RG0ta8uC3xzj3
Szkic przedstawia dwóch mężczyzn, którzy stracili przytomność oraz kobietę łapiącą się za głowę. Jeden z mężczyzn ma głowę opartą o stół, drugi leży pod stołem. W pomieszczeniu jest bałagan, krzesła są przewrócone.

Nomenklatura halogenopochodnych węglowodorów

Trichlorometan był od 1847 roku stosowany do głębokiej narkozy, z czasem jednak wycofywano go.
Źródło: Nieznany, dostępny w internecie: www.wikipedia.org, licencja: CC BY 4.0.

Halogenki alkilowe to związki organiczne, szeroko rozpowszechnione w przyrodzie. Występują w glonach, muszlach i innych organizmach morskich oraz powstają wskutek pożarów lasów i w trakcie erupcji wulkanów. Jak myślisz, czy te związki są niebezpieczne? Może są toksyczne? Obecnie bardzo często wykorzystuje się je w nowoczesnych procesach przemysłowych – znajdują zastosowanie jako rozpuszczalniki, także jako anestetyki wziewne w medycynie, pestycydy oraz czynniki chłodzące. Mimo tak wielkiego zastosowania mogą wywoływać niepożądane skutki.

Oto historia jednego z najprostszych halogenków alkilowych, jakim jest trichlorometan, zwany potocznie chloroformem. Od 1847 roku, obok etoksyetanu, był stosowany do głębokiej narkozy. Niestety różnica między dawką znieczulającą a toksyczną, powodującą porażenie ośrodka oddechowego, jest bardzo niewielka. Narkoza chloroformowa przebiegała bardzo podobnie do narkozy eterowej, jednak efekt był łagodniejszy i występowało późniejsze wybudzanie. Zastosowanie tej narkozy wycofywano stopniowo wraz z rozwojem medycyny i wynalezieniem bezpieczniejszych i mniej toksycznych anestetyków. Należy jednak pamiętać, że jest to jeden z historycznie pierwszych tego typu preparatów, które pozwalały przeprowadzić bardzo skomplikowane, jak na ówczesny stan medycyny, operacje i zabiegi. W tej chwili jest stosowany tylko miejscowo w dermatologii.

Twoje cele
  • Zapoznasz się z podstawowymi wiadomościami dotyczącymi nazewnictwa halogenków alkilowych.

  • Nazwiesz prawidłowo związek, mając podany jego wzór.

  • Narysujesz wzór strukturalny (i grupowy) związku, mając podaną jego nazwę.

  • Ocenisz poprawność nazewnictwa oraz wprowadzisz ewentualne poprawy i korekty błędów.

  • Wskażesz różnice między prawidłowym i błędnym sposobem nomenklatury.