Beata Szymańskatooltipid12.1Beata Szymańska

„Gry planszowe”tooltipid12.2„Gry planszowe”

Leżą na strychu zupełnie nowe
rozczarowane gry planszowe.
Dzieci już wcale w nie nie grają,
bo wolą te komputerowe.
Leżą zamknięte w swoich pudełkach,
nie wiedząc, co się dzieje dokoła.
Tak szybko o nich zapomnieli
Jurek, Jadwisia, Marek i Ola.
Chińczyk przeciera łezkę ze swych oczu,
warcaby się wczoraj skłóciły.
Gdyby ktoś o nich sobie przypomniał,
na pewno by się zgodziły.
Leżą nowiutkie, całkiem nietknięte,
więc po co je tata kupował,
skoro od razu wyniósł na strych
i tam w ciemnościach schował?tooltipid12.3Leżą na strychu zupełnie nowe
rozczarowane gry planszowe.
Dzieci już wcale w nie nie grają,
bo wolą te komputerowe.
Leżą zamknięte w swoich pudełkach,
nie wiedząc, co się dzieje dokoła.
Tak szybko o nich zapomnieli
Jurek, Jadwisia, Marek i Ola.
Chińczyk przeciera łezkę ze swych oczu,
warcaby się wczoraj skłóciły.
Gdyby ktoś o nich sobie przypomniał,
na pewno by się zgodziły.
Leżą nowiutkie, całkiem nietknięte,
więc po co je tata kupował,
skoro od razu wyniósł na strych
i tam w ciemnościach schował?

Indeks górny Źródło: https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/gry-planszowe-202895 (dostęp: 27.03.2022). Indeks górny koniec^{Źródło: https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/gry-planszowe-202895 (dostęp: 27.03.2022).}