Środki transportu bliskiego
Obsługa magazynów — Magazynier logistyk , Technik logistyk .
Organizacja transportu — Technik logistyk .
Wizualizacja środków transportu bliskiego
WIZUALIZACJA 3D
Spis treści
Środki transportu bliskiegoŚrodki transportu bliskiego
DźwigniceDźwignice
ŻurawieŻurawie
SuwniceSuwnice
WózkiWózki
PodnośnikiPodnośniki
RobotyRoboty
PrzenośnikiPrzenośniki
Pompy z rurociągiemPompy z rurociągiem
Wentylator z rurociągiemWentylator z rurociągiem
Schody i chodniki ruchomeSchody i chodniki ruchome
Środki transportu bliskiego
Środki transportu bliskiego to urządzenia przeznaczone do przemieszczania różnego rodzaju ładunków z jednego miejsca w inne. Odnosząc się do sposobu działania środków transportu bliskiego, wyodrębnia się środki o działaniu przerywanym lub ciągłym. Podział ten jest istotny ze względu na efektywność systemu transportowego i wydatki na jego realizację.
- Nazwa kategorii: Środki transportu bliskiego
- Nazwa kategorii: o ruchu przerywanym
- Nazwa kategorii: o ruchu ciągłym Koniec elementów należących do kategorii Środki transportu bliskiego
- Elementy należące do kategorii Środki transportu bliskiego
W grupie środków transportu bliskiego o działaniu przerywanym znajdują się dźwignice, suwnice, podnośniki, żurawie, wózki transportowe oraz roboty.
W grupie środków transportu bliskiego o działaniu ciągłym znajdują się przenośniki, pompy z rurociągiem, wentylatory z rurociągiem, schody i chodniki ruchome oraz transportery.
- Nazwa kategorii: Środki transportu bliskiego
- Nazwa kategorii: o ruchu przerywanym
- Nazwa kategorii: dźwignice
- Nazwa kategorii: wózki
- Nazwa kategorii: roboty
- Nazwa kategorii: suwnice
- Nazwa kategorii: podnośniki
- Nazwa kategorii: żurawie Koniec elementów należących do kategorii o ruchu przerywanym
- Nazwa kategorii: o ruchu ciągłym
- Nazwa kategorii: przenośniki
- Nazwa kategorii: pompy z rurociągiem
- Nazwa kategorii: wentylatory z rurociągiem
- Nazwa kategorii: schody i chodniki ruchome
- Nazwa kategorii: transportery Koniec elementów należących do kategorii o ruchu ciągłym
- Elementy należące do kategorii Środki transportu bliskiego
- Elementy należące do kategorii o ruchu przerywanym
- Elementy należące do kategorii o ruchu ciągłym
Dobór środków transportu bliskiego w obiekcie magazynowym nie jest zadaniem łatwym. Wpływ na to, w jakie urządzenia powinien być wyposażony magazyn, ma wiele czynników. Do najważniejszych z nich należą:
wielkość i charakter przedsiębiorstwa,
zadania, do jakich środek będzie przeznaczony (będą one determinowane przez strefy magazynu, w jakich urządzenia miałyby pracować),
rodzaj przechowywanych towarów, ich opakowań i stosowanych jednostek ładunkowych,
wykorzystywane metody składowania,
sposób przemieszczania materiałów,
rodzaj zabiegów konserwacyjnych i konfekcjonowania.
Na jednostkę ładunkową składa się szereg mniejszych ładunków: jednorodnych bądź niejednorodnych. Jednostka ładunkowa może być wyposażona w elementy dodatkowe, które uchodzą za homogeniczną całość.
Za jednostki ładunkowe uznaje się:
paletowe jednostki ładunkowe,
kontenerowe jednostki ładunkowe,
pojemnikowe jednostki ładunkowe,
opakowania transportowe z zawartością,
skrzynki transportowo‑magazynowane.
Do zależności, jakie należy uwzględnić przy wyborze jednostki ładunkowej, należą:
powierzchnia magazynowa,
rodzaj ramp, dróg dojazdowych, bram (drzwi) magazynów itp.,
rodzaj urządzeń magazynowych, np. gniazda regałów,
rodzaj urządzeń transportu bliskiego (wózki podnośnikowe, unoszące itp.),
przestrzeń ładowna środków transportowych.
Najczęstsze błędy popełniane przy doborze wyposażenia środków transportu bliskiego do jednostek ładunkowych to:
zbyt mały rozstaw pinów na środek transportu bliskiego, aby złapać półpaletę,
brak odpowiedniego ułożenia towarów na jednostce ładunkowej (zwykle paleta lub pojemnik) w celu zagwarantowania stabilności i stateczności ładunku podczas transportu za pomocą środków transportu bliskiego,
dobranie środka transportu bliskiego o mniejszym maksymalnym udźwigu niż jednostka ładunkowa.
Innym częstym błędem w logistyce magazynowej jest nieodpowiedni dobór środka transportu bliskiego do jego docelowego zadania. Żeby dokonać identyfikacji podczas doboru środka transportu, istotne jest podzielenie magazynu na cztery podstawowe strefy. Podział może wyglądać następująco: strefa przyjęć, strefa składowania, strefa kompletacji oraz strefa wydań. Jest to ważny aspekt i często pomijany podczas doboru środka transportu bliskiego, ponieważ każda strefa wymaga innego parametru od urządzenia. Przykładowo w strefie przyjęć istotne będą: wysokość masztu, masa urządzenia i możliwość pokonywania mostków ładunkowych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Dźwignice
Dźwignice są rodzajem urządzeń dźwigowo‑transportowych. Służą do przemieszczania różnego typu ładunków w pionie lub poziomie na niewielkie odległości w ruchu przerywanym. Podziału dźwignic dokonuje się w zależności od:
rodzaju konstrukcji,
typu urządzenia chwytającego,
sposobu przemieszczania,
rodzaju napędu,
możliwości obrotu,
możliwości zainstalowania.
Główne zadanie dźwignic polega na podnoszeniu i opuszczaniu ładunków oraz ich przenoszeniu za pomocą haka lub innego urządzenia chwytającego.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Żurawie
Jednym z przykładów dźwignic są żurawie. Charakteryzuje je wspornikowy ustrój nośny, obrotowy w płaszczyźnie poziomej lub wysięgnik – ustrój nośny zdolny do wykonywania ruchów w płaszczyźnie pionowej, poziomej lub obu w tym samym czasie. Wyróżnia się żurawie:
słupowe,
przyścienne,
wypadowe,
warsztatowe,
budowlane.
W transporcie wewnętrznym szeroko stosowane są żurawie słupowe, szczególnie do mechanizacji prac transportowo‑montażowych na stanowiskach pracy.
Model 3D przedstawia żurawia pod różnymi kątami. Obok modelu znajdują się punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem elementu oraz z nagraniem dźwiękowym tożsamym z treścią ramki. Widoczne są główne elementy konstrukcji, czyli pionowy słup. Mniej więcej w połowie jego wysokości znajduje się obręcz, pod którą zamocowana jest prostopadłościenna obudowa, w której znajduje się mechanizm obrotu żurawia. Na szczycie słupa zamocowany jest wysięgnik, czyli pozioma belka o przekroju poprzecznym w kształcie prostokąta. W ich połączeniu znajduje się tak zwane łożyskowanie, czyli osadzanie obrotowych części żurawia tak, aby ściśle do siebie przylegały oraz, aby zapewnić konstrukcji najwyższą możliwą sprawność podczas przenoszenie ruchu obrotowego. Na szczycie wysięgnika znajduje się równoległa do niej płaska drabinka, czyli ramię, inaczej wysięg. Pod poziomymi belkami wzdłużnymi drabinki, które są połączone szczeblami, znajdują się haki, przez które przewieszono dwa przewody podpięte z jednej strony do mechanizmu znajdującego się na wysięgniku nad słupem. Z drugiej strony jeden przewód zakończony jest pilotem sterującym zwisającym tak, aby człowiek mógł chwycić pilot, stojąc pod żurawiem. Drugi przewód podpięty jest drugim końcem do wciągnika, czyli mechanizmu znajdującego się na końcu ramienia żurawia.
Żurawie słupowe są urządzeniami wolnostojącymi. Mocowane są do specjalnie przygotowanego fundamentu lub posadzki przy zastosowaniu płyty przyłączeniowej. Mają szeroki zakres zastosowań. Są używane głównie do podnoszenia ładunków o niedużej masie własnej. Umożliwiają szybkie i bezpieczne podnoszenie, przemieszczanie oraz obrót wokół osi słupa różnorodnych ładunków, np. nad stanowiskami roboczymi. Wspomagają także prace rozładunkowe. Prosta konstrukcja i wysoka wytrzymałość żurawi słupowych zapewnia dużą swobodę ich działania oraz usprawnia wszelkie prace magazynowo‑transportowe.
Żurawie słupowe charakteryzują się następującymi parametrami:
udźwig: do ,
promień wysięgu: do ,
prędkość podnoszenia: do .
Dwoma podstawowymi elementami konstrukcji żurawia są słup i wysięgnik. Słup w wielu przypadkach zredukowany jest do obrotowej podstawy żurawia, na której zainstalowany jest wychylny wysięgnik, niekiedy o budowie teleskopowej. Na końcu wysięgnika zainstalowany jest wciągnik.
Cechami charakterystycznymi żurawia słupowego są:
duży zakres obrotu, włącznie z obrotem pełnym, co stanowi znaczną przewagę nad żurawiami innego typu, np. ściennymi,
możliwość dopasowania wysięgu ramienia do potrzeb i wielkości pomieszczenia,
duży udźwig w stosunku do masy własnej,
wytrzymałość na przenoszenie obciążeń.
Zachowywanie zasad , a także przestrzeganie wszelakich procedur obowiązujących na terenie zakładu podczas obsługi urządzeń dźwignicowych umożliwiają w pełni bezpieczną pracę. Ryzyko pojawia się tylko wtedy, gdy zaniecha się wykonywania przeglądów technicznych, konserwacji lub gdy urządzenia są źle i nadmiernie eksploatowane.
Na żurawiach słupowych możliwe jest zamontowanie dodatkowego osprzętu, tzw. urządzeń podnoszących, które umożliwią pracę z niestandardowymi ładunkami. Przykładami takich elementów są:
wciągniki łańcuchowe ręczne i elektryczne,
wciągniki linowe elektryczne,
podnośniki podciśnieniowe.
W zależności od udźwigu i natężenia pracy napęd jazdy wciągnika może być ręczny lub elektryczny. Również obrót żurawia może być ręczny lub elektryczny.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Suwnice
Kolejnym przykładem dźwignic są suwnice. Ich praca odbywa się w ruchu przerywanym. Charakteryzuje je — przemieszczająca się najczęściej po torach — konstrukcja nośna, po której porusza się wciągarka lub wciągnik. Suwnice przeznaczone są do przemieszczania ładunków w pionie i poziomie, w przestrzeni ograniczonej wysokością podnoszenia, skrajnymi położeniami toru jazdy wciągarki lub wciągnika oraz całej konstrukcji.
Ze względu na cechy konstrukcyjne suwnice można podzielić na:
pomostowe natorowe,
pomostowe podwieszane,
bramowe,
półbramowe,
wspornikowe,
kolumnowe.
Suwnice mają szeroki zakres zastosowań. Są wykorzystywane w terenie otwartym na większych lub mniejszych placach budów czy wszelkiego rodzaju portach przeładunkowych w transporcie morskim, kolejowym czy drogowym. Niezastąpione są także w obszarach zamkniętych, takich jak mniejsze lub większe hale produkcyjne i montażowe w przemyśle ciężkim, gdzie konieczne jest przemieszczanie ładunków ciężkich lub wielkogabarytowych.
Główne parametry techniczne suwnic:
udźwig — największa dopuszczalna masa ładunku, dla której podnoszenia w określonych warunkach eksploatacji zaprojektowana została suwnica,
wysokość podnoszenia — wysokość pionowa od poziomu roboczego suwnicy do urządzenia chwytającego (ładunkowego) znajdującego się w górnym położeniu,
prędkość podnoszenia/opuszczania — prędkość pionowego przemieszczania w ruchu ustalonym ładunku o masie równej udźwigowi suwnicy, osiągana przy pracy mechanizmu podnoszenia,
prędkość jazdy suwnicy — prędkość jazdy suwnicy w ruchu ustalonym po płaszczyźnie poziomej z ładunkiem o masie równej udźwigowi suwnicy, mierzona przy prędkości wiatru nieprzekraczającej na wysokości do ,
prędkość jazdy wciągarki/wciągnika — prędkość jazdy wciągarki/wciągnika w ruchu ustalonym po torze poziomym z ładunkiem o masie równej udźwigowi suwnicy, mierzona przy prędkości wiatru nieprzekraczającej na wysokości ,
rozpiętość suwnicy — odległość między osiami szyn jezdnych.
Suwnice stosowane są powszechnie przy transporcie i załadunku kontenerowych jednostek ładunkowych. Można je spotkać w portach wodnych, gdzie są głównym urządzeniem służącym do załadunku lub rozładunku kontenerów z burt statków lub wagonów kolejowych, wykorzystywanych w transporcie kombinowanym.
Model 3D przedstawia suwnicę RTG przenoszącą duży kontener. Konstrukcja suwnicy składa się z metalowego stelażu i innych elementów. Stelaż składa się z dwóch pionowych kolumn o prostokątnym przekroju poprzecznym. Kolumny te połączone są ze sobą poziomą kolumną, równoważnie z belką, która łączy ich szczyty. Cały stelaż składa się z dwóch połączonych ze sobą w dolnej części takich trójek kolumn. Obie trójki połączono za sobą dwiema krótkimi poziomymi metalowymi belkami na dole pionowych kolumn. Krótkie belki są prostopadłe do górnych poziomych belek. Poziome krótkie belki mają pod sobą stelaż z kołami, które można zablokować. Między dwiema pionowymi kolumnami z różnych trójek znajdują się zygzakowate schody prowadzące na platformę, która znajduje się między dwiema górnymi poziomymi kolumnami. Platforma zabezpieczona jest barierkami. Pod nią na linach wisi podłużny element, do którego podpina się transportowany towar, w tym przypadku kontener. Na poziomych kolumnach znajdują się barierki, po których można chodzić. Stanowią one przejście do platformy, która znajduje się na środku na szczycie konstrukcji. Przy poziomych kolumnach poprowadzone są liny oraz kable.
Na modelu znajduje się dziewięć punktów interaktywnych. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Suwnica RTG.
Suwnice RTG (z ang. Rubber Tyred Gantry Cranes) to suwnice kontenerowe bramowe na kołach ogumionych. Wykorzystywane są w terminalach kontenerowych do przesuwania i ustawiania kontenerów. Suwnice typu RTG są sterowane przez operatorów w kabinie. Ich funkcją jest ładowanie kontenerów z ciężarówek lub ciągników terminalowych na blok kontenerów i odwrotnie. Rozpiętość suwnicy RTG wynosi zwykle pięć do ośmiu kontenerów na szerokość i trzy do pięciu kontenerów na wysokość. Standardowe suwnice RTG są wyposażone w silniki wysokoprężne, które dostarczają mocy potrzebnej do jazdy i podnoszenia. Przesył energii i danych do suwnicy RTG odbywa się za pośrednictwem systemu wózków lub prowadników kablowych przewodzących energię. Będąc mobilnymi, RTG są często zasilane przez systemy generatorów diesla (agregaty) o mocy od stu do sześciuset kilowatów (sto trzydzieści cztery do ośmiuset pięciu koni mechanicznych). Wówczas, ze względu na brak sieci elektrycznej do odprowadzania energii odzyskiwanej podczas opuszczania kontenerów, często mają duże zespoły rezystorów, które szybko rozpraszają energię opuszczanego lub zwalniającego kontenera. Patrząc z punktu widzenia efektywności operacyjnej i zarządzania energią, główne problemy występujące w systemie suwnic RTG polegają na tym, że większość energii elektrycznej lub paliwa zużywanych jest przy podnoszeniu kontenerów o bardzo zróżnicowanej wadze, a także o różnych wymiarach. Ze względu na specyfikę pracy silników suwnic RTG, które działają ze stałą prędkością, suwnice RTG obsługujące lżejsze kontenery poruszają się z większą prędkością niż z ładunkiem ciężkim. Efektem tego jest zwiększone zużycie paliwa oraz emisji dwutlenku węgla w sytuacji, kiedy nie jest to potrzebne. Oprócz przemysłu intermodalnego RTG są również szeroko stosowane w innych gałęziach przemysłu. Zastosowania obejmują wznoszenie dużych niezrównoważonych konstrukcji, montaż dużych komponentów produkcyjnych i pozycjonowanie rurociągów.Kabina.
Dobra widoczność we wszystkich kierunkach, przeszklona podłoga oraz systemy wspomagające pracę operatora ułatwiają załadunek i rozładunek kontenerów.Rdzeń podnośnika.
Znajdują się w nim wszystkie przekładnie, systemy sterowania oraz sam silnik podnośnika.System aktywnej kontroli obciążenia.
Umożliwia osiągnięcie optymalnych czasów cyklu w każdych warunkach pracy, aktywnie niweluje kołysanie się kontenera, umożliwia mikroruchy: pochylanie, trymowanie, precyzyjne pozycjonowanie poziome, poprawia wydajność ludzkiego operatora.Koła sterujące.
Umożliwiają poruszanie się suwnicy nie tylko do przodu i do tyłu; ze względu na możliwość obrotu każdego segmentu kół o trzysta sześćdziesiąt stopni suwnica może poruszać się w każdym kierunku, w różnych trybach.Konstrukcja stalowa, klatka schodowa, punkty serwisowe.
Solidna, sztywna i odporna na zmęczenie konstrukcja stalowa, punkty dostępu do obsługi i konserwacji, schody umożliwiające operatorowi wejście i zejście z suwnicy.Zasilanie.
Za pomocą silnika Diesla lub energii elektrycznej; w przypadku podłączenia do sieci suwnica musi być wyposażona dodatkowo w zwijak kabla zasilającego.Chwytak.
Dzięki możliwości skracania i wydłużania się może chwycić różne rodzaje kontenerów, w tym najpopularniejsze dwudziesto- i czterdziesto‑stopowe.Wózek.
Ruchoma część osadzona na górze dwóch bram dźwigu, która może poruszać się w płaszczyźnie na bok od jednych kół do drugich; na wózku zawieszona jest m.in. kabina oraz część właściwa dźwigu służąca do podnoszenia kontenerów.
Model 3D przedstawia suwnicę portową kontenerową typu STS; Składa się ona z dwóch prostokątnych metalowych ram połączonych ze sobą dwiema krótkimi poziomymi belkami w dolnej części oraz dwiema ukośnymi belkami łączącymi dłuższe pionowe boki w następujący sposób: prawy dolny wierzchołek tylnej ramy jest połączony belką z prawym górnym wierzchołkiem przedniej ramy i analogicznie po lewej stronie. Przy górnej belce tworzącej tylną ramę znajduje się kontener ze stanowiskiem sterowania suwnicą. Poniżej znajduje się bardzo długie ramię wystające znacznie przez przednią ramą i za tylną. Ramię obudowane jest barierkami. W przedniej części ramienia znajduje się mechanizm dźwigający. Na łańcuchach wisi prostokątny element, do którego podpina się transportowany ładunek. Tu ładunkiem jest kontener. W tylnej części ramienia znajduje się przeciwwaga. Wzdłuż pionowej belki tylnej ramy biegną zygzakowate schody prowadzące do ramienia.
Na modelu znajduje się osiem punktów interaktywnych. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Suwnica portowa kontenerowa typu STS.
Suwnica typu STS (z ang. Ship‑to‑Shore Quayside Container Cranes) to nabrzeżna suwnica kontenerowa. Suwnica ta porusza się po torach ułożonych na nabrzeżu. Służy do przeładunku towaru ze statku na nabrzeże i jest to największe istniejące urządzenie do transportu kontenerów. Ten typ suwnic jest montowany bezpośrednio po stronie wodnej terminali kontenerowych i stanowi połączenie o znaczeniu krytycznym pomiędzy statkami i stroną lądową obiektów do obsługi kontenerów. Suwnice STS składają się z ramy nośnej, która może przejeżdżać wzdłuż nabrzeża lub placu na torze kolejowym. Urządzenia te są wyposażone w specjalistyczne narzędzie manipulacyjne zwane rozrzutnikiem. Rozrzutnik można opuścić na wierzch kontenera i zablokować w czterech punktach ryglowania kontenera („odlewy narożne”) za pomocą mechanizmu typu twistlock. Suwnice STS zwykle transportują jeden kontener na raz, ale niektóre mają możliwość jednoczesnego podnoszenia od dwóch do czterech dwudziesto‑stopowych kontenerów. Suwnica jest sterowana przez operatora siedzącego w kabinie zawieszonej na wózku. Wózek porusza się po szynach znajdujących się na górze lub bokach wysięgnika i dźwigara. Operator prowadzi wózek nad statkiem, aby podnieść ładunek. Po zablokowaniu rozrzutnika na kontenerze kontener zostaje podniesiony, przeniesiony przez dok i umieszczony na podwoziu samochodu ciężarowego (naczepie) w celu przewiezienia go na plac składowy. Suwnica może być zasilana przez dwa rodzaje zasilania: generator napędzany silnikiem Diesla umieszczony na szczycie lub energię elektryczną pobieraną z doku. Wymagane napięcie wynosi od czterech tysięcy do trzynastu tysięcy dwustu woltów.Rdzeń podnośnika.
Znajdują się w nim wszystkie przekładnie, systemy sterowania oraz sam silnik podnośnika.Zintegrowana maszynownia.
Konstrukcja stalowa.
Zaprojektowana na cztery miliony cykli zmęczeniowych zgodnie z normą EN, czyli na czterdzieści lat pracy.Schody.
Zaprojektowane w taki sposób, aby umożliwić dostęp do punktów obsługi i konserwacji; schody dostosowane do potrzeb ratunkowych, pomieszczą nosze.Wózki.
Wyposażone w elementy do podnoszenia; dostosowane do torów prostych i zakrzywionych, wyposażone w hamulce kołowe lub szynowe.System napinania liny.
Zapewnia dłuższą żywotność liny.Wózek.
Umożliwia precyzyjną obsługę kontenerów.
Model 3D przedstawia suwnicę bramową szynową. Dolna część suwnicy to jej wsporniki oparte na wielu małych kołach. Przedni i tylny wspornik mają podobną budowę. Dwie pionowe metalowe belki o prostokątnym przekroju poprzecznym połączone są w dolnej części poziomą belką. W górnej części znajdują się belki tworzące dużą prostokątną poziomo położoną na wspornikach ramę. Po dłuższych bocznych belkach można chodzić. Mają one zabezpieczenia w postaci barierek. Przy jednej z pionowych belek wspierających konstrukcję znajdują się zygzakowate schody prowadzące na górę. Pośrodku ramy na dłuższych belkach znajdują się dwie krótkie pionowe belki i jedna szeroka płaska belka przecinająca ramę mniej więcej na pół, która łączy dwie krótkie belki w stelaż. Pod poziomą belką zamontowany jest duży kontener, z którego steruje się suwnicą.
Na modelu znajduje się osiem punktów interaktywnych. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Suwnica bramowa szynowa.
Suwnica bramowa szynowa to suwnica RMG (z ang. Rail Mounted Gantry). Wykorzystuje się ją do manipulacji kontenerami w terminalu kontenerowym. Suwnica bramowa szynowa montowana jest na szynach i porusza się po stałym torze, który jest odpowiedni dla terminalu, placu kontenerowego i kolejowego dworca towarowego. Jest to specjalny dźwig kontenerowy do obsługi, załadunku i rozładunku międzynarodowych kontenerów zgodnych z normą ISO. Dostępna jest również uniwersalna konstrukcja z podwójnym dźwigarem, konstrukcja z pojedynczym wciągnikiem i ruchomą kabiną. Suwnica wyposażona jest w specjalny rozrzutnik kontenerowy, urządzenie kotwiczące, urządzenie do liny wiatrowej, odgromnik, anemometr i inne akcesoria. Omawiane urządzenia RMG to maszyny całkowicie zelektryfikowane. Zasadniczy przesył energii elektrycznej i danych odbywa się za pomocą dedykowanych i wysoce dynamicznych bębnów kablowych z napędem silnikowym. Suwnice typu RMG są zazwyczaj znacznie szersze i wyższe od suwnic RTG. Wymagania dotyczące transferu danych do suwnic RMG są znacznie bardziej wyśrubowane, ponieważ korzystają one z funkcji automatycznych i dodatkowych pokładowych urządzeń monitorujących. Przesył energii elektrycznej i danych do wózka suwnicy RMG odbywa się za pomocą bardzo wytrzymałych systemów prowadników przewodzących energię. W pełni zautomatyzowane suwnice RMG są określane jako zautomatyzowane żurawie do sterowania (ASC).Kabina do sterowania i obsługi suwnicy.
Aktywna kontrola obciążenia.
Rdzeń podnośnika.
Znajdują się w nim wszystkie przekładnie, systemy sterowania oraz sam silnik podnośnika.Wózek do przesuwania kabiny osoby sterującej suwnicą.
Wózki do jazdy suwnicy po torach.
Stalowa konstrukcja.
Blok głowicy i rozrzutnik.
Model 3D przedstawia suwnicę pomostową dwudźwigarową. Na dwóch szynach rozpostarte są dwa ramiona suwnicy. Ramiona są prostopadłe do szyn. Na nich umieszczone jest urządzenie przesuwające się wzdłuż ramion. Pośrodku tego urządzenia zamontowana jest lina zakończona hakiem, do którego podpina się ładunek.
Na modelu znajduje się sześć punktów interaktywnych. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Suwnica pomostowa dwudźwigarowa.
Suwnice pomostowe dwudźwigarowe to urządzenia, które odznaczają się pewną, stabilną konstrukcją, a także dużym udźwigiem. Suwnice tego typu wykorzystywane są szczególnie do prac transportowych o średniej bądź wyższej intensywności. Maszyny mogą pracować zarówno w halach produkcyjnych, jak i w całkowicie otwartej przestrzeni. Do największych zalet takich urządzeń zalicza się możliwość skorzystania z wciągarki głównej, a także pomocniczej, które umieszczone są na jednym bądź dwóch wózkach jezdniowych. Suwnicą można sterować zdalnie za pomocą radia, a także przy wykorzystaniu podwieszanej kasety sterowniczej.Wspornik mostu suwnicy.
Napęd jezdny suwnicy.
Połączenie z pomostem suwnicy.
Podnośnik.
Doprowadzenie prądu do wózka suwnicowego.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wózki
Wózki transportowe są przeznaczone do podnoszenia, przenoszenia, załadunku, rozładunku, składowania różnorodnych jednostek ładunkowych za pomocą wideł lub innego osprzętu roboczego. Odnosząc się do ich wyposażenia i zaawansowania technologicznego, można wyróżnić wózki ręczne, czyli wprawiane w ruch siłą ludzką, wózki napędzane, które są wyposażone we własne urządzenia napędowe silnikowe, wózki podnośnikowe podnoszące ładunek na wysokość konstrukcji oraz wózki unoszące — podnoszące transportowany ładunek jedynie na niezbędną wysokość do manipulowania.
- Bloczek łańcucha, na którym zawieszono łańcuch. Bloczek znajduje się w górnej części konstrukcji.
- Maszt, czyli prostokątna metalowa rama, która służy do podnoszenia ładunków na żądaną wysokość.
- Łańcuch, który podwiesza karetki i połączony jest z tłokiem siłownika za pomocą rolek.
- Krata ochronna, będąca prostokątną ramą zamocowaną przed masztem.
- Widły, które są prostopadłe do masztu. Widłami podnosi się ładunek.
- Przewody hydrauliczne wiszące wzdłuż łańcucha.
- Dźwignia sterowania masztem i podnośnikiem znajdujące się w wózku obok kierownicy.
- Klatka bezpieczeństwa znajdująca się nad kierowcą, będąca swego rodzaju zadaszeniem.
- Rama będąca główną częścią zewnętrzną wózka, nadająca mu kształt. Akumulator znajdujący się pod siedzeniem kierowcy.
Model 3D przedstawia wózek widłowy transportowy pod różnymi kątami. Obok modelu znajdują się punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem elementu oraz z nagraniem dźwiękowym tożsamym z treścią ramki. Widoczne są jego elementy składowe. Wózek można podzielić zasadniczo na dwie części - część ładunkową i transportową. Transportowa to mały pojazd z siedziskiem, pod którym znajduje się dociążenie, czyli przeciwwaga dla ciężkich ładunków na widłach. Przed siedziskiem znajduje się cały układ sterujący wózkiem. Nad kierowcą znajduje się zadaszenie zabezpieczające go. Pojazd posiada akumulator, cztery koła z ogumieniem, przy czym przednie są większe od tylnych. Wózek jest wyposażony w system ostrzegawczy, czyli w światła oraz w klakson. Część ładunkowa wózka transportowego znajduje się z przodu wózka. Widły zamocowane są na karetce, czyli prostokątnej ramie z poprzecznymi prętami. Na nich właśnie znajdują się widły. Karetka zawieszona jest na maszcie i porusza się wzdłuż masztu w górę i w dół. Maszt to kolejna prostokątna rama. Jest wysoka i wąska w przeciwieństwie do karetki, która jest krótka i szersza. W maszcie pomiędzy pionowymi belkami ramy znajdują się przewody oraz łańcuch składający się z ogniw podobny do łańcucha rowerowego. Posiada on dodatkowe dociążenie w postaci bloczka.
Nienapędzany | Napędzany |
|---|---|
|
|
Jednym z przykładów wózków transportowych są wózki czołowe widłowe. Manipulowanie ładunkami to główne zadanie tych urządzeń. Zostały zaprojektowane w taki sposób, aby podnosić towary na wysokość pozwalającą na ich składowanie. Służą również do układania w gniazdach regałowych i pobierania stamtąd jednostek ładunkowych. Wózki czołowe widłowe są wyposażone we własny napęd. Swoją nazwę zawdzięczają posiadaniu wideł, które znajdują się z przodu. Najczęściej spotykane są modele z parą wideł, ale w zależności od potrzeb może być ich więcej.
Wózki czołowe widłowe są podstawą transportu i przeładunku ładunków w większości branż. W zależności od napędu mogą pracować w różnych środowiskach. Wózki akumulatorowe sprawdzają się zarówno w pomieszczeniach zamkniętych, jak i na zewnątrz. Wózki spalinowe stosowane są głównie na otwartych przestrzeniach.
Aby używać wózków gazowych wewnątrz budynków, spełnione muszą być regulacje dotyczące emisji spalin. Wózki czołowe widłowe najczęściej są wykorzystywane do załadunku i rozładunku samochodów ciężarowych oraz przemieszczania ładunków na powierzchni magazynowej celem ich alokacji we właściwych gniazdach regałowych lub ich pobrania i transportu do strefy wydań magazynu. Wózki z napędem elektrycznym stosowane są zazwyczaj w zamkniętych halach. Dzieje się tak w związku z tym, że nie wydzielają spalin i są mniej hałaśliwe. Wózki posiadające z kolei napęd gazowy lub spalinowy charakteryzują się przeważnie większymi gabarytami, ale w zamian mogą transportować cięższe ładunki. Najczęściej korzysta się z nich przy pracach na świeżym powietrzu — emitują spaliny i generują hałas.
Wózek czołowy widłowy to pojazd jezdniowy podnośnikowy. Zazwyczaj za jego pośrednictwem przewożone są ładunki składowane na paletach, które znajdują się od czoła wózka na widłach, tj. umieszczone są w stronę kierunku jazdy.
Wózek tego typu posiada mechanizmy podnoszenia i jazdy, które umożliwiają przewożenie i stertowanie ładunków. Za podnoszenie jest odpowiedzialny układ hydrauliczny, który pełni w wózkach podnośnikowych kluczową funkcję.
Nieodzownym elementem tego typu wózków, choć demontowanym i możliwym do zastąpienia przez inny typ osprzętu, są widły, na których przewożone są paletowe jednostki ładunkowe.
Operator w tego typu maszynach siedzi na fotelu w kabinie w jej centralnej części. Chroniony jest metalową klatką bezpieczeństwa.
W części tylnej wózka znajduje się przeciwwaga, czyli blok metalu mający równoważyć masę podnoszonego na określoną wysokość ładunku.
W wózkach czołowych widłowych możliwe jest zamontowanie dodatkowego osprzętu, który pozwala na pracę z niestandardowymi ładunkami. Przykładami takich elementów są:
przedłużki wideł,
pozycjonery wideł, które zapewniają przesuwanie wideł w poziomie,
chwytaki do transportu np. beczek czy big bagów,
wagi, dzięki którym wózek widłowy może być bardzo wygodną mobilną wagą do szybkiego sprawdzania masy transportowanych ładunków,
platformy robocze, czyli różnego typu kosze i podesty z barierkami,
łyżki, szufle, pługi, czyli akcesoria przydatne do przewożenia i przesuwania materiałów sypkich.
Wózki wysokiego składowania należą do kategorii wózków widłowych. Charakterystyka ich budowy sprawia, że są najchętniej wykorzystywane do prac w halach magazynowych: składują towary na wysokich regałach, do których dostęp jest ograniczony.
Wózki wysokiego składowania to urządzenia stosowane w transporcie bliskim. Są bardzo wydajne i zaawansowane technologicznie.
Omawiane maszyny charakteryzuje:
udźwig od do ton,
maksymalna wysokość unoszenia nawet do metra,
sprawne i bezpieczne lokowanie towarów na trudno dostępnych, wysokich regałach, przystosowanie do bezpiecznego i sprawnego rozmieszczania ładunków na wysokich regałach.
Urządzenia wykorzystywane są do prac o charakterze określanym jako średnio intensywne i intensywne. Wózki wysokiego składowania sprawdzają się głównie w zadaniach polegających na rozmieszczeniu ładunków na dużych wysokościach. Na uwagę zasługuje ich mobilność oraz zwrotność, które są niezwykle przydatne w ciasnych korytarzach magazynowych.
Chętnie używa się ich także do przewozu długich, nieporęcznych ładunków, wśród których można wymienić np. rury.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Podnośniki
Z grupy środków transportu bliskiego o ruchu przerywanym do transportu ładunków drobnych, składowanych i przemieszczanych przy wykorzystaniu np. palet ładunkowych najczęściej wykorzystuje się różnego rodzaju wózki transportowe, wózko‑podnośniki lub podnośniki.
Podnośniki lub wózko‑podnośniki to urządzenia służące do umieszczania ładunków na żądanej wysokości. Stosuje się je do załadunku lub rozładunku samochodów ciężarowych. Ich wykorzystanie pozwala operatorowi na lepszy dostęp do produktów składowanych na palecie.
Wyróżniamy podnośniki nożycowe, przegubowe i teleskopowe.
Podnośniki nożycowe elektryczne wykorzystuje się do prac na stabilnym podłożu (np. beton lub asfalt), ale też wewnątrz obiektów. Te pojazdy samobieżne charakteryzują się dużą wytrzymałością i stosowane są w pracach na utwardzonych lub nieutwardzonych powierzchniach.
Podnośniki przegubowe elektryczne to kolejny rodzaj podnośników. Z ich możliwości korzysta się najczęściej w trudno dostępnych lokalizacjach przy pracach montażowo‑konserwacyjnych. Podobnie jak w przypadku podnośników nożycowych i te mogą pracować na utwardzonych bądź nieutwardzonych powierzchniach. Sprawdzają się w działaniach, podczas których wymagane jest wykorzystanie zasięgu bocznego urządzenia.
Podnośniki teleskopowe samobieżne stosowane są do prac, do których niezbędny jest pewien zasięg boczny. Wykorzystywane przede wszystkim w miejscach o dużej koncentracji technologii i podczas prac na zewnątrz, kiedy wymagane jest pokonywanie przeszkód terenu lub różnic poziomów.
Przedstawiony poniżej podnośnik koszowy składa się z platformy roboczej, wysięgnika i podwozia.
Model 3D przedstawia podnośnik koszowy. Obok modelu znajdują się punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem elementu oraz z nagraniem dźwiękowym tożsamym z treścią ramki. Jest to środek transportu bliskiego, którego mechanizm znajduje się na płaskiej platformie osadzonej na czterech kołach. Mechanizm zamknięty jest w obudowie. Na szczycie obudowy znajduje się wysięgnik, który może zginać się w kilku miejscach po całej długości, co pozwala na bardziej precyzyjne operowanie podnośnikiem. Na końcu wysięgnika zamontowany jest tak zwany kosz, który przypomina niewielki balkon z zabezpieczającą balustradą. Osoba może wejść przez furtkę na podnośnik i zostać przetransportowana sama lub z towarem na pewną wysokość i odległość, na jaką pozwalają rozmiary wysięgnika.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Roboty
Roboty to automatycznie sterowane, wielozadaniowe i programowane urządzenia, które posiadają możliwości manipulowania np. niektórymi ładunkami. Mechanizm działania wygląda następująco: maszyna realizuje procedurę sterowanych ruchów według instrukcji programowych specyfikujących żądane pozycje oraz żądaną prędkość ruchu, wykonując tym samym zadane trajektorie. Roboty ze względu na to, że mogą również pełnić funkcje lokomocyjne, przeznaczone są do transportu ładunków, którymi steruje system magazynowy.
- rolki prowadzące umożliwiające poruszanie się robota po podłożu,
- napęd indywidualny - tu symbolicznie zaznaczony półkolem pośrodku robota od jego spodniej strony,
- zderzak z detektorem odległościowym, będący niewielkim elementem znajdującym się z przodu robota,
- platformę z wysuwnym podajnikiem będącą płaską prostokątną metalową częścią robota znajdującą się na wierzchu urządzenia.
- sygnalizatory stanu pracy będące niewielkimi okrągłymi diodami,
- moduł czujników będący niewielkim okrągłym elementem.
Model 3D przedstawia robota pod różnymi kątami. W modelu możemy zauważyć elementy konstrukcyjne robota, takie jak: rolki prowadzące umożliwiające poruszanie się robota, napęd indywidualny znajdujący się w spodniej części robota, zderzak z detektorem odległościowym w przedniej części, platforma z wysuwnym podajnikiem w wierzchniej części, sygnalizatory stanu pracy w przedniej części robota, moduł czujników znajdujący się z przodu robota.
Jednym z przykładów robotów są wózki samojezdne — inaczej bezobsługowe, automatycznie sterowane — (Automated Guided Vehicle). Znajdują one szerokie zastosowanie w logistycznie zintegrowanych systemach produkcyjnych i w zautomatyzowanych systemach transportowo‑magazynowych.
Wózki samojezdne znalazły zastosowanie w wielu obszarach, w tym między innymi w:
fabrykach produkcyjnych,
przedsiębiorstwach logistycznych,
branży hotelarskiej,
branży lotniczej,
branży medycznej,
segmencie wsparcia dla osób niepełnosprawnych,
miejscach niebezpiecznych lub trudno dostępnych dla człowieka,
innych lokalizacjach, takich jak sklepy wielkopowierzchniowe (np. realizacja czynności porządkowych).
Na rynku występują różnego rodzaju wózki samojezdne — do transportu palet, pojemników skrzyniowych, zwojów oraz towarów wielkogabarytowych. Ich zastosowanie umożliwia wygodne przemieszczanie ładunków. Istotne jest jednakże, by zachować przestrzeń manipulacyjną wolną od przeszkód.
Wózki samojezdne mają możliwość poruszania się po wyznaczonej trasie za pomocą prowadzenia przewodowego. Aby zapewnić ich samodzielne przemieszczanie się, w magazynach umieszcza się specjalne przewody emitujące pole magnetyczne. Wózki podczas ruchu odbierają to pole, dzięki czemu poruszają się po wytyczonych torach. Nawigacja taka może być realizowana w formie:
indukcyjnej, gdzie przewód pod napięciem prowadzony jest pod posadzką,
magnetycznej, gdzie taśma magnetyczna naklejona jest na posadzce, - optycznej, gdzie taśma kontrastująca naklejona jest na posadzce.
Systemy wózków samojezdnych muszą być zaprojektowane w zgodzie z indywidualnymi wymaganiami danego przedsiębiorstwa, spójnymi ze specyficznymi czynnikami zależnymi od środowiska, w jakim ono funkcjonuje. Istotną rolę w wózkach samojezdnych pełni stacjonarny system kontroli. Do jego zadań należy nadzór nad transportem, optymalizowanie planów oraz komunikacja z innymi systemami poprzez wcześniej zaprojektowane moduły wymiany danych.
Technologia wózków samojezdnych jest zaawansowana i wymaga różnorodnych dostosowań w obrębie przedsiębiorstwa. Są one zarówno organizacyjne, z uwagi na mocną ingerencję w strukturę zatrudnienia, jak i technologiczne czy procesowe. Wymagane są inwestycje w sprzęty nie tylko związane z samym systemem , ale również z powiązanymi procesami i technologiami oraz w systemy informatyczne, które muszą być kompatybilne z wózkami samojezdnymi. Konieczne jest również zapewnienie dodatkowego wyposażenia oraz właściwe rozplanowanie procesów i obszarów, które mają być zaopatrywane dzięki nowej technologii. Niemniej jednak inwestycja tego typu w perspektywie długoterminowej może przynieść przedsiębiorstwu szereg korzyści. Wynikają one przede wszystkim z redukcji kosztów i czasu operacji oraz poprawy wydajności, dokładności i bezpieczeństwa procesu. Z tych względów coraz więcej firm decyduje się na inwestycje w systemy pomimo ich skomplikowania i pracochłonności w przygotowaniu.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Przenośniki
Przenośniki to środki transportu bliskiego, które mają ograniczony zasięg i są przystosowane do pracy ciągłej. Odnosząc się do ich budowy, można wyróżnić przenośniki cięgnowe, które przesuwają ładunki poprzez napędzane i odpowiednio osadzone zespoły konstrukcyjne, ukształtowane w postaci cięgien taśmowych, linowych, łańcuchowych lub ogniwowych oraz przenośniki bezcięgnowe, które przemieszczają ładunki za pomocą elementów obrotowych umieszczonych w konstrukcjach wsporczych. W magazynach najczęściej stosowane są przenośniki:
wałkowe,
łańcuchowe,
taśmowe.
Model 3D przedstawia przenośnik walcowy pod różnymi kątami, który jest swego rodzaju stołem, którego blat zastąpiono poprzecznie ustawionymi obracającymi się walcami. W modelu widoczne są elementy składowe urządzenia: rolki napędowe będące poprzecznie ułożonymi walcami, po których przemieszczają się przedmioty, rama nośna mająca kształt stołu bez blatu, mechanizm napędowy znajdujący się w przedniej bocznej części ramy poniżej wałków, który jest ukryty w puszce będącej graniastosłupem oraz przeniesienie napędu znajdujące się pod pierwszą rolką.
Jednym z przykładów przenośników są przenośniki wałkowe, inaczej nazywane rolkowymi. Pozwalają one na przewożenie ładunków o zwartej budowie, gdzie transport jednostek ładunkowych odbywa się po obracających się wałkach umiejscowionych do siebie równolegle. Przenośniki tego rodzaju stosowane są w procesach technologicznych oraz w transporcie wewnątrzmagazynowym. Ładunek, który jest przemieszczany za pomocą przenośników, najczęściej stanowią opakowania zbiorcze, takie jak kartony, paczki, pojemniki czy palety.
Przenośniki wałkowe napędzane są gwarancją szybkiego, a także bezpiecznego załadunku i rozładunku pojazdów. Ułatwiają transport wewnętrzny w zróżnicowanych logistycznie obszarach. Przenośniki pracują zarówno w strefach ciepłych, jak i zimnych (np. chłodnie).
W przenośnikach wałkowych napędzanych napęd jest przekazywany poprzez przekładnię łańcuchową, cierną, pasek zębaty lub pasek polikordowy.
Rolki budowane są z różnych materiałów, jak np. ze:
stali ocynkowanej, - stali nierdzewnej, - tworzywa sztucznego.
Do innych środków transportu bliskiego o ruchu ciągłym, które wykorzystywane są w obiektach różnego przeznaczenia, należą pompy z rurociągiem, wentylatory z rurociągiem czy schody i chodniki ruchome.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Pompy z rurociągiem
Pompy z rurociągiem to urządzenia służące do szybkiego transportu ładunków płynnych. Pozwalają na przyspieszenie realizowanych prac i przeprowadzenie ich zgodnie z wyznaczonym planem działania. Pompa zbudowana jest z silnika elektrycznego i wirnika. Dodatkowo stosowane są między innymi uszczelnienia, korpus, kołnierze (ssawny i tłoczony), łączniki, łapy, otwory i korki.
Model 3D przedstawia rury o różnych kształtach i tej samej średnicy połączone ze sobą. Dwie z nich podpięte są do pompy o kształcie szerszego niż rury walca. Mniej więcej na środku długości ściany walcowatej pompy znajduje się spoiwo przypominające pierścień.
Na modelu znajduje się siedem punktów interaktywnych. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Korpus pompy.
Wytrzymała obudowa, w której umieszczone zostały elementy umożliwiające przepompowywanie cieczy.Podstawa.
Służy do stabilnego przymocowania pompy do podłoża.Silnik elektryczny.
Silnik zamienia energię elektryczną na mechaniczną i przekazuje ją za pośrednictwem wirnika do strumienia cieczy, powodując wzrost jej ciśnienia.Kołnierz ssawny.
Miejsce połączenia pompy z rurą doprowadzającą ciecz.Rurociąg.
Przewód rurowy, służący do przesyłania cieczy.Zawór.
Urządzenie mające za zadanie zamykać otwory lub wyloty, regulować przepływ cieczy i zapobiegać jego cofaniu.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wentylator z rurociągiem
Wentylacja jest konieczna do zastosowania we wszystkich pomieszczeniach, w których przychodzi ludziom pracować i przebywać. Najważniejszym zagadnieniem jest możliwość usuwania z takich pomieszczeń zanieczyszczonego powietrza. Do tego nadają się natomiast wentylatory, w tym szczególnie typ kanałowy.
Łopatki wentylatora służą do wyciągania z magazynu dużych objętości gazów i wilgoci.
Rura odciągowa przeznaczona jest do stosowania w przemyśle do transportu i usuwania powietrza łącznie z wilgocią oraz usunięcia nieprzyjemnych zapachów.
Model 3D przedstawia w perspektywie z góry magazyn, w którym widoczna jest instalacja wentylacyjna. Składa się ona z rur i z wiatraków, poprowadzona jest po ścianach i po suficie. Obok modelu znajdują się punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem elementu oraz z nagraniem dźwiękowym tożsamym z treścią ramki.
Na modelu znajdują się trzy punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Łopatki wentylatora.
Służą do wyciągania z magazynu dużych objętości gazów, wilgoci.Rura odciągowa.
Przeznaczona jest do stosowania w przemyśle do transportu i usuwania powietrza łącznie z wilgocią oraz usunięcia nieprzyjemnych zapachów.Prostokątne kanały wentylacyjne.
Stosowane są w przemyśle, przy małej wysokości kanału zapewniają bardzo dużą przepustowość powietrza.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Schody i chodniki ruchome
Schody i chodniki ruchome w szybki oraz komfortowy sposób mogą przemieścić zarówno osoby, jak i towary. Są stosowane w wielu centrach logistycznych i halach magazynowych, w których korzysta się z wysokiego składowania jednostek ładunkowych.
W budowie schodów ruchomych można wyróżnić:
część nośną,
stopnie mocowane do łańcucha i poręczy,
zespół napędowy połączony z ww. łańcuchem,
silnik elektryczny,
system zabezpieczeń, m.in. czujniki pęknięcia łańcucha, kontroli prędkości i obciążenia,
balustradę, poręcze.
Na chodnik ruchomy składają się następujące elementy: konstrukcja nośna, palety zamocowane do łańcucha i balustrada posiadająca poręcze ruchome. Obecnie produkowane urządzenia wyposażone są w szereg zabezpieczeń przy wlotach poręczy, czujnik braku palety, kontrolę prędkości oraz kontrolę napięcia łańcucha palet.
Model 3D przedstawia schody ruchome ze szklanymi poręczami. Widoczna jest para schodów, czyli jedne schody prowadzące w górę i drugie przylegające do nich, które prowadzą w dół. Obok modelu znajdują się punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się ramka z podpisem elementu oraz z nagraniem dźwiękowym tożsamym z treścią ramki.
Na modelu znajdują się trzy punkty interaktywne. Po kliknięciu punktu pojawia się podpis elementu wraz z opisem i nagraniem dźwiękowym tożsamym z tekstem.
Część nośna.
Ma za zadanie zapewnić stabilność, spoczywa na niej cała konstrukcja.Stopnie.
Połączone są ze sobą wytrzymałym łańcuchem, tworzą poruszające się podłoże. W dolnej części każdego stopnia umieszczony jest element toczący się po szynie, która poprzez swoje ukształtowanie powoduje wypłaszczenie powierzchni schodów w momencie zbliżania się do górnego lub dolnego koła napędowego.Zespół napędowy z łańcuchem.
Łańcuch rozpięty jest pomiędzy górnym, a dolnym kołem zębatym. Łańcuch przesuwa się po stalowej szynie, wprawiając w ruch przymocowane do niego stopnie.Silnik elektryczny.
Służy do napędzania schodów oraz poręczy.Systemy zabezpieczeń.
Mają za zadanie kontrolować w czasie rzeczywistym takie parametry ,jak np. napięcie łańcucha napędowego, prędkość poruszania się schodów czy obciążenie układu napędowego.Balustrada, poręcz.
Ma za zadanie chronić pasażera przed wypadnięciem na bok podczas jazdy. Poręcz porusza się wraz ze schodami z tą samą lub większą prędkością, przez co pasażer nie przewróci się na plecy.
Model 3D przedstawia ruchomy chodnik. Jest on podobny do ruchomych schodów, przy czym transport chodnikiem odbywa się w poziomie, a nie w pionie jak w przypadku schodów. Chodnik posiada taśmę, na której stoi osoba transportowana oraz poręcze zabezpieczające osobę z dwóch stron wzdłuż chodnika. Model można obracać i oglądać z różnych perspektyw. Przybliżono tu konstrukcję chodnika. Jego elementy składowe oznaczono punktami interaktywnymi. Po kliknięciu punktu pojawia się pole z tekstem oraz z nagraniem dźwiękowym, które jest tożsame z tekstem.
Część nośna
Ma za zadanie zapewnić stabilność, spoczywa na niej cała konstrukcja. Ma ona postać prostokątnej długiej i niewysokiej platformy znajdującej się pod poruszającą się taśmą.Taśma przenosząca
Jest to ruchoma płaszczyzna pozioma napędzana przez silnik elektryczny. To ona transportuje użytkowników.Zespół napędowy z łańcuchem
Łańcuch rozpięty jest pomiędzy dwoma kołami zębatymi. Łańcuch przesuwa się po stalowej szynie, wprawiając w ruch przymocowane do niego stopnie. Jest on ukryty w platformie, czyli w części nośnej.Silnik elektryczny
Służy do napędzania chodnika oraz poręczy. Znajduje się on w przodzie części nośnej, jest niewidoczny dla użytkownika.Systemy zabezpieczeń
Mają za zadanie kontrolować w czasie rzeczywistym parametry, takie jak np. napięcie łańcucha napędowego, prędkość poruszania się taśmy czy obciążenie układu napędowego. Są również ukryte w platformie.Balustrada
Ma za zadanie chronić pasażera przed wypadnięciem na bok podczas jazdy. Poręcz porusza się wraz z taśmą z tą samą lub większą prędkością, przez co pasażer nie przewróci się na plecy. Tu pokazano balustrady szklane. Po ich krawędziach przesuwa się kauczukowa taśma, czyli poręcz.