Wideo na żądanie (ang. Video on Demand, czyli VoD) – usługa polegająca na oglądaniu materiału filmowego lub słuchaniu nagrania dźwiękowego w wybranym przez kogoś czasie, późniejszym niż czas emisji. VoD staje się bardziej popularne od tradycyjnej telewizji.

Dzięki VoD każdy widz może wybrać, kiedy chce rozpocząć seans, kiedy przestać oglądać i kiedy wznowić w tej samej części transmisji lub w innej. Treści można też oglądać wielokrotnie.

Tym, co odróżnia ten system od tradycyjnej telewizji, jest sposób transmitowania materiałów – w tym przypadku odbywa się to w technologii strumieniowej, bez konieczności wykorzystania sygnału analogowego, satelitarnego czy cyfrowego.

VoD może być odtwarzane na urządzeniach, takich jak:

• jednostka centralna,

• komputer mobilny,

• smartfon,

• tablet,

• telewizor z funkcją Smart TV,

• konsola do gier, np. xbox.

Schemat ilustruje usługę VOD jako scentralizowany system multimedialny. W scentralizowanym systemie VOD umieszcza się serwery i archiwa multimediów w jednym miejscu, zwanym węzłem centralnym. Żądania od klientów są przetwarzane w węźle centralnym, a filmy wideo są dostarczane przez sieć do odbiorców końcowych.

Wraz z postępem technicznym współczesnego świata wzrasta zapotrzebowanie na transfer przez sieci telekomunikacyjne. Odnosi się to do coraz większej ilości danych, szczególnie treści multimedialnych. Przesyłanie plików o coraz większym rozmiarze (np. filmy lub utwory muzyczne) stało się możliwe dzięki szybkiemu rozwojowi i wzrostowi szybkości łączy internetowych. Istnieje wiele różnych protokołów i formatów przesyłu mediów strumieniowych. Kodowane strumienie audio i wideo są montowane w pojemniku „Bitstream”, jak MP4, FLV, WebM, ASF. Bitstream jest dostarczany z serwera do klienta (użytkownik komputera podłączonego do Internetu) za pomocą protokołu transportowego, takiego jak Adobe RTMP (ang. Real Time Messaging Protocol) lub RTP (ang. Real‑time Transport Protocol). Często zdarza się, że protokoły transportowe strumieniowe są używane do przesyłania wideo z miejsca zdarzenia do „chmury” usługi transkodowania, które następnie wykorzystuje protokoły komunikacyjne oparte na protokole HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) do dystrybucji wideo do poszczególnych domów i użytkowników.

Protokoły poziomu aplikacji specjalnie do strumieniowego przesyłania multimediów w sieciach:

• RTSP - (Real‑time Streaming Protocol) protokół poziomu aplikacji mający za zadanie sterowanie dostarczaniem danych czasu rzeczywistego;

• RTCP - (Real‑time Transport Control Protocol) protokół sterujący i wspierający protokół RTP w transporcie danych czasu rzeczywistego takich jak np. audio czy wideo;

• RTP - protokół transmisji w czasie rzeczywistym. Pakiet protokołu RTP zawiera informację o typie przesyłanych danych, numer sekwencyjny oraz znacznik czasu.

Wróć do spisu treściD19MCOS02Wróć do spisu treści