Oznakowanie ładunków podczas transportu
SOL.05. Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów wyodrębniona w zawodzie Technik spedytor 333108
Wizualizacja oznakowania środków transportu i jednostek ładunkowych w 2D
WIZUALIZACJA 2D
Spis treści
Paleta EuroPaleta Euro
KontenerKontener
CysternaCysterna
NaczepaNaczepa
Kontener do przewozu towarów niebezpiecznychKontener do przewozu towarów niebezpiecznych
Paleta Euro
Budowa obiektu
Ilustracja interaktywna przedstawia euro paletę oraz poszczególne wymiary wybranych elementów. Na palecie znajduje się jeden punkt interaktywny, po kliknięciu w który pojawia się treść w formie tekstu oraz tożsamego z nim nagrania dźwiękowego.
Oznaczenia Palety Euro znajdują się na jej wspornikach zewnętrznych. Pierwszy rodzaj oznaczenia to napis EPAL w Elipsie. Napis epal oraz elipsa są koloru czarnego. Oznaczenie to znajduje się na dwóch wspornikach mających miejsce na narożnikach palety.
Na środkowym wsporniku znajduje się kolejne oznaczenie jest to Certyfikat IPPC ma kształt prostokąta z czarnym obramowaniem.
W prostokącie znajduję się czarna linia pionowa, która tworzy dwa prostokątne wpisane w duży prostokąt. W pierwszym prostokącie po lewej stronie znajduję się czarna linia pionowa. Po lewej stronie czarnej linii środkowej znajduję się pięć poziomych kresek. Są one pod skosem połączone kolejna czarną linią. Po prawej stronie środkowej linii znajduje się napis pionowy I P P C pod nim znajduje się czarna kreska pionowa która jest pod skosem. W prawym prostokącie znajduję się od góry napis PL pod nim liczby 0 0 myślnik 0 0 0 a pod liczbami napis H T.
Pod całym prostokątem znajdują się liczby. 0 0 0 myślnik 0 0 myślnik 0 0
Tekst: Płaska, drewniana paleta o wymiarach 800 na 1200 milimetrów, czterowejściowa, wymienna, zgodna z normą europejską EN 13698–1 oraz Kodeksem UIC 435 . Posiada oznaczenia EPAL na wszystkich wspornikach zewnętrznych lub oznaczenia EPAL i EUR na przeciwległych wspornikach zewnętrznych skrajnych. Waga palety EPAL to ok. 25 kg. Bezpieczne obciążenie robocze palety wynosi 1500 kg. Maksymalne dodatkowe obciążenie może wynosić do 4000 kg podczas układania w stos. Paleta Euro może ważyć do 1500 kg przy równym obciążeniu, w przeciwnym razie limit wynosi 1000 kg
Normalizacja elementów certyfikowanych palet określona jest w Karcie UIC 435. Jak zatem prezentuje się rozmiar palety euro? Każda paleta EUR (EPAL) składa się z:
Ilustracja interaktywna przedstawia euro paletę oraz poszczególne wymiary wybranych elementów. Poszczególne elementy układu wyróżniono punktami interaktywnymi. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej. Na schemacie naniesiono 7 punktów interaktywnych
Oznaczenia palety znajdują się na wspornikach zewnętrznych. W lewym i prawym dolnym rogu ilustracji. Oznaczenie to poziomy napis EPAL w Elipsie. Napis epal oraz elipsa są koloru czarnego.
Obok palety podane są dwa wymiary palety. Długość 1200 milimetrów oraz szerokość 800 minimetrów
Belka łącząca trzy wsporniki palety.
Tekst: Dwóch dolnych elementów wyjściowych o wymiarach 1200 na 100 na 22 minimetrów.Górna belka łącząca się z wspornikami.
Tekst: Dwóch górnych elementów wyjściowych o wymiarach 1200 na 145 na 22 milimetrów.Wsporniki łączące górne belki boczne dolnymi belkami.
Tekst: Sześciu klocków o wymiarach 145 na 100 na 78 milimetrów.Trzy wsporniki łączące środkową deskę palety z dolną deską palety.
Tekst: Trzech większych klocków o wymiarach 145 na 145 na 78 milimetrów.Deska środkowa górna oraz deska środkowa dolna.
Tekst: Dwóch desek środkowych (górnej i dolnej) o wymiarach 1200 na 145 na 22 milimetrów.Belki pośrednie między deskami zewnętrznymi oraz środkowymi.
Tekst: Dwóch desek pośrednich o wymiarach 1200 na 100 na 22 milimetrów.Belki poprzeczne znajdują się między belkami górnymi a wspornikami.
Tekst: Trzech belek poprzecznych o wymiarach 800 na 145 na 22 milimetrów.
Przeznaczenie oznakowania
Na lewym i prawym wsporniku palety powinien znajdować się znak EPAL, którego dysponentem jest European Pallet Association EPAL. Na środkowym wsporniku znajduję się znak zawierający kilka elementów:
Ilustracja przedstawia Certyfikat IPPC ukazując jego główne elementy. Poszczególne elementy układu wyróżniono punktami interaktywnymi. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej. Na schemacie naniesiono 5 punktów interaktywnych. Oraz 9 strzałek z grotem zwróconym ku podpisom.
W ramce z zielona obwódką znajduje się prostokąt w którym jest czarna pionowa linia , która tworzy dwa przylegające do siebie prostokąty wewnątrz dużego prostokąta. W pierwszym prostokącie po lewej stronie znajduję się czarna linia pionowa. Po lewej stronie czarnej linii środkowej znajduję się pięć ukośnych kresek. Są one połączone kolejna czarną linią. Po prawej stronie środkowej linii znajduje się napis pionowy I P P C pod nim znajduje się czarna kreska która jest pod skosem. W prawym prostokącie znajduję się od góry napis P L pod nim liczby 0 0 myślnik 000 a pod liczbami napis H T.
Pod całym prostokątem znajdują się liczby. 0 0 0 myślnik 0 0 myślnik 0 0
Punkty interaktywne
Punkt znajduje się pod napisem pionowym I P P C
Tekst: Symbol kłosa ze skrótem I P P C oznacza, że drewno zostało poddane odpowiedniej obróbce i jest wolne od szkodnikówPunkt znajduje się po lewej stronie obok napisu P L
Tekst: Kod I S O kraju eksportera, np. P L, czyli PolskaPunkt znajduję się po lewej stronie obok liczb 0 0 myślnik 0 0 0
Tekst: Unikalny kod producenta opakowania, nadawany przez Krajową Organizację Ochrony RoślinPunkt znajduję się po lewej stronie obok napisu H T
Tekst: Symbol metody zabezpieczenia drewna –myślnik w przypadku eksporterów z Europy jest to skrót obróbki termicznej H TPunkt znajduje się po lewej stronie obok liczby pod prostokątem.
