W słynnym eseju Mit Syzyfa, Albert Camus napisał: „Za pogardę dla bogów, nienawiść śmierci i umiłowanie życia zapłacił niewypowiedzianą męką: całe istnienie skupione w wysiłku, którego nic nie skończy”.
Francuski pisarz, reprezentant egzystencjalizmu, uznał, że tragizm tego mitu polega na tym, że Syzyf jest świadomy beznadziejności swego losu. Kamień wtoczony na szczyt stoczy się nieuchronnie. I ta świadomość absurdalności swego losu, która jest największą ludzką udręką, jest także zwycięstwem człowieka. Wszyscy dążymy do szczytu, wiedząc, że zmierzamy ku śmierci.
Dokonasz analizy i interpretacji eseju Alberta Camusa Mit Syzyfa.
Określisz cechy eseju obecne w Micie Syzyfa Camusa.
Zrobisz notatkę poświęconą egzystencjalizmowi.
Wykażesz, że w Micie Syzyfa obecne są elementy filozofii egzystencjalnej.