Ilustracja jest tłem tematu lekcji. Przedstawia wykonany techniką komputerową projekt ściany minimalistycznego budynku. Żółte ściany są podzielone na prostokąty. Po prawej stronie znajduje się proste okno. Na ilustracji znajduje się czarny pasek z tekstem: Ważne dzieła współczesnej architektury europejskiej.
Ważne daty
1918 - koniec I wojny światowej;
1919 - powstaje szkoła BauhausBauhausBauhaus w Weimarze;
1920‑1922 – budowa obserwatorium astronomicznego im. Alberta Einsteina w Poczdamie;
1929 – van der Rohe projektuje wejście do pawilonu niemieckiego na wystawie światowej w Barcelonie;
1943‑1959 – powstaje muzeum Guggenheima w Nowym Jorku;
1956 – powstaje kaplica Notre Dame du Haut w Ronchamp.
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
R1TQJcjucVhHK1
I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:
1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;
III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:
1) zna dziedzictwo kulturowe najbliższego otoczenia, wymienia zabytki i dzieła architektury (historycznej i współczesnej);
2) zapoznaje się z twórczością artystów w obrębie „małej ojczyzny”;
5) rozpoznaje wybrane, najbardziej istotne dzieła z dorobku innych narodów;
6) rozumie i charakteryzuje na wybranych przykładach z różnych dziedzin pojęcie stylu w sztuce.
Nauczysz się
rozpoznać wybrane, ikoniczne, szczególnie ważne dla dorobku kultury europejskiej sylwetki twórców architektury współczesnej;
omawiać ramową historię architektury modernistycznej w XX wieku;
formułować samodzielne, przejrzyste i logiczne wypowiedzi na temat architektury współczesnej, uwzględniając właściwą terminologię, język i styl.
Ważne dzieła współczesnej architektury europejskiej
Architektura stanowi niezwykle ważną dziedzinę sztuki. Od początków istnienia cywilizacji ludzkiej, budowle pełnią różne funkcje: świeckie, sakralne, mieszkalne czy obronne. Tendencje, moda i estetyka wznoszonych budynków różnią się od siebie na przestrzeni wieków. Współcześni budowniczowie posiadają znacznie więcej możliwości tworzenia niż mieli np. starożytni Grecy. Prawdziwe perły nowoczesnej architektury w Europie zaczęły pojawiać się w XX wieku, a szczególny wpływ na ich kształt miał postęp techniczny. Wynaleziono bowiem wiele skomplikowanych maszyn, służących do budowy rozmaitych brył budynków oraz wprowadzono nowoczesne materiały: beton, żelbetonŻelbetonżelbeton i stal.
Ważnym kierunkiem we współczesnej architekturze europejskiej stał się modernizm i trwający do dziś postmodernizm. Wraz z końcem pierwszej wojny światowej, zaczęto wznosić nowe budynki, jednak w całkiem odmiennym, niespotykanym wcześniej stylu, nie nawiązującym do architektury poprzednich wieków. Styl modernistyczny bazował na prostych, jednolitych powierzchniach brył budynku, minimalizmieMinimalizmminimalizmie, odrzuceniu wszelkich ozdób, ornamentówOrnamentornamentów; stosowano płaski dach. Architekci XX wieku tworzyli swoje dzieła inspirując się rozwijającymi się wówczas nowoczesnymi, abstrakcyjnymiAbstrakcjonizmabstrakcyjnymi formami w malarstwie czy rzeźbie. Bryła budynku modernistycznego nawiązywała więc do najnowszej, najmodniejszej sztuki, miała być kompozycją abstrakcyjną. Nietrudno sobie wyobrazić, że tak jak sztuka awangardowa – modernistyczne budownictwo budziło duże kontrowersje, czasem niesmak lub nawet bunt.
Modernizm reprezentowało bardzo wiele wybitnych postaci ze świata architektury, a każda z nich manifestowała indywidualny styl. Wśród najbardziej znaczących architektów możemy wyróżnić Ludwiga Mies van der Rohe (czytaj: mis van der roe) i Le Corbusier (czytaj: le korbizje). Ich budowle to oparte na asymetrii wielkie, szkieletowe konstrukcje. Do grona cenionych projektantów możemy zaliczyć również Ericha Mendelssohna (czytaj: Mendelson) oraz Franka Lloyd Wright’a (czytaj: lojd rajt). Reprezentują oni nurt ekspresyjny modernizmu.
Wyraźny ślad w sztuce architektury europejskiej pozostawiła niemiecka szkoła BauhausBauhausBauhaus (czytaj: bałhałz), pod przewodnictwem Waltera Gropiusa, który głosił pogląd, że każdy rzemieślnik jest artystą, ale i każdy artysta powinien być dobrym rzemieślnikiem. Powstała w 1919 roku w Weimarze i kształciła w kierunku nowoczesnej, funkcjonalnej architektury, plastyki oraz projektowania przemysłowego. Twórcy budowli, korzystając z dorobku szkoły Gropiusa, wykorzystywali nowoczesne technologie i materiały, takie jak szkło, stal, żelbeton. Stosowane przez nich wielkie, jednolite betonowe płyty i stalowe wzmocnienia konstrukcji, zmuszały architekta do ograniczenia kształtu budynku do prostych, geometrycznych brył.