Tekst: Numer licencji producenta, rok oraz miesiąc produkcji.
Strzałki. kolejność podana jest od górnej podstawy prostokąta, za ruchem wskazówek zegara.
wychodzi od napisu P L do napisu Kraj pochodzenia.
wychodzi od cyfr 00 myślnik 000 do napisu kod producenta lub podmiotu dokonującego obróbki.
wychodzi od góry prawego boku prostokąta do napisu Gwóźdź naprawczy po lewej stronie napisu znajduję się grafika koła w kole znajdują się od góry napis P L pod nim napis EPAL w elipsie oraz cyfry 000. Napisy oraz cyfry są w poziomie.
wychodzi od środka prawego boku prostokąta do napisu klamra. Po lewej stronie obok napisu klamra znajdują się dwa prostokąty względem siebie są pod sobą. Pierwszy prostokąt jest czarny w środku znajduję się mniejszy prostokąt który jest koloru szarego. Drugi prostokąt jest czarny w środku znajduję się mniejszy prostokąt, który jest koloru żółtego.
wychodzi od napisu H T do napisu Typ dokonanej obróbki H T myślnik obróbka cieplna.
wychodzi od ostatnich dwóch cyfr pod prostokątem do napisu miesiąc produkcji.
wychodzi od środkowych dwóch cyfr pod prostokątem do napisu rok produkcji
wychodzi od pierwszych trzech cyfr pod prostokątem do napisu numer licencji producenta
wychodzi od pierwszego od lewej wpisane prostokąta w duży prostokąt do napisu logo I P P C
Ponadto na środkowym wsporniku może znajdować się obowiązkowa dla palet nowych klamra określająca poziom kontroli oraz gwóźdź naprawczy, który służy do oznakowania palet naprawionych, potwierdzający tym samym autentyczność palety i zachowanie wymaganych parametrów.
Podstawowym zastosowaniem palet jest bezpieczny i łatwy transport produktów na linii produkcyjnej, a także przechowywanie towarów w zorganizowany i uporządkowany sposób w magazynie.
Zastosowanie i dobór oznakowania
Podstawowym zastosowaniem palet jest bezpieczny i łatwy transport produktów na linii produkcyjnej, a także przechowywanie towarów w zorganizowany i uporządkowany sposób w magazynie.
Wykonywanie standardowych czynności i zadań zawodowych oraz sprzętu do realizacji
Paletyzacja to najpopularniejsza metoda polegająca na grupowaniu produktów o niewielkich rozmiarach (zazwyczaj w pudełkach) i układaniu ich na palecie – najczęściej drewnianej, aczkolwiek wykonywane są również palety z tworzyw sztucznych i metalowe.
Obecnie paleta stała się najpopularniejszym nośnikiem, ponieważ umożliwia bezpieczne przemieszczanie towarów oraz wygodny załadunek i rozładunek. W zależności od rodzaju stosowanego opakowania (pudełka, worki, szpule lub artykuły luzem) produkty mogą być układane w obrębie palety bądź wystawać poza jej obrys. Należy przy tym pamiętać o równomiernym ułożeniu produktów w celu zapewnienia jednostce właściwej stabilności.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Kontener
Budowa obiektu
Standardy bezpieczeństwa w odniesieniu do kontenerowej jednostki ładunkowej wyznacza Międzynarodowa Konwencja o Bezpiecznych Kontenerach (International Convention for Safe Containers – CSC) z 1972 r. Konwencja ma zastosowanie do wszystkich kontenerów znajdujących się w międzynarodowym obrocie z wyjątkiem kontenerów lotniczych. Przepisy określają wymagania wytrzymałościowe, jakie musi spełniać jednostka, a także określają sposób jej testowania i zatwierdzania przed rozpoczęciem eksploatacji oraz nadzoru i konserwacji w jej trakcie. W większości krajów testowaniem, zatwierdzaniem oraz nadzorem nad kontenerową jednostką zajmują się towarzystwa klasyfikacyjne.
Konstrukcja standardowego kontenera oparta jest na stalowej ramie, która składa się z takich elementów jak: cztery słupki narożne oraz cztery belki wzdłużne i poprzeczne. Na nich oparta jest podstawa i dach kontenera. Żebra poprzeczne leżące prostopadle do dolnych belek wzdłużnych stanowią dodatkowe wzmocnienie podstawy kontenera.
Rama kontenera stanowi podporę dla dwóch ścian bocznych i czołowych oraz dachu kontenera. Elementy te są mniej wytrzymałe od podstawy. W ośmiu punktach spojenia słupków narożnych, belek wzdłużnych i poprzecznych znajdują się naroża zaczepowe. Naroża są wykonane ze specjalnie wzmocnionej stali i wystają 6-17 mm poniżej dolnej powierzchni podstawy i górnej powierzchni dachu kontenera. Zadaniem naroży zaczepowych jest umożliwienie zamocowania kontenera podczas przewozu różnymi środkami transportu oraz jego uchwycenie podczas operacji przeładunkowych.{audio}
Ilustracja przestawia niebieski kontener. Kontener jest w kształcie prostopadłościanu. Na kontenerze znajduje się jeden punkt interaktywny.
Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej.
Punkt znajduję się na węższej ścianie bocznej a dokładnie na jego drzwiach.
