Ilustracja przedstawia elegancko urządzone pomieszczenie. Po prawej stronie stoją pod granatową ścianą dwie drewniane szafki. Na niższej szafce znajduje się rzeźba mężczyzny, przedstawiająca go od szyi w górę, oraz dwie książki ułożone jedna na drugiej. Na wyższej szafce jest zapalona ciemnopomarańczowa lampa. Powyżej wiszą na ścianie dwa obrazki w drewnianych ramkach. Jeden z nich jest pusty, a drugi przedstawia fragment zielonej rośliny. W tle ilustracji znajduje się duże okno z fioletowymi zasłonami; jedna z zasłon częściowo je zakrywa. Po lewej stronie stoi zielona roślina w błękitnym wazonie, a obok niej, w centralnej części ilustracji, leży okrągły granatowy dywan, na którym stoi czarny fortepian. Przy fortepianie, na dużym zielonym krześle, siedzi elegancko ubrany mężczyzna. Ma na sobie kremową koszulę z kołnierzykiem, różową muszkę, czarną marynarkę, czarne spodnie oraz brązowe buty. Jego włosy są brązowe, półdługie i falowane. Mężczyzna uśmiecha się i gra na fortepianie. To Fryderyk Szopen. W prawym górnym rogu ilustracji znajduje się plansza z tekstem: „Fryderyk Szopen urodził się w 1810 roku w Żelazowej Woli. Był wybitnym polskim kompozytorem. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął w wieku 5 lat. Mając zaledwie 7 lat, zagrał swój pierwszy publiczny koncert. Mając 20 lat, wyjechał za granicę. Mieszkał we Francji. Nigdy nie wrócił do Polski. Zmarł w wieku 39 lat, zostawiając po sobie ogromny dorobek muzyczny”.