Bo żywi zawsze mają rację przed umarłymi
– kodeks obozowy w opowiadaniach Tadeusza Borowskiego
W XX wieku w ciągu pięciu lat w obozie w Oświęcimiu zmarło z głodu, od strzału lub w komorach gazowych ponad 1,5 miliona ludzi. Jak to możliwe, że w cywilizowanym świecie, w którym czyta się Szekspira i Platona, z ludzkiego tłuszczu robiono mydło i preparowano ludzką skórę na portmonetki, a obozowy lekarz zabijał setki osób, przeprowadzając na nich okrutne eksperymenty? Jak to się stało, że legalnie istniała fabryka śmierci, która dokładnie i systematycznie pracowała na potrzeby Rzeszy? Dlaczego świat na to pozwolił?
Nazwiesz emocje towarzyszące lekturze opowiadania Tadeusza Borowskiego Proszę państwa do gazu.
Wyjaśnisz, na czym polega moralność obozowa.
Przedyskutujesz problemy natury moralnej ukazane w opowiadaniach Tadeusza Borowskiego.
Opiszesz język opowiadań Tadeusza Borowskiego.