Tekst: Kontenery ładunkowe określić można jako trwałe urządzenia pomocnicze wielokrotnego użytku o budowie przystosowanej do przewozu ładunków jednym lub kilkoma rodzajami transportu (bez przeładowywania). Posiadają wyposażenie umożliwiające łatwą manipulację, zwłaszcza podczas przeładunku z jednego na drugi środek transportu. Są przystosowane do łatwego napełniania i opróżniania o wewnętrznej objętości co najmniej 1 m3 ( 35,3 f t3 ).Standardy bezpieczeństwa w odniesieniu do kontenerowej jednostki ładunkowej wyznacza Międzynarodowa Konwencja o Bezpiecznych Kontenerach (International Convention for Safe Containers – C S C) z 1972 r. Konwencja ma zastosowanie do wszystkich kontenerów znajdujących się w międzynarodowym obrocie z wyjątkiem kontenerów lotniczych. Przepisy określają wymagania wytrzymałościowe, jakie musi spełniać jednostka, a także określają sposób jej testowania i zatwierdzania przed rozpoczęciem eksploatacji oraz nadzoru i konserwacji w jej trakcie. W większości krajów testowaniem, zatwierdzaniem oraz nadzorem nad kontenerową jednostką zajmują się towarzystwa klasyfikacyjne.Konstrukcja standardowego kontenera oparta jest na stalowej ramie, która składa się z takich elementów jak: cztery słupki narożne oraz cztery belki wzdłużne i poprzeczne. Na nich oparta jest podstawa i dach kontenera. Żebra poprzeczne leżące prostopadle do dolnych belek wzdłużnych stanowią dodatkowe wzmocnienie podstawy kontenera.Rama kontenera stanowi podporę dla dwóch ścian bocznych i czołowych oraz dachu kontenera. Elementy te są mniej wytrzymałe od podstawy. W ośmiu punktach spojenia słupków narożnych, belek wzdłużnych i poprzecznych znajdują się naroża zaczepowe. Naroża są wykonane ze specjalnie wzmocnionej stali i wystają 6‑17 milimetrów poniżej dolnej powierzchni podstawy i górnej powierzchni dachu kontenera. Zadaniem naroży zaczepowych jest umożliwienie zamocowania kontenera podczas przewozu różnymi środkami transportu oraz jego uchwycenie podczas operacji przeładunkowych.
Ilustracja przedstawia ramę kontenera. Rama jest w kształcie prostopadłościanu i ma szary kolor. Na ramie umieszczono jeden punkt interaktywny. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej.
Punkt znajduję się na belce ramy łączącej dwie podstawy przy węższej ścianie kontera.
Tekst: Rama kontenera stanowi podporę dla dwóch ścian bocznych i czołowych oraz dachu kontenera. Elementy te są mniej wytrzymałe od podstawy. W ośmiu punktach spojenia słupków narożnych, belek wzdłużnych i poprzecznych znajdują się naroża zaczepowe. Naroża są wykonane ze specjalnie wzmocnionej stali i wystają 6‑17 mm poniżej dolnej powierzchni podstawy i górnej powierzchni dachu kontenera. Zadaniem naroży zaczepowych jest umożliwienie zamocowania kontenera podczas przewozu różnymi środkami transportu oraz jego uchwycenie podczas operacji przeładunkowych
Ilustracja przedstawia dwa widoki niebieskiego kontenera, ukazując jego główne elementy. Pierwszy widok jest to widok od dołu a drugi jest to widok rzeczywisty. Poszczególne elementy układu wyróżniono punktami interaktywnymi. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej. Na schemacie naniesiono 18 punktów interaktywnych.
Na kontenerze z widokiem od dołu umieszczono 5 punktów interaktywnych.
Ściana czołowa znajduje się z tyłu kontenera.
Podstawa znajduję się na dole kontenera łączy pozostałe ściany.
Żebro podstawy znajduję się na podstawie.
Tunel gęsia szyja znajduję się na środku podstawy
Ściana boczna łączy podstawę z dachem.
Na kontenerze z widokiem rzeczywistym umieszczono 12 punktów interaktywnych.
Drzwi czołowe znajdują się z przodu kontenera
Naroże naczepowe znajdują się nad drzwiami czołowymi.
Belka poprzeczna górna łączy dwie ściany boczne ze sobą
Dach to górna podstawa kontenera.
Belka wzdłużna górna łączy przy dachu dwie ściany czołowe.
Słupek narożny łączy dach z podstawą.
Drzwi boczne znajdują się na środku ściany bocznej.
Kieszenie dla wideł znajdują się pod drzwiami bocznymi.
Belka wzdłużna podstawy łączy przy podstawie dwie ściany czołowe.
Urządzenie ryglujące znajduję się na drzwiach czołowych.
16. Belka poprzeczna podstawy łączy przy podstawie dwie ściany boczne
Podłoga znajduję się w środku kontenera na podstawie.
Każdy kontener musi posiadać obowiązkowe oznakowanie w postaci tabliczek, emblematów, naklejek, które stanowią ważną informację o stanie kontenera w razie inspekcji. Na lewym skrzydle drzwi kontenera wyróżnia się następujące elementy oznakowania:
Tabliczka CSC,
Tabliczka celna,
Tabliczka impregnacji drewna.
Nieobowiązkowo podaje się:
Emblemat właściciela kontenera,
Emblemat towarzystwa klasyfikacyjnego,
Tabliczka CSC jest jednym z najważniejszych elementów oznakowania – określa bezpieczeństwo kontenera zgodnie z konwencją o bezpiecznych kontenerach. Powinny być na niej zamieszczone następujące informacje w języku angielskim:
Nagłówek – tabliczka uznania kontenera za bezpieczny zgodnie z CSC,
Nazwa kraju i numer Świadectwa uznania,
Data wykonania kontenera,
Numer identyfikacyjny,
Maksymalna eksploatacyjna masa brutto ( w kilogramach i funtach),
Obciążenie w czasie próby piętrzenia przy 1,8 kg ( w kilogramach i funtach),
Siła w czasie próby sztywności poprzecznej ( w niutonach),
Wytrzymałość ściany czołowej, jeżeli jest różna od 0,4 P ( w kilogramach i funtach),
Wytrzymałość ściany bocznej, jeżeli jest różna od 0,6 P ( w kilogramach i funtach),
Daty przeglądów.
Na ilustracji przedstawiona jest szara tablica w języku angielskim. Poszczególne elementy układu wyróżniono punktami interaktywnymi. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej. Na schemacie naniesiono 8 punktów interaktywnych.
Tablica jest w kształcie prostokąta. U samej góry widnieje napis C S C SAFETY APPROVAL. Pod napisem po lewej stronie widnieją kolejne napisy poziome. Jeden pod drugim.
Zaczynając od pierwszego.
Approval reference
date manufactured
identification no,
maximum gross weight.
allowable stacking weight for 1.8 g
racking test load value.
Pod napisem po prawej stronie widnieją kolejne napisy poziome. Jeden pod drugim
Zaczynając od pierwszego
: D myślnik H H myślnik 0.169/ F C 2078
: /1989
: H S M T
: trzydzieści tysięcy czterysta osiemdziesiąt kilogramów myślnik sześćdziesiąt siedem tysięcy dwieście funtów.
: sto dziewięćdziesiąt dwa tysiące kilogramów myślnik czterysta dwadzieścia trzy tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt funtów
: piętnaście tysięcy kilogramów myślnik- trzydzieści trzy tysiące siedemdziesiąt funtów.
