoże genetyczne. Może także rozwinąć się w wyniku urazu oczu, chorób zakaźnych lub nowotworów w okolicy oczodołów.
Krótkowzroczność
Osoby z krótkowzrocznością widzą wyraźnie przedmioty znajdujące się blisko – stąd nazwa wady. Mają jednak problem z widzeniem obiektów położonych daleko – są one rozmazane, niewyraźne.

Wada ta spowodowana jest m.in. nadmiernym wydłużeniem się gałki ocznej w osi przednio‑tylnej. W rezultacie obraz powstaje przed siatkówką zamiast na niej, a oddalone przedmioty widziane są jako nieostre. Krótkowzroczność korygują okulary ze szkłami rozpraszającymi (wklęsłymi, tzw. minusy).
Krótkowzroczność jest zwykle wrodzona. Może się jednak rozwijać w odpowiedzi na czynniki środowiskowe. Długotrwałe czytanie i pisanie przy słabym oświetleniu oraz wielogodzinne korzystanie z telefonu, tabletu czy komputera sprzyjają rozwojowi tej wady.
Astygmatyzm
Osoby z astygmatyzmem widzą obraz rozmyty, nieostry lub zniekształcony w różnych płaszczyznach. Litery mogą wydawać się wykrzywione lub przemieszczone, a linie proste mogą wyglądać na krzywe. Wada ta może powodować trudności z widzeniem przestrzennym.
Jest to zniekształcenie obrazu wywołane nieprawidłową krzywizną rogówkirogówki lub soczewkisoczewki. W efekcie, załamywanie światła przez układ optyczny oka w płaszczyźnie poziomej jest inne niż w płaszczyźnie pionowej. Światło skupia się w więcej niż jednym punkcie, w wyniku czego obraz jest niewyraźny.
Korekcję astygmatyzmu można osiągnąć dzięki specjalnie dobranym szkłom cylindrycznym, przesuwając punkty najlepszej ostrości w kierunku siatkówki.
Główne przyczyny astygmatyzmu to obciążenie genetyczne, mechaniczne urazy oka oraz schorzenie nazywane stożkiem rogówki, w którym dochodzi do zniekształcenia rogówki.
2. Korekcja wad wzroku – symulacja interaktywna
W dalekowzroczności gałka oczna jest za krótka. Promienie świetlne są skupiane za siatkówką. Aby skorygować tę wadę należy zastosować soczewki dwuwypukłe.
W astygmatyzmie powstaje kilka ognisk skupienia promieni świetlnych na skutek nierównej powierzchni rogówki bądź soczewki. Aby skorygować tę wadę należy zastosować soczewki cylindryczne.
W krótkowzroczności gałka oczna jest za długa. Promienie świetlne są skupiane przed siatkówką. Aby skorygować tę wadę należy zastosować soczewki dwuwklęsłe.
Słownik
element układu optycznego; zewnętrzna, przezroczysta błona pokrywająca gałkę oczną
wewnętrzna warstwa ściany gałki ocznej; składa się z receptorów odbierających bodźce wzrokowe – czopków i pręcików
struktura załamująca światło, element układu optycznego oka
Zadania
Notatnik
Bibliografia
Internetowa encyklopedia PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, dostępna na stronie internetowej www.encyklopedia.pwn.pl.
Reece J.B. i in., Biologia Campbella, tłum. K. Stobrawa i in., Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2021, s. 1112‑1116.







