Prawidłowo wykształcone oko jest zdolne do skupienia wiązki światła na siatkówce, w miejscu najostrzejszego widzenia, czyli na plamce żółtej. Jeśli elementy budowy oka mają nieprawidłowy kształt, światło nie skupia się na siatkówce i powstały obraz jest zniekształcony lub niewyraźny.

R1PPmaoctCd1C
Oko to narząd wzroku.
Źródło: zehra soy, Pixabay, domena publiczna.
Aby zrozumieć poruszane w tym materiale zagadnienia, przypomnij sobie:
  • jak zbudowany jest narząd wzroku;

  • jak powstaje obraz na siatkówce;

  • jakie znasz choroby i wady narządu wzroku.

Twoje cele
  • Przedstawisz przyczyny powstawania krótkowzroczności, dalekowzroczności i astygmatyzmu.

  • Omówisz sposoby korygowania wad wzroku.

bg‑cyan

1. Rodzaje wad wzroku oraz sposoby ich korekcji

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) z 2023 r. wady wzroku występują u ok. 2,2 miliarda ludzi na świecie. To niemal ⅓ całej ludzkości.

Wada wzroku to niezdolność oka do tworzenia ostrego obrazu na siatkówcesiatkówkasiatkówce. Wady tego typu obejmują dalekowzroczność, krótkowzrocznośćastygmatyzm.

Dalekowzroczność (nadwzroczność)

Osoby z dalekowzrocznością widzą wyraźnie przedmioty znajdujące się daleko od nich – stąd nazwa wady. Obiekty położone w bliskiej odległości są niewyraźne. Czasami, gdy wada nie jest duża, osoby widzące dobrze z daleka, aby zobaczyć wyraźnie przedmiot, odsuwają go na jak największą od siebie odległość.

R1Ck1U3Fsm9za1
Osoby dalekowzroczne mają problem z wyraźnym widzeniem obiektów położonych blisko.
Źródło: David Jueng, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.

Przy dalekowzroczności promienie światła wpadające do oka skupiają się w punkcie położonym za siatkówką. Przyczyną tej wady wzroku jest najczęściej zbyt krótka gałka oczna. Dalekowzroczność wyrównują okulary ze szkłami skupiającymi (soczewki wypukłe, tzw. plusy), które skupiają promienie światła na siatkówce.

Dalekowzroczność zwykle ma podłoże genetyczne. Może także rozwinąć się w wyniku urazu oczu, chorób zakaźnych lub nowotworów w okolicy oczodołów.

Krótkowzroczność

Osoby z krótkowzrocznością widzą wyraźnie przedmioty znajdujące się blisko – stąd nazwa wady. Mają jednak problem z widzeniem obiektów położonych daleko – są one rozmazane, niewyraźne.

R1KalVnqgHrbK
Obraz widziany przez osobę krótkowzroczną.
Źródło: Regina Chlumská, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.

Wada ta spowodowana jest m.in. nadmiernym wydłużeniem się gałki ocznej w osi przednio‑tylnej. W rezultacie obraz powstaje przed siatkówką zamiast na niej, a  oddalone przedmioty widziane są jako nieostre. Krótkowzroczność korygują okulary ze szkłami rozpraszającymi (wklęsłymi, tzw. minusy).

Krótkowzroczność jest zwykle wrodzona. Może się jednak rozwijać w odpowiedzi na czynniki środowiskowe. Długotrwałe czytanie i pisanie przy słabym oświetleniu oraz wielogodzinne korzystanie z telefonu, tabletu czy komputera sprzyjają rozwojowi tej wady.

Astygmatyzm

Osoby z astygmatyzmem widzą obraz rozmyty, nieostry lub zniekształcony w różnych płaszczyznach. Litery mogą wydawać się wykrzywione lub przemieszczone, a linie proste mogą wyglądać na krzywe. Wada ta może powodować trudności z widzeniem przestrzennym.

Jest to zniekształcenie obrazu wywołane nieprawidłową krzywizną rogówkirogówkarogówki lub soczewkisoczewkasoczewki. W efekcie, załamywanie światła przez układ optyczny oka w płaszczyźnie poziomej jest inne niż w płaszczyźnie pionowej. Światło skupia się w więcej niż jednym punkcie, w wyniku czego obraz jest niewyraźny.

Korekcję astygmatyzmu można osiągnąć dzięki specjalnie dobranym szkłom cylindrycznym, przesuwając punkty najlepszej ostrości w kierunku siatkówki.

Główne przyczyny astygmatyzmu to obciążenie genetyczne, mechaniczne urazy oka oraz schorzenie nazywane stożkiem rogówki, w którym dochodzi do zniekształcenia rogówki.

bg‑cyan

2. Korekcja wad wzroku – symulacja interaktywna

1
Symulacja 1
R1Vc9tSs31sBW
Symulacja przedstawia trzy wady wzroku i sposoby ich korekcji. W górnym prawym rogu widoczny jest przycisk z literą i. Po kliknięciu na niego wyświetla się okno z opisem i grafiką oczu za okularami. Opis jest następujący: Prawidłowe widzenie jest możliwe, gdy promienie świetlne są skupiane na siatkówce. Soczewki korekcyjne stosowane przy wadach wzroku umożliwiają przesunięcie punktu najlepszej ostrości za siatkówkę. W symulacji przedstawione są trzy wady: dalekowzroczność, astygmatyzm i krótkowzroczność.
W dalekowzroczności gałka oczna jest za krótka. Promienie świetlne są skupiane za siatkówką. Aby skorygować tę wadę należy zastosować soczewki dwuwypukłe.
W astygmatyzmie powstaje kilka ognisk skupienia promieni świetlnych na skutek nierównej powierzchni rogówki bądź soczewki. Aby skorygować tę wadę należy zastosować soczewki cylindryczne.
W krótkowzroczności gałka oczna jest za długa. Promienie świetlne są skupiane przed siatkówką. Aby skorygować tę wadę należy zastosować soczewki dwuwklęsłe.
Wady wzroku i sposoby ich korekcji.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 1
R11vaGbwElUM6
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 2
Rcrv8UWvWXhN2
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 3
ROb7D9bT5vv1R
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

rogówka
rogówka

element układu optycznego; zewnętrzna, przezroczysta błona pokrywająca gałkę oczną

siatkówka
siatkówka

wewnętrzna warstwa ściany gałki ocznej; składa się z receptorów odbierających bodźce wzrokowe – czopków i pręcików

soczewka
soczewka

struktura załamująca światło, element układu optycznego oka

Zadania

1
Pokaż ćwiczenia:
11
Ćwiczenie 1
R1U9AjCFinS94
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 2
RWK56aN6l3FfP
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 3
R1aKLbGWKCo5c
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 4
Rn7fq9hf3TfmE
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
21
Ćwiczenie 5
R18A3H6pri8cK
Uzupełnij tabelę odpowiednimi słowami do wyboru.
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
2
Ćwiczenie 6
R14q9vIzjF400
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
31
Ćwiczenie 7
RNn76t7962DyD
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
31
Ćwiczenie 8
RG74P2DIX1Har
Źródło: Gromar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑cyan

Notatnik

R1GiXtjGwpRqg
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Bibliografia

Internetowa encyklopedia PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, dostępna na stronie internetowej www.encyklopedia.pwn.pl.

Reece J.B. i in., Biologia Campbella, tłum. K. Stobrawa i in., Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2021, s. 1112‑1116.