Te napisy są podkreślone szarą poziomą linią.
pod linią znajduje się
Napis po lewej stronie next examination date a obok niego po prawej stronie A c e p myślnik D
podtym napisem znajduję się napis H H myślnik 3
Punkty interaktywne.
Znajduje się po lewej stronie obok napisu C S C SAFETY APPROVAL.
Tekst: Nagłówek - tabliczka uznania kontenera za bezpieczny zgodnie z C S CZnajduje się po prawej stronie obok napisu Approval reference
Tekst: Nazwa kraju i numer Świadectwa uznania
3. Znajduje się po prawej stronie obok napisu date manufactured
Tekst: Data wykonania konteneraZnajduje się po prawej stronie obok napisu identification no,
Tekst: Numer identyfikacyjnyZnajduje się po prawej stronie obok napisu maximum gross weight.
Tekst: Maksymalna eksploatacyjna masa bruttoZnajduje się po prawej stronie obok napisu allowable stacking weight for 1.8 gM
Tekst: Obciążenie w czasie próby piętrzenia przyj jeden przecinek osiem kilograma
7. Znajduje się po prawej stronie obok napisu racking test load value.
Tekst: Siła w czasie próby sztywności poprzecznej
8. Znajduje się po prawej stronie obok napisu next examination date
Tekst: Daty przeglądów.
Wyróżnia się oznakowanie obowiązkowe oraz dodatkowe. Oznakowanie dodatkowe nie musi być stosowane, ale powinno spełniać wymagania odpowiedniej normy. Do obowiązkowego oznakowania kontenera zaliczamy:
oznakowanie identyfikacyjne;
oznakowanie określające kraj, wielkość i typ kontenera;
obowiązkowe oznakowanie eksploatacyjne. Dodatkowo stosowane jest nieobowiązkowe oznakowanie mające charakter oznakowania eksploatacyjnego.

Ilustracja przedstawia czerwony kontener. Obok niego znajdują się grafiki informujące o oznaczeniach kontenera. Nad kontenerem oraz grafikami widnieje napis Oznakowanie identyfikacyjne kontenera na drzwiach wejściowych i w rozbiciu na grupy kodowe.
Pierwszy kod od lewej jest w zielonym prostokącie.
od góry napis poziomy S U
pod nim podpis kod właściciela
Drugi kod środkowy jest w jasnozielonym prostokącie.
od góry napis poziomy D U
pod nim podpis kod kategorii wyposażenia
Trzeci kod po prawej stronie w zielonym prostokącie.
to liczba napisana poziomo 30700079
pod nim napis numer seryjny.
Oznakowanie identyfikacyjne kontenera obejmuje trzy grupy kodowe i cyfrę samokontroli. Grupy kodowe obejmują:
kod właściciela zawierający 3 duże litery. Kod musi być unikalny i zarejestrowanym w Międzynarodowym Biurze Kontenerowym lub za pośrednictwem współpracujących organizacji rejestracyjnych w poszczególnych krajach.
kod kategorii wyposażenia stanowi jedna z nastepujących liter:
U – dla kontenerów
J – dla dodatkowego wyposażenia kontenerów, np. Demontowalnych urządzeń chłodniczych oraz
Z – dla naczep I innych konstrukcji podporowych kontenera.
numer seryjny zawsze składa się z sześciu cyfr. Gdy oznakowanie cyfrowe jest krótsze to zawsze uzupełnia się je zerami.
Siódmą cyfre stanowi cyfra samokontroli, którą oblicza się według określonej procedury.
Obecnie obowiazują dwa sposoby oznakowania kontenerów. Pierwszy z nich nawiązujący do normy EN 6346 z 1985 roku oraz drugi z nową normą EN 6346 z 1995 roku. Nowe kontenery podlegają oznakowania według nowej normy, wciąż jednak w obrocie znajduje się wiele kontenerów oznakowanych według starych zasad

Ilustracja przedstawia fioletowy kontener. Obok niego znajdują się grafiki informujące o oznaczeniach kontenera. Nad kontenerem oraz grafikami widnieje napis Oznakowanie na drzwiach kontenera w rozbiciu na grupy kodowe (stary sposób znakowania). Nad grafikami widnieje napis z liczbą O C L U 9044364.
Pierwszy kod od lewej jest w zielonym prostokącie.
od góry napis poziomy G B
pod nim podpis kod kraju
Drugi kod środkowy jest w jasnozielonym prostokącie.
od góry liczba 22
pod nim podpis kod wielkości.
Trzeci kod po prawej stronie w zielonym prostokącie.
to liczba 15
pod nim napis kod typu.
Według starych zasad oznakowanie określające kraj, wielkość I typ kontenera, stanowią dwie duże litery określające kraj pochodzenia kontenera, kolejne dwie cyfry stanowiące kod wielkości kontenera oraz ostatnie dwie cyfry stanowiące typ kontener I informujące o budowie I wyposażeniu kontenera.

Ilustracja przedstawia żółty kontener. Obok niego znajdują się grafiki informujące o oznaczeniach kontenera. Nad kontenerem oraz grafikami widnieje napis Nowy kod rozmiaru i typu kontenera. Nad grafikami widnieje napis z liczbą Y M L U 3824373.
Pierwszy kod od lewej jest w jasnozielonym prostokącie.
od góry liczba 42.
pod nim podpis kod wielkości.
Drugi kod środkowy jest w zielonym prostokącie.
od góry podpis G1.
pod nim podpis kod typu.
Trzecią grupą obowiazkowego oznakowania kontenera są znaki eksploatacyjne informujące lub ostrzegajkące o ważnych cechach kontenera.
Ważnym oznaczeniem jest określenie masy brutto i tary jednostki, które powinno być zgodne z informacjami podanymi na tabliczce uznania kontenera za bezpieczny.

Na ilustracji znajdują się oznakowania kontenerów.
Pierwsze oznakowanie jest zarys samolotu a pod nim napis AIR/ SURFACE. Jest to oznakowanie kontenera lotniczego.
Oznakowanie kontenerów posiadających drabinki lub inne elementy wystające jest to zółty Żółty trójkąt z czarna obramówką oraz z czarna błyskawicą w środku.
Trzecie oznakowanie to tablica w której od lewej strony znajduję się podstawa a na niej cztery kwadraty nałożone na siebie. Pierwszy kwadrat od postawy ma zarys samolotu w środku zarys samolotu, dwa kolejne są puste a czwarty jest pusty oraz przekreślony pod kątem ostrym dwoma liniami.
W prawej stronie tablicy znajduję się zarys fal morskich, na niej kwadrat z zaokrąglonymi bokami przy podstawie kształtem przypominającym statek. W środku tego kwadratu znajduję się pięć kwadratów. Licząc od dołu pierwszy kwadrat oraz czwarty są puste. Kwadrat numer dwa ma zarys samolotu i jest przekreślony pod kątem ostrym. Kwadrat numer trzy ma zarys samolotu. A kwadrat numer pięć jest pusty oraz przekreślony pod kątem ostrym dwoma liniami. Jest to oznakowanie kontenera lotniczego.
Do obowiązkowego oznakowania eksploatacyjnego zaliczymy również
Oznakowanie kontenera lotniczego i lądowego o ograniczonej wysokości piętrzenia kontenerów;
Oznakowanie kontenerów posiadających wystające drabinki lub inne elementy kontrukcyjne mogące zahaczyć o linie wysokiego napięcia;
Oznakowanie kontenerów wysokich.

Na ilustracji zostały przedstawione tablice informacyjne dotyczące kontenerów. Niektóre z nich składają się jedynie z oznaczeń literowych i cyfrowych, na innych znajdują się informacje przedstawione za pomocą grafik.
Konteneryzacja jest to wkładanie towarów do kontenerów, czyli jednostek ładunkowych, w których przechowuje się produkty w opakowaniach lub luzem. Kontenery uważane są za bezpieczniejsze nośniki od palet, ponieważ wytrzymałe pod względem konstrukcyjnym ścianki chronią towar przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz zapewniają sztywność całej jednostce ładunkowej. Zależnie od rodzaju przechowywanego produktu mogą mieć różne właściwości i być wykonane z rozmaitych materiałów (metal, tworzywa sztuczne, drewno – niekiedy z dodatkiem elementów metalowych). Ich wymiary oraz pozostałe parametry powinny spełniać wymagania określone w normie ISO 830. Mimo iż większość używanych kontenerów ma rozmiary europalety, system konstrukcyjny nośników może ograniczać lub wręcz wykluczać ich zastosowanie z niektórymi urządzeniami czy systemami magazynowymi.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Cysterna
Cysterny są wyposażone w liczne włazy i zawory umożliwiające uzupełnianie paliwa, a także opróżnianie zbiornika. To zadanie jest ułatwiane przez wbudowaną pompę. Wewnątrz cysterny znajduje się też czujnik, który informuje o poziomie zapełnienia, gdy zbiornik jest tankowany.
Ilustracja przedstawia cysternę z niebieskim ciągnikiem siodłowym. Poszczególne element układu wyróżniono punktem interaktywnym. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej. Po lewej i po prawej stronie cysterny znajduję się tablica z dwoma liczbami. Tablica jest koloru pomarańczowego z czarną obwódką. Przez środek tablicy przechodzi czarna linia, która oddziela liczby od siebie. Pierwsza liczba to 336 a pod nią znajduję się liczba 1230. Liczby są koloru czarnego.
Po prawej stronie nad tablicą znajdują się dwa oznakowania.
Pierwsze od lewej to czerwony romb, w którym znajduję się biała obwódka rombu a w środku biały płomień pod nim poziomy krótki odcinek. W dolnym rogu cyfra trzy. Jest to znak A D R Ciecze łatwopalne.
Drugie to biały romb z czarną podwójną obwódką. Zewnętrzna narysowana jest linią przerywaną, a wewnętrzna ciągłą. W górnej części rombu narysowano ludzką czaszkę ze skrzyżowanymi piszczelami. W dolnym rogu cyfra 6 to znak A D R materiały trujące.
Takie same oznakowania znajduję się na środku cysterny.
Na środku cysterny znajduję się punkt interaktywny
Tekst: Cysterna jest to specjalistyczny rodzaj naczepy do transportu cieczy, gazów oraz płynów. Zbiornik do przewozu żywności, odpadów a nawet towarów niebezpiecznych- w zależności od specyfikacji cysterny i potrzeb klientów. Większość cystern jest zbudowana ze stopów aluminium. Niektóre modele mogą być skonstruowane ze stali węglowych lub kotłowych. Dzięki temu w przypadku cystern z aluminium temperatura topnienia wynosi 640°C. Zbiorniki mogą więc przekroje o różnych kształtach, ale najczęściej spotyka się okrągłe, kufrowe lub owalne. Po obu stronach cysterny zakończone są dennicami. W środku montuje się falochrony, aby zminimalizować zjawisko bezwładności cieczy występujące podczas ruszania i hamowania. Dodatkowo te wewnętrzne ściany powodują, że zbiornik staje się sztywny i odporny na zgniecenie. Co więcej, falochrony są wyposażone w dodatkowe otwory, które w przypadku przewrócenia konstrukcji umożliwiają swobodne przelewanie się paliwa. Objętość cieczy pomiędzy przegrodami jest nie większa niż 7500 L lub odległość pomiędzy nimi nie powinna być większa niż 1750 mm. Modele zbudowane z aluminium mają ścianki o grubości 5‑5,5 mm, a stalowe 4‑4,2 mm. Cysterny są wyposażone w liczne włazy i zawory umożliwiające uzupełnianie paliwa, a także opróżnianie zbiornika. To zadanie jest ułatwiane przez wbudowaną pompę. Wewnątrz cysterny znajduje się też czujnik, który informuje o poziomie zapełnienia, gdy zbiornik jest tankowany
Umowa ADR - część 5 „Procedury nadawcze”
Umowa ADR została opisana w lekcji TDR.02 „ADR – przewóz ładunków niebezpiecznychADR – przewóz ładunków niebezpiecznych”
Cysterny stałe, pojazdy‑baterie lub jednostki transportowe, które zawierają jedną lub więcej cystern przewożących materiały niebezpieczne powinny być zaopatrzone na bokach każdej cysterny, każdej komory cysterny lub każdego elementu pojazdu‑baterii w tablice barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN, umieszczone w sposób równoległy do osi podłużnej pojazdu. Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinien być dobrany adekwatnie do każdego materiału przewożonego w cysternie, komorze cysterny lub w elemencie pojazdu‑baterii (5.3.2.1.2 Umowa ADR „Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 podany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to pojazdy‑cysterny, pojazdy‑baterie lub jednostki transportowe zawierające jedną lub więcej cystern przewożących towary niebezpieczne powinny być zaopatrzone dodatkowo na bokach każdej cysterny, każdej komory cysterny lub każdego elementu pojazdu‑baterii w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi w 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego w cysternie, w komorze cysterny lub w elemencie pojazdu‑baterii. W przypadku MEMU niniejsze wymagania mają zastosowanie wyłącznie do cystern o pojemności nie mniejszej niż 1 000 litrów i do kontenerów do przewozu luzem.”).
Uwaga! W przypadku MEMU wymagania mają zastosowanie wyłącznie do cystern o pojemności nie mniejszej niż 1000 litrów i do kontenerów do przewozu luzem.
Z przodu i z tyłu jednostki transportowej należy umieścić tablice pomarańczowe gładkie (5.3.2.1.1 Umowa ADR „Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne powinny być zaopatrzone w dwie prostokątne tablice barwy pomarańczowej, odpowiadające wymaganiom podanym w 5.3.2.2.1, umieszczone w płaszczyźnie pionowej. Jedna tablica powinna być przymocowana z przodu, a druga z tyłu jednostki transportowej, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki. Tablice te powinny być dobrze widoczne.”).
Pojazd przewożący jeden towar niebezpieczny w cysternie - przykład oznakowania (nr 1)
Jednostki transportowe przewożące tylko jeden towar niebezpieczny mogą mieć założone tablice barwy pomarańczowej tylko z przodu i z tyłu, pod warunkiem, że tablice te zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN (5.3.2.1.6 Umowa ADR „W przypadku jednostek transportowych przewożących tylko jeden towar niebezpieczny i nieprzewożących innych towarów, tablice podane w 5.3.2.1.2, 5.3.2.1.4 i 5.3.2.1.5 nie są wymagane, pod warunkiem, że tablice umieszczone zgodnie z 5.3.2.1.1 z przodu i z tyłu jednostki transportowej zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN przewożonego materiału, podanego odpowiednio w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2”).
Pojazd przewożący jeden towar niebezpieczny w cysternie - przykład oznakowania (nr 2)
Bardzo ważne! W przypadku pojazdów‑cystern lub jednostek transportowych zawierających jedną lub więcej cystern przewożących towary niebezpieczne o numerach UN:
UN 1202,
UN 1203,
UN 1223,
UN 1863,
i nieprzewożących żadnych innych towarów niebezpiecznych dozwolone jest umieszczenie tylko i wyłącznie tablic z przodu i z tyłu jednostki transportowej zaopatrzonych w numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN materiału, który jest najniebezpieczniejszy, tj. charakteryzuje się najniższą temperaturą zapłonu (5.3.2.1.3 Umowa ADR „W przypadku pojazdów‑cystern lub jednostek transportowych zawierających jedną lub więcej cystern przewożących materiały UN 1202, 1203, 1223 lub paliwo lotnicze zaklasyfikowane do UN 1268 lub 1863, ale nieprzewożących żadnych innych materiałów niebezpiecznych, tablice barwy pomarańczowej podane w 5.3.2.1.2 nie są wymagane, jeżeli tablice umieszczone z przodu i z tyłu jednostki transportowej zgodnie z 5.3.2.1.1 zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN najniebezpieczniejszego z przewożonych materiałów, tzn. materiału charakteryzującego się najniższą temperaturą zapłonu.”).
Pojazd przewożący UN 1202 i UN 1203 w cysternie wielokomorowej - przykład oznakowania
Umieszczanie nalepek ostrzegawczych
Kontenery‑cysterny, cysterny przenośne, MEGC - nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera‑cysterny, cysterny przenośnej, MEGC. W przypadku realizowania przewozu w wielokomorowym kontenerze‑cysternie, cysternie przenośnej, MEGC, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu ze wzorów nalepek występujących na bokach powinna zostać umieszczona na obu czołach. W sytuacji gdy wszystkie komory wymagają oznakowania takimi samymi nalepkami ostrzegawczymi, to mogą one zostać umieszczone tyko raz na każdym boku oraz na każdym czole kontenera‑cysterny lub cysterny przenośnej (5.3.1.2 Umowa ADR „Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera, kontenera do przewozu luzem, MEGC, kontenera‑cysterny lub cysterny przenośnej oraz na dwóch przeciwległych bokach w przypadku kontenerów do przewozu luzem elastycznych.”). W sytuacji gdy nalepki, które zostały umieszczone na kontenerze‑cysternie, cysternie przenośnej, MEGC nie są dobrze widoczne z zewnątrz przewożącego je pojazdu, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu tego pojazdu (5.3.1.3 Umowa ADR „Jeżeli nalepki umieszczone na kontenerach, kontenerach do przewozu luzem, MEGC, kontenerach‑cysternach lub cysternach przenośnych nie są widoczne z zewnątrz przewożącego je pojazdu, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu tego pojazdu. W pozostałych przypadkach umieszczanie nalepek na pojeździe nie jest wymagane.”).
Na tablicach ADR znajdują się dwa oznaczenia w formie liczbowej:
numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa (HIN) – dwie lub trzy cyfry (w liczniku),
numer rozpoznawczy materiału (UN) – cztery cyfry (w mianowniku).
Tablica z umieszczonymi na niej numerami rozpoznawczymi stosowana jest przy przewozach materiałów niebezpiecznych w cysternach lub luzem. Przy przewozach w tzw. sztukach przesyłki stosowane są tablice pomarańczowe bez numerów rozpoznawczych. Wymiar standardowy tablicy to 40×30 cm. Dodatkowo pojazd powinny być wyposażony w nalepki określające klasę niebezpieczeństwa.
Cysterna chemiczna (ang. chemical tanker, niem. Chemie Tankwagen) nadwozie w kształcie walca, przeznaczone do przewozu płynnych towarów chemicznych.
Cysterna gazowa (ang. gas tanker, niem. Gastransporter) nadwozie w kształcie walca, przeznaczone do przewozu gazu.
Cysterna paliwowa (ang. petroleum tanker, niem. Kraftstofftransporter) nadwozie w kształcie walca, przeznaczone do przewozu paliwa w formie płynnej.
Silos (ang. silos, niem. Silo) naczepa w kształcie walca, przeznaczona do transportu materiałów sypkich, np. zboża, mąki itp.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Naczepa
Jednostki transportowe w których przewożone są towary niebezpieczne luzem powinny być zaopatrzone na bokach każdej jednostki transportowej lub kontenera w tablice barwy pomarańczowej, zawierające numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu (5.3.2.1.4 Umowa ADR). Z przodu i z tyłu jednostki transportowej powinny być umieszczone tablice pomarańczowe gładkie, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki (patrz 5.3.2.1.1 Umowa ADR). Jeżeli tablice barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN, umieszczone na kontenerach nie są dobrze widoczne z zewnątrz pojazdu, to takie same tablice powinny być również umieszczone na obu bokach tego pojazdu (patrz 5.3.2.1.5 Umowa ADR).
