R1OjJnlY5ktG0
Zdjęcie przedstawia ślimaka morskiego elysia szmaragdowa - zielony organizm o obłym kształcie. Całe jego ciało pokryte jest drobnymi, czerwonymi i białymi plamkami.

Struktura i funkcje chloroplastów

Ślimak morski elysia szmaragdowa ( Elysia chlorotica ) żywi się zielonym glonem, którego chloroplasty są wchłaniane przez wyspecjalizowane komórki w przewodzie pokarmowym zwierzęcia. Po wchłonięciu chloroplasty zachowują zdolność do fotosyntezy przez 9 do 11 miesięcy.
Źródło: Smithsonian National Museum of Natural History, Natalia Agudelo, Flickr, licencja: CC BY 2.0.

Wzdłuż zachodnich wybrzeży Atlantyku żyje ślimak osiągający wielkość ok. 2 do 3 cm. Jego cykl życiowy zamyka się w jednym roku. Jak przystało na ślimaka, gatunek ten odżywia się głównie protistami. Elysia szmaragdowa (Elysia chlorotica) „zasmakowała” w protistach z rodzaju Vaucheria. Zjadając komórki samożywnego protista, pochłania również zawarte w nich chloroplasty, które nie zostają jednak strawione i asymilują się z komórkami ślimaka. Choć młode osobniki są brązowe, elysia, zjadając protisty, stopniowo zmienia kolor na zielony. Dzięki zawartym w jej komórkach chloroplastom staje się samożywna – to znaczy, że jej organizm potrafi wytwarzać glukozę przy udziale energii świetlnej w procesie fotosyntezy. Czy i my moglibyśmy „nabyć” chloroplasty? Co na to nasz układ odpornościowy?

Twoje cele
  • Omówisz budowę chloroplastów.

  • Wyjaśnisz związek między budową chloroplastu a pełnioną funkcją.

  • Wykażesz funkcjonalny związek chloroplastów i mitochondriów.