Wirtualne laboratorium – I
Przeprowadź doświadczenie w laboratorium chemicznym. Rozwiąż problem badawczy i zweryfikuj hipotezę. W formularzu zapisz swoje obserwacje i wyniki, a następnie sformułuj wnioski.
Spalanie metali i niemetali w tlenie atmosferycznym.
Szafka laboratoryjna
Przeprowadzono doświadczenie w laboratorium chemicznym. Zapoznaj się z opisem, problemem badawczym i hipotezą, a następnie z obserwacjami, wynikami oraz sformułowanymi wnioskami.
Analiza doświadczenia:
Spalanie metali i niemetali w tlenie atmosferycznym.
Problem badawczy:
Jakie produkty otrzymamy w wyniku spalania metali i niemetali?
Hipoteza:
Metale i niemetale spalają się w tlenie, tworząc tlenki.
Sprzęt laboratoryjny:
palnik – urządzenie techniczne umożliwiające podtrzymywanie płomienia spalanego gazu w kontrolowany sposób;
szczypce laboratoryjne – z reguły metalowe narzędzie o sprężystych ramionach umożliwiające chwytanie niewielkich przedmiotów;
łyżka do spalań – długi trzonek wykonany spieków ceramicznych lub wysokoodpornych termicznie stopów metali zakończony z jednej strony łyżeczką służący do przeprowadzania spaleń;
szkiełka zegarkowe – szklane naczynie laboratoryjne o zaokrąglonym kształcie podstawy służące, na przykaład do odważania niewielkich ilości substancji chemicznych.
Odczynniki chemiczne:
węgiel, drucik miedziany, fosfor czerwony, wstążki magnezowe
Przebieg doświadczenia:
Zapalenie palnika.
Nabieranie węgla na łyżkę do spalań i umieszczenie w płomieniu palnika.
Wysypanie pozostałości po spalaniu na szkiełko zegarkowe.
Postępowanie analogicznie w przypadku pozostałych próbek. Dla drucika miedzianego i wstążki magnezowej, zamiast łyżki do spalań wykorzystano szczypce laboratoryjne.
Obserwacje:
Węgiel oraz fosfor czerwony palą się z łatwością, w wyniku czego powstaje dym. Magnez pali się w powietrzu jasnym, oślepiającym płomieniem, wówczas powstaje biały proszek. Drucik miedziany pokrył się czarnym osadem.
Wyniki:
W trakcie spalania, w tlenie magnezu, miedzi, fosforu i węgla powstały odpowiednio tlenki: magnezu, miedzi(), fosforu() i węgla().
Wnioski:
Zarówno metale, jak i niemetale ulegają procesowi spalania, tworząc tlenki.
Równania reakcji chemicznych:
Spalanie metali może być również prowadzone w czystym tlenie. Uzyskuje się go, prowadząc rozkład termiczny manganianu() potasu lub chloranu() potasu . Inną reakcją może być też rozkład tlenku rtęci().
Powszechnie wykorzystywaną metodą otrzymywania tlenu jest rozkład nadtlenku wodoru , który zachodzi już w temperaturze pokojowej. Proces ten może przebiegać szybciej w obecności katalizatora – tlenku manganu(), suszonych drożdży czy kawałka ziemniaka.
Przykładowy zestaw do otrzymywania i zbierania tlenu składa się z kolby stożkowej z bocznym tubusem lub wężykiem, którego koniec umieszczony jest w probówce wypełnionej wodą i umieszczonej w krystalnicy do góry dnem. Gaz, który wydziela się w trakcie rozkładu, gromadzi się w probówce, wypychając przy tym wodę. Tak zebrany czysty gaz może być wykorzystywany np. do reakcji spalania metali i niemetali.
Analiza doświadczenia: Spalanie metali i niemetali w tlenie atmosferycznym.
Problem badawczy: Jakie produkty otrzymamy w wyniku spalania metali i niemetali?
Hipoteza: Metale i niemetale spalają się w tlenie, tworząc tlenki.
Odczynniki: węgiel, drut miedziany, fosfor czerwony, wstążka magnezowa.
Sprzęt laboratoryjny: palnik – rodzaj sprzętu z regulacją płomienia, umożliwiający podgrzewanie substancji chemicznych, szkiełko zegarkowe – szklane naczynie laboratoryjne o zaokrąglonym kształcie podstawy. Służy do odważania niewielkich ilości substancji chemicznych, łyżka do spalań – sprzęt laboratoryjny stosowany głównie w analizie jakościowej, ściślej płomieniowej wykonywany ze spieków ceramicznych lub wysokoodpornych termicznie stopów metali; szczypce laboratoryjne – sprzęt przeznaczony do podtrzymywania drobnego sprzętu laboratoryjnego.
Instrukcja wykonania doświadczenia:
1. Rozpalono palnik.
2. Nabrano węgiel na łyżkę do spalań i umieść w płomieniu palnika.
3. Pozostałość po spalaniu wysypano na szkiełko zegarkowe.
4. Zapisano obserwacje.
5. Dla pozostałych próbek postępowano analogicznie. W przypadku drucika miedzianego i wstążki magnezowej zamiast łyżki do spalań wykorzystano szczypce laboratoryjne.
Obserwacje:
Węgiel oraz fosfor czerwony palą się z łatwością, w wyniku czego powstaje dym. Magnez pali się w powietrzu jasnym, oślepiającym płomieniem, wówczas powstaje biały proszek. Drucik miedziany zabarwił płomień na niebiesko.
Wyniki:
W trakcie spalania w tlenie magnezu, miedzi, fosforu i węgla powstały odpowiednio tlenki: magnezu, miedzi(), fosforu() i węgla().
Wnioski:
Zarówno metale, jak i niemetale ulegają procesowi spalania, tworząc tlenki.
Równania reakcji chemicznych: