Witraż - obraz światłem malowany
Ważne daty
IX‑X w. – w Europie pojawiają się pierwsze witraże,
XIII‑XV w. – wraz ze sztuką gotycką rozwija się technika witrażu,
XIV w. – witraż pojawia się w Polsce,
XIX‑XX w. – następuje rozkwit techniki witrażu w sztuce secesji.
Scenariusz dla nauczyciela:
Uczeń:
- rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie sztuk plastycznych;
- charakteryzuje środki wyrazu artystycznego, takie jak: światło, barwa, kontur; wykorzystuje wskazane środki we własnych działaniach plastycznych;
- interpretuje obraz tworzony przez światło – witraż;
- klasyfikuje barwy w sztukach plastycznych; wykazuje się znajomością pojęć: nasycenie barw, monochromatyzm;
- poznaje wybrane, najbardziej istotne dzieła z dorobku artystów polskich i innych narodów;
- podejmuje działalność twórczą posługując się podstawowymi środkami wyrazu plastycznego, w tym uwzględniające problematykę barwy;
- stosuje różnorodne formy wypowiedzi plastycznej;
- doskonali umiejętności plastyczne przejawiające się w indywidualnej działalności twórczej;
- stosuje określone materiały i narzędzia właściwe dla technik plastycznych;
- interpretuje obserwowane zjawiska, przedmioty, motywy, stosując środki wyrazu zgodnie w własnym odczuciem i wyobrażeniem.
wyjaśniać pojęcie „witraż”;
określać technikę fusingu;
odróżniać klasyczny witraż od prac powstałych techniką fusingu;
wyjaśniać etapy powstawania witrażu;
wskazywać różnicę między szkicem a finalnym dziełem;
rozróżniać tematykę witraży;
identyfikować różnicę w nasyceniu barw witrażu w zależności od natężenia światła;
Wprowadzenie do pojęcia witrażu
WitrażWitraż to barwna kompozycja szklana, która składa się z trzech głównych elementów: konturukonturu, barwybarwy i światła. Kontur wykonany jest z kompozycji ołowianych listewek, natomiast nośnikiem barwy są szkła w różnych kolorach. Obraz tworzony jest przez światło, które przechodzi przez połączone ze sobą szklane fragmenty.
Witraże można spotkać najczęściej w oknach kościołów. Technika witrażu upowszechniła się w sztuce gotyckiejsztuce gotyckiej. Tworzono wówczas wysokie świątynie, o dużych, strzelistych oknach, które miały wypełnić wnętrze światłem i nadać im lekkości. Czasem okna zajmowały całe ściany, czego przykładem jest kaplica Sainte Chapelle w Paryżu.
Treści zamieszczane na witrażach i ich właściwości
Witraże najczęściej przekazywały treści religijne, ilustrując tematy biblijne. Wraz z freskami i innymi dziełami sztuk obrazowych z okresu średniowiecza stanowiły Biblię PauperumBiblię Pauperum – służącą edukacji niepiśmiennych wiernych. Blask kolorowego światła symbolizującego blask Stwórcy podkreślał wzniosły charakter miejsca kultu.
Początkowo rysunek w witrażu był uproszczony, z czasem artyści coraz swobodniej poruszali się w technice, a rysunek nabierał precyzji i ekspresji.
Ewolucja witraży
Dawniej szkło było cennym tworzywem, dlatego wykorzystywano każdy, nawet najmniejszy kawałek. Stąd podział płaszczyzny metalowymi ramkami często był przypadkowy, wynikający z kształtu danego fragmentu szkła - linie łączeń przechodziły nawet przez twarze postaci.
W klasycznym witrażu istotną rolę gra konstrukcja, dlatego ważną częścią obrazu jest kontur metalowych ramek, który buduję obraz i stanowi o kompozycji.

Z czasem szkło przestało być tak drogim materiałem, poznano także technologię farb transparentnychfarb transparentnych, zaczęto więc używać coraz większych kawałków szkła i malować na nich fragmenty przedstawień - twarze, szaty lub elementy drugiego planu.
Obecnie artyści stosują także technikę fusingufusingu, czyli stapiania fragmentów szkła w specjalnych piecach, w bardzo wysokiej temperaturze. Dzięki temu uzyskują efekt połączenia barwnych szkiełek bez konturu metalowych ramek.
Etapy powstawania witrażu
Klasyczny witraż powstaje według następujących etapów:
Stworzenie linearnego szkicu kompozycji z podziałem na szkiełka.
Dopasowanie odpowiednich barw.
Przeniesienie szkicu do rzeczywistych wymiarów w skali 1:1.
Wycinanie fragmentów ze szkła.
Owijanie wyciętych fragmentów taśmą miedzianą.
Łączenie ze sobą elementów za pomocą lutowania cyną.
Obejrzyj dokumentację zdjęciową ilustrującą wybrane etapy powstawania witrażu. Zapoznaj się także z filmem z pracowni artysty witrażysty.
Projekt witrażu.

Witraż w trakcie procesu twórczego.

Ten sam witraż jako zakończona realizacja.

Film wideo - Etapy powstawania witrażu

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RtlGJb0WgTcSl
Film zatytułowany „Etapy powstawania witrażu”, przedstawia pracownię, w której artyści witrażownictwa prezentują kolejne prace przy tworzeniu dzieła. W filmie kolejne sceny dzielone są tekstami na czarnym tle, informującymi o kolejnych etapach pracy. Pierwszą informacja to „PRACOWNIA WITRAŻU”. W tej części zostało zaprezentowane wnętrze pracowni z regałami, szafami i dużym stołem pracownianym, nad którym znajdują się duże lampy. Przy stole stoi kobieta. Na czarnym tle pojawia się napis: „WYCINANIE SZKŁA NA PODSTAWIE LINEARNEGO SZKICU”. Na stole leżą kawałki szkła, nóż do cięcia, fioletowa szufelka na odpady. Kobieta trzyma szczypcami szybkę. Po jej odłożeniu łamie kawałki naciętego szkła. Kolejne ujęcie ukazuje widok na barwny projekt witraża na kartonie. Ruch kamery wiedzie na znajdujące się obok, wycięte z kartonu i ponumerowane kształty, następnie kamera kieruje na leżące na nich kawałki docięte szybki, kształtem dopasowane do szablonów na papierze. Kolejnym ujęciem jest kobieta wycinająca kształty z niebieskiego szkła na podstawie szablonów. Zbliżenie na dłonie kobiety, wykonującej cięcie nożem, potem na jej twarz. Kolejna informacja na czarnym tle: „Linearny szkic w skali 1:1. Widok na długi stół z rozłożonymi arkuszami papieru, przedstawiający rysunek witraża na papierze. W tle znajduje się kuchnia. Zbliżenie kamery na rysunek postaci z uniesioną ręką. Kolejna informacja na czarnym tle: „UKŁADANIE KAWAŁKÓW SZKŁA”. Ujęcie przedstawia kobietę, układającą kawałki wyciętych szkiełek w ramce. Ujęcie z innej strony ukazuje tę samą czynność. Powrót do poprzedniego widoku. Kolejne ujęcie to obraz z siedzącą we wnętrzu kobietą o skrzyżowanych, wyciągniętych do przodu nogach, której ciężar ciała spoczywa na wspartej na podłodze ręce. Ruch kamery kieruje w lewo - na kontur tej samej postaci z ponumerowanymi fragmentami ciała. Kadr z informacją na czarnym tle: „MALOWANIE SZKŁA FARBĄ NASZKLIWNĄ”. Ujęcie na pokrywanie pędzlem powierzchni szkła brązową farbą. Następne ujęcie zza pleców kobiety, trzymającej w ręku telefon komórkowy ze zdjęciem portretu Mikołaja Kopernika i wykonującej rysunek astronoma. Widok na fragment portretu Kopernika. Ponowne ujęcie zza ramienia kobiety. Kolejna scena przedstawia dwie postacie nanoszące patynę - najpierw zbliżenie, potem plan pełny. Zbliżenie na artystę sporządzającego napisy na rysunku witrażu. Kadr z informacją: „FARBA UTRWALONA W PIECU SZKLARSKIM”. Ujęcie dłoni trzymającej pomalowane i wycięte szkiełko. Następnie widok na piec i stojący obok stolik ze szkiełkami. Ruch kamery na piec po lewej stronie, w którym znajdują się pojedyncze szkiełka, przeznaczone na wypalanie. Kadr z informacją: „PIECE SZKLARSKIE”. Jazda kamery w pionie na piec z pomalowanymi szkiełkami. Ten sam widok w detalu. Ujęcie reprodukcji witraża Alfonsa Muchy. Kadr z tekstem: „MOCOWANIE SZKŁA ZA POMOCĄ OŁOWIANYCH PROFILI”. Widok na mocowanie ołowianych profili na rysunku witraża przez mężczyznę. Czarny kadr z informacją: „Lutowanie fragmentów konstrukcji”. Scena przedstawiająca lutowanie łączeń ołowianej taśmy (detal i zbliżenie). Kadr z napisem: „GOTOWY WITRAŻ”. Jazda kamery po widoku fragmentów, potem ujęcie całości witraża, następnie detale. Zbliżenia na widoki z różnych stron. Ujęcie oprawionego w oknie witraża. Widok ogólny pracowni. Zbliżenia na dekoracje, wykonane techniką witrażu. Czarne tło. W całym filmie tłem jest ambientowa muzyka elektroniczna - długie, delikatne, powtarzające się dźwięki.
Zadania
Biblia Pauperum to pojęcie, które odnosi się do:
- Bogato zdobionych ksiąg przeznanczonych dla bogatego kleru
- Ksiąg pozbawionych ilustracji, dla biednego kleru.
- Rzeźb, malarstwa ściennego i tablicowego, które miało przekazywać niepiśmiennym ludziom treści religijne.
Czy końcowa realizacja dzieła jest wiernym odwzorowaniem szkicu?
Nie

Przyjrzyj się poniższym witrażom, zwracając szczególną uwagę na ich treść, a następnie dopasuj do nich wymienione tytuły.
Wiosna, Król Dawid, Bóg Ojciec, Dziewczyna z kiatem wiśni

Przyjrzyj się niżej zamieszczonym dziełom i zaznacz te, które są wykonane techniką fusingu.
- 1
- 2
- 3
- 4




Dokończ w programie Mini Paint projekt witrażu. Pamiętaj, aby każdy fragment płaszczyzny otaczała ramka. Wypełnij kolorami poszczególne fragmenty.
Pobierz ilustrację, niezbędną do wykonania zadania, klikając na przycisk „Pobierz załącznik”.
Skorzystaj z aplikacji MiniPaint, dostępnej poniżej - otwórz zapisany wcześniej obrazek (opcja Plik->Otwórz, wskazanie obrazka zapisanego na dysku komputera).
Witraże w gotyku
W architekturze gotyku, w szczytach budowli lub nad portalamiportalami, umieszczano często okrągłe okno, zwane rozetąrozetą, wypełnione zazwyczaj kompozycją witrażową. Ma ona charakter dekoracyjny, jest symetrycznasymetryczna i składa się z powielanych elementów ornamentowych.
Wzorując się nie przykładach zamieszczonych powyżej, spróbuj sam zrobić rozetę za pomocą programu Mini Paint.
Twórz tradycyjnie I
Potrzebne materiały: kwadratowa kartka, nożyczki
Przygotuj kwadratową kartkę i nożyczki. Postępuj zgodnie z instrukcją.

Rozłóż kartkę, którą wykonałeś w Zadaniu „Twórz tradycyjnie”, a następnie w programie MiniPaint spróbuj przerysować wzór, który powstał przez wycinanie.
Pobierz ilustrację, niezbędną do wykonania zadania, klikając na przycisk „Pobierz załącznik”.
Skorzystaj z aplikacji MiniPaint, dostępnej poniżej - otwórz zapisany wcześniej obrazek (opcja Plik->Otwórz, wskazanie obrazka zapisanego na dysku komputera).
Rola światła w witrażu
Światło buduje obraz w witrażu i jest jego ważnym elementem. Przechodząc przez barwne szkiełka, maluje także wnętrze kościoła, co obrazują poniższe zdjęcia.
W zależności od natężenia światła wzrasta nasycenie barwnasycenie barw. Widziany obraz zależny jest od pogody, pory dnia, pory roku. Inaczej będzie wyglądał witraż w słoneczny, letni dzień, inaczej w zimowy poranek, inaczej w Norwegii, a inaczej w Brazylii.
Na zdjęciach widać ten sam witraż w dwóch ujęciach. Sugerując się natężeniem światła i nasyceniem barw, dopasuj do nich wymienione poniżej hasła określające pory dnia i roku, w których wykonano zdjęcia.
Popołudnie zimą, Południe latem

Witraże zazwyczaj są dużych rozmiarów i oglądamy je z odległości. Autorzy często przy dużych płaszczyznach barwnych, np. obrazując niebo, stosują różne odcienie danego koloru, czyli monochromatycznemonochromatyczne zestawienia kolorystyczne, co wpływa na dekoracyjność witrażu.
Twórz tradycyjnie II
Potrzebne materiały: plastikowe butelki, nożyczki, bezbarwna taśma klejąca.
Stwórz monochromatyczną kompozycję. W tym celu zbierz kilka plastikowych butelek po wodzie mineralnej. Ważne jest, aby były one w jednym kolorze (np. niebieskie lub zielone), ale w różnych odcieniach. Wytnij z każdej butelki kilka kwadratów, połącz je bezbarwną taśmą klejącą i przymocuj do okna. Zaobserwuj, jak zmienia się nasycenie barwy w zależności od pory dnia.
Sztuka wirażowa w secesji
Duży rozkwit sztuki witrażowej przypada na okres secesjisecesji. Na przełomie XIX/XX wieku Louis Comfort Tiffany opracował nową technikę wytwarzania witraży. Do łączenia kolorowych szkiełek wykorzystywał folię miedzianą i cynę, co w porównaniu z klasyczną techniką było łatwiejsze i dawało większe możliwości tworzenia zróżnicowanych kompozycji. Technika ta stała się bardzo popularna i stosowana jest do dziś.
Dzięki Tiffany’emu witraż został wykorzystany w sztukach użytkowych. Artysta był prekursorem lamp witrażowych, które stały się bardzo popularne na całym świecie. Produkowane do dzisiejszego dnia lampy nazywane są od imienia twórcy - tiffany.
Uzupełnij koszyki hasłami.
barwa, światło, kontur, faktura, bryła, akcent kolorystyczny
Główne elementy plastyczne, które tworzą witraż. | |
---|---|
Pozostałe elementy. |
Zaznacz witraże, które są gotyckie.
- Katedra Notre Dame w Paryżu
- Pierwszy upadek
- Sainte Chapelle w Paryżu



Twórz tradycyjnie III
Potrzebne materiały: czarna tektura, kolorowe bibułki, klej, nożyczki
Zaprojektuj i wykonaj własny witraż na dowolny temat. Użyj czarnej tektury do stworzenia ramek oraz barwnej bibuły do wypełnienia ich kolorem. Pracę dodaj do portfolio.
Słownik pojęć
– subiektywne wrażenie wywołane przez fale elektromagnetyczne światła. W jednym z podziałów wyodrębnia się barwy ciepłe i zimne. Ciepłe to te zmierzające do żółcieni, głównie czerwono‑oranżowo‑żółte, obrazowo nazywane „barwami ognia”. Barwy zimne zmierzają do błękitu, są głównie fioletowo‑zielono‑błękitne i obrazowo nazywane są „barwami wody”.
– z języka łacińskiego Biblia ubogich. Choć termin ten odnosi się do pozbawionych ilustracji ksiąg rękopiśmiennych zawierających cytaty z Biblii przeznaczone dla niższego kleru, to w potocznym znaczeniu są to rzeźby, malarstwo ścienne i tablicowe, którym przypisuje się funkcje dydaktyczne. Ich podstawowym zadaniem miałoby być przekazanie ludziom niepiśmiennym treści religijnych.
– to farba przezroczysta lub lekko prześwitująca, niekryjąca, np. akwarela, farba do szkła.
– technika polegająca na łączeniu ze sobą szklanych fragmentów poprzez stapianie ich w bardzo wysokiej temperaturze.
– to taki układ elementów, który da się podzielić osią symetrii na dwie bardzo podobne części.
– najczęściej jest to linia ukazująca kształt, zarys postaci lub przedmiotów. Kontur nie występuje w przyrodzie. W pracach plastycznych jest wprowadzany do wyznaczenia kształtu na płaszczyźnie.
– użycie w dziele tylko jednego koloru w różnych odcieniach.
– to odcień danej barwy, jej intensywność. Barwy nasycone są żywe, natomiast nienasycone są blade, szarzeją.
– ozdobne obramienie wejścia do budynku sakralnego lub świeckiego. Dekoracje tworzą rzeźby i elementy architektoniczne.
– w architekturze średniowiecznej duże, najczęściej okrągłe okno umieszczane w polu ściany zachodniej kościoła, nad portalem wejściowym. Wypełniona zazwyczaj maswerkiem i witrażami. Miała za zadanie doświetlić nawę główną.
– styl w sztuce przełomu XIX i XX w., charakteryzujący się zamiłowaniem do stylizacji poprzez stosowanie falistych, płynnych linii, asymetrii oraz bogatej ornamentyki.
– szybki rysunek, zwykle z natury, będący notatką z postrzeganych zjawisk lub zapis poszczególnych etapów koncepcji artystycznych.
– sztuka powstała w okresie gotyku, pod koniec średniowiecza, to jest w XIII‑XV wieku.
– to kompozycja z barwnych szkieł połączonych ze sobą za pomocą metalowych ramek.