mb5a563d0eac73483_0000000000053
Ważne dzieła współczesnej architektury europejskiej – przykłady
R1Bz6bWKNfYnt1
R1CbzNlAOLLN31
R18w7G7OowBjK1
R1B0Kkt8e9ais1
RVbjWlACaZOAD1
Zadania
Rg3BDhgLl2a9w1
Ćwiczenie 1
R1L7A5P8JsD94
Ćwiczenie 2
RbLQogPQuGdVf1
Ćwiczenie 3
Przyporządkuj znanym nazwiskom architektów dwudziestego wieku pasujące do nich zdania. Architekt pierwszy to Le Corbusier. Możliwe zdania do przyporządkowania: 1. Założyciel szkoły Bauhaus; 2. Twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp; 3. Autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”
Architekt drugi to Walter Gropius. Możliwe zdania do przyporządkowania: 1. Założyciel szkoły Bauhaus; 2. Twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp; 3. Autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”
Architekt trzeci to Ludwig Mies van der Rohe. Możliwe zdania do przyporządkowania: 1. Założyciel szkoły Bauhaus; 2. Twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp; 3. Autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”.
Przyporządkuj znanym nazwiskom architektów dwudziestego wieku pasujące do nich zdania. Architekt pierwszy to Le Corbusier. Możliwe zdania do przyporządkowania: 1. Założyciel szkoły Bauhaus; 2. Twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp; 3. Autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”
Architekt drugi to Walter Gropius. Możliwe zdania do przyporządkowania: 1. Założyciel szkoły Bauhaus; 2. Twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp; 3. Autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”
Architekt trzeci to Ludwig Mies van der Rohe. Możliwe zdania do przyporządkowania: 1. Założyciel szkoły Bauhaus; 2. Twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp; 3. Autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”.
Przyporządkuj znanym nazwiskom architektów XX wieku pasujące do nich zdania.
autor powiedzenia „Mniej znaczy więcej”, twórca Notre Dame du Haut w okolicach Ronchamp, założyciel szkoły Bauhaus
Ludwig Mies van der Rohe
Walter Gropius
Le Corbusier
Źródło: online-skills.
R1JAKLjY7S6xV
Ćwiczenie 4
R1bMMOlbvH8ag
Ćwiczenie 5
RxqWpN1x0Nl9d
Ćwiczenie 6
R19lKsDUNGW74
Ćwiczenie 7
Polecenie 1
Opisz, jakie Twoim zdaniem cechy powinien posiadać budynek, by można o nim powiedzieć, że jest funkcjonalny.
Opisz, jakie Twoim zdaniem cechy powinien posiadać budynek, by można o nim powiedzieć, że jest funkcjonalny.
Opisz, jakie Twoim zdaniem cechy powinien posiadać budynek, by można o nim powiedzieć, że jest funkcjonalny.
Opisz budynek z Twojego otoczenia, który Twoim zdaniem zasługuje na szczególną uwagę. W swojej pracy uwzględnij cechy budowli, materiał, z którego jest wykonany i opisz funkcję, którą spełnia. Porównaj wybrany przez Ciebie obiekt z architekturą innego, wybranego przez siebie nurtu/epoki.
R10NOMAbuD8u4
mb5a563d0eac73483_0000000000176
Słownik pojęć
Abstrakcjonizm
Abstrakcjonizm
charakterystyczna dla sztuki XX wieku tendencja polegająca na rezygnacji z odtwarzania rzeczywistości i posługiwaniu się formami plastycznymi powstałymi z połączenia figur geometrycznych, kompozycji kolorowych płaszczyzn i plam.
Bauhaus
Bauhaus
Niemiecka wyższa szkoła artystyczna, powstała w 1919 r., kształcąca w kierunku nowoczesnej, funkcjonalnej architektury, plastyki oraz projektowania przemysłowego.
Brutalizm
Brutalizm
nurt w architekturze europejskiej lat 40.–60. XX w., charakteryzujący się użyciem betonu jako materiału do formowania różnych kształtów, surowym monumentalizmem form, niezafałszowaną ekspresją materiałów oraz powierzchniową fakturą odsłaniającą metody konstrukcyjne.
Ekspresjonizm
Ekspresjonizm
[fr. expressionnisme < łac.], kierunek w sztukach plastycznych, literaturze, muzyce, teatrze i filmie, rozwijający się od ok. 1910 do początku lat 30., głównie w Niemczech i stamtąd oddziaływał na inne kraje. Głównym tematem był człowiek, stosowano łamaną, grubą kreskę, stosowano jaskrawe kolory a także posługiwano się kontrastem, w ceku spotęgowania wyrazu i ekspresji. Źródła: encyklopedia.pwn.pl, historia.na6.pl
Konstruktywizm
Konstruktywizm
kierunek artystyczny zapoczątkowany po pierwszej wojnie światowej w Rosji pod hasłem syntezy sztuki, nauki i wiedzy technicznej.
Minimalizm
Minimalizm
kierunek w sztukach plastycznych zakładający ograniczenie środków wyrazu do podstawowych kształtów i zestawień barw.
Modularyzacja
Modularyzacja
podział na moduły.
Ornament
Ornament
inaczej: ozdoba.
Secesja
Secesja
fr. sécession < łac. seccesio ‘odejście’], kierunek artystyczny rozwijający się ok. 1895–1905, który nazwę zawdzięcza charakterystycznemu dlań oderwaniu się od akademickich tendencji sztuki XIX w., przejawia się głównie w architekturze wnętrz i sztuce użytkowej oraz ornamentyce.
Żelbeton
Żelbeton
beton wzmacniany prętami stalowymi, inaczej żelazobeton lub żelbet.