Ilustracja przedstawia dwie naczepy z zielonym ciągnikiem siodłowym.
Naczepy ustalone są jedna pod drugą. Na ilustracji znajduje się jeden punkt interaktywny. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej.
Pierwsza naczepa od góry ma po lewej i prawej stronie pomarańczowe tablice z czarna obwódką.
Po lewej stronie nad tablicą widnieje oznakowanie.
Jest to żółty romb z cienką czarną obwódką. W górnej części znajduje się okrąg leżący na krótkim poziomym odcinku. Okrąg w górnej części płonie. Podpis: numer pięć kropka jeden. jest to znak A D R Materiały utleniające.
Na środku naczepy znajduję oznakowanie obok niego po lewej stronie tablica koloru pomarańczowego z czarną obwódką, przez środek tablicy przechodzi czarna linia, która oddziela liczby od siebie. Pierwsza liczba to 50 a pod nią znajduję się liczba 2067. Liczby są koloru czarnego. W drugiej naczepie po lewej i prawej stronie naczepy znajdują się te same tablice.
Na środku drugiej naczepy znajduje się oznakowanie oraz nad tablicą po prawej stronie.
Punkt interaktywny znajduje się między naczepami
Tekst: pojazd drogowy przeznaczony do transportu rzeczy, bez przedniej osi i zaprojektowany tak, że część pojazdu i znaczna część ładunku spoczywa na ciągniku samochodowym. Jednostki transportowe w których przewożone są towary niebezpieczne luzem powinny być zaopatrzone na bokach każdej jednostki transportowej lub kontenera w tablice barwy pomarańczowej, zawierające numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu (5.3.2.1.4 Umowa A D R). Z przodu i z tyłu jednostki transportowej powinny być umieszczone tablice pomarańczowe gładkie, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki (patrz 5.3.2.1.1 Umowa A D R). Jeżeli tablice barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem U N, umieszczone na kontenerach nie są dobrze widoczne z zewnątrz pojazdu, to takie same tablice powinny być również umieszczone na obu bokach tego pojazdu (patrz 5.3.2.1.5 Umowa A D R
Jednostki transportowe w których przewożony jest jeden towar niebezpieczny, nieprzewożące innych materiałów, mogą być zaopatrzone w tablice barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN, umieszczone z przodu i z tyłu jednostki transportowej, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki (5.3.2.1.6 Umowa ADR).
Umieszczanie nalepek ostrzegawczych
Pojazdy do przewozu luzem - nalepki ostrzegawcze powinny być umieszczone na obu bokach i tyłu pojazdu (5.3.1.4 Umowa ADR).
Na tablicach ADR znajdują się dwa oznaczenia w formie liczbowej:
numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa (HIN) – dwie lub trzy cyfry (w liczniku),
numer rozpoznawczy materiału (UN) – cztery cyfry (w mianowniku).
Tablica z umieszczonymi na niej numerami rozpoznawczymi stosowana jest przy przewozach materiałów niebezpiecznych w cysternach lub luzem. Przy przewozach w tzw. sztukach przesyłki stosowane są tablice pomarańczowe bez numerów rozpoznawczych. Wymiar standardowy tablicy to 40×30 cm. Dodatkowo pojazd powinny być wyposażony w nalepki określające klasę niebezpieczeństwa.
Załadunek bokiem załadunek wzdłuż bocznej płaszczyzny pojazdu. Załadunek w ten sposób jest możliwy w przypadku firanki, którą się w tym celu odsuwa, lub plandeki, którą się podnosi.
Załadunek górą załadunek z góry pojazdu. Ten typ załadunku stosuje się najczęściej w przypadku towarów sypkich.
Załadunek tyłem załadunek z tylnej części pojazdu. Jest to najczęściej stosowana forma załadunku.
Firanka (ang. curtainsider, niem. Tautliner) naczepa, której boki przesłonięte są kurtyną (firaną) zsuwaną na czas załadunku lub rozładunku. Przewożony w niej ładunek jest najczęściej mocowany do elementów konstrukcyjnych środka transportowego za pomocą pasów. Inaczej: tautliner.
Ruchoma podłoga (ang. walking floor, niem. Schubboden) nadwozie, które dzięki ruchomej podłodze umożliwia załadunek i rozładunek bez pomocy człowieka, oraz bez dachu, co umożliwia załadunek górą.
Wywrotka (ang. dump truck, niem. Kipper) naczepa bez dachu, dzięki czemu można ją załadować górą, oraz z mozliwością podniesienia, co umożliwia szybki wyładunek tyłem.
Platforma (ang. flatbed, niem. Plattform) nadwozie skonstruowane tylko z poziomej platformy ładunkowej, przeznaczone do przewozu ładunków przestrzennych.
Niskopodwoziowy (ang. truck transporter, niem. Tieflader) naczepa/przyczepa przeznaczona do transportu samochodów ciężarowych i maszyn rolniczych.
Mega (ang. mega, niem. mega) nadwozie, którego wysokość umożliwia transport ładunków o wysokości 3 m
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Kontener do przewozu towarów niebezpiecznych
Posiadają wyposażenie umożliwiające łatwą manipulację, zwłaszcza podczas przeładunku z jednego na drugi środek transportu. Są przystosowane do łatwego napełniania i opróżniania o wewnętrznej objętości co najmniej 1 m3 (35,3 ft3).
Standardy bezpieczeństwa w odniesieniu do kontenerowej jednostki ładunkowej wyznacza Międzynarodowa Konwencja o Bezpiecznych Kontenerach (International Convention for Safe Containers – CSC) z 1972 r. Konwencja ma zastosowanie do wszystkich kontenerów znajdujących się w międzynarodowym obrocie z wyjątkiem kontenerów lotniczych. Przepisy określają wymagania wytrzymałościowe, jakie musi spełniać jednostka, a także określają sposób jej testowania i zatwierdzania przed rozpoczęciem eksploatacji oraz nadzoru i konserwacji w jej trakcie. W większości krajów testowaniem, zatwierdzaniem oraz nadzorem nad kontenerową jednostką zajmują się towarzystwa klasyfikacyjne.
Konstrukcja standardowego kontenera oparta jest na stalowej ramie, która składa się z takich elementów jak: cztery słupki narożne oraz cztery belki wzdłużne i poprzeczne. Na nich oparta jest podstawa i dach kontenera. Żebra poprzeczne leżące prostopadle do dolnych belek wzdłużnych stanowią dodatkowe wzmocnienie podstawy kontenera.
Rama kontenera stanowi podporę dla dwóch ścian bocznych i czołowych oraz dachu kontenera. Elementy te są mniej wytrzymałe od podstawy. W ośmiu punktach spojenia słupków narożnych, belek wzdłużnych i poprzecznych znajdują się naroża zaczepowe. Naroża są wykonane ze specjalnie wzmocnionej stali i wystają 6-17 mm poniżej dolnej powierzchni podstawy i górnej powierzchni dachu kontenera. Zadaniem naroży zaczepowych jest umożliwienie zamocowania kontenera podczas przewozu różnymi środkami transportu oraz jego uchwycenie podczas operacji przeładunkowych.
Ilustracja przedstawia kontener do przewozu towarów niebezpiecznych. Na ilustracji znajduję się punkt interaktywny. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem w formie tekstowej i dźwiękowej. Kontener przedstawiony jest z widokiem na ścianę boczną oraz czołową.
Na ścianie czołowej znajduję się cztery grafiki jedna pod drugą, te same grafiki znajdują się na ścianie bocznej Na ścianie czołowej widnieje kod pionowy I T D U 0021130.
Pierwsza to oznakowanie to biały romb z czarną obwódką w środku znajduje się martwe drzewo bez liści i ryba leżąca na grzbiecie, mająca otwarty pyszczek. jest to znak A D R Materiał Szkodliwy dla Środowiska
Druga to pomarańczowa tablica z czarną obwódka oraz linią na środku oddzielającą dwie liczby. Pierwsza liczba to 90 a druga 3077. liczby są koloru czarnego
Trzecia to żółty prostokąt w czarnej obramówce z duża czarna literą R
Czwarte oznaczenie to czarno biały romb o podwójnym czarnym konturze. Zewnętrzny narysowany jest linią przerywaną, wewnętrzny ciągłą. Górna połowa rombu zamalowana jest w pionowe czarne i białe pasy o równej szerokości. W dolnym rogu podkreślona czarna dziewiątka.
Punkt interaktywny znajduje się na bocznej ścianie obok oznakowania A D R Materiał szkodliwy dla środowiska.
Tekst: Kontenery ładunkowe określić można jako trwałe urządzenia pomocnicze wielokrotnego użytku o budowie przystosowanej do przewozu ładunków jednym lub kilkoma rodzajami transportu (bez przeładowywania). Posiadają wyposażenie umożliwiające łatwą manipulację, zwłaszcza podczas przeładunku z jednego na drugi środek transportu. Są przystosowane do łatwego napełniania i opróżniania o wewnętrznej objętości co najmniej 1 m3 (35,3 ft3). Standardy bezpieczeństwa w odniesieniu do kontenerowej jednostki ładunkowej wyznacza Międzynarodowa Konwencja o Bezpiecznych Kontenerach Innonvention for Safe Containers – C S C). Konwencja ma zastosowanie do wszystkich kontenerów znajdujących się w międzynarodowym obrocie z wyjątkiem kontenerów lotniczych. Przepisy określają wymagania wytrzymałościowe, jakie musi spełniać jednostka, a także określają sposób jej testowania i zatwierdzania przed rozpoczęciem eksploatacji oraz nadzoru i konserwacji w jej trakcie. W większości krajów testowaniem, zatwierdzaniem oraz nadzorem nad kontenerową jednostką zajmują się towarzystwa klasyfikacyjne. Konstrukcja standardowego kontenera oparta jest na stalowej ramie, która składa się z takich elementów jak: cztery słupki narożne oraz cztery belki wzdłużne i poprzeczne. Na nich oparta jest podstawa i dach kontenera. Żebra poprzeczne leżące prostopadle do dolnych belek wzdłużnych stanowią dodatkowe wzmocnienie podstawy kontenera. Rama kontenera stanowi podporę dla dwóch ścian bocznych i czołowych oraz dachu kontenera. Elementy te są mniej wytrzymałe od podstawy. W ośmiu punktach spojenia słupków narożnych, belek wzdłużnych i poprzecznych znajdują się naroża zaczepowe. Naroża są wykonane ze specjalnie wzmocnionej stali i wystają 6‑17 mm poniżej dolnej powierzchni podstawy i górnej powierzchni dachu kontenera. Zadaniem naroży zaczepowych jest umożliwienie zamocowania kontenera podczas przewozu różnymi środkami transportu oraz jego uchwycenie podczas operacji przeładunkowych.
W przypadku przewozu materiałów niebezpiecznych przy użyciu kontenera, urządzenie powinno posiadać właściwe oznakowanie informujące o zagrożeniach ze strony ładunku. Najważniejsze są nalepki informujące o klasach przewożonego materiału niebezpiecznego. Nalepki te powinny być umieszczone:
w przypadku przewozu morzem na wszystkich czterech ścianach kontenera,
w przypadku przewozu koleją na obu bocznych ścianach kontenera,
w transporcie drogowym na obu ścianach bocznych oraz z tyłu.
Jeżeli ładunek należy do jednej lub kilku klas materiałów niebezpiecznych, kontener powinien być oznakowany odpowiednią liczbą nalepek ostrzegawczych odpowiadających tym klasom. Dodatkowo, odpowiedni kodeks może nakładać obowiązek umieszczenia obok nalepek klasy dodatkowej nalepki treści: „MARINE POLLUTANT”. W przypadku przewozu jednorodnego ładunku niebezpiecznego o masie ponad 4000 kg, stanowiącego jedyny ładunek w kontenerze, na nalepce powinien być umieszczony czterocyfrowy numer identyfikujący towary niebezpieczne UN.
Konteneryzacja, czyli wkładanie towarów do kontenera, który stanowi w tym przypadku jednostkę ładunkową. Kontenerami nazywamy pojemniki do przechowywania produktów w opakowaniach lub luzem. Kontenery uważane są za bezpieczniejsze nośniki od palet, ponieważ wytrzymałe pod względem konstrukcyjnym ścianki chronią towar przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz zapewniają sztywność całej jednostce ładunkowej. Zależnie od rodzaju przechowywanego produktu mogą mieć różne właściwości i być wykonane z rozmaitych materiałów (metal, tworzywa sztuczne, drewno – niekiedy z dodatkiem elementów metalowych). Ich wymiary oraz pozostałe parametry powinny spełniać wymagania określone w normie ISO 830. Mimo iż większość używanych kontenerów ma rozmiary europalety, system konstrukcyjny nośników może ograniczać lub wręcz wykluczać ich zastosowanie z niektórymi urządzeniami czy systemami magazynowymi.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści