Wyobraź sobie, że w twoim przydomowym ogródku wyrosła niezwykła roślina – wyróżniająca się wspaniałym wyglądem i zapachem kwiatów, a do tego odporna na szkodniki i warunki atmosferyczne. Czy nie byłoby warto uzyskać więcej takich egzemplarzy? Jest to możliwe dzięki klonowaniu roślin, czyli tworzeniu ich genetycznie identycznych kopii. Takie rośliny potomne można uzyskać na dwa sposoby. W rolnictwie i ogrodnictwie powszechną procedurą jest rozmnażanie wegetatywne roślin: ukorzenia się ich fragmenty podziemne (kłącza) lub nadziemne: poziome rozłogi czy pionowe pędy z liśćmi. Natomiast na szeroką skalę klonowanie roślin przeprowadza się w warunkach laboratoryjnych, przez hodowlę in vitro komórek pozyskanych z rośliny macierzystej. Ponieważ w tej metodzie klonowane są pojedyncze komórki, nie zaś, jak w powyższej, fragmenty tkanki, w biotechnologii proces ten określa się jako mikrorozmnażanie. Metoda in vitro pozwala na otrzymanie znacznie większej liczby egzemplarzy o pożądanych cechach. W dalszej części lekcji dowiesz się o innych zastosowaniach roślinnych kultur in vitro.