Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Metadane scenariusza

ID (wypełnia redakcja)

Tytuł

Przedmiot nauczania

Biologia

Autor (imię i nazwisko)

Maria Osękowska

Adres (ulica, nr domu)

Kod pocztowy, miejscowość

Login autora w Scholaris

mariaos

Abstrakt

Scenariusz zaplanowany do realizacji tematu lekcji – Wpływ człowieka na ekosystemy.

Wydawca

OSI CompuTrain

Źródło

-E. Kędracki‑Feldman, Aktywizować? Ależ to całkiem proste: wybrane metody i techniki aktywizacji uczniów, AURA, Warszawa 2000.

- I.Bieniek, J. Pawlakowicz, Historia i społeczeństwo. Poradnik dla nauczyciela, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 2002.

-E. Brudnik, Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2000.

-Edukacja: jest w niej ukryty skarb – Raport Międzynarodowej Komisji ds. Edukacji dla XXI wieku.

Odnośniki

Etap edukacyjny

przedszkole, klasy I‑III (nauczanie zintegrowane), klasy IV‑VI, gimnazjum, liceum, liceum profilowane, technikum, zasadnicza szkoła zawodowa

Gimnazjum, szkoła średnia

Informacje o prawach (wypełnia redakcja)

Słowa kluczowe

Ekologia, biocenoza, ekosystem, zanieczyszczenia, konsument

UDC (wypełnia redakcja)

Przybliżony czas trwania zajęć (dotyczy scenariuszy, kart pracy, testów, prezentacji)

Lekcja 45‑minutowa

Uwagi

Wpływ człowieka na ekosystemy

1. Cele lekcji

Wiadomości

Uczeń:

  • wymienia przykłady działań człowieka w różnych ekosystemach,

  • interpretuje relacje między stanem środowiska a gęstością zaludnienia Ziemi,

  • ocenia wpływ człowieka na funkcjonowanie ekosystemu,

  • uzasadnia znaczenie dostosowania technologii do praw i wymagań środowiska,

  • planuje swoje działania, mając na uwadze nie tylko siebie, ale także środowisko, które jest jego domem.

  • rozumie, czym grozi wyczerpanie nieodnawialnych zasobów przyrody i zatrucie zasobów odnawialnych,

  • rozwiązuje problemy w sposób twórczy,

  • planuje, organizuje i ocenia własne uczenie się,

  • skutecznie komunikuje się w różnych sytuacjach,

  • zdobywa przekonanie, że naruszenie biosfery jest nieetyczne i niebezpieczne,

  • przejawia aktywną postawę w ograniczaniu swego niekorzystnego oddziaływania na środowisko,

  • przyjmuje już teraz odpowiedzialność za stan środowiska wskazując swoje działania.

Metoda i forma pracy

Dywanik pomysłów

Należy przygotować wcześniej salę do pracy w 4 grupach. Nauczyciel dzieli klasę (losowo) na 4 grupy. Wybiera lidera w każdej grupie. Wyjaśnia, na czym polega metoda nauczania „dywanik pomysłów”, rozdaje materiały do pracy, rozdaje dywaniki grupom i przygotowuje miejsce do ich powieszenia.

Środki dydaktyczne

  • Dywaniki pomysłów,

  • kartki samoprzylepne,

  • karteczki z punktami w 3 kolorach

Czynności organizacyjne:

-dzielimy uczestników na grupy,

-rozdajemy materiały do pracy,

-ustalamy zasady pracy.

Rozpoznanie problemu:
Jak człowiek wpływa na ekosystemy?
Zadaniem uczniów jest podanie na paskach papieru kilku przykładów pozytywnego i negatywnego wpływu człowieka na wodę, powietrze, glebę i zasoby przyrody. Wypracowane przykłady naklejane są na dywaniki i prezentowane. Po zakończeniu prezentacji czyścimy dywaniki.

Faza realizacyjna

Rozwiązanie problemu:
Co należy zrobić, aby ograniczyć negatywny wpływ człowieka na środowisko?

Grupy w drodze dyskusji wypracowują rozwiązanie problemu, wypisując propozycje działań na kartkach, lider grupy pilnuje, aby nie było powtórzeń, a wybrany uczeń przypina kartki do dywanika. Lider odczytuje wpisy, ale ich nie usuwa.

Deklaracja intencji:
Co ja zrobię aby ograniczyć degradację środowiska?
Każdy uczeń, na zasadzie „pierwsza myśl najlepsza”, odpowiada na to pytanie i przedstawia swoje pomysły, dokładając je do dywanika z poprzednimi propozycjami.

Faza podsumowująca

Ewaluacja:
-dywaniki zostają wyeksponowane w klasie,
-po prezentacji dywaników, każdy uczestnik otrzymuje 3 samoprzylepne karteczki – każda jest innego koloru i różnej punktacji:
żółty‑3
zielony‑2
różowy‑1
W sumie każdy uczestnik ma do dyspozycji 6 punktów, które przydziela propozycjom na dywanikach. Po zsumowaniu określamy, który pomysł uzyska najlepszą punktację i komentujemy jego przydatność.

Podsumowanie:
Nauczyciel dokonuje podsumowania, komentując wyniki pracy wszystkich grup, oceniając najaktywniejszych uczniów

Bibliografia

-E. Kędracki‑Feldman, Aktywizować? Ależ to całkiem proste: wybrane metody i techniki aktywizacji uczniów, AURA, Warszawa 2000.

- I.Bieniek, J. Pawlakowicz, Historia i społeczeństwo. Poradnik dla nauczyciela, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 2002.

-E. Brudnik, Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2000.

-Edukacja: jest w  niej ukryty skarb – Raport Międzynarodowej Komisji ds. Edukacji dla XXI wieku.

Załączniki

R1APHBMkn0Kow

Pobierz załącznik

Plik DOC o rozmiarze 64.50 KB w języku polskim