Masowe zbrodnie, jakich dopuścili się podczas II wojny światowej ukraińscy nacjonaliści wobec polskich cywilów na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, wywołują przerażenie zarówno skalą, jak i metodami uśmiercania ofiar. Szacuje się, że zabili oni ok. 100 tys. Polaków na Kresach Wschodnich, zwykle bezbronnych wieśniaków, nie szczędząc starców, kobiet i dzieci. Grozę budzi sposób mordowania ofiar – palonych żywcem, torturowanych, uśmiercanych za pomocą narzędzi rolniczych: wideł, siekier, łomów, kos, noży do obcinania buraków. W 2016 r., biorąc pod uwagę nieludzki charakter zbrodni, Sejm RP uznał wydarzenia na Wołyniu za ludobójstwo. Wobec takiej rzezi rodzą się pytania o jej przyczyny oraz brak jednoznacznego potępienia sprawców przez współczesne władze ukraińskie.