W krajach wysoko rozwiniętych głównym źródłem dochodu rolników jest produkcja zwierzęca. Podporządkowana jest jej produkcja roślinna, ponieważ produkty pochodzenia zwierzęcego są droższe niż produkty pochodzenia roślinnego, gdyż wymagają większego przetwórstwa. Co więcej, rośliny stanowią podstawowe źródło pożywienia dla zwierząt.
W Polsce mamy ponad 6 mln sztuk bydła, a sztuk drobiu jest ponad pięć razy więcej niż Polaków. Rzecz jasna zyski z jednej sztuki obu gatunków tych zwierząt są nieporównywalne. Warto wiec się zastanowić, w których regionach kraju istnieje duża koncentracja poszczególnych zwierząt gospodarskich (bydła, trzody chlewnej, drobiu, koni, owiec czy kóz). Z czego to wynika oraz czym skutkuje? Czy można wyróżnić takie obszary w naszym państwie, w których dominują poszczególne zwierzęta gospodarskie w strukturze chowu? Jeśli tak, to w jaki sposób można to zweryfikować?
Na te pytania będziesz potrafił odpowiedzieć po zapoznaniu się z niniejszym e‑materiałem.
Wyjaśnisz powiązania między produkcją zwierzęcą a chowem zwierząt.
Określisz przeważające kierunki chowu głównych zwierząt gospodarskich w Polsce.
Scharakteryzujesz strukturę globalnej produkcji zwierzęcej w Polsce.
Porównasz pogłowie i obsadę głównych zwierząt gospodarskich w Polsce.
Wskażesz na mapie główne regiony chowu wybranych zwierząt gospodarskich i określisz przyczyny takiego zróżnicowania przestrzennego.
Rozróżnisz regiony w Polsce o dużej obsadzie zwierząt gospodarskich i podasz nazwy dominujących zwierząt w strukturze pogłowia na tych obszarach.