Marek Opaskatooltipid12Marek Opaska

„Magiczne słowa”tooltipid12.1„Magiczne słowa”

Hokus pokus, czary mary, wsłuchaj się w ten przekaz stary…
Stefania, lat pięć, żyje w cudownej krainie,
Dostaje wszystko, co potrzeba tak młodej dziewczynie,
Gdy idą z mamą do sklepu: „Chcę to!” – Stefka krzyczy,
I mama potulnie wszystko kupuje, bo inaczej córka zaraz ryczy.

Dziewczynka głównie tylko kilku słów używała:
„Chcę! Muszę! Teraz! Daj!” - I tak było, odkąd była bardzo mała,
Magicznych słów, niestety, w ogóle nie używała,
Ciągle tylko ponurą i rozkazującą wszystkim minę prezentowała.

Wszystko nagle się zmieniło, kiedy list od Ciotki Magotki dostała.
Co roku, na wakacje, jedno dziecko z rodziny do siebie zapraszała,
Pałac cudowny, iście magiczny, z wielkim ogrodem ona miała,
I lekcje wychowania i ogłady dzieciom za darmo dawała.

Stefania ucieszyła się, bo jeszcze tam nie była,
A cioteczka podczas zjazdów rodzinnych była dla niej zawsze miła,
Nie wiedziała jednak, co będą tam robić dokładnie:
Bo każdemu gościowi zabraniała o szczegółach opowiadać, dosadnie.

Zapakowała więc Stefka swój różowy plecak ulubiony,
Nałożyła czarne lakierki i płaszczyk zielony,
Wyszła przed swój dom, na ganek odnowiony,
I wsiadła w wygodny samochód, przez Ciotkę podstawiony.

Gdy dojechali na miejsce, dziewczynka oniemiała z wrażenia,
Dom Magotki to był pałac z jej najskrytszego marzenia,
Pokoje na wysokości, z małymi okienkami, jak dla księżniczki,
A na każdym rogu domu wysokie, dostojne z gargulcami wieżyczki.

Za domem rozciągał się przepiękny ogród jak z bajki,
Gdzie mogłaby przyprowadzić do zabawy jej z domu lalki,
Weszła na pięć schodów z marmuru białego,
Naciska klamkę… i nic, Pyta więc Ciotki: „Dlaczego?”.

„Tutaj działa wszystko trochę inaczej, moje kochanie,
Stoi przed Tobą dość trudne, wymagające zadanie,
Żeby jakiekolwiek w mym domu drzwi otworzyć,
Musisz odpowiednie zdanie z magicznym słowem stworzyć. Żeby odejść od stołu czy coś dostać,
Musisz odpowiednim słowom sprostać,
Spędzisz u mnie całe wakacje - i obiecuję,
Że na dobrą drogę Cię pokieruję”.

„Otwórzcie się, ale już! Chcę, żebyście się otworzyły, teraz!
Otwierać, mówię przecież!” – krzyczała sfrustrowana Stefania nie raz,
Gdy komuś zrobiła przykrość czy zniszczyła coś w domu,
Zamiast przeprosić, odwracała się na pięcie i nie mówiła nic nikomu.

Cioteczka widziała, że tym razem ma trudniejsze niż zwykle zadanie,
Bo Stefania już nawet przestała przychodzić na śniadanie.
Zamykała się tylko w swoim małym pokoju
I wymagała, nie prosiła, żeby wszyscy zostawili ją w spokoju.

Magotka pewnego dnia poszła siostrzenicę odwiedzić,
Musiała swoje przypuszczenia u źródła potwierdzić,
Po rozmowie z dziewczynką przykra prawda się okazała,
Stefania tak naprawdę magicznych słów i ich użycia nie znała.
Nauczyła się wymagać, aby wszystko było zrobione od razu,
Tak jakby oczekiwała wypełnienia w wojsku rozkazu,
Wszystko musiało być po jej myśli bez negocjacji,
Bo obserwując dorosłych, nabrała takiej racji.

Prawie nie słyszała magicznych słów w domu czy szkole,
Tylko „ty głupku”, „niegrzeczny”, uparty” czy „ty matole”!
„Przepraszam”, „proszę” czy „dziękuję”, jeśli już czasem się pojawiło,
Wypowiedziane było przypadkiem i nic wielkiego nie znaczyło.

Nikt dziewczynce nie pokazał mocy tych cudownych słów,
Tylko wymagał, krzyczał i niecierpliwił się znów.
Nie widziała nigdy na dobrym przykładzie,
Jak miło jest żyć i rozmawiać w magicznych słów układzie.

Podczas wakacji zrozumiała wszystko bardzo dokładnie,
Że jeśli magicznych słów umiejętność owładnie,
Życie jej i wszystkich wokół zmieni się niewyobrażalnie,
A i ona będzie lepiej się czuła, tak w serduszku lokalnie.

Bo magiczne słowa można powtarzać w kółko od nowa
I nie rozboli nas od tego głowa,
Będziemy mogli dzięki nim więcej osiągnąć
I nie trzeba będzie złości i gniewu ogona za sobą ciągnąć.

Dodatkowo wszyscy wokół nas staną się bardziej uśmiechnięci,
Rodzice i nauczyciele będą mniej nerwowi i przejęci,
Dzięki znajomości magicznych słów zyskamy przyjaciół nowych,
Co doprowadzi do wielu przygód niezapomnianych i zjawiskowych

To jeszcze raz, do powtórki głośno Was zapraszam,
Zestaw magicznych słów to: „proszę”, „dziękuję” i „przepraszam”!

Indeks górny Źródło: Opaska M., (2017), Wierszykowe pomagajki, Wydawnictwo Ridero. Indeks górny koniec^{Źródło: Opaska M., (2017), Wierszykowe pomagajki, Wydawnictwo Ridero.}